Το Genius Into The Toy Warehouses κυκλοφόρησε για Commodore 64

Όσοι από εσάς διαβάζετε τακτικά το εξαιρετικό περιοδικό Retro Planet (ας ευλογήσουμε και λίγο τα γένια μας, μέρες που 'ναι!) θα είστε ενήμεροι για το Genius Into The Toy Warehouses του Daniele Liverani. Για τους υπόλοιπους, να αναφέρω ότι πρόκειται για ένα νέο παιχνίδι για Apple II (αμέ!) με 48ΚΒ μνήμης RAM, το οποίο παρουσιάστηκε αναλυτικά στο review που δημοσιεύθηκε στο 14ο τεύχος του Retro Planet. Το Genius Into The Toy Warehouses γράφτηκε εξ' ολοκλήρου σε assembly και βασίζεται σε μία rock opera που είχε συνθέσει στο παρελθόν ο ίδιος ο Daniele Liverani!

Επειδή οι χρήστες που έχουν εμπειρία σε Apple II ή και κατέχουν και το ίδιο το μηχάνημα σπανίζουν σχετικά μεταξύ των retro computing lovers, και επειδή ο Apple II με τον Commodore 64 χρησιμοποιούν ουσιαστικά τον ίδιο κεντρικό επεξεργαστή (6502 και 6510/8500 της MOS Technology), ο Daniele Liverani μετέφερε το παιχνίδι του και στο πολυαγαπημένο home computer της πάλαι ποτέ κραταιάς αμερικανικής εταιρίας, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε πολύ μεγαλύτερο κοινό να το χαρεί.

Έχοντας παίξει και τις 2 εκδόσεις μπορώ να πω ότι ουσιαστικά είναι πανομοιότυπες, αφού μέχρι και κάποια κολλήματα στην κίνηση των sprites από την έκδοση του Apple II μεταφέρθηκαν ατόφια στον Commodore 64! Γενικά το Genius Into The Toy Warehouses είναι ένα πολύ απλό παιχνίδι που δεν εντυπωσιάζει, αλλά, αν του δώσει κάποιος μερικές ευκαιρίες θα διαπιστώσει ότι με κάποιον παράξενο τρόπο μετά από κάποια ώρα αποκτά έναν αξιοσημείωτο βαθμό εθιστικότητας. Συνεπώς, μέρες που 'ναι, αράξτε και δώστε του μια ευκαιρία - ειδικά αν έχετε και παιδιά μπορεί να σας/τα κερδίσει με την απλότητά του! Κατεβάστε το από εδώ. (Πηγή: Indie Retro News).

O HC508 απογειώνει την 500άρα σας!

Ναι, το ξέρω, μόλις χθες σας ενημέρωσα για τον Wicher 500 και σήμερα θα ασχοληθούμε με έναν ακόμη νέο accelerator για την Amiga 500, τον HC508!

Ο HC508 μας έρχεται από τον mc68k (Viktor K.) και το ενθαρρυντικό είναι ότι - έστω και σε περιορισμένο αριθμό - κάποια κομμάτια του έχουν ήδη κυκλοφορήσει! Τα χαρακτηριστικά του accelerator είναι τα παρακάτω:

• 68HC000 CPU στα 50 MHz (100% συμβατός με τον MC68000)
• 40πινος IDE connector για σύνδεση με σκληρό δίσκο, CD ROM κλπ.
• Ενσωματωμένος connector για κάρτες CF
• 8 MB μνήμης Fast RAM (1 wait state)
• 512ΚΒ FlashROM για το Kickstart (1 wait state) + 512ΚΒ για το boot menu
• Utility για ενεργοποίηση/απενεργοποίηση του κάθε module ανεξάρτητα (XCPU, XRAM, XROM, IDE)

Ο HC508 σχεδιάστηκε και κατασκευάζεται από τον mc68k και, μετά από επικοινωνία μαζί του, ο δημιουργός του με ενημέρωσε ότι θα κυκλοφορήσει πλήρης (χωρίς να απουσιάζουν η μνήμη και ο επεξεργαστής, όπως στην περίπτωση του Wicher!) σε τιμή που δεν θα ξεπερνάει σε καμία περίπτωση τα 150€. Θα χαρακτήριζα την τιμή λογικότατη μιας και περιλαμβάνει τα πάντα - εσείς το μόνο που θα χρειαστεί να προσθέσετε είναι μια Amiga 500 και μια CF καρτούλα!

Προτού σας αφήσω με ένα βιντεάκι που δείχνει ένα μέρος από τις δυνατότητες του HC508, να σας ενημερώσω ότι ο accelerator θα διαθέτει και ένα λιτό αλλά ταυτόχρονα λειτουργικό και πολύ όμορφο boot menu, μέσω του οποίου θα μπορούμε να κάνουμε τις ρυθμίσεις του. Α, και το καλύτερο το ξέχασα: έστω και λίγο είναι ταχύτερος του Wicher 500 και, φυσικά, η χρησιμοποίηση του 68HC000 εγγυάται 100% συμβατότητα με τον original MC68000!

 

Έρχεται ο Wicher 500!

Κάποτε, πριν από 30 περίπου χρόνια, ο 68000 της Motorola θεωρείτο ως ένας από τους κορυφαίους επεξεργαστές για προσωπικούς υπολογιστές, τόσο λόγω της ταχύτητας, όσο και λόγω της αρχιτεκτονικής του. Επί σειρά ετών μεγαλούργησε στην αγορά, καθώς αποτελούσε την καρδιά των επιτυχημένων Apple Macintosh, Commodore Amiga και Atari ST. Αργότερα οι απαιτήσεις μεγάλωσαν και χρειαζόταν κάτι ταχύτερο από τον παλιό, καλό και αγαπημένο MC68000 στα 7-8MHz, οπότε οι διάδοχοι των προαναφερθέντων υπολογιστών (Macintosh SE/30, Commodore Amiga 1200, Atari Falcon) υιοθέτησαν τους νεώτερους και ταχύτερους Motorola 68EC020 και 68030. Από το σημείο αυτό και πέρα, όπως ήταν αναμενόμενο, οι ιδιοκτήτες υπολογιστών Apple, Commodore και Atari, όποτε άκουγαν "68000" έκαναν άμεσα τον συνειρμό με τον χαρακτηρισμό "αργό". Κι όμως, θα μπορούσε να μην είναι έτσι - και μας το απέδειξαν οι άνθρωποι του Retro 7-bit, κάνοντάς μας ένα υπέροχο Χριστουγεννιάτικο δώρο: τον Wicher 500!

Ο Wicher 500, ο οποίος αναμένεται σύντομα να κυκλοφορήσει μαζικά και μάλιστα σε ιδιαίτερα δελεαστική τιμή, συνδέεται στο πλαϊνό expansion port της Amiga 500 (και της Plus, άραγε;) και εφοδιάζει τον παλιό, καλό και αγαπημένο σας υπολογιστή με έως και 8ΜΒ fast RAM, IDE controller και, το καλύτερο, έναν ολοκαίνουριο Motorola 68000! Ναι, προφανώς αυτή τη στιγμή αναρωτιέστε αν έκανα λάθος και ήθελα στην πραγματικότητα να γράψω κάτι άλλο, έτσι δεν είναι;

Όμως όχι, φίλοι μου: ο επεξεργαστής του Wicher 500 είναι ένας 68000 γιατί αυτόν μάθαμε, αυτόν ξέρουμε και αυτόν εμπιστευόμαστε, τέλος πάντων! Μόνο που, αυτός ο 68000 είναι κάπως ιδιαίτερος, καθώς έχει τη δυνατότητα να χρονιστεί μέσω software μέχρι και στα 48MHz (!) δίνοντας στην 500άρα μας - και σε συνδυασμό πάντα με την μνήμη fast RAM - απόδοση της τάξεως των 4,27 MIPS!

Ναι, στην εποχή των Terraflops μπορεί τα 4,27 MIPS να μην φαντάζουν χαώδη, αλλά σκεφτείτε ότι φέρνουν την ταπεινή 500άρα στα επίπεδα (σχεδόν) μιας stock Amiga 3000 με Motorola 68030 στα 25MHz (ναι, αλήθεια!) και, σίγουρα, πολύ παραπάνω από την stock Amiga 1200 με τον Motorola 68EC020 στα 14MHz!

Πολύ καλά νέα λοιπόν, εξαιρετικός accelerator απ' ότι δείχνει και αναμένουμε με ανοιχτές αγκάλες την επίσημη κυκλοφορία του, κάπου στις αρχές του νέου έτους. Το 2017 προμηνύεται καυτό! (Πηγή: Vintage Is The New Old).

The Spectrum Show Christmas Special!

First things first, που λένε κι οι φίλοι μας οι Μαλτέζοι. Εύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας, και κυρίως εύχομαι να είστε υγιείς και να περάσετε μια χαλαρωτική και ζεστή εορταστική περίοδο με τους αγαπημένους σας. Στο ψητό τώρα, τι καλύτερο από το να ξυπνάς το πρωί των Χριστουγέννων για να διαπιστώσεις ότι ο Paul Jenkinson έχει ετοιμάσει για σένα και όλους τους Spectrum lovers ένα Χριστουγεννιάτικο επεισόδιο του The Spectrum Show;

Φτιάχνεις τον καυτό καφέ σου, αράζεις μπροστά στο PC και παρακολουθείς το νέο επεισόδιο της δημοφιλούς σειράς, που πραγματεύεται - τι άλλο; - Χριστουγεννιάτικα video games, Χριστουγεννιάτικα type ins καθώς και ένα Top 10 παιχνιδιών που έφτασαν μέχρι κάποιο (προχωρημένο) σημείο του development αλλά τελικά δεν κυκλοφόρησαν ποτέ!

Δεν θα σας κουράσω περισσότερο, Καλά Χριστούγεννα σε όλους και Καλά Χριστούγεννα κι ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στον Paul Jenkinson που δεν μας ξέχασε ούτε κι αυτές τις γιορτινές μέρες. Κι όπως μας παροτρύνει και ο ίδιος, "drink lots of beer and I'll see you all next year"! Your wish is my command, dear sir!

Battle Squadron: a photo story

Όπως σας υποσχέθηκα και στο topic για το Outrun - και αφού ο Χρήστος μας έφτιαξε και ολόκληρη κατηγορία την οποία θα ήταν κρίμα να μην τιμήσουμε - άναψα το αγαπημένο μας μηχάνημα (ναι, για την Amiga μιλάω!) και φόρτωσα το (κορυφαίο για μένα) shoot 'em up που διαθέτει:

Μετά από λίγο "ζέσταμα" και συνεπικουρούμενος από το αγαπημένο μου Pac-man ξεκίνησα ένα "σοβαρό" παιχνίδι με σκοπό να το τερματίσω - και να σας ταράξω και στα screenshots! Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από σχεδόν όλα τα υπόγεια levels του παιχνιδιού (τα επίγεια levels είναι... βόλτα στο πάρκο!) και, αν αναρωτιέστε για τον μικρό αριθμό bullets και αντιπάλων αυτό συμβαίνει γιατί προλάβαινα να πατήσω το pause μόνο όταν καθάριζε σχετικά η οθόνη από το χαμό που γινόταν! Είπαμε, φωτογραφία να τραβήξουμε, όχι να σκοτωθούμε κιόλας! Πάμε λοιπόν, ξεκινώντας από την πρώτη "γουρούνα" του παιχνιδιού κ.ο.κ...

Το τελικό boss του Battle Squadron:

Mission completed! Παρακάτω ακολουθεί το completion sequence:

Ο πίνακας των high scores μετά το - αναπόφευκτο - "game over". Και η (για μένα) καλύτερη μουσική ever σε παιχνίδι στην Amiga! (να σημειώσω ότι καταχωρώ το όνομά μου ως "TSS" όταν το παιχνίδι μου δίνει μόνο 3 χαρακτήρες να συμπληρώσω - από 4 και πάνω συμπληρώνω κανονικά "DONY"):

H A2000 σε όλο της το μεγαλείο μετά την εκπλήρωση της "αποστολής":

Το φωτογραφικό αυτό αφιέρωμα δημοσιεύθηκε στο amigaplanet για πρώτη φορά πριν από 6 και κάτι χρόνια. Η υπέροχη αυτή Amiga 2000 που βλέπετε στις φωτογραφίες έχει πουληθεί εδώ και πολύ καιρό, όπως και ο (πανέμορφος) iMac που φαίνεται δίπλα της. Ελπίζω και τα δύο να συνεχίζουν να γεμίζουν με ευχάριστες στιγμές τους νέους τους ιδιοκτήτες!

Κυκλοφόρησε το 6ο τεύχος του K & A Plus!

Εντάξει, μπορεί να κυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή, γεγονός το οποίο εμάς τους χμμμ, κάποιας ηλικίας ανθρώπους μάλλον μας ξενίζει, αλλά όπως και να 'χει αποτελεί δείγμα εξαιρετικής δουλειάς και έρχεται ανανεωμένο στην εμφάνιση, με πλούσια ύλη και... 91 (!) σελίδες! Ναι, είναι αυτά τα "διαβολικά" αποτελέσματα που συνεπάγονται οι ηλεκτρονικές εκδόσεις: πού ακούστηκε ένα περιοδικό να έχει μονό αριθμό σελίδων;

Πέραν της πλάκας, το νέο - 6ο, παρακαλώ! - τεύχος του K & A Plus έχει πλούσια θεματολογία για όλα τα μηχανήματα της Commodore, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό για κάποιους όπως ο γράφων που θα επιθυμούσαν να διαβάσουν και κάτι για Commodore 16 και VIC-20 πέρα από την πλούσια ύλη που έτσι κι αλλιώς υπάρχει για Commodore 64 και Amiga...

Στο καινούριο τεύχος του K & A Plus λοιπόν θα βρούμε σύντομες παρουσιάσεις από νέες παραγωγές, ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο/εισαγωγή στο GEOS (το παραθυρικό περιβάλλον του 64άρη, για όποιον θυμάται), ρεπορτάζ από διάφορες εκθέσεις/ρετρομαζώξεις/demoparties που έλαβαν χώρα, ένα μεγάλο αφιέρωμα στο Moonstone και στη δημιουργία του, reviews των Reshoot (το οποίο βάζω στοίχημα ότι ο reviewer έπαιζε με immortality αν κρίνω από τα scores που είδα στα screenshots!), Giana Sisters SE και Sensible World Of Soccer 2016/2017 για Amiga, αφιέρωμα στις compact flash κάρτες για την προαναφερθείσα κυρία, μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη του συμπαθούς (not!) κυρίου Jens Schonfeld, ένα άρθρο για το Superfrog και τα remakes αυτού, μία χορταστική συνέντευξη του c0zmo από τον γνωστό σε όλους μας κύριο GeoAna, συνέντευξη με τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από την Retronics, ένα hardware άρθρο που εξηγεί πώς μπορούμε να "τσιμπήσουμε" διάφορα σήματα/εξόδους από το motherboard του 64άρη, GeoAna v2 με άρθρο για replacement τροφοδοτικό για Commodore 64/128, μια σύντομη αναφορά στον διαγωνισμό του Reset για παιχνίδια 4Κ, αφιέρωμα σε video games με πρωταγωνιστές υπερήρωες, μια "διαφορετική" παρουσίαση του Project Firestart, reviews των Fort Django, Punkiller, Quadrillion, Pac-Pac, Frutty Man, Athanor, Icicle Race, Pickle's Pod Patrol, έναν οδηγό για εξομοίωση Commodore 64 μέσω Android TV box (!), ένα άρθρο για το "ιδιαίτερο" RPG Undertale, και, τέλος (ουφ!) ένα άρθρο/συζήτηση για τα platform games. Το νέο τεύχος ολοκληρώνει η παρουσίαση των δημιουργών του.

Ε, μετά απ' όλα αυτά θα είστε απλά ασυγχώρητοι εάν δεν το κατεβάσετε από εδώ να του ρίξετε (τουλάχιστον!) μια ματιά! (Πηγή: iamretro forum).

Press Play on Pad για CD32

Καλά, είναι αστείο μερικές φορές το πώς η ζωή φαίνεται να το βάζει σκοπό να σε διαψεύσει: μόλις χθες το απόγευμα υποστήριζα σε έναν φίλο που με ρώτησε, ότι η αγορά ενός Amiga CD32 δεν προσφέρει τίποτα, πέραν του να χάσεις ένα σεβαστό ποσό χρημάτων (καθώς ο φίλος μου έχει ήδη στην κατοχή του Amiga 1200 με WHDload installation κλπ). Και σήμερα, ανακαλύπτω την κυκλοφορία του Press Play on Pad! Damn!

Το Press Play on  Pad είναι το - ας το πούμε - Χριστουγεννιάτικο δώρο των Earok και Cobe στην Amiga community και, πιο συγκεκριμένα, στους κατόχους Amiga CD32. Είναι μία ακόμα αξιολογότατη συλλογή - ναι, απ' αυτές που δημιούργησαν και κυκλοφόρησαν κατά δεκάδες οι Amigajay και Earok - για την κονσόλα της Commodore με την τραγική κατάληξη όμως, αυτή τη φορά το αντικείμενο δεν είναι παιχνίδια, αλλά demos! Ναι, καλά διαβάσατε, όλοι γνωρίζουμε ότι για την πλατφόρμα της Amiga έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία 30 χρόνια εκατοντάδες (καλύτερα χιλιάδες) εκπληκτικές παραγωγές από τους demosceners, και το Press Play on Pad είναι μια συλλογή με μερικές από τις καλύτερες εξ αυτών, καθώς περιλαμβάνει τα:

1. nexus-7
2. love
3. friday at eight 3
4. achallamahalla
5. among the living
6. arte
7. extension 
8. quite unusual
9. interference 
10. fullmoon
11. cream
12. despair
13. state of the art
14. futuristic mind
15. hardday
16. kid
17. desert dream
18. pee wee
19. real 
20. breath of the muse
21. hardwired
22. lech 
23. gevalia 
24. the prey
25. wit premium
26. enigma
27. dove
28. bosnisk metall 
29. jammin'
30. syndrome
31. in a world of ascii
32. panta rhei

Το ωραίο μάλιστα είναι ότι πέραν της δυνατότητας να παρακολουθήσουμε όποιο demo επιθυμούμε, το Press Play οn Pad  μπορεί να παίξει μόνο του όλα τα demos με τυχαία σειρά, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό το απόλυτο showroom για την πλατφόρμα της Amiga και τις δυνατότητές της! Μπορείτε να κατεβάσετε το Press Play on Pad από εδώ. (Πηγή: Indie Retro News).

Ξεκίνησαν τα presales του Alarcity!

"Spread the news" μου έγραψε ο tsak, και αυτό ακριβώς σκοπεύω να κάνω! Ξεκίνησαν λοιπόν από χθες οι προπαραγγελίες ή, καλύτερα, οι προπωλήσεις του Alarcity, του νέου παιχνιδιού της Pixelglass που αποτελεί δημιουργία των tsak και Earok για όλες τις Amigas με AGA chipset (Amiga 1200, CD32 και Amiga 4000).

Μπορεί κανείς να προ-αγοράσει το Alarcity σε τιμές που ξεκινούν από τα 16€ και φτάνουν μέχρι και τα 44€ (μαζί με τα ταχυδρομικά) για τους έχοντες... παχύτερα πορτοφόλια! Αναλυτικά, οι εκδόσεις του Alarcity είναι οι εξής:

SILVER (διαθέσιμη μέχρι και του επερχόμενου Αγίου Βαλεντίνου, ήτοι την 14η Φεβρουαρίου 2017):

- Μειωμένη τιμή σε σχέση με αυτήν της "κανονικής" κυκλοφορίας
- Διάθεση σε digital download ή "κανονικό" (φυσικό) αντίτυπο, με ή χωρίς κουτί
- Όλα τα "φυσικά" αντίτυπα περιλαμβάνουν CD με το παιχνίδι, θήκη DVD και τυπωμένο manual
- Όλοι οι αγοραστές της SILVER έκδοσης θα εισπράξουν τις ονομαστικές ευχαριστίες των δημιουργών του παιχνιδιού στα credits αυτού αλλά και στο manual, είτε πρόκειται για το έντυπο είτε για το ψηφιακό.

GOLD (περιορισμένη έκδοση σε 50+50 αντίτυπα):

- Special συλλεκτική έκδοση του παιχνιδιού με πολλά extras!
- Διάθεση σε digital download ή "κανονικό" (φυσικό) αντίτυπο, με ή χωρίς κουτί
- Όλα τα αντίτυπα περιλαμβάνουν CD με το παιχνίδι, θήκη DVD, τυπωμένο manual, αφίσα, μαγνητάκι για το ψυγείο (!) καθώς και mouse pad!
- Έξτρα αποκλειστικό περιεχόμενο στο παιχνίδι.
- Όλοι οι αγοραστές της GOLD έκδοσης θα εισπράξουν τις ονομαστικές ευχαριστίες των δημιουργών του παιχνιδιού στα credits αυτού αλλά και σε ειδικό τμήμα του manual, είτε πρόκειται για το έντυπο είτε για το ψηφιακό (η δυνατότητα αυτή θα εκπνεύσει με την επίσημη κυκλοφορία του παιχνιδιού).

Σπεύσατε λοιπόν να αγοράσετε το Alarcity στην έκδοση που προτιμάτε από εδώ και να ενισχύσετε ένα project που έχει ξεκινήσει με τις καλύτερες προϋποθέσεις (θυμηθείτε το Giana Sisters SE). Αν θέλετε να παίξετε το survival demo του Alarcity μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

The Darkness of Raven Wood για Acorn BBC & Electron

Μια πολύ ενδιαφέρουσα νέα κυκλοφορία "έσκασε μύτη" εσχάτως και, προς τέρψιν όσων έχουν βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια δεν πρόκειται για ένα ακόμα unplayble platform game για ZX Spectrum αλλά ούτε και για ένα βιαστικό SEUCK game για Commodore 64: όχι, αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με ένα ολοκαίνουριο αλλά και ταυτόχρονα κλασικού στυλ text/graphics adventure παιχνίδι, απ' αυτά που κάποτε μας έκαναν να χάνουμε μερόνυχτα (και να κερδίζουμε βαθμούς μυωπίας!) μπροστά απ' την μικρή, ασπρόμαυρη τηλεόραση στην οποία είχαμε συνδέσει τον υπολογιστή μας. Το όνομα αυτού είναι "The Darkness Of Raven Wood" και έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση...

Βρίσκεσαι στο σωτήριο έτος 1862. Ένα γράμμα του παιδικού σου φίλου Raynard σε βάζει σε βαθύ προβληματισμό, καθώς πληροφορείσαι ότι στο χωριό Raven Wood στο οποίο πλέον κατοικεί και εργάζεται ο Raynard, μετά την άφιξη του γαιοκτήμονα λόρδου Elgan Wood, άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα παράξενα και εξόχως ανησυχητικά γεγονότα: παιδιά άρχισαν να εξαφανίζονται, λίγες μέρες μετά εξαφανίστηκε και ο παπάς του χωριού και κυκλοφορούν φήμες για αλλόκοτα πλάσματα που έκαναν την εμφάνισή τους σε διάφορα μέρη πλησίον του χωριού. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μια χιονοθύελλα πλήττει το Raven Wood κι ας βρισκόμαστε στη μέση του καλοκαιριού! Τι συμβαίνει; Τι σημαίνουν όλα αυτά; Και γιατί έχει περάσει ένας ολόκληρος μήνας που δεν είχες καθόλου νέα από τον Raynard; Ήρθε η ώρα να τα παρατήσεις όλα και να κινήσεις για το Raven Wood - η μοίρα του παιδικού σου φίλου - και ίσως όχι μόνο η δική του - εξαρτάται από σένα!

Το The Darkness Of Raven Wood τρέχει σε Acorn BBC model B και Acorn Electron σε στοκ μοντέλα με 32ΚΒ μνήμης RAM, αρκεί να διαθέτετε ένα floppy disk drive (ή κάποιον τρόπο να το εξομοιώσετε). Φαίνεται να αποτελεί μια συνολικά πολύ προσεγμένη παραγωγή, καθώς το σενάριο, το εξώφυλλο, το website αλλά και τα γραφικά του παραπέμπουν σε επαγγελματικές δουλειές. Για περισσότερες πληροφορίες ρίξτε μια ματιά στο site του παιχνιδιού, το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια μάλιστα για την επόμενη δουλειά της Rucksack games μπορείτε να βρείτε εδώ. Είδατε; Τα καλύτερα έρχονται! (Πηγή: Indie Retro News).

8bit Commodore love!

Μπορεί να πέρασαν πολλά χρόνια, αλλά τελικά το κενό καλύφθηκε και με το παραπάνω: ο αγαπημένος μου "ψωμιέρας" (για τους φίλους Commodore 64) βρήκε τα χαμένα του αδέρφια, τους VIC-20 και Commodore 16. Η Commodore, σαν άλλος Μπάμπης Τεννές και πιστή στο δόγμα "ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει", χρησιμοποίησε το case του επιτυχημένου VIC-20 και στον Commodore 64.

Αν και οι υπολογιστές της σειράς "TED" υποτίθεται ότι θα ήταν κάτι το εντελώς διαφορετικό και θα κυκλοφορούσαν σε cases σχεδιασμένα από τον Ira Velinsky, τελικά, ο Commodore 16 εμφανίστηκε προς το τέλος του 1983 φορώντας αποχρώσεις του γκρι στο κλασσικό (πλέον) case, αφήνοντας τους C116, 264 (Plus/4) και 364 (που τελικά δεν κυκλοφόρησε ποτέ) να πλασάρουν τα καινούρια σχέδια.

Έτσι, από στο διάστημα μεταξύ 1980 και 1983, η Commodore κατάφερε να κυκλοφορήσει 3 διαφορετικούς υπολογιστές με τον ίδιο ακριβώς εξωτερικό σχεδιασμό και μόνη διαφορά το χρώμα (φυσικά υπήρχαν διαφορές και στις υποδοχές και τη διάταξη του πληκτρολογίου, αλλά δεν φαίνονταν με την πρώτη ματιά)!

Το αστείο της ιστορίας είναι ότι δεν είναι γνωστό ποιος ευθύνεται για τον σχεδιασμό του case που χρησιμοποιήθηκε στους Commodore VIC-20/64/16: μιλάμε για ένα σχέδιο που τελικά πούλησε πάνω από 10 εκατομμύρια κομμάτια (η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ήταν φυσικά Commodore 64) και είναι το πιο επιτυχημένο στην ιστορία των υπολογιστών! Είναι μάλιστα αρκετά πιθανό να προέρχεται από κάποιον σχεδιαστή της Commodore Ιαπωνίας, καθώς ο VIC-20 κυκλοφόρησε πρώτα στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου (ως VIC-1001) και στη συνέχεια στις Η.Π.Α. και τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη...

Κι όμως, κάνει στ' αλήθεια παπάδες!

Κάποιες φορές, όταν κάποιος που είναι εξαιρετικός σε κάτι βρίσκεται στο στενό σου περιβάλλον, τείνεις να μη νιώθεις το δέος, την εκτίμηση και τον θαυμασμό που θα ένιωθε γι' αυτόν κάποιος που δεν θα τον γνώριζε εξίσου καλά. Για παράδειγμα, δε νομίζω τα παιδιά του Michael Jordan να του ζητούσαν αυτόγραφα ή η σύζυγος του Steven Spielberg να μην μπορεί να πιστέψει τι θαύματα έχει κάνει ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα της.

Κάπως έτσι μάλλον την έχουμε πάθει και με τον Δημήτρη Λάζο, που είναι ευρύτερα γνωστός με το nickname του, ως MasterGR. Δεν εννοώ φυσικά ότι ο άνθρωπος "τον έχει" σε μονό τον Michael Jordan ή ότι τα videos των οικογενειακών του διακοπών θυμίζουν... τα "σαγόνια του καρχαρία"! Αλλά να, ο Δημήτρης είναι δικός μας άνθρωπος, τον συναντάμε αρκετά συχνά - αυτό οφείλεται στο ότι μας κάνει κάθε τόσο και λιγάκι τη χάρη να μας επισκέπτεται, παρόλο που βρίσκεται 500+ χιλιόμετρα μακριά - και, παρόλο που μας γεμίζει κάθε τόσο και λιγάκι με νέες δημιουργίες του, έχουμε φτάσει στο σημείο να το θεωρούμε αυτό φυσιολογικό. Είναι όμως; Είναι δηλαδή το "νορμάλ" ένας άνθρωπος να έχει κατασκευάσει στο διάστημα των 2 τελευταίων ετών ό,τι καλώδιο, interface και περιφερειακό χωράει ο νους για τους δημοφιλείς ZX Spectrum, Commodore 64, Amstrad CPC, Commodore Amiga και Atari ST; Και δεν είναι ότι βγάζει λεφτά απ' αυτό - το κέφι του κάνει ο άνθρωπος, πουλώντας σε τιμές κόστους και λύνοντας ταυτόχρονα τις ρετρο-ανάγκες μας. Τι cartridges, τι καλώδια, τι joysticks, τι αντάπτορες, τι controllers, τι, τι, τι... ο MasterGR έχει φτιάξει "παπάδες" τα τελευταία χρόνια και συνεχίζει ακάθεκτος.

Τα συνειδητοποίησα τα παραπάνω όταν είδα μαζεμένα κάποια νέα "γκατζετάκια" που έφερε ο Δημήτρης για μένα και για τα παιδιά του VCS. Και σκέφτηκα "ρε φίλε, πόσα πράγματα έχει φτιάξει τελικά αυτός ο άνθρωπος;". Είναι απίστευτο, χάνει το λογαριασμό κανείς στην προσπάθεια να απαριθμήσει τα "καλούδια" που έφτιαξε ο MasterGR για τους υπολογιστές μας. Και κάθε φορά, επιστρέφει με κάτι καινούριο! Αστείρευτο κέφι, ατέλειωτο μεράκι, ασταμάτητη θέληση - αυτά τον χαρακτηρίζουν, συν κάποιες γνώσεις σε επίπεδο hardware και software ικανές για να κάνει αυτό που λέει το σλόγκαν του: παπάδες!

Να είσαι πάντα καλά φιλαράκι, και να συνεχίσεις να κάνεις παπάδες. Για σένα, για μας, για όλους.