Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2022

The Spectrum Show επεισόδιο 113

Ορίστε, κι εκεί που δεν της φαινόταν τελικά η χτεσινή μέρα είχε τις νέες κυκλοφορίες της: πρώτα το 34ο τεύχος του Retro Planet (που μας επέτρεψε επιτέλους να βάλουμε και επίσημα πλώρη για το 35ο) και στη συνέχεια το νέο επεισόδιο της δημοφιλούς σειράς του Paul Jenkinson, του περίφημου The Spectrum Show.

Ευτυχώς δηλαδή για να έχω και κάτι να γράψω, γιατί ώρες-ώρες τον τελευταίο καιρό νιώθω σα να μην υπάρχει το παραμικρό που να αξίζει να του αφιερώσω κάποια ώρες και μερικές αράδες. Προφανώς και αυτό δεν ισχύει και το θέμα εντοπίζεται σε μένα και όχι στην retro επικαιρότητα και στα retro τεκταινόμενα, αλλά να, όπως και όλοι κάποιες στιγμές θέλω να λέω και καμιά φτηνή δικαιολογία στον εαυτό μου μπας και την πιστέψει ο αφελής!

Ας επανέλθουμε όμως στην αφορμή της σημερινής ανάρτησης που δεν είναι άλλη από το 113ο επεισόδιο του The Spectrum Show: είναι προφανές ότι ο Paul Jenkinson διαθέτει τέτοια στοχοπροσήλωση που αν ήταν αθλητής θα τον έτρεμε ο Michael Jordan! Βρέξει-χιονίσει αυτός εκεί, στις επάλξεις, να ταΐζει τους ανά την γη λάτρεις του ZX Spectrum με την δική του, προσεκτικά επιμελημένη (νοητική) τροφή και να θυμίζει σε όλους μας ότι τελικά ο γομολάστιχας ήταν κάτι πολύ παραπάνω από ένας φτηνιάρικος home computer.

Πέρα από το νέο επεισόδιο του Show, ο Paul ετοίμασε και ένα ακόμα τεύχος του περιοδικού του, το υπ' αριθμόν 34, το οποίο και μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ. Το ότι η κυκλοφορία του τελευταίου συνέπεσε με την κυκλοφορία του - επίσης - 34ου τεύχους του Retro Planet μονάχα ως σατανική σύμπτωση μπορεί να εκληφθεί, αλλά παρόλα αυτά τσεπώνουμε ένα σκόρδο, σταυρώνουμε τα δάχτυλά μας, φτύνουμε τον κόρφο μας, πιάνουμε κόκκινο και πάμε παρακάτω σφυρίζοντας τάχα μου ανέμελα σα να μην το πήραμε χαμπάρι...

Α, ναι, το 113ο επεισόδιο του The Spectrum Show που λέγαμε. Ορίστε, μη φωνάζετε:

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022

Review: Reshoot

Reshoot (Code-Design:Richard Lowenstein/Music:Adam Morton/Pixels: Kevin Saunders)

Εντάξει, όταν ακούτε για "νέο παιχνίδι για Amiga που βρίσκεται στα σκαριά" - κι επειδή δεν είστε πια 15 χρονών, ας μην κοροϊδευόμαστε - έχετε μάθει να κρατάτε μικρό καλάθι. Η πρόσφατη ιστορία της Amiga αυτό σας έχει δείξει. Πόσο μάλλον όταν ακούτε για ένα shoot 'em up που υπόσχεται parallax scrolling, bullet hell, γιγαντιαία BOBs και άλλα τέτοια ωραία, ε; Προσθέστε στα παραπάνω ότι όλα όσα διαβάσατε ανέλαβε να τα φτιάξει ένας άνθρωπος ολομόναχος ε, και καταλαβαίνετε ότι οι ελπίδες των απανταχού Αμιγκάδων για ένα νέο, εθιστικό shooter όδευαν ολοταχώς προς το να αποδειχθούν φρούδες. Κι όμως, κόντρα στη λογική και στις προβλέψεις, το Reshoot κυκλοφόρησε εγκαίρως και, όχι μόνο αυτό, αλλά τήρησε και (σε μεγάλο μέρος) τις υποσχέσεις του δημιουργού του! Ας το δούμε όμως λίγο αναλυτικότερα…

Το Reshoot έρχεται σε CD και τρέχει κατευθείαν σε οποιαδήποτε Amiga "φοράει" AGA chipset, ήτοι στις Α1200, CD32, Α4000 και Α4000Τ. Δεν χρειάζεται επέκταση μνήμης ή κάποιον επιταχυντή και, παρόλο που το αγοράζετε σε CD, τα απολύτως απαραίτητα αρχεία για να παιχτεί το παιχνίδι χωράνε σε μια δισκέτα των 880ΚΒ! Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος "και τι παιχνίδι είναι αυτό που χωράει σε μια και μόνο δισκέτα;". Πολύ καλό, είναι η απάντηση!

Για να καταλάβει κανείς τι εστί Reshoot και να μπορέσει πραγματικά να χαρεί αυτά που προσφέρει το παιχνίδι, πρέπει να βγάλει απ' το μυαλό του τα shoot 'em ups-ορόσημα του παρελθόντος. Ξεχάστε λοιπόν τα Banshee, SWIV, Battle Squadron, R-Type, Disposable Hero και τα υπόλοιπα, καθώς το Reshoot είναι ένα παιχνίδι νέας γενιάς με ελάχιστες ή και καθόλου ομοιότητες με τους κλασικούς τίτλους της νιότης μας. Δώστε βάση: πολλά ανεξάρτητα επίπεδα; Όχι. 3 "κανονάκια"; Όχι. Ενέργεια; Όχι. End-of-level-bosses; Όχι. Αναβαθμίσιμα όπλα; Ε, το μαντέψατε, φυσικά και όχι! Το Reshoot είναι το παιχνίδι που ίσως θα περιμένατε να δείτε σε ένα tablet ή σε ένα smartphone και όχι στην Amiga, καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα endless shooter με μοντέρνα γραφικά και ήχο που δεν θυμίζουν τίποτα που να έχουμε ξαναδεί στην πλατφόρμα στο παρελθόν. Είναι καλό αυτό; Εγώ λέω "ναι", αλλά η γνώμη μου αυτή νομίζω ότι δεν αντιπροσωπεύει τη γνώμη της πλειοψηφίας. Αυτό το γράφω επειδή το Reshoot από την ώρα που κυκλοφόρησε δέχτηκε πολλή και κυρίως κακή κριτική, καθώς το κοινό άλλο περίμενε κι άλλο είδε. Το θέμα όμως είναι - για εμένα, τουλάχιστον - ότι κακώς περίμεναν κάτι άλλο: ο Richard Lowenstein δεν υποσχέθηκε ποτέ ένα νέο R-Type ή κάτι αντίστοιχο! Αυτά που υποσχέθηκε, τα παρέδωσε: τα γραφικά είναι ολιγόχρωμα αλλά εντυπωσιακά, η κίνηση απίστευτα ομαλή, το background αποτελείται από διάφορα layers που κινούνται με διαφορετική ταχύτητα (όχι το parallax scrolling του Shadow Of The Beast, εάν αυτό περιμένατε), οι εχθροί κυμαίνονται από νορμάλ (σε μέγεθος) μέχρι τεράστιοι και, όσο για το bullet hell, ε, φτάστε κάπου εκεί στις 15.000 πόντους και θα με θυμηθείτε!

Σαν συμπέρασμα όλων των παραπάνω, θα πω ότι το Reshoot με εξέπληξε πραγματικά ευχάριστα, με ενθουσίασε το γεγονός ότι μπορεί να τρέξει σε μια stock 1200άρα και με εντυπωσίασε το replayability του, καθώς, με το που χάνεις όλο και θες να δοκιμάσεις "μια ακόμα φορά": προσωπικά είχα χρόνια να το νιώσω αυτό με κάποιο παιχνίδι. Φυσικά, κανείς δεν είναι τέλειος, και το αυτό ισχύει και για τη δημιουργία του Richard Lowenstein: υπάρχουν σημεία στα οποία μπορεί να χάσετε χωρίς να σας πετύχει τίποτα (!), υπάρχει σημείο το οποίο έχω την εντύπωση ότι απλά δεν περνιέται, το σύστημα για την online καταχώρηση των high scores δεν λειτουργεί, το παιχνίδι κοστίζει 36€ (δεν τα λες και λίγα) και, τέλος, ο δημιουργός του ανακοίνωσε πως ό,τι προβλήματα και αν υπάρχουν ή εντοπιστούν στο μέλλον δεν πρόκειται να κυκλοφορήσει patch που να τα διορθώνει! Παρόλα αυτά, και αν δεν με απατά η μνήμη μου, έχουμε να κάνουμε με το καλύτερο παιχνίδι που κυκλοφόρησε για Amiga από το έτος 2000 και μετά και, όχι μόνο αυτό, αλλά πρόσφατα ανακοινώθηκε και το sequel του, που θα ονομάζεται Reshoot-R και θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2017! Αυτά είναι…

Α, και κάτι τελευταίο: το Reshoot φτιάχτηκε εξ ολοκλήρου σε assembly και όχι σε κάποια γλώσσα υψηλού επιπέδου (C, AMOS, Blitz). Γι' αυτό και στον τεχνικό τομέα είναι απλά κατά γενική παραδοχή κορυφαίο - ακόμα κι αν δεν αρέσει σε κάποιον το gameplay του…

Βαθμολογία: 9/10

Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο 15ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2017.