Έφτασε η ώρα να αποχαιρετίσουμε σιγά-σιγά μία ακόμα χρονιά. "Πάει ο παλιός ο χρόνος" λέει το τραγουδάκι και πλέον έχουμε φτάσει σε μια φάση της ζωής μας που το έχουμε τραγουδήσει αρκετές φορές, που εδώ και χρόνια δεν το εκτιμάμε και δεν του δίνουμε την παραμικρή σημασία. Λάθος. Μέγα λάθος. Είναι μεγάλο ταλέντο να μπορέσει κάποιος να νιώσει την ικανοποίηση, τη χαρά και την προσμονή που ένιωθε ως παιδί ή έστω ως νέος εκεί, στην αλλαγή του χρόνου. Να νιώσει ότι κάθε χρονιά είναι ξεχωριστή, όχι απλά άλλες 365 μέρες ρουτίνας και μιζέριας που θα σηκωνόμαστε από το κρεβάτι βλαστημώντας και θα λειτουργούμε σα ρομπότ περιμένοντας την ώρα που θα ξανακοιμηθούμε. Ελπίζω αυτή τη χρονιά να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε καλύτερα, να δώσουμε λίγο μεγαλύτερη αξία στις μέρες μας γιατί, όσο κι αν σε κανένα δεν αρέσει να το ακούει, είναι μετρημένες. Με ευχές λοιπόν για μια καλή, δημιουργική και κυρίως ξεχωριστή - προς το καλύτερο, εννοείται - χρονιά σας αφήνω για το 2023. Α, και πού πάτε; Και με υγεία, προφανώς: από εκεί ξεκινάνε όλα, άλλωστε, έτσι δεν είναι;
Kobo64 (Commodore 64) - Soci (code)/Poison & Soci (gfx)/6R6 (music)
Ο λόγος για τον οποίο ασχολούμαστε τώρα με το Kobo64 και δεν το κάναμε νωρίτερα είναι ότι το παιχνίδι ξαναήρθε στον αφρό λόγω της κυκλοφορίας μιας "ανανεωμένης" έκδοσής του με techno ingame μουσική που απουσίαζε ολοκληρωτικά από την original έκδοση του 2013.
Στο Kobo64 ο παίκτης έχει τον έλεγχο ενός διαστημοπλοίου το οποίο μπορεί να κινηθεί προς 8 κατευθύνσεις (πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά και διαγώνια) με σκοπό να καταστρέψει τις εχθρικές διαστημικές βάσεις που υπάρχουν σε κάθε πίστα. Οι βάσεις αυτές μπορούν να καταστραφούν μόνο με βολή στον πυρήνα τους (Death Star, κανείς;) αλλά συνήθως αυτός δεν είναι εκτεθειμένος, οπότε χρειάζεται να καταστρέψουμε άλλα τμήματα της βάσης για να τον φτάσουμε. Εννοείται πως οι εχθροί μας δεν κάθονται απλώς σφυρίζοντας αδιάφορα ενός εμείς αδειάζουμε επάνω τους τα laser guns μας: μας πυροβολούν και μάλιστα, από ένα σημείο και μετά, του δίνουν και καταλαβαίνει. Καθώς ο παίκτης προχωρά σε νέα επίπεδα το παιχνίδι γίνεται πιο ενδιαφέρον και πιο δύσκολο, με τα εχθρικά πυρά να είναι όλο και περισσότερα και να κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα ενώ, από κάποιο σημείο και μετά, εκτός από τις βολές έχουμε να αντιμετωπίσουμε και μετεωρίτες, πυραύλους, διαστημόπλοια και γενικώς γίνεται ένας (όχι και τόσο μικρός) χαμός.
Τα γραφικά του Kobo64 είναι αρκετά καλά, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Η μουσική του το ίδιο ενώ, δυστυχώς, δεν μπορούμε να έχουμε συγχρόνως μουσική και ηχητικά εφέ. Ο χειρισμός είναι απλός και άμεσος και, ενώ μέχρι εδώ όλα είναι καλά και θα μπορούσαμε να μιλάμε για το shooter της δεκαετίας καθώς η εθιστικότητα είναι παρούσα σε πολύ γερές δόσεις, υπάρχουν και κάποια μελανά σημεία τα οποία οφείλουμε να αναφέρουμε. Και αυτά έχουν να κάνουν με την ομαλότητα της κίνησης ή, για να το θέσουμε καλύτερα, την μερική απουσία αυτής.
Προφανώς και το να κάνει scrolling η οθόνη προς 8 διαφορετικές κατευθύνσεις ενώ ταυτόχρονα γίνεται χαμός από βολές δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο να πραγματοποιηθεί με ομαλότητα αλλά, από την άλλη, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε διαπιστώσει ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες του VIC-II. Με αυτά που γράφουμε δεν θα πρέπει να αποκομίσετε την εντύπωση ότι το scrolling είναι απαράδεκτο και παραπέμπει σε ανοσιουργήματα επιπέδου Green Beret στον Amstrad, όχι, κάθε άλλο. Απλά όσο να 'ναι μας ξένισε λιγάκι αν και, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, ίσως να ευθύνεται γι' αυτό η πρότερη ενασχόλησή μας με το (υπέροχο) Kobo Deluxe, εκεί όπου τα πάντα είναι τόσο ομαλά όσο… δεν πάει!
Παρά τα όποια θεματάκια με το scrolling και την κίνηση των βολών (ίσως τελικά εκεί να εντοπίζεται το πρόβλημα) το Kobo64 παραμένει ένα ενδιαφέρον, πρωτότυπο και εθιστικότατο shoot 'em up, από τα καλύτερα του είδους του (diagonal) που είδαμε ποτέ στην πλατφόρμα του Commodore 64. Σίγουρα αξίζει να το δοκιμάσει κανείς και, αν κάτι τέτοιο συνδυαστεί με έντιμο πρότερο βίο (κοινώς να μην έχετε παίξει το Kobo Deluxe) ίσως και το αποτέλεσμα να είναι γνήσιος ενθουσιασμός για αυτό το απλό, ταχύτατο και "τίμιο" shooter. Στα συν του θα πρέπει να αναφερθεί και το γεγονός ότι μας παρέχονται κωδικοί και η δυνατότητα να συνεχίσουμε από το level στο οποίο χάσαμε - άρα, οι υπομονετικότεροι εξ ημών ίσως να μπορέσουν να δουν και το τέλος του (τα screenshots να μην ξεχάσετε).
Βαθμολογία: 7,5/10