PiTubeDirect: ο (οικονομικός) πολυπεξεργαστής

Το 1981, η Acorn κυκλοφόρησε έναν home computer ο οποίος έμελε να καταστεί συνώνυμο της εκπαίδευσης, τον Proton, που έγινε γνωστός σε όλους ως "BBC micro". Ο συγκεκριμένος υπολογιστής, λόγω των υψηλών standards που έβαζε η ίδια η Acorn, αλλά και λόγω των προδιαγραφών του BBC κυκλοφόρησε με ένα σύνολο δυνατοτήτων και χαρακτηριστικών που δεν μπορούσαν να βρεθούν μαζεμένα σε άλλον υπολογιστή της εποχής, ακόμα και αν αυτός κόστιζε πολύ περισσότερο.

Μεταξύ του πακτωλού από χαρακτηριστικά και δυνατότητες διασύνδεσης του BBC micro, ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα που μπορεί κάποιος να εντοπίσει είναι το περίφημο Tube interface. Η εν λόγω διασύνδεση επέτρεπε σε άλλους, εξωτερικούς επεξεργαστές ή συνεπεξεργαστές να συνδεθούν στον δημοφιλή υπολογιστή της Acorn, χρησιμοποιώντας φυσικά ως μέσα εισόδου και εξόδου το πληκτρολόγιο, το κασετόφωνο, το disk drive, τον εκτυπωτή και την οθόνη του BBC microcomputer. Με τον τρόπο αυτό μπορούσε κάποιος να συνδέσει έναν δεύτερο 6502 στον BBC του ή έναν Z80 (για να τρέχει εφαρμογές του CP/M), ακόμα και έναν επεξεργαστή της σειράς x86 της Intel. Μέχρι και ο περίφημος και πρωτοποριακός επεξεργαστής τεχνολογίας RISC της Acorn, ο ARM (Acorn RISC Machine), αναπτύχθηκε και δοκιμάστηκε ως εξωτερική επεξεργαστική μονάδα που συνδεόταν στον BBC micro μέσω του Tube interface. Και, αν αναρωτιέστε "τι εστί ARM;" να σας πούμε όχι πρόκειται για τον επεξεργαστή που αποτέλεσε την βάση και τον πρόγονο όλων των CPUs που στις μέρες μας αποτελούν την καρδιά των smartphones, tablets, set top boxes, κλπ. "Not exactly a lightweight", που θα έλεγε και μια ψυχή...

Ας επανέλθουμε όμως στο Tube interface, και ας αφήσουμε τον ARM και τους διαδόχους του να ζουν και να βασιλεύουν. Οι πρόσθετες επεξεργαστικές μονάδες που κυκλοφόρησε η ίδια η Acorn back in the day δεν γνώρισαν ευρεία αποδοχή, αφενός λόγω του υψηλού τους κόστους, και αφετέρου λόγω του ότι αποτελούσαν αρκετά εξειδικευμένα προϊόντα, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον κάποιου developer, ίσως κάποιου εκπαιδευτικού ιδρύματος ή κάποιας επιχείρησης με πολύ συγκεκριμένες ανάγκες, κλπ. Σίγουρα όμως δεν απευθύνονταν στον απλό χρήστη (ούτε και στην τσέπη του).

Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς πολύ εύκολα ότι το να εξοπλίσει κάποιος την σήμερον ημέρα τον BBC microcomputer του με κάποιον εξωτερικό (συν)επεξεργαστή χρησιμοποιώντας το Tube interface είναι αρκετά δύσκολα και δαπανηρό, καθώς, είναι πολύ σπάνιες και δυσεύρετες οι εξωτερικές επεξεργαστικές μονάδες για τον BBC micro που διασώζονται και πωλούνται στις μέρες μας. Όλα αυτά βέβαια μέχρι που εμφανίστηκε το PiTubeDirect!

Το PiTubeDirect είναι ένα project το οποίο χρησιμοποιεί ένα Raspberry Pi με το ανάλογο software και hardware (για τη σύνδεση, το τελευταίο) ως Tube processor για τον BBC. Λόγω της τεράστιας επεξεργαστικής ισχύος του Raspberry Pi συγκριτικά με τους 8/16bits επεξεργαστές της εποχής, το μικρό - πλην θαυματουργό - RPi μπορεί με άνεση να εξομοιώσει τους παρακάτω:

250MHz βασισμένος σε 65tube 65C02 συνεπεξεργαστής
40MHz βασισμένος σε lib6502 65C02 συνεπεξεργαστής
60MHz Z80 συνεπεξεργαστής με CP/M

? MHz 80×86 συνεπεξεργαστής (*)
? MHz ARM2 συνεπεξεργαστής (*)
? MHz 32016 συνεπεξεργαστής (*)
1 GHz ARM1176 συνεπεξεργαστής

(*) η ταχύτητα του εξομοιούμενου επεξεργαστή εξαρτάται από το Raspberry Pi που θα χρησιμοποιηθεί.

Αν τα παραπάνω δεν σας λένε κάτι ή απλά δεν σας δίνουν την ακριβή εικόνα του τί μπορεί να πετύχει κάποιος με έναν BBC microcomputer και ένα PiTubeDirect, θα πρέπει να σας πω ότι, πέραν από το σαφές ενδιαφέρον του πειραματισμού και της εξερεύνησης, δίνεται στον τυχερό κάτοχο η δυνατότητα να:

- εκτελέσει software που απαιτεί διπλούς 6502 επεξεργαστές (κλασικό παράδειγμα η σπάνια αλλά εξαιρετική έκδοση executive του εμβληματικού Elite)

- τρέξει MS-DOS και τις εφαρμογές αυτού

- τρέξει CP/M και τις εφαρμογές αυτού

- τρέξει RISC OS (αυτό το κάνει έτσι κι αλλιώς το RPi) μέσα από τον BBC

- και φυσικά πολλά άλλα, βασικά ό,τι μπορεί να βάλει ο νους του καθενός!

Για το PiTubeDirect μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και ένα ταπεινό Raspberry Pi Zero των 6€ (!) ενώ εδώ μπορείτε να βρείτε και οτιδήποτε θα χρειαστεί για να το συνδέσετε στον BBC σας.

Και, επειδή καλές οι λέξεις, καλύτερες οι εικόνες και ακόμα καλύτερο το βίντεο προκειμένου να κατανοήσει κανείς για τι πράγμα σας γράφω τόση ώρα, δείτε το παρακάτω και θαυμάστε:

Accelerate your A1200!

Η γνωστή σε όλους μας Individual Computers κυκλοφόρησε δύο νέες κάρτες για την Amiga 1200, οι οποίες δίνουν μνήμη και αυξάνουν την ταχύτητα στον τελευταίο home computer που κυκλοφόρησε ποτέ, ενώ ταυτόχρονα κρατιούνται σε λογικά πλαίσια από άποψη τιμής: πρόκειται για τις ACA1221LC και ACA1211. Ας τις δούμε λίγο πιο αναλυτικά, shall we?

Ο ACA1221LC είναι ένας "κανονικός" επιταχυντής, από την άποψη ότι φέρει δικό του επεξεργαστή. Αυτός είναι ο Motorola 68EC020 (ναι, ο ίδιος με αυτός την 1200άρας) αλλά με τη δυνατότητα να χρονιστεί σε μεγαλύτερες ταχύτητες, καθώς μπορεί να λειτουργήσει από τα 14 μέχρι και τα 40MHz. Η Individual Computers δεν εγγυάται σταθερότητα του όλου συστήματος σε ταχύτητες άνω των 26,67MHz, ενώ συνιστά τοποθέτηση συστήματος ενεργής ψύξης στον επεξεργαστή αν κάποιος σκοπεύει να τον πουσάρει στα όριά του (ήδη φέρει σύστημα παθητικής ψύξης). Ο ACA1221LC διαθέτει επίσης 16ΜΒ μνήμης RAM, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως 11,2ΜΒ Fast RAM και 1ΜΒ για την αποθήκευση της ROM ώστε να επιταχύνονται οι λειτουργίες αυτής (mapROM). Ο κατασκευαστής δεν αναφέρει αν και με ποιον τρόπο μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα υπόλοιπα 3,8ΜΒ μνήμης της κάρτας που "περισσεύουν".

Επίσης, ο ACA1221LC προσφέρει σημαντική επιτάχυνση στον ενσωματωμένο IDE controller της 1200άρας, παρέχοντάς του ονομαστικές ταχύτητες μέχρι και 10,2MB/sec. Αυτό στην πράξη μεταφράζεται σε 3,6MB/sec με γρήγορες κάρτες CF και μέχρι και 7ΜΒ/SEC με ταχείς σκληρούς δίσκους με μνήμη cache. Τιμές που δεν είναι διόλου άσχημες για τα δεδομένα της 1200άρας και που κάνουν τη συνολική της λειτουργία σαφώς ταχύτερη σε κάθε επίπεδο από ένα stock μηχάνημα. Συνολικά ο επιταχυντής είναι κατά 8,9% ταχύτερος από τον ACA1221EC τον οποίο και αντικαθιστά, ενώ διαθέτει και δύο clockports.

Ο ACA1221LC υπάρχει σε 2 "flavors", με μπλε ή κόκκινη πλακέτα, είναι διαθέσιμος και ετοιμοπαράδοτος και κοστίζει 149,94€ χωρίς τα μεταφορικά. Μπορείτε να τον βρείτε στο website της Individual Computers.

Ο δεύτερος επιταχυντής είναι ο ACA1211. Η κάρτα αυτή επιταχύνει της 1200άρα μέσω της ταχύτατης Fast RAM που διαθέτει (16ΜΒ), καθώς δεν φέρει κάποιον ξεχωριστό επεξεργαστή. Η μέγιστη μνήμη που μπορεί να "δει" η Α1200 με τον ACA1211 είναι, όπως και στην περίπτωση του ACA1221LC, 11,2MB με άλλο 1ΜΒ για mapROM. Εδώ θα πρέπει να σταθούμε όμως σε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ACA1211 ο οποίος, σε αντίθεση με παλιότερες επεκτάσεις μνήμης, επιτρέπει στον υπολογιστή να "βλέπει" τα 11,2MB της Fast RAM ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί η θύρα PCMCIA. Οι επεκτάσεις του παρελθόντος αν θυμάστε ανέβαιναν συνήθως μέχρι τα 8ΜΒ, αλλά για να παράλληλη λειτουργία του PCMCIA slot "έπεφταν" στα 4ΜΒ...

Ο ACA1211 επιταχύνει επίσης την ταχύτητα ανάγνωσης/εγγραφής από τον σκληρό δίσκο (ακριβείς τιμές δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα), έχει 2 clockports (ταχύτερα από αυτά της 1200άρας) και προσθέτει μνήμη στην διεύθυνση 0x00c0.0000 για μεγαλύτερη συμβατότητα με παιχνίδια της Amiga 500 που απαιτούν επέκταση μνήμης στην trapdoor της 500άρας.

Επίσης, η Individual Computers δίνει τη δυνατότητα σε όσους αγοράσουν τον ACA1211 εάν επιθυμούν να αγοράσουν κάποιον άλλο accelerator από την εταιρία, να επιστρέψουν την κάρτα τους και να πληρώσουν μονάχα τη διαφορά (η προσφορά ισχύει για μέχρι και ένα έτος από την αγορά του ACA1211). Ο ACA1211 είναι διαθέσιμος και ετοιμοπαράδοτος και κοστίζει 99,96€ χωρίς τα μεταφορικά (δείτε εδώ).

Τέλος, τόσο ο ACA1221LC όσο και ο ACA1211 μπορούν να συνδεθούν στους ACA500 και ACA500 Plus, επιταχύνοντας της 500άρα σας, εάν το επιθυμείτε.

Η ματαιότητα του AGA chipset

Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά και έχει τύχει να συζητήσουν μαζί μου για θέματα σχετικά με την Amiga, πιθανότατα θα με έχουν ακούσει να εκφράζω την άποψη ότι "Amiga είναι η Amiga 500", ότι το AGA chipset ήταν "too little, too late" και ότι το να έχει κάποιος στην κατοχή του Amiga 1200 δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτα τη σήμερον ημέρα (που υπάρχουν σε αφθονία και ετοιμοπαράδοτοι χαμηλού κόστους accelerators) συγκριτικά με το να έχει μία Amiga 500. Φυσικά, ως συνέπεια των παραπάνω, με ενθουσιάζει πολύ περισσότερο η κυκλοφορία ενός νέου παιχνιδιού ή demo για την Amiga 500, παρά αυτή κάποιου αντίστοιχου τίτλου που απαιτεί AGA chipset. Το επιχείρημα μέχρι τώρα ήταν ότι οι διαφορές είναι ως επί το πλείστον αμελητέες ώστε να δικαιολογήσουν το τίμημα (το να μην τρέχει δηλαδή αυτή η παραγωγή σε οποιαδήποτε Amiga εκεί έξω).

Και πράγματι, οι τίτλοι που είχαν δημιουργηθεί αποκλειστικά για Amigas εφοδιασμένες με AGA chipset (A1200, A4000, CD32) είναι εκεί έξω για να υποστηρίξουν την άποψή μου: στη συντριπτική τους πλειοψηφία προσέφεραν απλώς λίγο περισσότερα χρώματα ταυτόχρονα επί της οθόνης. Σιγά τα αυγά, λέω εγώ.

Μέχρι που εμφανίστηκε ο ταλαντούχος κύριος Lowenstein, πρώτα με το Reshoot και στη συνέχεια (και βασικά) με το Reshoot-R, το απόλυτο shooter για AGA equipped Amigas, το killer app που φτάνει μόνο του να δικαιολογήσει την αγορά ενός τέτοιου μηχανήματος! Φτάνει, όμως; Και, το πιο σημαντικό - και επιστρέφοντας στο αρχικό point -, αξίζει η προσπάθεια ανάπτυξης παιχνιδιών και demos αποκλειστικά για μηχανήματα με AGA chipset; Στην τελική, από τις Amigas που πουλήθηκαν συνολικά ποιο ποσοστό είχε OCS/ECS chipset και ποιο AGA; Ήταν αρκετές οι A1200, A4000 και τα CD32 που πουλήθηκαν ώστε να δικαιολογήσουν κάτι τέτοιο;

Λοιπόν, το Retro Planet έρχεται να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα! Όπως διαβάζουμε στο νέο τεύχος του περιοδικού, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Petro Tyschtschenko, που εργάστηκε ως business administrator στην Commodore Ευρώπης από το 1982 μέχρι και το 1994, οι ακριβείς αριθμοί από Amigas που πουλήθηκαν στην Γερμανική αγορά σε όλη τη διάρκεια της εμπορικής ζωής του μηχανήματος είναι οι παρακάτω:

Amiga 500: 1.160.500

Amiga 600: 193.000
Amiga 2000: 124.500
Amiga 1200: 95.500
Amiga 500+: 79.500
Amiga 1000: 30.500
Amiga CD32: 25.000
Amiga CDTV: 25.800
Amiga 3000: 14.380 (περιλαμβάνονται και οι Amiga 3000T)
Amiga 4000: 11.300 (περιλαμβάνονται και οι Amiga 4000Τ)

Για να μην παιδεύεστε με προσθέσεις, ο συνολικός αριθμός από Amigas που πουλήθηκαν στην Γερμανική αγορά προκύπτει ότι είναι 1.759.980 κομμάτια. Φυσικά, η μερίδα του λέοντος ανήκει στην αειθαλή Amiga 500 με 1.160.500 μονάδες, η οποία πραγματικά αποδείχτηκε ότι ήταν η VolksAmiga (!) και, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο υπολογιστής χάρη στον οποίο όλη αυτή η θαυμάσια τεχνολογία δεν χάθηκε στη λήθη και στα μαύρα κατάστιχα της ιστορίας των υπολογιστών.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι, αν και δεν έχουμε τους αντίστοιχους αριθμούς και για τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες (έτσι κι αλλιώς η εμπορική καριέρα της Amiga στον υπόλοιπο πλανήτη δεν ήταν αυτή που θα χαρακτηρίζαμε ως "λαμπρή"), θεωρούμε τα ποσοστά σε πωληθείσες μονάδες στην Γερμανική αγορά ως αντιπροσωπευτικές των πωλήσεων των μοντέλων του υπολογιστή σε όλη την Ευρώπη.

Από τα νούμερα αυτά λοιπόν, βλέπουμε ότι οι πωληθείσες Amigas ΧΩΡΙΣ AGA chipset ήταν 1.628.180 κομμάτια, ενώ αυτές που διέθεταν το "επαναστατικό" αυτό χαρακτηριστικό ήταν 131.800 κομμάτια. Κάνοντας την αναγωγή διαπιστώνουμε ότι οι Amigas που πουλήθηκαν με AGA chipset ανέρχονται στο... συγκλονιστικό 7,49%! Ναι, το νούμερο είναι εντυπωσιακά μικρό και εννοείται και εξυπακούεται ότι αν η Commodore δεν είχε πτωχεύσει το 1994 θα είχαν πουληθεί πολλές ακόμα Amigas με AGA, καθώς μόνο αυτές παράγονταν έτσι κι αλλιώς τα τελευταία δύο χρόνια.

Το θέμα όμως είναι ότι, όπως φαίνεται από τα νούμερα, όταν κάποιος ή κάποιοι φτιάχνουν ένα νέο demo ή παιχνίδι για Amiga το οποίο - συνήθως για λόγους ευκολίας για τους δημιουργούς - τρέχει μονάχα σε AGA chipset, αυτομάτως αφήνουν στην "απέξω" το 92,51% των υπολογιστών που δυνητικά θα μπορούσαν να τρέξουν αυτή την παραγωγή!

Φυσικά, ας μην κοροϊδευόμαστε, θα είναι θαύμα εάν εκεί έξω από τις 1.759.980 Amigas που πουλήθηκαν στην Γερμανία υπάρχουν ακόμα οι 100.000, αλλά, όπως και να 'χει, θα είναι λογικό να θεωρήσουμε ότι και αυτές που έχουν μείνει εν ενεργεία (που λέει ο λόγος) υφίστανται με πάνω-κάτω την ίδια αναλογία. Που, πολύ χοντρικά σημαίνει ότι για κάθε μία Amiga με AGA, υπάρχουν άλλες 9 χωρίς αυτό!

Κατά συνέπεια, καλό θα είναι οι developers εκεί έξω, την επόμενη φορά που θα αποφασίσουν να φτιάξουν κάτι για την (κάποτε) δημοφιλή πλατφόρμα της Commodore, να το σκεφτούν και 2 και 3 φορές προτού αποφασίσουν ελαφρά τη καρδία ότι η παραγωγή τους θα απαιτεί AGA chipset. Και, εννοείται, γράφοντας αυτό δεν αναφέρομαι σε τίτλους όπως το απίθανο Reshoot-R το οποίο πραγματικά "ξεζουμίζει" το AGA, αλλά μάλλον σε κυκλοφορίες όπως είναι το Rygar AGA, που "ζητάει" επεξεργαστή Motorola 68EC020, 2MB RAM και AGA chipset για να δώσει το αποτέλεσμα που έδινε ένα coin op με 2 x Z80 επεξεργαστές, παλέτα 1024 χρωμάτων και μέγιστη ανάλυση 256x224 pixels!

Με λίγα λόγια, η προσωπική μου θέση - την οποία και θεωρώ λογικότατη - είναι ότι, καταρχάς, οτιδήποτε κι αν κυκλοφορεί, για καλό είναι και σίγουρα ευχαριστούμε όσους κόπιασαν για να μας το προσφέρουν. Επειδή όμως πλέον υπάρχει τόσο μεγάλη γνώση των παλαιότερων μηχανημάτων και τόσα πολλά tools για cross development, θα ήταν ιδανικό να γίνεται εκμετάλλευση του διαθέσιμου hardware στο 100% - και ειδικά σε περιπτώσεις όπως αυτή που ανέφερα στην ανάρτηση που διαβάζετε ή σε εκείνη των Atari ST (συγκριτικά με τον STE) που οι διαφορές σε πωληθείσες μονάδες είναι χαώδεις...

Κυκλοφόρησε το 26ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet!

Επιτέλους, μετά από απανωτές καθυστερήσεις και αναβολές, το Χριστουγεννιάτικο (!) τεύχος του Retro Planet είναι γεγονός! Εντάξει, αστειευόμαστε με το θέμα των Χριστουγέννων καθώς ήταν γνωστό εδώ και καιρό ότι θα υπάρξει σημαντική καθυστέρηση στην κυκλοφορία του περιοδικού, οπότε και αποφεύχθηκε να δοθεί εορταστικός χαρακτήρας στο συγκεκριμένο τεύχος.

Το Retro Planet #26 θα είναι η χαρά των Αμιγκάδων, καθώς, μέσα σε 14 ολόκληρες σελίδες με πλούσιο φωτογραφικό υλικό κυριαρχεί η ανταπόκριση του συντάκτη μας Στέφανου Καρούσου από το event Amiga 34 στο Neuss της Γερμανίας. Ο Στέφανος πήγε, είδε, μίλησε, κρυφάκουσε, φωτογράφισε και απήλθε και μας μεταφέρει πραγματικά τα πάντα από την σημαντικότερη διοργάνωση του εξωτερικού (γιατί στα μέρη μας έχουμε το Amicamp) με αντικείμενο την Μεγάλη Κυρία του home computing.

Φυσικά, δεν σταματάμε στην παραπάνω ανταπόκριση: έχουμε ακόμα retro νέα, αλλά και game reviews με αναλυτικότατες δοκιμές των SkillGrid (Amiga), AlphaRay (Commodore Plus/4) και, φυσικά, Pinball Dreams (Amstrad CPC).

Η στήλη 8 Magic bits ασχολείται αυτή τη φορά με το BBC micro της Acorn και την ιστορία του, ενώ, στο πλαίσιο των Lost Treasures μπορεί κανείς να διαβάσει για το Center Court 2 (Amiga).

Το πάντοτε απολαυστικό Scripta Manent ξεψαχνίζει τα τεύχη 18 και 19 του Pixel με τον Μιχάλη Ιωαννίδη να επιστρέφει για μία ακόμη φορά στον ρόλο του Σχολαστικού Αναλυτή των Παμπάλαιων Γραπτών (sic), ενώ από το Adventureland παρελαύνει το κλασικό και… ιδιαιτέρως ιδιαίτερο (!) Martian Memorandum.

Τελειώνοντας, η Ταινιοθήκη του Retro Planet παρουσιάζει τον πασίγνωστο Terminator του James Cameron, ενώ το Σκάσε κι Άκου κοσμούν οι μεγάλοι Rainbow με το Ritchie Blackmore's Rainbow από το (μακρινό, πια) 1974.

Αυτά και άλλα πολλά μπορεί κανείς να βρει στο νέο, 26ο τεύχος του Retro Planet. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν είτε να συμπληρώσουν την ειδική φόρμα στο website του περιοδικού (www.retroplanet.gr) είτε να στείλουν e-mail στο retroplanetmagazine@gmail.comretroplanetmagazine@gmail.com. Τα υπόλοιπα αφήστε τα σε μας!

Το 26ο τεύχος του Retro Planet προ των πυλών!

"Καθυστέρηση"; Ε, όχι, δεν λέγεται καθυστέρηση αυτό το πράγμα: όταν έχεις ραντεβού με κάποιον και τον στήνεις 2 ολόκληρες ώρες δεν το λες καθυστέρηση, το λες γαϊδουριά! Καθυστέρηση είναι τα 15 λεπτά, όχι το δίωρο. Έτσι, για να συνεννοούμαστε.

Αντίστοιχη λοιπόν είναι και η περίπτωση με το 26ο τεύχος του Retro Planet, που θα κυκλοφορήσει τελικά περί τα τέλη επόμενης εβδομάδας. Αντί για αρχές Δεκεμβρίου, μέσα Ιανουαρίου. Ενάμιση μήνα αργότερα από το προγραμματισμένο. Που όχι, δεν το λες και λίγο για τριμηνιαία έκδοση, έτσι δεν είναι;

6 χρόνια τώρα, σας γράφουμε για την περίφημη συνέπειά μας, επειδή βρέξει-χιονίσει το Retro Planet κάθε τρίμηνο έφτανε στα χέρια σας. Και, παρόλο που και πάλι το τεύχος θα κυκλοφορήσει, αυτές οι 45 μέρες αργοπορίας δεν μας επιτρέπουν να παινέψουμε ούτε το περιοδικό, ούτε τους κόπους, ούτε την προσπάθειά μας. Ξέρω, πολλοί θα πουν "έλα μωρέ, και τι έγινε;", αλλά προσωπικά δεν το βλέπω έτσι: γνωρίζω ότι στην πράξη το να είναι κάποιος ασυνεπής μία φορά ως επί το πλείστον οδηγεί στο να είναι ασυνεπής και άλλες φορές, και, δυστυχώς, σπάνια αποτελεί την εξαίρεση.

Θα μου πείτε, "δεν υπάρχουν δικαιολογίες;". "Γιατί καθυστερήσατε;". Φίλες και φίλοι μου, δικαιολογίες υπάρχουν, και πολύ καλές μάλιστα. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να σας πούμε ότι, "ξέρετε κάτι; Δεν φταίμε εμείς!". Αλήθεια ή όχι, θα σας ικανοποιούσε αυτό; Το σωστό είναι να κρινόμαστε από το αποτέλεσμα της δουλειάς μας, και όχι από το... οπλοστάσιο δικαιολογιών που θα επιστρατεύσουμε όταν δεν το πετύχουμε. Έχω γνωρίσει δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες ανθρώπους στη ζωή μου που θεωρούν ότι μία ικανοποιητική δικαιολογία ισούται με την εκπλήρωση μίας υποχρέωσης, την ολοκλήρωση μίας εργασίας ή την επίτευξη ενός στόχου. Εγώ sorry, αλλά δεν λειτουργώ έτσι. Κατά συνέπεια, για όλους εμάς που φτιάχνουμε και φέρνουμε σε εσάς κάθε τρεις μήνες το Retro Planet, ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ, καθώς αυτή τη φορά καθυστερήσαμε σε βαθμό απαράδεκτο. Και, όχι μονάχα αυτό, αλλά, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, θα καθυστερήσει και το επόμενο τεύχος: πώς άραγε θα προλάβουμε να κάνουμε όλες τις αποστολές του 26ου RP και να ετοιμάσουμε και το 27ο μέσα σε 45 ημέρες; Χλωμό...

Αλλά έτσι είναι, ας προσέχαμε, ας κάναμε τα κουμάντα μας, ας το παίρναμε πιο σοβαρά, ας κόβαμε τον κώλο μας να βρούμε λύσεις στα θέματα που παρουσιάστηκαν, ας, ας, ας...

Προσωπικά θα ήθελα να ζητήσω από τους αναγνώστες του περιοδικού μία μεγάλη συγγνώμη που δεν μπόρεσαν να το έχουν στα χέρια τους τον Δεκέμβριο ως οφείλαμε να μεριμνήσουμε. Και θέλω να ξέρετε ότι ΟΚ, μπορεί ίσως κάποιοι - ακόμα και στην ομάδα του RP - να μην δίνουν δεκάρα τσακιστή, αλλά εγώ το φέρω βαρέως όταν η συνέπεια των λόγων και των έργων μου αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα Έλληνα πολιτικό. Γιατί, στην τελική, αν είναι άλλα να λέμε και άλλα να κάνουμε ας κατέβουμε και στις επόμενες εκλογές, why not;

Σας αφήνω με το εξώφυλλο του επερχόμενου τεύχους που, όπως λέει και ο τίτλος της ανάρτησης, βρίσκεται προ των πυλών. Και γράφει και "ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019" κιόλας, έτσι, για να μας θυμίζει πότε έπρεπε να είχε κυκλοφορήσει...

Ο C64 είναι εδώ! - μέρος 5ο και φαρμακερό!

Εντάξει, δεν υπάρχει λόγος να το κρύψω: από τη στιγμή που πρωτοείδα video για τον TheC64 κάτι μου έκανε κλικ: στο μυαλό μου σχηματίστηκε η εικόνα του να πηγαίνω ας πούμε στο Πλαίσιο, να αγοράζω έναν ολοκαίνουριο C64 (με HDMI, USB και τα ρέστα, με τα δεδομένα του 2020, δηλαδή), και να κάθομαι να τον ξεπακετάρω στο αυτοκίνητο, στη διαδρομή της επιστροφής στο σπίτι. Να τον περιεργάζομαι, να δοκιμάζω το πληκτρολόγιο, να οσφρίζομαι την "καινουργίλα" σε ένα 8μπιτο μηχανάκι (κι ας είναι emulated).

Τα videos που είδα από εκεί και πέρα, με τις διάφορες παρουσιάσεις/δοκιμές του μηχανήματος, με έκαναν να το ποθώ ακόμα περισσότερο, καθώς φάνηκε ότι οι άνθρωποι που βρίσκονταν πίσω από τη δημιουργία του κάθε άλλο παρά "αρπαχτή" ήθελαν να κάνουν: το αντίθετο, ήθελαν να δώσουν στους δυνητικούς πελάτες τους την ιδανικότερη δυνατή λύση μεταξύ emulation και real thing σε τιμή προσιτή στον καθένα. Το video από το κανάλι 8-bit show and tell δείχνει ότι, απλά, τα κατάφεραν.

"Ξεζουμίζοντας" λοιπόν το παραπάνω βιντεάκι είχα την αίσθηση ότι μου λύθηκαν όλες οι απορίες για τον TheC64. Κι όμως, όχι: ο δημιουργός του μάζεψε τις ερωτήσεις/απορίες που του στάλθηκαν και έφτιαξε ένα ακόμα video, το οποίο απαντά σε κάθε λογική ή "κουφή" σκέψη αναφορικά με τον νέο υπολογιστή. Απολαύστε το παρακάτω:

Δεν τελειώσαμε, όμως: η ομάδα Megastyle ανακοίνωσε ότι ετοιμάζει αναλυτικό guide και software για να προσθέτουμε όποιο πρόγραμμα επιθυμούμε στο carousel (την οθόνη με τα παιχνίδια, δηλαδή) των TheC64 και C64 Mini. Έτσι, αν επιθυμείτε ένα carousel με την δική σας συλλογή από αγαπημένα παιχνίδια του 64άρη, σε λίγες μέρες θα μπορείτε να το κάνετε και αυτό. Άντε, να δούμε πότε θα μπορέσουμε να το αγοράσουμε το μηχάνημα και στα μέρη μας, δεν κρατιέμαι λέμε! (Πηγή: Vintage is the New Old).