Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2021

Review: Metal Man Reloaded (ZX Spectrum)

Metal Man Reloaded (ZX Spectrum) - Oleg Origin

Το Metal Man Reloaded είναι ένα παιχνίδι για τον ZX Spectrum που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2013 και αποτελεί σχεδόν εξ' ολοκλήρου δημιουργία του Oleg Origin (η μόνη "εξωτερική" συνεισφορά είναι ένα από τα τραγούδια του soundtrack του παιχνιδιού). Μιας και το πιθανότερο είναι ότι δεν σας λέει τίποτα το όνομα του δημιουργού του Metal Man Reloaded, να σας πω ότι πρόκειται για έναν εκ Ρωσίας ορμώμενο προγραμματιστή, computer artist, φωτογράφο αλλά και μουσικό (!), αν δεν μου διαφεύγει κάτι!

Ο πολυτάλαντος λοιπόν κύριος Origin είναι ένας απ' αυτούς τους τύπους των οποίων πραγματικά χαίρεται κανείς τις δημιουργίες. Γιατί; Διότι, πολύ απλά, ο περί ου ο λόγος κύριος δείχνει να μην κατανοεί τους περιορισμούς του hardware του Spectrum. Συνεπώς, όταν έβαλε στο μυαλό του να φτιάξει ένα παιχνίδι κράμα Robocop, Bad Dudes, Batman The Movie, Green Beret και πολλών άλλων με στοιχεία action/platformer, τεράστια sprites, πολλά levels, εντυπωσιακά γραφικά και animated background (ναι, στον Spectrum όλα αυτά) απλά… το έκανε!

Σεναριακά το Metal Man Reloaded θυμίζει την ιστορία του Robocop, του enhanced αστυνομικού που τα βάζει με στρατιές κακοποιών και τα ρομπότ-τσιράκια τους. Σαν παιχνίδι, θυμίζει και πάλι το Robocop - αν όμως πρώτα το έχετε προμηθεύσει με μια γερή δόση στεροειδών!

Πριν επεκταθώ στους επιμέρους τομείς και χαρακτηριστικά του Metal Man Reloaded, θα πρέπει να διευκρινίσω ότι, αν και το παιχνίδι εκμεταλλεύεται και χρησιμοποιεί την έξτρα μνήμη και το chip ήχου του "μεγάλου" Spectrum (128K, +2, +3), τρέχει μια χαρά και στον 48άρη. Κοινώς, και όσο πιο απλά και κατανοητά μπορώ να το θέσω, τα screenshots που βλέπετε είναι 100% αντιπροσωπευτικά των όσων θα δείτε στην οθόνη του 48άρη Spectrum σας. Ωραία, κλείστε τα στοματάκια σας παρακαλώ, για να συνεχίσουμε!

Έχετε τον έλεγχο του Matthew Cranston, για τους φίλους "Metal Man" (προφανώς ακούει πολύ Heavy Metal, δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς το παρατσούκλι του). Ο Metal Man λοιπόν, στην προσπάθειά του να εξοντώσει τα εγκληματικά στοιχεία που λυμαίνονται τη Νέα Υόρκη, θα πρέπει να σκοτώσει, να σκοτώσει, να σκοτώσει αλλά και να συλλέξει κάποια αντικείμενα (από κομμάτια ενός chip, μέχρι υγεία και διάφορα power ups, ασπίδες κλπ). Ο χειρισμός του Matthew γίνεται με πληκτρολόγιο ή joystick και είναι άμεσος και λειτουργικότατος. Ο ήρωάς μας, πέρα του να πυροβολεί και να σκοτώνει (πρόκειται προφανώς για άνθρωπο με "ιδιαίτερα" γούστα), έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ασανσέρ, να μολύνει υπολογιστές με ιούς (μάθε τέχνη κι άστηνε), και να χειρίζεται ένα πλήθος διαφορετικών οχημάτων (ένας είναι ο Metal Man). Όλα τα παραπάνω καθιστούν το παιχνίδι ενδιαφέρον και εθιστικό, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε: αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι τα γραφικά του, τα οποία είναι, με μία λέξη, καταπληκτικά. Προσωπικά δεν μου έρχεται στο μυαλό παιχνίδι του Spectrum - είτε παλιό, είτε νέο - που να τα πηγαίνει καλύτερα στο αισθητικό κομμάτι. Ο ταλαντούχος κύριος Origin έχει κάνει πραγματικά "παπάδες" στο εικαστικό κομμάτι (και διακόνους, νεωκόρους, αρχιμανδρίτες και πάει λέγοντας…) και είναι απερίγραπτο το συναίσθημα να χειρίζεσαι τον "γομολάστιχα" και να αντικρίζεις μπροστά στα μάτια σου αυτά τα γραφικά. Τα οποία μάλιστα κινούνται - και δεν αναφέρομαι μονάχα στα sprites των πρωταγωνιστών ή στα ασανσέρ, οχήματα και λοιπά αντικείμενα, αλλά και στα σύννεφα στον ουρανό! Ό,τι και να γράψω είναι λίγο για το θέμα των γραφικών του Metal Man Reloaded - μελετήστε καλύτερα τα screenshots ή, ακόμα καλύτερα, κατεβάστε το παιχνίδι και τρέξτε το στον Spectrum σας!

Στο θέμα του gameplay το Metal Man Reloaded είναι αρκετά δύσκολο, πράγμα που δεν προσπαθεί να το κρύψει άλλωστε, καθώς τα επίπεδα δυσκολίας είναι "hard" και "unreal". Έτσι, για να μη νομίζετε ότι θα κάνετε μια βόλτα στο πάρκο! Πάντως, αυτό που κάνει το παιχνίδι πραγματικά δύσκολο είναι το γεγονός ότι, αφού χάσετε "κανονάκι" χάνετε και όλα όσα είχατε συλλέξει μέχρι εκείνο το σημείο, και ξεκινάτε από την αρχή του επιπέδου (γιατί;).

Στον ηχητικό τομέα τα πράγματα είναι μέτρια (εφέ) προς το καλό (μουσική main menu) ενώ δεν θα πρέπει να παραλείψω να αναφέρω ότι παρά την έλλειψη chip ήχου, η μουσική και τα εφέ υπάρχουν και στην έκδοση για μηχανήματα με 48Κ μνήμης.

Ολοκληρώνοντας, θεωρώ ότι έχουμε να κάνουμε συνολικά με μία (τουλάχιστον) Top-5 δημιουργία σε ό,τι αφορά τα σύγχρονα παιχνίδια για ZX Spectrum. Στον τομέα των γραφικών υποθέτω ότι θα καταλάβατε από όσα διαβάσατε μέχρι τώρα ότι πρέπει να τα δείτε για να τα πιστέψετε. Με δεδομένο το ότι το παιχνίδι προσφέρεται δωρεάν πιστεύω ότι θα αποτελούσε εγκληματική αμέλεια η μη (έστω) δοκιμή του: ακόμα κι αν δεν σας ικανοποιήσει το gameplay, τα γραφικά του θα σας αποζημιώσουν και με το παραπάνω!

Βαθμολογία: 9/10

Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο 13ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.