Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Once We Were Kings #1 - Amiga 600T

Εντάξει, το "Βασιλιάδες" αγγίζει προφανώς τα όρια της υπερβολής, αλλά σίγουρα οικονομικά σχεδόν όλοι μας βρισκόμασταν παλαιότερα σε καλύτερη κατάσταση από ότι σήμερα (πράγμα όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, αφού εδώ και καιρό είμαστε "στα σχοινιά" και περιμένουμε το χτύπημα που θα μας οδηγήσει στο τελειωτικό knockout). Anyway, αυτό που θέλω να πω ότι ότι τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας υπήρχε η (σχετική) οικονομική άνεση ώστε να ασχοληθούμε με το αγαπημένο μας hobby, "πειράζοντας" τα retro μηχανάκια μας και πουσάροντάς τα σαν να μην υπάρχει αύριο. Από αυτή τη (μικρή) σειρά φωτογραφικών κυρίως αναρτήσεων θα σας παρουσιάσω κάποια από τα hardware projects του παρελθόντος. Και ξεκινάμε από την...

Αmiga 600T
Amiga 600 Tower, για όσους δεν κατάλαβαν. Τι; Για ποιον λόγο; Τι κερδίζεις έτσι; Εύλογα ερωτήματα, προφανώς. Η απάντηση είναι ένα ξερό (και εκνευριστικό, ομολογώ) "because I could".

Στην πραγματικότητα, και πέρα από την ευκολία που θα μου προσέφερε το CD-ROM που θα χωρούσε με άνεση στο tower case, και της λειτουργικότητας που παρείχε η μεταφορά joystick ports, on/off switch, floppy drive και activity LEDs στο μπροστινό μέρος, είχα επιλέξει το συγκεκριμένο project για να δοκιμάσω τις ικανότητές μου στο Dremel, στις κολλήσεις, και, βασικά, στην επίλυση των προβλημάτων που θα συναντούσα. Οφείλω να πω ότι τα πήγα αναπάντεχα καλά (χρόνος, χρήματα και νεαρό της ηλικίας πάντα αποτελούν χρήσιμα εφόδια!), αν και, ορισμένες επιλογές/λύσεις μου ίσως να μπορούσαν να χαρακτηριστούν και εξεζητημένες. Ιδού και οι φωτογραφίες:







 





















 











 














4 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ! Είχα περάσει υπέροχα φτιάχνοντάς την και, παρόλο που αισθητικά δεν θυμίζει σε τίποτα Α600, πάντα μου άρεσε αυτό το... space (!) αποτέλεσμα! ;)

      Διαγραφή
  2. Καλά ε....Εξαιρετικό αφιέρωμα και υποδειγματική εργασία! Άραγε θα ξανάρθουν πίσω εκείνες οι όμορφες εποχές; .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε, δεν θέλω να στο χαλάσω, αλλά όχι, δεν θα ξανάρθουν. Ακόμα κι αν γίνει κάποιο θαύμα και σε 20 χρόνια ξεπεράσουμε την κρίση (που αποκλείεται) τότε δεν θα έχουμε πια την όρεξη αλλά ούτε και τις ικανότητες. Άμα έχεις περάσει 20-30 χρόνια στη μιζέρια μετά δε νομίζω ότι μπορεί να αλλάξει η διάθεσή σου από τη μια στιγμή στην άλλη - παθαίνεις ιδρυματισμό με την κακομοιριά!

      Συνεπώς, η μόνη λύση είναι να αποδεχτούμε το παρόν, να ξεχάσουμε το παρελθόν και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Όσο πιο γρήγορα το κάνουμε, τόσο καλύτερα θα την βγάλουμε. Λογικά πάντα, γιατί κανείς δεν ξέρει τι θα ξημερώσει αύριο...

      Διαγραφή

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.