Οι μέρες καραντίνας συνεχίζονται και, εν μέσω πανδημίας, ο Paul Jenkinson συνεχίζει να σβήνει την Spectrum-ική δίψα του κοινού του με νέα επεισόδια του The Spectrum Show. Φυσικά, για μία σειρά videos που κοντεύει πλέον τα 100 επεισόδια είναι αναμενόμενο ότι ο δημιουργός της δεν θα επηρεαζόταν από τον πολυήμερο εγκλεισμό εντός των τειχών της οικίας του, αλλά ίσα-ίσα θα γινόταν ακόμα παραγωγικότερος φέρνοντάς μας νέα επεισόδια του show του.
 |
| Εντάξει, αυτός δεν είναι απλά κάποιος τυχαίος κυριούλης που θυμήθηκε τα παλιά και είπε να ρίξει μία γύρα στο Jetpac. Είναι ο Dr. Steven Vickers, υπεύθυνος για τις ROMs, τα manuals και τις διαλέκτους της Sinclair BASIC των ZX81 και ZX Spectrum. Not exactly a lightweight, θα έλεγε κάποιος! (μπροστά του βρίσκεται ένας Recreated ZX Spectrum, που επί της ουσίας είναι απλά ένα... πληκτρολόγιο!) |
Δεν θα μπω αυτή τη φορά στην διαδικασία να σας πω τι πραγματεύεται νέο video του Paul - πάντως έχει σίγουρα σχέση με τον ZX Spectrum! Αυτό στο οποίο θα σταθώ είναι μία φράση του συμπαθούς Άγγλου δημιουργού, που μου έκανε εντύπωση και με έβαλε σε σκέψεις. Λέει λοιπόν ο Paul σε μία αποστροφή του λόγου του (και στα αγγλικά, εννοείται) "αν το σκεφτείς, από όλα τα πράγματα που είχα το 1982-'83 το μόνο που έχω ακόμα και το χρησιμοποιώ σε καθημερινή βάση, παίζω με αυτό, γράφω προγράμματα, φτιάχνω το Show, είναι ο Spectrum". Και, ναι ρε γαμώτο, αν κάτσει να το αναλογιστεί κανείς, αυτοί οι άτιμοι οι υπολογιστές των 80s, τουλάχιστον για εμάς τους retro computer lovers αποτελούν κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητάς μας, ακόμα και τώρα, 30-40 χρόνια μετά. Όλα τα άλλα πράγματα που είχαμε τότε, ρούχα, στερεοφωνικά, τηλεοράσεις, τηλέφωνα, φωτιστικά, περιοδικά, βιβλία, παιχνίδια, δίσκοι, κασέτες κ.ά. ή έχουν προ πολλού εξαφανιστεί από τη ζωή μας, ή αποτελούν μια νοσταλγική νότα αυτής με την οποία μπορεί να ασχοληθούμε μία στο τόσο, περισσότερο για να δείξουμε στα παιδιά μας "πώς ζούσαμε τότε" ή για να ανεβάσουμε μερικές φωτογραφίες στα social media. Όχι όμως οι υπολογιστές των 80s: αυτοί παραμένουν εδώ, στις επάλξεις, και, διάολε, αν δεν τους είχαμε θα μας έλειπαν! Τι περισσότερο μπορεί να πει κανείς για να γίνει κατανοητό το μεγαλείο αυτών των - κατά τα άλλα - "απλών" εμπορικών προϊόντων/ηλεκτρονικών συσκευών; Μήπως αυτά τα άψυχα κουτιά με την εξεζητημένη - για τα σημερινά δεδομένα - αισθητική ήταν τελικά κάτι παραπάνω; Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, για τους "γιαλαντζί" ρετροκομπιουτεράδες που ίσως και να μην πολυενδιαφέρονται πραγματικά, αλλά για εμάς, τους "άλλους", που αφού επί χρόνια ασχοληθήκαμε με ό,τι ηλεκτρονικό gadget και τεχνολογικό καλούδι υπήρχε τελικά κάναμε τον κύκλο μας και επιστρέψαμε στα ίδια, οι υπολογιστές των 80s είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια πρόσκαιρη μόδα μιας άλλης εποχής: είναι μηχανήματα που μιλάνε απευθείας με την ψυχή μας, χρησιμοποιώντας ένα δικό τους, ιδιαίτερο interface επικοινωνίας που, απ' ότι φαίνεται, είναι κοινό και ανεξάρτητο πλατφορμών και τεχνολογιών. Δεν πα να είναι είτε ZX Spectrum είτε Amiga, τα ίδια αισθητήρια μας διεγείρει, και τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα ίδια όπως και τότε. Όχι, δεν μπορείς να ισχυριστείς κάτι αντίστοιχο για άλλα πράγματα που μπορεί να είχες στην κατοχή σου στα 80s: το impact των 8μπιτων και των 16μπιτων είναι το κάτι άλλο και είμαι σίγουρος πως εσείς που διαβάζετε αυτή την ανάρτηση το γνωρίζετε και με το παραπάνω!
Α, ναι, μην ξεχάσουμε εντελώς και το θέμα της ανάρτησης, ε; Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε το 93ο επεισόδιο του The Spectrum Show.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.