The Spectrum Show επεισόδιο 155 - α, και 1.000 posts!

Κάποια πράγματα οφείλουν, προκειμένου να επισημοποιηθούν, να εκπληρωθεί κάποια αναγκαία συνθήκη. Ας πούμε, μπορεί να ξεκινήσει η εβδομάδα, να μπει η Δευτέρα χωρίς γαμώσταυρα και κατάρες; Όχι, φυσικά: η έλλειψη κακής διάθεσης, εκνευρισμού και των ανάλογων βωμολοχιών μαρτυρά την εκκίνηση μίας άλλης ημέρας της εβδομάδας και σίγουρα όχι της Δευτέρας! Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το τέλος ενός μήνα: πώς θα τελειώσει ο έρμος αν δεν συνοδευτεί από ένα νέο επεισόδιο του The Spectrum Show; Γίνεται; Δεν γίνεται.

Αυτή τη φορά ο Paul Jenkinson συνεπικουρούμενος από τον Geoff Neil μας παρουσιάζει ένα επεισόδιο με διάρκεια που κυμαίνεται στα επίπεδα αυτών την προηγούμενης σεζόν, καθώς αγγίζει σχεδόν τα 27 λεπτά. Σε αυτή την ώρα όπως γίνεται εύκολα κατανοητό ο θεατής θα χορτάσει με διάφορα θέματα Spectrumικής φύσεως, ξεκινώντας από τη χρυσή εποχή των CD-ROMs και την παρουσίαση μίας συλλογής με emulators, video games, demos και πάρα πολύ ακόμα υλικό σχετικό με τον ZX Spectrum. Με δεδομένο ότι η συλλογή αυτή κυκλοφόρησε όταν ακόμα το Internet ήταν "στις αρχές του" για τον μέσο χρήστη (1995-96) είναι βέβαιο ότι εκείνα τα χρόνια θα μπορούσε να αποτελέσει πολύτιμο asset για κάθε Speccy lover.

Στη συνέχεια ο Paul μας παρουσιάζει κάποια - τα εντυπωσιακότερα, μάλλον - παιχνίδια από την φετινή Yandex Retro Games Battle. Όσοι δεν γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται κάντε τον κόπο να ρίξετε μια ματιά και θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό από το επίπεδο των Spectrum games που διαγωνίζονται στα πλαίσια αυτής της διοργάνωσης. Εκεί παρουσιάστηκαν σχεδόν όλοι οι κορυφαίοι τίτλοι των τελευταίων ετών προερχόμενοι από Ρώσους coders, οι οποίοι, δουλεύοντας στον Spectrum, απλά κάνουν θαύματα. Όχι, δεν υπερβάλλω, ισχύει. Ακόμα και ένα screenshot από τις σύγχρονες παραγωγές να έβλεπε κάποιος στα 80s θα του φαινόταν εντυπωσιακό, πού να του έλεγες ότι όλα αυτά που κοσμούν την εικόνα κινούνται κιόλας! Για τέτοια εξέλιξη και αρτιότητα μιλάμε.

Από το 155ο επεισόδιο του The Spectrum Show παρελαύνει και το κλασικό Hyper Sports, το οποίο, αν και είναι εξαιρετικό στην έκδοση του Spectrum, δυστυχώς ανήκει σε αυτή την κατηγορία παιχνιδιών που ήταν σε όλους τους τομείς ανώτερα στον Commodore 64. Ταίριαζε περισσότερο στον ψωμιέρα παρά στον γομολάστιχα, τι να κάνουμε!

Το επεισόδιο ολοκληρώνεται με μία κουβεντούλα του Paul με τον Geoff  σχετική με παιχνίδια αθλητικού περιεχομένου στον Spectrum, η οποία, ευτυχώς, το έχει το ενδιαφέρον της.

Συνολικά ένα ακόμα χορταστικό επεισόδιο λοιπόν, που δεν θα αφήσει παραπονεμένους τους λάτρεις της σειράς (και του Spectrum, βεβαίως, βεβαίως).

Σε άλλα νέα - το γράφω και καλά σφυρίζοντας αδιάφορα - αυτό που διαβάζετε είναι το χιλιοστό post, η ανάρτηση υπ' αριθμόν 1.000 από τον γράφοντα σε ετούτο εδώ το ταπεινό διαδικτυακό retro μετερίζι.

Σε πείσμα κάποιων καλοθελητών (Meletoth, ακούς;) αλλά και της συνήθους πρακτικής που επικρατεί στα ανά τον κόσμο blogs ανεξαρτήτως θεματολογίας, το Dony's (not only) New Stuff for Old Computers βρίσκεται στον 9ο χρόνο του και, πλέον, σε τετραψήφιο αριθμό αναρτήσεων. Προσωπικά, όταν τον Φεβρουάριο του 2016 ξεκίνησα να γράφω τις σκέψεις μου (και) στο Internet δεν είχα καμία απολύτως βλέψη και καμία προοπτική μακροημέρευσης του εγχειρήματος. Ευτυχώς για εμένα το μεράκι και η στοχοπροσήλωσή μου (309 αναρτήσεις την πρώτη χρονιά!) βρήκαν ανταπόκριση σε όλους και όλες εσάς που με τιμάτε διαβάζοντας το blog, οπότε βρήκα και έναν έξτρα λόγο για να συνεχίσω.

Εννοείται πως πλέον η διάθεση και η όρεξη δεν είναι αυτές που ήταν πριν από 9 χρόνια, αλλά - και πάλι καλά να λέμε - δεν έχουν εκλείψει εντελώς, οπότε ευελπιστώ να μπορέσω να συνεχίσω το Dony's (not only) New Stuff for Old Computers για αρκετά χρόνια ακόμη. Υγεία να υπάρχει και τα υπόλοιπα θα τα βρει η υπηρεσία. Α, ναι, και η παρθενική "εισαγωγική" ανάρτηση, εδώ.

The Violators demo για Commodore 64

Μπήκε λοιπόν για τα καλά το φθινόπωρο στις ζωές μας - σε επίπεδο τυπικό, όχι θερμοκρασιών φυσικά, στην Ελλάδα βρισκόμαστε άλλωστε - και ξεκίνησαν τα πρώτα demoparties της σεζόν και άρχισαν να σκάνε μύτη και τα πρώτα "διαμαντάκια". Δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω αλλιώς το The Violators για τον Commodore 64 από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους Censor Design, αφού οι τελευταίοι για ακόμα μια φορά μας έδειξαν πώς μπορούν να συνδυάζουν φρέσκες ιδέες, άψογη αισθητική και εντυπωσιακά εφέ σε μία παραγωγή που αντλεί τη θεματολογία της από τη δεκαετία του 1920 και την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Δεν το λες και θέμα που έχει... εξαντληθεί σε επίπεδο demos, έτσι δεν είναι;

Προσωπικά αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι το πώς αυτοί οι τύποι σκέφτονται "α, να κάνουμε αυτό" - στη συγκεκριμένη περίπτωση ας πούμε το εφέ παλιού φιλμ - και μετά απλά το υλοποιούν, κι ας έχουν να κάνουν με ένα μηχάνημα 43 ετών που, όπως και να το κάνεις, δεν μπορείς να πεις ότι έχει και hardware που σου "λύνει τα χέρια". Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες προφανώς για τους Censor Design που δημιουργούν εντυπωσιακές ψηφιακές σεκάνς με την ευκολία που εμείς, οι κοινοί θνητοί, μασάμε μία τσίχλα!

Είναι να βγάζεις το καπέλο σε αυτούς τους τύπους που καταφέρνουν να συνδυάζουν την προγραμματιστική τους δεινότητα με αυτή την υπέροχη αισθητική που χαρακτηρίζει τις παραγωγές τους χωρίς να ξεφεύγουν από την αρχική τους ιδέα και να παρουσιάζουν μία παραγωγή τόσο ολοκληρωμένη και εντυπωσιακή που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Μόνη παραφωνία στο The Violators είναι - ως συνήθως - το soundtrack αυτού, που ούτε εύηχο είναι αλλά ούτε και ταιριάζει στο θέμα του demo (ειδικά στην πρώτη πλευρά της δισκέτας). Γιατί, πείτε μου εσείς, πόση σχέση μπορούν να έχουν τα beatάκια με τους μαφιόζους έναν αιώνα πριν; Αλλά το έχω γράψει τόσες φορές που ακούγομαι πλέον σαν χαλασμένος δίσκος: όσο υπέροχα ήταν τα tunes που έντυναν τις gaming παραγωγές στα 80s, τόσο ανέμπνευστα είναι αυτά που συνοδεύουν τα demos του 21ου αιώνα (αναφέρομαι πάντα στον Commodore 64). Υπάρχουν φυσικά και οι ευχάριστες εξαιρέσεις, αλλά αυτές είναι, δυστυχώς, λιγοστές.

Πίσω στο The Violators όμως, που πραγματικά σας συστήνω να το τσεκάρετε σε πρώτη ευκαιρία. Είτε στο βιντεάκι που ακολουθεί είτε κατεβάζοντάς το από εδώ. Βάλτε τον ήχο στο mute (lol) και απολαύστε!

 

GUI64; Πως είπατε; Ο C64 Ultimate έρχεται με γραφικό περιβάλλον!

Το ότι σε 1-2 μήνες θα έχουμε τη δυνατότητα να αποκτήσουμε έναν νέο 64άρη από την επίσημη (πλέον) Commodore σίγουρα αποτελεί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός για εμάς τους ρέκτες του retro computing που μεγαλώσαμε στην αγνή εκείνη εποχή που οι εφημερίδες είχαν μέγεθος σεντονιού, οι γυναίκες μεγαλύτερη τριχοφυΐα από τον (μακαρίτη) Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, τα τρόλεϊ ήταν ακόμα Alfa Romeo και τα σουβλάκια ήταν όντως πάμφθηνα. Αδημονώ να φτάσει η μέρα εκείνη που θα ανοίξω του κουτί του Commodore 64 Ultimate, θα μυρίσω (ναι ρε, τι ζόρι τραβάτε;) το περιεχόμενό του, θα ξεφυλλίσω το σπιράλ manual (αυτό μας υποσχέθηκαν) και θα χαϊδέψω το ολοκαίνουριο πληκτρολόγιό του πατώντας απαλά τα πλήκτρα και απολαμβάνοντας τον ήχο τους. Σίγουρα θα είναι μια μεγάλη στιγμή για όσους από εμάς συνεχίζουν να χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα τον "ψωμιέρα", τον εμβληματικό, τον μοναδικό, τον πλέον αναγνωρίσιμο και επιτυχημένο home computer όλων των εποχών. Και τον πιο εντυπωσιακό στην εποχή του, αν θέλετε την ταπεινή μου άποψη. "Τα καλύτερα έρχονται" θα μπορούσε να πει κάποιος, αλλά εμένα με ξέρετε, δεν ανήκω στους παθολογικά αισιόδοξους, οπότε θα αφήσω απλά να σχηματιστεί στο πρόσωπό μου ένα ανεπαίσθητο μειδίαμα και θα περιμένω την ώρα που θα έρθει ο κούριερ με τον Ultimate. Μέχρι τότε...

...λοιπόν, μέχρι τότε υπάρχουν εντυπωσιακά νέα, τα οποία μόλις σήμερα υπέπεσαν στην αντίληψή μου και θεωρώ καθήκον μου να τα μοιραστώ μαζί σας. Βλέπετε, είναι πλέον γεγονός ένα νέο graphical user interface για τον 64άρη, που ονομάζεται - λίγη φαντασία δεν θα έβλαπτε, αλλά δεν πειράζει - απλά "GUI64". "Και τι μ' αυτό;" θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος, αφού έτσι κι αλλιώς υπήρχε το GEOS από... πάντα. Δεν είναι ακριβώς έτσι, όμως...

Το GUI64, σε πλήρη αντίθεση με το GEOS που ήταν ένα αξιοπρεπέστατο graphical user interface για την εποχή του (αλλά αργό σαν συνέντευξη του Ντούσαν Μπάγεβιτς για όσους δεν το θυμάστε) έρχεται κατ' αρχάς σε cartridge image. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να ξεκινάει άμεσα μαζί με τον 64άρη και, όχι μονάχα αυτό, αλλά όλες οι λειτουργίες του εκτελούνται ακαριαία αφού δεν πρόκειται για modules που φορτώνονται από δισκέτα, αλλά από το (εικονικό ή πραγματικό) cartridge. Το κυριότερο όμως θετικό στοιχείο του GUI64 είναι ότι φτιάχτηκε έχοντας στο νου σύγχρονα γραφικά περιβάλλοντα, και λειτουργεί κατ' αυτόν ακριβώς τον τρόπο. Δηλαδή, πώς ήταν το Workbench 1.3 της Amiga; Καμία σχέση. Εδώ έχουμε ένα GUI με όλες τις δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά που θα ζητούσε ένας χρήστης δανεισμένα και εκτελεσμένα με τρόπο που θυμίζει μία μίξη MacOS και Windows. Respect, γιατί οτιδήποτε άλλο υπήρχε μέχρι τώρα δεν είχε την παραμικρή σχέση από άποψη δυνατοτήτων και χρηστικότητας.

Επίσης, ένα ακόμα μεγάλο όπλο στο - φαινομενικά ανεξάντλητο - οπλοστάσιο του GUI64 είναι οι δυνατότητες που παρέχει στους χρήστες SD2IEC. Πρόσβαση, χρήση, δημιουργία, διαγραφή, αντιγραφή, μετακίνηση και μετονομασία subdirectories, mounting και χρήση disk images, file manipulation μέσα από τις τελευταίες, the lot. Πέρα δηλαδή από τον Commodore 64 Ultimate που μπορεί να μην ψήνονται να τον αγοράσουν όλοι εκεί έξω (σεβαστό), το GUI64 προσφέρει το απόλυτο πακέτο χρηστικότητας και λειτουργικότητας για όποιον διαθέτει ένα Kung-Fu Flash cartridge και ένα SD2IEC device. Και αυτός ο συνδυασμός είναι κάτι που πάρα πολλοί εκεί έξω ήδη έχετε και, όπως και να το κάνουμε, απευθύνεται στους χρήστες με τα πλέον ταπεινά βαλάντια, μεταμορφώνοντας κυριολεκτικά τον υπολογιστή τους.

Το GUI64 βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην έκδοση 1.9 και θα είναι διαθέσιμο σε .CRT image για δωρεάν download από όλους, όταν θα κυκλοφορήσει και ο C64 Ultimate. Φυσικά, αν αποκτήσετε τον τελευταίο θα αποτελεί μέρος του software package το οποίο θα εμπεριέχεται στη συσκευασία του μηχανήματος. Φίνα!

Για να πάρετε μία - πολύ καλή - ιδέα των δυνατοτήτων του GUI64 παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο:

Update: μπορείτε να κατεβάσετε από τώρα το GUI64 v.1.9 απ' όσο διαπίστωσα. Σε cartridge image θα το βρείτε εδώ, σε disk image εδώ και σε standalone PRG αρχείο εδώ. Απολαύστε υπεύθυνα!