Παρόλο που έχω την 1200άρα μου συνδεδεμένη και ετοιμοπόλεμη, γεμάτη με παιχνίδια και demos, και παρόλο που βρίσκεται στο ίδιο γραφείο με το PC στο οποίο εργάζομαι, δεν την ανάβω σχεδόν ποτέ. Την άλλη, την πιο αγαπημένη, την 500άρα μου, την έχω σε μία ντουλάπα. Τις δισκέτες της, στο πατάρι. Όσο πια μακριά είναι ο πειρασμός, τόσο καλύτερα.
Αλλά σας έγραφα για την 1200άρα. Ναι, το λοιπόν, η έρμη είναι σαν καινούρια, την έχω τοποθετήσει και σε ένα πανέμορφο, διάφανο case, όλα τα λεφτά μιλάμε. Αλλά το κουμπάκι στο τροφοδοτικό της δεν θα είναι υπερβολή ότι μπορεί και να περάσει ολόκληρο εξάμηνο χωρίς να το πατήσω. Γιατί, τι συμβαίνει; Χρησιμοποιώ εξομοιωτές;
Please, τη μηχάνημα είναι στο γραφείο μου, δεν είναι στο εξοχικό μου! Γιατί να χρησιμοποιήσω εξομοιωτή; Όχι, δεν είναι αυτό. Είναι μάλλον αυτό που (ξανα)διαπίστωσα βλέποντας το Chillobits, το ολοκαίνουριο demo του group Offence, που μάλιστα τρέχει και σε απλή Amiga 500. Χωρίς λοιπόν το Chillobits να είναι κάποιο μοναδικό στα χρονικά αριστούργημα, το βλέπεις να τρέχει και σου θυμίζει ότι πράγματα που είναι από δύσκολα μέχρι αδύνατα για άλλους υπολογιστές της εποχής, για την Μεγάλη Κυρία του home computing είναι παιχνιδάκι. Να είναι ο κρυστάλλινος ήχος; Να είναι τα υπέροχα γραφικά με τον ένα σκασμό χρώματα; Να είναι αυτή η άτιμη η ομαλότητα στην κίνηση, αυτή η smooth as silk εντύπωση που σου δίνει, λες και ό,τι βλέπεις ανανεώνεται ένα εκατομμύριο φορές το δευτερόλεπτο; Να είναι που όλα αυτά μαζί της δίνουν της άτιμης έναν αέρα αρχοντιάς και υπεροχής απέναντι σε οτιδήποτε άλλο εμφανίστηκε στις βιτρίνες των computer shops την χρυσή δεκαετία του '80;
Όπως έγραψα παραπάνω, το Chillobits δεν είναι κανένα αριστούργημα. Το όνομά του, μάλιστα, "Τσιλομπίτς", είναι σαν κακό αστείο, του τύπου "πώς λένε το kilobits στα κρητικά;". Αλλά τρέχει σε οποιαδήποτε Amiga κι αν το βάλετε, και θυμίζει αυτό που κι εγώ δεν θέλω να θυμάμαι: ότι, αν ανάβω την Amiga συχνότερα, μπορεί η σαγήνη της να με κάνει να σταματήσω να ασχολούμαι με τα άλλα μηχανάκια - και αυτό είναι κάτι που δεν σκοπεύω να επιτρέψω να συμβεί. Άστο, μια φορά το χρόνο, σε κάθε Amicamp, φτάνει. Είναι πολύ καλή για πιο συχνά.
Α, ναι, το Chillobits:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.