Καλά, είναι προφανές ότι ο τίτλος της ανάρτησης αποτελεί παράφραση του γνωστού αποφθέγματος "όταν τσακώνονται οι ελέφαντες, την πληρώνουν τα ποντίκια". Οπότε, πού κολλάει ο Amstrad; Και ποιοι είναι οι ελέφαντες; Μη βιάζεστε, θα σας πω...
Στα μέσα της δεκαετίας του '80, στη Μέκκα των home computers για την Ευρώπη που ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, κυκλοφορούσαν - συνήθως με επιτυχία - δεκάδες περιοδικά με αντικείμενο κάποιον συγκεκριμένο μικροϋπολογιστή (ή και γενικότερου ενδιαφέροντος). Η Newsfiled Publications με έδρα το Ludlow ήταν ένας εξόχως επιτυχημένος εκδοτικός οίκος εκείνη την εποχή, καθώς διέθετε στο οπλοστάσιό της τα game oriented Crash και Zzap!64 που πραγματεύονταν τις gaming κυκλοφορίες για τους ZX Spectrum και Commodore 64, αντίστοιχα. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας, βλέποντας τον αντίκτυπο που είχε η κυκλοφορία του - πιο τίμιος πεθαίνεις - Amstrad CPC464 στην Αγγλική αγορά, αποφάσισαν να εφοδιάσουν και τους Amstrad users με ένα έντυπο αντίστοιχο των Crash και Zzap!64. Και έτσι, τον Οκτώβριο του 1985, εγένετο Amtix! Ήταν ένα περιοδικό - όπως και τα προαναφερθέντα - με gaming προσανατολισμούς, αποκλειστικά για Amstrad, με την ίδια επιτυχημένη, χαβαλετζίδικη και ανάλαφρη προσέγγιση των Crash και Zzap!64. Όμως, οι - ήδη πολυπληθείς - κάτοχοι Amstrad CPC απ' ότι φάνηκε δεν είχαν ακριβώς τα ίδια γούστα με τους Εγγλέζους (τουλάχιστον) Spectrumάδες και Commodoreάδες και έτσι, μετά από 19 τεύχη και περίπου ενάμισι χρόνο κυκλοφορίας, η Newsfiled Publications αποφάσισε ότι το εγχείρημα Amtix! δεν ήταν τόσο κερδοφόρο όσο θα χρειαζόταν ώστε να δικαιολογηθεί η συνέχιση της κυκλοφορίας του, και κάπως έτσι έπεσαν και οι τίτλοι τέλους, τον Απρίλιο του 1987...
Όπως όμως φαίνεται, στον τομέα των εντύπων τουλάχιστον, ο θάνατος... δεν κρατάει για πάντα: βλέπετε, η Fusion Retro Books, η οποία μας χάρισε τα τελευταία χρόνια τις αναβιώσεις των Crash και Zzap!64, αποφάσισε να επιχειρήσει την αναβίωση του Amtix!, εκδίδοντας το τριμηνιαίο Amtix! CPC. Εννοείται πως ο γράφων, ως λάτρης των αντίστοιχων εντύπων γενικώς και δη των Αγγλικών, αποφάσισε να αποκτήσει το παρθενικό τεύχος του νέου περιοδικού, όπως έκανε άλλωστε στο πρόσφατο παρελθόν και στις περιπτώσεις των Crash και Zzap!64. Και έτσι, φτάνουμε σιγά-σιγά στο θέμα της σημερινής ανάρτησης, όπου ελέφαντες είναι...
...το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ευρωπαϊκή Ένωση! Ναι, η Αγγλία και η πάλαι ποτέ Ε.Ο.Κ., που αποφάσισαν, λόγω Brexit, να χωρίσουν τα τσανάκια τους μετά από χρόνια κοινής πορείας. Δεν είμαι από τους επονομαζόμενους "Ευρωπαϊστές" που στο όραμα της ενωμένης Ευρώπης θα δεχθώ οτιδήποτε, όσο ακραίο και τραβηγμένο κι αν φαίνεται. Δέχομαι ότι, όπως συμβαίνει και μεταξύ ανθρώπων, οι σχέσεις μεταξύ εθνών δεν μπορούν να είναι πάντοτε οι ίδιες: αν - έστω και οριακά - ο Αγγλικός λαός αποφάσισε να θέσει το Ηνωμένο Βασίλειο εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, so be it. Το δέχομαι και δεν πρόκειται να τους ειρωνευτώ όπως οι Ευρωπαϊστές φίλοι μας, στο μυαλό των οποίων το μέλλον της Αγγλίας προμηνύεται δυσοίωνο (σε πλήρη αντίθεση με το δικό μας ας πούμε, που θα είναι λαμπρό καθώς παραμένουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση...).
Έτσι λοιπόν, αφού η Αγγλία δεν ανήκει πλέον στην ενωμένη Ευρώπη, όπως όλοι γνωρίζετε, ό,τι μας έρχεται από το "νησί" περνάει πλέον από τελωνείο. Με τους ανάλογους δασμούς. Ιδού το αποτέλεσμα, στην περίπτωση του Amtix! CPC:
Μάλιστα. Ένα 60σέλιδο περιοδικάκι μεγέθους Α5 που πωλείται προς 3,99 λίρες (4,67€), παίρνει "καπέλο" από το Ελληνικό κράτος (την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή), 4,34€. Γιατί; Γιατί έτσι. Επειδή η Αγγλία έφυγε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επειδή... οι ελέφαντες τσακώθηκαν. Και όταν τσακώνονται οι ελέφαντες, την πληρώνει ο Amstrad - γιατί όχι; (μην σας ξεγελάνε τα 7,68€ που αναγράφονται ως αξία στην φωτογραφία, καθώς σε αυτά περιλαμβάνονται και τα 3,01€ που είναι η αξία των μεταφορικών)
Δεν γνωρίζω εάν είναι fixed η αξία των δασμών ή πάει ανάλογα με το δηλωμένο κόστος, αλλά, να σας πω την αλήθεια, δεκάρα δεν δίνω. Και αυτό διότι, πολύ απλά, ούτε εμένα ούτε και εσάς μας ρώτησε κάποιος ποιο θα ήταν το λογικό "καπέλο", η προσαύξηση πάνω στην τιμή του προϊόντος που αγοράσαμε επειδή αυτό τόλμησε να προέρχεται από την Αγγλία η οποία με τη σειρά της τόλμησε να θέσει εαυτόν εκτός Ε.Ε. Αυτό που μπορώ να εντοπίσω και να χαρακτηρίσω ως εντελώς παράλογο (πείτε το "κλοπή", πιο εύστοχο θα είναι ίσως) είναι το να πληρώνουμε σχεδόν 100% προσαύξηση στην αξία ενός προϊόντος επειδή αυτό προέρχεται από τους... αγροίκους (!) που αποφάσισαν να την... κάνουν και να κλείσουν πίσω τους την πόρτα στα μούτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ας αφήσουμε όμως τους... ελέφαντες, και ας πάμε και λιγάκι στον Amstradάκο, ας πάμε στο Amtix! CPC. Τι λέει το παρθενικό του τεύχος; Τι εντυπώσεις αφήνει;
Καταρχάς, προσωπικά το Α5 μέγεθος δεν το προτιμάω. Κάνει το περιοδικό - κατά την ταπεινή μου άποψη - να δείχνει φτηνιάρικο, αφού καταλαμβάνει στο τραπέζι μας την ίδια επιφάνεια με έναν... κατάλογο ψητοπωλείου! Και είναι κρίμα πραγματικά, γιατί η δουλειά που έχει γίνει στο περιοδικό είναι αντιστρόφως ανάλογη της πρώτης εντύπωσης.
Βλέπετε υπάρχει αρκετά μεγάλη ποικιλία θεμάτων που θεωρώ πως θα ικανοποιήσει και με το παραπάνω οποιονδήποτε Amstrad fan, και η ποιότητα και το ύφος της σελιδοποίησης είναι σε εξαιρετικό επίπεδο, φέρνοντας αέρα επαγγελματισμού με μια νότα από 80s, a la Crash & Zzap!64. Η ποιότητα της εκτύπωσης είναι πολύ καλή, με ολοζώντανα χρώματα και καθαρά γράμματα που δεν θα επιβαρύνουν περαιτέρω τους πάσχοντες από πρεσβυωπία (τα νιάτα που διαβάζουν αυτά τα έντυπα, βλέπετε...). Για το επίπεδο της γραφής μπορώ να πω - από το 1/4 του τεύχους που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής - ότι είναι καλό, "επαγγελματικό" ας το πούμε, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο και το ξεχωριστό, και με σαφώς λιγότερες δόσεις χιούμορ από τα αντίστοιχα Crash και Zzap!64 της "νέας" εποχής.
Συνολικά το Amtix! CPC, είτε το δει κανείς ως αναβίωση του Amtix! είτε απλά ως ένα περιοδικό για Amstrad, θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές και θα ικανοποιήσει σχεδόν οποιονδήποτε φίλο του μηχανήματος. Μόνο μεγάλο μείον το μικρό του μέγεθος και, φυσικά, το συνολικό του κόστος, αφού μόλις πάρουν το "κατιτίς" τους το Ελληνικό κράτος (να 'μαστε καλά να το πληρώνουμε) και η Ευρωπαϊκή Ένωση (τα ίδια και γι' αυτήν, αλλά επί δέκα), η τσέπη του αγοραστή του εντύπου ελαφραίνει κατά 12,02€ (από τα οποία το ίδιο το Amtix! CPC κοστίζει περίπου το 1/3). Όμορφος κόσμος, αγγελικά πλασμένος...
Α, και για να μη νομίζει κανείς ότι ανήκω σε αυτούς τους περίεργους που θεωρούν ότι δεν θα έπρεπε να πληρώνουμε καθόλου φόρους και άλλα τέτοια φαιδρά, να διευκρινίσω ότι απλά θεωρώ υπεραρκετά τα όσα μας παρακρατά το κράτος (και οι δανειστές μας) από καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ και λοιπούς φόρους: αν δεν τους φτάνουν αυτά ας αλλάξουν δουλειά καλύτερα, ας μην μας επιβαρύνουν και με τελωνιακά τέλη! Μεταξύ μας, τα τελευταία τα θεωρούσα ανέκαθεν υπερβολικά - όχι μόνο ως ποσά, αλλά το να υφίστανται γενικότερα. Πόσο μάλλον από την Αγγλία, που είχαμε συνηθίσει να μην πληρώνουμε, κιόλας...