Ναι, είναι γεγονός, φτάσαμε αισίως τις 500 αναρτήσεις!
Έχουν περάσει περίπου 2 χρόνια από την 13η Φεβρουαρίου του 2016, την ημέρα που ξεκίνησα αυτό το blog, με μόνο σκοπό να μπορώ να γράφω κάποια νέα, ειδήσεις, εντυπώσεις, γνώμες χωρίς να χάνονται μέσα στο ατελείωτο trollάρισμα και την αχανοσύνη που συναντάμε στα fora. Ειλικρινά, δεν περίμενα ότι θα κρατούσε τόσο πολύ και το γεγονός ότι το παρόν παραμένει ενεργό με νέες αναρτήσεις τουλάχιστον 1-2 φορές εβδομαδιαίως με διαψεύδει ευχάριστα.
Αν και τον πρώτο χρόνο υπήρχε σίγουρα μεγαλύτερη διάθεση και ενεργητικότητα από την πλευρά μου (309 αναρτήσεις) η επισκεψιμότητα και τα σχόλια άρχισαν να ανεβαίνουν ραγδαία από το 2017, δίνοντάς μου ένα γερό σπρώξιμο στην πλάτη κάθε φορά που σκεφτόμουν όχι να τα παρατήσω, αλλά "άστο για αύριο". Αποκορύφωμα το προσπέρασμα των 50.000 μοναδικών προβολών του Dony's (not only) New Stuff for Old Computers πριν από μερικούς μήνες: όχι κι άσχημα για ένα blog που πραγματεύεται αντικείμενα που απασχολούν κυρίως πειραγμένους μεσήλικες και που το περιεχόμενό του είναι στην ελληνική γλώσσα...
Και, αν και είναι γεγονός ότι ο ελεύθερος χρόνος μου σε σχέση με μια διετία πριν είναι πολύ λιγότερος και οι υποχρεώσεις πολύ περισσότερες, ελπίζω να είμαι σε θέση να συνεχίσω να γεμίζω τον χρόνο όλων εσάς που μου κάνετε την τιμή και με διαβάζετε για αρκετό καιρό ακόμα. "Υγεία να 'χουμε και όλα τα υπόλοιπα θα τα βρούμε" που έλεγαν (σοφά) κι οι παλιότεροι!
Στα φρέσκα κουλούρια τώρα, όπως ίσως γνωρίζετε, τη στιγμή που αναρτώ το παρόν βρίσκομαι στο Found.ation, στα πλαίσια του 6ου Amicamp, μιας διοργάνωσης με αντικείμενο τις next gen Amigas αλλά, φυσικά, και τις παλαιότερες, αυτές που πλέον αποκαλούμε ως "classic". Θα σας αφήσω με μερικές φωτογραφίες από το Amicamp λοιπόν και, για όσους τυχόν ενδιαφέρονται, θα υπάρχει και live κάλυψη του event μέσω της σελίδας του Retro Planet στο Facebook.
Σας ευχαριστώ και συνεχίζουμε!
Να τα 1000000000λιάσεις Πάνο και από σπρώξιμο στην πλάτη, αναλαμβάνω να μπαίνω κάθε μέρα και να σπρώχνω! Ε, που θα πάει όλο και κάποιοι θα μαζευτούμε ακόμη να σπρώχνουμε! Χα!Χα!Χα! Πλάκα κάνω of course γιατί εσύ δεν σπρώχνεσαι, σπρώχνεις...με τα κορυφαία posts και με τα πετυχημένα σχόλια σου! Αρκετά τώρα με τα σπρωξίματα. Ας σοβαρευτώ. Συνέχισε να μας ενημερώνεις, γουστάρουμε! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, σε Ε-Υ-Χ-Α-Ρ-Ι-Σ-Τ-Ω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι μόνο για τώρα, αλλά για όλη τη στήριξη που παρέχεις στο blog μου όλον αυτόν τον καιρό με τις αναφορές σου σε αυτό και με τα σχόλιά σου. They mean a lot to me!
Όσο για το σπρώξιμο φίλε πραγματικά χρειάζεται ώρες-ώρες. Είναι στιγμές - θα το έχεις διαπιστώσει κι εσύ, πιστεύω - που η θετική διάθεση... εξατμίζεται! Ευτυχώς ακόμα την παλεύουμε γιατί μάλλον ισχύει τελικά αυτό που έγραψες: σπρώχνουμε ο ένας τον άλλο!
Ας συνεχίσουμε έτσι λοιπόν: σπρώξεεεεεεεε!
:p
Εύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο blog σου είναι από τα πιο ενδιαφέροντα που έχω διαβάσει.
Σε ευχαριστώ πολύ Alex για τα καλά σου λόγια! Το προσπαθώ όσο μπορώ. Να 'σαι καλά!
Διαγραφή