tag:blogger.com,1999:blog-31897762317940528132024-03-17T12:08:17.940+02:00Dony's (not only) New Stuff for Old Computersretro computing news, guides and reviewsDonyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.comBlogger949125tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-34326484349835830372024-03-17T12:07:00.003+02:002024-03-17T12:07:16.809+02:00Area 5150: το κορυφαίο τεχνικά demo όλων των εποχών;<div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Πριν από 6 ολόκληρα χρόνια, το καλοκαίρι του 2018, τότε που ακόμα δεν είχαμε ιδέα για πανδημίες, lockdowns και όλα τα υπόλοιπα που θα ακολουθούσαν, <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/2018/07/8088-mph-pcs.html">είχα γράψει ένα - απροσδόκητα ευμεγέθες, είναι η αλήθεια - κείμενο</a> με αφορμή το <a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=65371">8088 MPH</a>, ένα demo των groups Hornet, CRTC και Desire που ήρθε να μας αποδείξει ότι όλα όσα γνωρίζαμε για τις δυνατότητες του original <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/IBM_Personal_Computer">IBM PC</a> με τον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Intel_8088">Intel 8088</a> και την <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Color_Graphics_Adapter">CGA</a> ήταν, απλά, λάθος. Χρησιμοποιώντας το γνωστό πλέον "κόλπο" με την composite έξοδο της κάρτας γραφικών το εν λόγω demo απεικόνιζε ταυτόχρονα 16 χρώματα στην οθόνη σε graphics mode, αφήνοντας αποσβολωμένους όλους εμάς που φάγαμε χρόνια από τη ζωή μας "απολαμβάνοντας" τους κορυφαίους gaming τίτλους της εποχής σε άσπρο, μαύρο, κυανό και ματζέντα. Για τους "μερακλήδες" developers φυσικά υπήρχε και άλλη μία δυνατότητα, η επιλογή της εναλλακτικής τετραχρωμίας που αποτελούσαν τα κόκκινο, πράσινο, κίτρινο και μαύρο. "My god, it's full of colors!" θα μπορούσαμε να εκφράσουμε με σεβαστή δόση ειρωνείας αυτό που νιώθαμε, παραφράζοντας την κλασική ατάκα του David Bowman από το "<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/2001:_A_Space_Odyssey">2001: A Space Odyssey</a>" (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Stanley_Kubrick">Stanley Kubrick</a>, 1968). Τότε λοιπόν, τα μέλη των CRTC & Hornet μας έδειξαν με το 8088 MPH ότι, πέρα από τα 16 χρώματα, ο "ταπεινός" <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/IBM_Personal_Computer">5150</a>, το πρώτο, original μοντέλο IBM PC του 1981, ήταν ικανός και για ομαλό scrolling και ανάλογο animation, σε πλήρη αντίθεση με ό,τι είχαμε μάθει. Το 8088 MPH ήταν αναμφίβολα ένα θαύμα από τεχνικής άποψης (όχι ότι υστερούσε αισθητικά, κάθε άλλο) και ως τέτοιο μνημονεύεται ακόμα και στις μέρες μας.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFnpkmPI_v_-Tkgeaar-cVjiKzrA8Q8AlpI7CSRLVM-zMAOKwN1w-OXFj7GWhk3gO12bH_YDyw56Kd_DP1vKbCiFaeNIQcmCQx5jINW7QoYU_1hMkJHRk7UN_8dD5z3CxxO91IGTSurc8NVl0x1KwGXxBvDdTdKcTZEaW1HLhY30uWptZNwo3bFa5CuMwd/s1440/Clipboard01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFnpkmPI_v_-Tkgeaar-cVjiKzrA8Q8AlpI7CSRLVM-zMAOKwN1w-OXFj7GWhk3gO12bH_YDyw56Kd_DP1vKbCiFaeNIQcmCQx5jINW7QoYU_1hMkJHRk7UN_8dD5z3CxxO91IGTSurc8NVl0x1KwGXxBvDdTdKcTZEaW1HLhY30uWptZNwo3bFa5CuMwd/w480-h640/Clipboard01.jpg" width="480" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Προσωπικά, θεωρούσα αδύνατο να εμφανιστεί κάτι που να το ξεπεράσει. Δηλαδή, ΟΚ, το 8088 MPH τίκαρε 5-10 κατηγορίες που έγραφαν αρχικά δίπλα τους "δεν γίνεται". Τι άλλο να περιμένουμε πια; Το μόνο που δεν είχαμε δει - γιατί φυσικά ήταν αδύνατο - ήταν 16 χρώματα σε graphics mode ταυτόχρονα από την RGB έξοδο της CGA. Ή, ας πούμε, μίξη text με graphics mode στην ίδια γραμμή της οθόνης. Φυσικό ήταν που δεν τα είχαμε δει, γιατί ήταν ανέφικτα, σωστά; ΣΩΣΤΑ;</p><p style="text-align: justify;">Βαθειά υπόκλιση στους ανθρώπους των CRTC & Hornet που εμφανίστηκαν και πάλι, το καλοκαίρι του 2022 (ναι, το ξέρω, άργησα, αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ) με μια νέα παραγωγή, με τον ευρηματικό και πιασάρικο τίτλο "<a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=91938">Area 5150</a>". Και τα διέλυσαν όλα!</p><p style="text-align: justify;">Τι να πω και τι να γράψω; Είναι από αυτές τις φορές που τα λόγια απλά δεν αρκούν. Μόνο οι εικόνες - και μάλιστα κινούμενες - μπορούν να δείξουν και στον πλέον αδαή τι κατέστη δυνατό από αυτούς τους υπερταλαντούχους coders, τους τσάρους του προγραμματισμού, τους ακούραστους εξερευνητές των tricks των microchips. Οπότε, απλά, ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ (ναι, με κεφαλαία, δεν είναι υπερβολή) το Area 5150:</p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: left;"></p><p style="text-align: left;"></p><p style="text-align: left;"></p><p style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/fWDxdoRTZPc?si=k9NlfirdsuvwO36y" title="YouTube video player" width="560"></iframe> </p><p style="text-align: justify;">Το κάνατε, Μείνατε με το στόμα ανοιχτό; Καταλάβατε ποια είναι πραγματικά η έννοια του "jaw dropping" και ότι κάποιες φορές αυτή δεν έχει την παραμικρή σχέση με 16μπιτες gaming πλατφόρμες των 80s; Ωραία. Δείτε τώρα και πώς υποδέχτηκε το κοινό την πρώτη παγκόσμια προβολή του Area 5150 στα πλαίσια του demoparty Evoke 2022, εδώ:</p><p style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/-xJZ9I4iqg8?si=Bikt99vqbBTSw9LM" title="YouTube video player" width="560"></iframe></p><p style="text-align: justify;">Για το τέλος φυσικά, σας κράτησα το καλύτερο: original IBM PC 5150 με το μαμίσιο έγχρωμο monitor IBM 5153 για το απόλυτο feeling:</p><p style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/BdM5j96tEpE?si=7R9R5glVWWgh3BEg" title="YouTube video player" width="560"></iframe><br /></p><p style="text-align: justify;">Πώς; Είπατε τίποτα; Α, "respect". Μάλιστα. Συμφωνώ απόλυτα. Δεν ξέρω τι να πω: έχω δει - κυριολεκτικά - χιλιάδες demos όλα αυτά τα χρόνια σε κάθε συνηθισμένο ή "κουφό" μηχάνημα. Γνωρίζοντας πάνω-κάτω τις δυνατότητες της κάθε πλατφόρμας μπορείς να εκτιμήσεις τις περισσότερες φορές πόσο δύσκολα μπορεί να υλοποιηθεί προγραμματιστικά αυτό που βλέπεις μπροστά στα μάτια σου. Έχοντας και κάποιο αισθητικό κριτήριο μπορείς επίσης να αξιολογήσεις και που στέκεται καλλιτεχνικά η κάθε παραγωγή. Στην περίπτωση λοιπόν του Area 5150 θεωρώ ότι, τεχνικά, αυτό που μας σερβίρει είναι ό,τι πιο παλαβό, ανήκουστο, μη αναμενόμενο έχω δει τα τελευταία χρόνια. Μαζί ίσως με το ασύλληπτο <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/2017/01/dont-mess-with-texas-ti994a.html">Don't Mess With Texas</a>. Εκεί, σε μια μοναχική κορυφή όπου μπορούν να βρεθούν μονάχα τα καλύτερα των καλύτερων. Το παρακολουθώ και το ξαναπαρακολουθώ και δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Απλά απίστευτο!<br /></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-26529839939472438922024-03-04T18:15:00.002+02:002024-03-04T18:18:51.763+02:00The Spectrum Show επεισόδιο 138<div><div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Τις τελευταίες μέρες του Φεβρουαρίου, όπως τακτικά πράττει στο τέλος κάθε μήνα εδώ και αρκετά χρόνια με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού, ο <a href="https://www.thespectrumshow.net/about-me.html">Paul Jenkinson</a> ανέβασε το καινούριο επεισόδιο του <a href="https://www.thespectrumshow.net/">The Spectrum Show</a> στο YouTube προκειμένου εσείς, εγώ, και όλοι οι φίλοι του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum">ZX Spectrum</a> ανά την υφήλιο να το απολαύσουν.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidsLOUr36a52hsmvWt69ZWcqGL9AteUThSqMw3bcR-izmJjw0umiiRQm6tsPXUlJXluzAxsvoHGbQWZLdY5RhexOj6YVY9FmVaZtSi39t_2NvQxkJxnl32hAUer6eSkeqKNEQvOha3FUPVKXAU2eSzhyphenhyphenc6yKl_FjtfLTrbmdkSdOGu_AmYSSxkeflXc3Th/s3740/S01-060695%208.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2087" data-original-width="3740" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidsLOUr36a52hsmvWt69ZWcqGL9AteUThSqMw3bcR-izmJjw0umiiRQm6tsPXUlJXluzAxsvoHGbQWZLdY5RhexOj6YVY9FmVaZtSi39t_2NvQxkJxnl32hAUer6eSkeqKNEQvOha3FUPVKXAU2eSzhyphenhyphenc6yKl_FjtfLTrbmdkSdOGu_AmYSSxkeflXc3Th/w640-h358/S01-060695%208.JPG" width="640" /></a></div><br /></div><div style="text-align: justify;">Αυτή τη φορά ο Paul δοκιμάζει το <a href="https://www.bytedelight.com/?product=zx-ay-external-stereo-audio-interface-for-all-zx-spectrum-models">ZX-AY</a>, το υπέροχο αυτό περιφερειακό που εφοδιάζει τον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum#ZX_Spectrum_16K/48K">48άρη</a> Spectrum με το soundchip του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum#ZX_Spectrum_128">128άρη</a>. Έχοντας υπάρξει κάτοχος Spectrum από το μακρινό 1983 (μην κάνετε πράξεις, σας βλέπω!) μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το μόνο που πραγματικά έλειπε από εμάς τους Speccy users και λοξοκοιτούσαμε με ζήλια προς το αντίπαλο στρατόπεδο (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64">Commodore 64</a>) ήταν ένα chip πολυκάναλου ήχου. Η <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sinclair_Research">Sinclair</a>, εκεί στα στερνά της κυκλοφόρησε τον Spectrum 128 ο οποίος ήταν εφοδιασμένος με το πολύ διαδεδομένο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/General_Instrument_AY-3-8910">ΑΥ-3-8912</a>, αλλά οι εκατομμύρια χρήστες του γομολάστιχα και του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum#ZX_Spectrum+">Plus</a> έμειναν με το παράπονο. Για να καλύψει αυτήν ακριβώς την ανάγκη λοιπόν κυκλοφόρησε το ΖΧ-ΑΥ και πραγματικά θα εκπλαγεί κανείς διαπιστώνοντας πόσο μεγάλο ποσοστό από τα παιχνίδια του 128άρη τρέχουν κανονικότατα σε έναν 48άρη με κουμπωμένο το μικρό add-on της Byte Delight!</div><p></p><p style="text-align: justify;">Ο Paul όμως δεν περιορίστηκε στην παρουσίαση του ΖΧ-ΑΥ. Δοκίμασε επίσης το - εντυπωσιακότατο για τα μέτρα και τα σταθμά του Spectrum - <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Fiendish_Freddy%27s_Big_Top_o%27_Fun">Fiendish Freddy's Big Top o' Fun</a>, το The Mighty Magus της πάλαι ποτέ κραταιάς <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Quicksilva">Quicksilva</a>, το (ολίγων απαιτήσεων, μιας και τρέχει σε 16Κ) Magic Meanie καθώς και ένα ακόμη hardware add-on, έναν πάμφθηνο κλώνο του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Interface_2">Interface 2</a> της Sinclair.</p><p style="text-align: justify;">Γενικώς έχουμε να κάνουμε με ένα αρκετά χορταστικό επεισόδιο που θεωρώ ότι δεν θα σας απογοητεύσει. Παρακολουθήστε το παρακάτω:</p><p style="text-align: left;"></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/KflqJow1rzQ?si=oajXPCEZMsrp0B-h" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-79307179216891837222024-02-06T13:32:00.001+02:002024-02-06T13:34:32.900+02:00The Space is Broken: chapeau στους Fairlight<p style="text-align: justify;">Το να πει κάποιος ότι οι <a href="https://demozoo.org/groups/239/">Fairlight</a> είναι ιστορικό group της demoscene είναι μάλλον περιττό. Το Σουηδικό αυτό team που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1987 στον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64">Commodore 64</a> από τους No.1 και Sir Galahad έχει μπει πλέον στο 37ο έτος της ζωής του με εκατοντάδες εντυπωσιακές παραγωγές στο παλμαρέ του, τόσο για τον 64άρη όσο και για την <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Amiga">Amiga</a> και τα <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/IBM_PC_compatible">PCs</a> (αλλά και κάποιες κονσόλες κατά καιρούς).</p><p style="text-align: justify;">Προσωπικά - και αναμενόμενα - είχα από πολύ παλιά τοποθετήσει τους Fairlight στη σφαίρα των "Legendary", γνωρίζοντάς τους μέσα από εντυπωσιακά cracktros - που άλλου; - στην πλατφόρμα που γεννήθηκε το είδος, ήτοι στον Commodore 64. Καθώς τα χρόνια περνούσαν και συχνά-πυκνά απολάμβανα demos του group κυρίως σε Amiga και C64 δε μπορούσα παρά να παρατηρήσω ότι συνήθως κάτι δε μου "κόλλαγε" την τελευταία 15ετία πάνω-κάτω στις παραγωγές των FLT. Να ήταν η μουσική; Να ήταν κάποια εντυπωσιακά από τεχνικής άποψης αλλά μονότονα sequences; Να ήταν κάποια demos που ναι μεν ήταν τεχνικά άρτια αλλά στερούνταν έμπνευσης και αισθητικής στον καλλιτεχνικό τομέα; Ίσως λίγο απ' όλα, το ρεζουμέ πάντως είναι ότι στην πλειονότητα των παραγωγών του group είχα φτάσει στο σημείο να κάθομαι να τα παρακολουθώ και να έχω ένα "ναι μεν, αλλά..." σφηνωμένο στην άκρη του μυαλού μου. Όχι πια, όμως!</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6c1awy91wqeUBZw_KKPU3Z5MYRam9lX36kY4UJabRHkJnDlOUWbqFibTZ22xnNdF3upPOQzG4yYYG6XElDFpVoPurTmj6rgWFABH_XRCvpimP6oeezQho6vroh73RZRH8wxofoxROeotKhI346hCqmI6tB-PSyxFpMVYPkIYz3FnqGQRw9YqKpr3K0TVI/s830/Clipboard01.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="557" data-original-width="830" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6c1awy91wqeUBZw_KKPU3Z5MYRam9lX36kY4UJabRHkJnDlOUWbqFibTZ22xnNdF3upPOQzG4yYYG6XElDFpVoPurTmj6rgWFABH_XRCvpimP6oeezQho6vroh73RZRH8wxofoxROeotKhI346hCqmI6tB-PSyxFpMVYPkIYz3FnqGQRw9YqKpr3K0TVI/w640-h430/Clipboard01.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Βλέπετε, ο δρόμος μου συναντήθηκε με αυτόν του "<a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=94976">The Space is Broken</a>", του υπέροχου αυτού demo των Fairlight για τον Commodore 64 η όλη ιδέα του οποίου βασίζεται στο ότι μας συμβαίνουν διάφορα βαρετά πράγματα στη ζωή μας που δεν μπορούμε να τα παρακάμψουμε πατώντας το πλήκτρο space όπως κάναμε στα cracktros και στα demos του 64άρη τα τελευταία χρόνια της προηγούμενης χιλιετίας. Οι Fairlight λοιπόν, για να μας αποζημιώσουν για το... χαλασμένο space, μας τρατάρουν εντυπωσιακά sequences με ασύλληπτα εφέ σε ταχύτατο ρυθμό, πασπαλισμένα με ένα εξαιρετικό techno soundtrack που δένει ιδανικά την όλη παραγωγή. Chapeau λοιπόν που λένε και οι Γάλλοι στους συντελεστές του The Space is Broken. Χωρίς περαιτέρω λόγια, απολαύστε:</p><p style="text-align: left;"></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/CHtWmOSWXjI?si=WHyb4NkOv3DzTbtZ" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-42581252109698090772024-02-02T13:27:00.006+02:002024-02-02T14:05:30.408+02:00Sidecart: το απόλυτο περιφερειακό για τον ST σας<p style="text-align: justify;">Πριν από κανένα μήνα περίπου, εκεί που εν μέσω διακοπών παρακολουθούσα ράθυμα βιντεάκια που μου πρότεινε ο αλγόριθμος του <a href="http://youtube.com">YouTube</a>, έπεσα πάνω σε ένα που αφορούσε ένα cartridge για τον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Atari_ST">Atari ST</a>, ο δημιουργός του οποίου (του βίντεο, όχι του cartridge) υποστήριζε ότι είναι το κορυφαίο cartridge για τον - αδικημένο, είναι η αλήθεια - 16μπιτο υπολογιστή της <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Atari_Corporation">Αμερικάνικης εταιρίας</a>. "Καλά, τα έχουμε ακούσει εκατοντάδες φορές αυτά", σκέφτηκα. Αλλά, στάσου: το κορυφαίο cartridge για τον ST; Γιατί όχι; Σάμπως ξέρω πολλά cartridges για τον ST; Βασικά δεν θυμάμαι ποτέ να συνδέω κάτι στην εν λόγω θύρα επέκτασης και το μόνο αξιόλογο περιφερειακό που μου έρχεται στο μυαλό και μπαίνει εκεί είναι το <a href="https://retrolemon.co.uk/atari-st-ste-falcon/13-netusbee.html">NetUSBee</a>. Άρα, γιατί όχι; Δεν είναι και τόσο ψηλά ο πήχης. Οπότε τελικά κάθισα να παρακολουθήσω το βίντεο, να δω περί τίνος επρόκειτο. Και, αλήθεια σας λέω, έπαθα την πλάκα μου!</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi907U_7LF2kGLVKsm-VCQ6hyphenhyphen-6_R61SMpvXy0Uu_c56M-ltlHS9cd4E_Z-KKhvT-H2SJALbCKZ-3RgS-zn7shdaSiR-SErJuylbZ-EoQGInm1jImx2yrk_pYa1hV-VY3a64NCOPEYdnoYTRZFitxBND3DczD6j_w9ClO8YgASe64Y6g31WCp0CJ_mM5Nq/s4032/IMG_2367.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi907U_7LF2kGLVKsm-VCQ6hyphenhyphen-6_R61SMpvXy0Uu_c56M-ltlHS9cd4E_Z-KKhvT-H2SJALbCKZ-3RgS-zn7shdaSiR-SErJuylbZ-EoQGInm1jImx2yrk_pYa1hV-VY3a64NCOPEYdnoYTRZFitxBND3DczD6j_w9ClO8YgASe64Y6g31WCp0CJ_mM5Nq/w640-h480/IMG_2367.JPG" width="640" /></a></div><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Με την ατάκα "too good to be true" να τριγυρίζει στο μυαλό μου έσπευσα <a href="https://sidecartridge.com/quickstart">στο website του δημιουργού του cartridge</a> που αποτελούσε το θέμα το video. Το cartridge αυτό ονομάζεται Sidecart (καλό,ε;) και το επίσημο website του είναι το <a href="http://www.sidecartridge.com">www.sidecartridge.com</a>. Εκεί λοιπόν διαπίστωσα ότι α) το Sidecart μπορούσα να το αποκτήσω έναντι 30€ συν τα έξοδα αποστολής και ότι β) είχε ήδη εξαντληθεί. Μιας και το site υποστήριζε ότι θα ήταν και πάλι διαθέσιμο στις 15 Ιανουαρίου σκέφτηκα να μη χάσω χρόνο και προχώρησα στην αγορά (υπήρχε η δυνατότητα να το αγοράσω και να μου αποσταλεί όταν θα είναι διαθέσιμο). Πράγματι, περί τις 20/1 έλαβα ένα email που με πληροφορούσε ότι το Sidecart είχε αποσταλεί και σε λίγες μέρες θα ήταν στα χέρια μου. Αλλά, μια και φτάσαμε ως εδώ, νομίζω ότι είναι καιρός να σας πω και τι είναι το Sidecart, δε νομίζετε;</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn5PaXf5e0yB4Q34g2iwyHs0EwWmxbL3i_V6Qx7Zj2vdd3z2AC08Utk0yOu5_gCzy-cxVC4vv-rE8lKiaM-6C70ZAAMYiKbgd-GxR59kDLRaAaAoa2JKAkc-wuhAUwPyRfDOOmRSyYVjvZ8TO2jwnuBHAruKlYm-MGI6CLeo7uKXQoit7ZWfjX1yyfsOz0/s4032/IMG_2387.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn5PaXf5e0yB4Q34g2iwyHs0EwWmxbL3i_V6Qx7Zj2vdd3z2AC08Utk0yOu5_gCzy-cxVC4vv-rE8lKiaM-6C70ZAAMYiKbgd-GxR59kDLRaAaAoa2JKAkc-wuhAUwPyRfDOOmRSyYVjvZ8TO2jwnuBHAruKlYm-MGI6CLeo7uKXQoit7ZWfjX1yyfsOz0/w640-h480/IMG_2387.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibI8HOvSmijdg4Bvxdoep_Hr3UrkUDQ4YJ9YHWcM93B22_VIRIxm9IW_p3GvmimSyR2VDS2T_xC7i624JjGeMqOJSSblxsq0H5rWXdUgz67Q8D70fajwQDaV0OWIdx-ijwxNYBnJ_L2m2w5ITPZgAqdMtw7sztnowpoijd_XKvAizIgYPIfg-pGPhzFgg6/s4032/IMG_2363.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibI8HOvSmijdg4Bvxdoep_Hr3UrkUDQ4YJ9YHWcM93B22_VIRIxm9IW_p3GvmimSyR2VDS2T_xC7i624JjGeMqOJSSblxsq0H5rWXdUgz67Q8D70fajwQDaV0OWIdx-ijwxNYBnJ_L2m2w5ITPZgAqdMtw7sztnowpoijd_XKvAizIgYPIfg-pGPhzFgg6/w640-h480/IMG_2363.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Το Sidecart λοιπόν είναι ένα cartridge που - εντελώς χοντρικά - αποσκοπεί να απαλλάξει τους χρήστες των Atari ST/STE/Falcon από τη χρήση δισκετών. Δεν είναι όμως ούτε (μόνο) floppy disk drive emulator αλλά ούτε και (μόνο) mass storage device. Τα κάνει και αυτά, αλλά με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Προκειμένου να λειτουργήσει το Sidecart πρέπει να έχουμε συνδέσει επάνω του έναν microcontroller <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Raspberry_Pi#Raspberry_Pi_Pico">Raspberry Pi Pico</a> W με headers (κόστος 9,10€ από το <a href="https://nettop.gr/">Nettop</a>). Χάρη στο RPi το Sidecart έχει τη δυνατότητα να συνδεθεί με το ασύρματο δίκτυό μας και - το μαντέψατε - να "βγει" στο internet. Όχι όμως για να τρέξουμε κάποιον <a href="https://www.ibrowse-dev.net/">απαρχαιωμένο browser</a> που δεν θα εμφανίζει σωστά ούτε σελίδες που έχουν να ενημερωθούν από την προηγούμενη χιλιετία, όχι. Για κάτι πολύ πιο ουσιαστικό: για να κατεβάσουμε - εντελώς αυτόματα, μάλιστα -, software. Αξιοσημείωτο είναι το ότι με τον τρόπο που λειτουργεί το Sidecart αποθαρρύνει τον ιδιοκτήτη του από την - αγαπημένη στους retro users - συλλογή δεκάδων χιλιάδων disk images και αυτό διότι τα πάντα είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή χωρίς να έχουμε τίποτα αποθηκευμένο τοπικά. Ακούγεται καταπληκτικό και είναι, αλλά ας το εξετάσουμε λίγο πιο αναλυτικά, shall we?</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW02Aibu20Ho1whnsc2TpCQ7HXzOv8bpqNrEZv0fTxR4mDYnI4_unyqwYeaSFjnKmUE3pZsh3Eg0oRjtaJz7T-_0GdmpYBoJx1NGYgLBY7yI1TOI8qJjRUhk32pJ2ShIy_EMgnXl0wkm6oDaWCDpdf2XO0F2FQirHXXmB1d9VlqvWXMn7sDQiA4KK09LSJ/s4032/IMG_2364.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW02Aibu20Ho1whnsc2TpCQ7HXzOv8bpqNrEZv0fTxR4mDYnI4_unyqwYeaSFjnKmUE3pZsh3Eg0oRjtaJz7T-_0GdmpYBoJx1NGYgLBY7yI1TOI8qJjRUhk32pJ2ShIy_EMgnXl0wkm6oDaWCDpdf2XO0F2FQirHXXmB1d9VlqvWXMn7sDQiA4KK09LSJ/w640-h480/IMG_2364.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh28DMXB2S5NbE1lvOOOus4Q5WyRMDACcpKHcFn4CG-MPQUw5VBtMSXoXi2G7_3IIT1ehdKyDuMDfDdClEfrSomZPsm5q7GE783rbV8Zgyrsh_hX4-e7a84oJronsRca1SkBX-q7ulzVcGf5qsIUTNUcOeIoxjyXhcTpy3d6Tf04AYfKuvB0Pf4gs1WxX8f/s4032/IMG_2365.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh28DMXB2S5NbE1lvOOOus4Q5WyRMDACcpKHcFn4CG-MPQUw5VBtMSXoXi2G7_3IIT1ehdKyDuMDfDdClEfrSomZPsm5q7GE783rbV8Zgyrsh_hX4-e7a84oJronsRca1SkBX-q7ulzVcGf5qsIUTNUcOeIoxjyXhcTpy3d6Tf04AYfKuvB0Pf4gs1WxX8f/w640-h480/IMG_2365.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIKX2AWuQBXXeJHXJ4XKT9ix3j5fBUol15bUm7xJX-c1hCiDPPVaHkHiG0iEd3rwYZAqUym2ohY-7uEsvuEtpaCpMza1h-qLcZC42J3pqhbU4FXvVeYM0pcFw2gM1CbayvaR1zCH2Lo-j5t6o7UOqQSMNXA8YEV8RYALHK97lgvKp2XiFK0HnupGiWWol7/s4032/IMG_2366.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIKX2AWuQBXXeJHXJ4XKT9ix3j5fBUol15bUm7xJX-c1hCiDPPVaHkHiG0iEd3rwYZAqUym2ohY-7uEsvuEtpaCpMza1h-qLcZC42J3pqhbU4FXvVeYM0pcFw2gM1CbayvaR1zCH2Lo-j5t6o7UOqQSMNXA8YEV8RYALHK97lgvKp2XiFK0HnupGiWWol7/w640-h480/IMG_2366.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Με το που παίρνουμε το Sidecart στα χέρια μας το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνδέσουμε πάνω του το Raspberry Pi Pico W μέσω των headers που τοποθετούνται στις κατάλληλες υποδοχές. Κατόπιν, και χωρίς καν να το βάλουμε σε κάποιον Atari, flashάρουμε μέσω USB καλωδίου το τελευταίο firmware που κατεβάζουμε από το website του Sidecart. Αυτή τη στιγμή η πλέον πρόσφατη έκδοση είναι η 0.14 beta, αλλά προτείνω ανεπιφύλακτα τη χρήση της καθώς με τις παλαιότερες εκδόσεις συνάντησα προβλήματα. Αφού περάσουμε λοιπόν το τελευταίο firmware, έχουμε τη δυνατότητα να συνδέσουμε το Sidecart στο cartridge port του ST μας, ή, εάν το επιθυμούμε, να του τοποθετήσουμε και μία microSD καρτούλα με floppy και ROM images. Αυτό το τελευταίο είναι προαιρετικό αλλά συνιστώ να γίνει προκειμένου να αποκτήσει το Sidecart την πλήρη λειτουργικότητά του. Δεν έχει σημασία το μέγεθος της microSD, ακόμα και μία καρτούλα 4-8GB είναι υπεραρκετή.</p><p style="text-align: justify;">Αφού συνδέσουμε για πρώτη φορά το Sidecart στον Atari, ανάβουμε τον υπολογιστή και προχωράμε στο configuration του cartridge, ήτοι βασικά σκανάρουμε τα διαθέσιμα ασύρματα δίκτυα και του δίνουμε τον κωδικό για το δικό μας. Μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα διαπιστώνουμε ότι ο Atari έχει πάρει διεύθυνση IP, οπότε we 're good to go.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx02ehofMQnyPI1vJIGjmBwtqN5iOKGiEnnisbnrnwV4bIHGheDMOcpnVhY_3nIpCMKW9J5UDI-UWg2hdozPJ2y7qINMT_3RxDnss67HHVHeH2aZOflsxTDyJxbbHYwnFiiF-DKkuX4DL9CsUXatO6lr3ERnVSNW5OhFgI85z-N0EdZo9HylhlHJqysIxo/s4032/IMG_2368.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx02ehofMQnyPI1vJIGjmBwtqN5iOKGiEnnisbnrnwV4bIHGheDMOcpnVhY_3nIpCMKW9J5UDI-UWg2hdozPJ2y7qINMT_3RxDnss67HHVHeH2aZOflsxTDyJxbbHYwnFiiF-DKkuX4DL9CsUXatO6lr3ERnVSNW5OhFgI85z-N0EdZo9HylhlHJqysIxo/w640-h480/IMG_2368.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWLqTbdfdpp_S4bMrg5EVA1UeA-PatRBjjInL4QZ_AnXC41CC5x3Af60fAcHb_LOvzZ4sdWEvNBs2FCFPbBoY78VFtyeSFVoQ847QsLVAimTDJr04pBSmOy3e5jqDf5ssc4zlwHmsS8L05EJcVSdzPV_JAxPW75DS3W51EFNgZXKvW7lucmKrc72SJDQ61/s4032/IMG_2369.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWLqTbdfdpp_S4bMrg5EVA1UeA-PatRBjjInL4QZ_AnXC41CC5x3Af60fAcHb_LOvzZ4sdWEvNBs2FCFPbBoY78VFtyeSFVoQ847QsLVAimTDJr04pBSmOy3e5jqDf5ssc4zlwHmsS8L05EJcVSdzPV_JAxPW75DS3W51EFNgZXKvW7lucmKrc72SJDQ61/w640-h480/IMG_2369.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Το πρώτο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να φορτώσουμε κάποια ROM image - υπήρξαν καμιά 50αριά απ' όσο μαθαίνω -, είτε από την microSD είτε κατεβάζοντάς την από το internet. Το Sidecart είναι ρυθμισμένο να "επισκέπτεται" συγκεκριμένους web servers για να βρει και να κατεβάσει images, αλλά όποιος επιθυμεί μπορεί να μεταβάλλει αυτές τις ρυθμίσεις και να το βάλει να συνδέεται σε κάποιον δικό του server - αν και ειλικρινά δε βρίσκω το λόγο για κάτι τέτοιο. Αφού λοιπόν επιλέξουμε την ROM image που επιθυμούμε, το Sidecart την flashάρει στον... εαυτό του και πλέον λειτουργεί σα να ήταν το cartridge που διαλέξαμε. Φυσικά, όταν το θελήσουμε, με ένα πάτημα στο κουμπί SELECT και μία επανεκκίνηση μπαίνουμε πάλι στο menu του Sidecart.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrUKwjfXsrteXfq0pHYKzClqL938qzdwhbEh2H1R5G5RiFvXYBg_Af3jAHOvsa7H30Ef5Cvm3_6usp0Bl4T5I6Vu9EzcAYKyS1Zej5kuFL41JPpNe0SUodCV6zWMyuxi8mSLTRgVdvm2Zet5JgPlRRbHjKuFN46Jx62akeqGo-pKcvn7EOmYd9R2AMofFJ/s4032/IMG_2370.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrUKwjfXsrteXfq0pHYKzClqL938qzdwhbEh2H1R5G5RiFvXYBg_Af3jAHOvsa7H30Ef5Cvm3_6usp0Bl4T5I6Vu9EzcAYKyS1Zej5kuFL41JPpNe0SUodCV6zWMyuxi8mSLTRgVdvm2Zet5JgPlRRbHjKuFN46Jx62akeqGo-pKcvn7EOmYd9R2AMofFJ/w640-h480/IMG_2370.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIxZiKTBz9qpwZ18O_4m66wGhkYggbyncghGMEzxAsuKF00MvmLVCogS84hN6-GVlT34yg-J-AS_RTCo_9S3sf6UZjPURu7aAQfmejej6RYdAtO8blP3vlL92U2RnhVzhUagzXJ-vF_x81TlUksqd5dmaa0mHxIfbvA5i44HBWjT6jC3BiLCkhWYketrB_/s4032/IMG_2371.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIxZiKTBz9qpwZ18O_4m66wGhkYggbyncghGMEzxAsuKF00MvmLVCogS84hN6-GVlT34yg-J-AS_RTCo_9S3sf6UZjPURu7aAQfmejej6RYdAtO8blP3vlL92U2RnhVzhUagzXJ-vF_x81TlUksqd5dmaa0mHxIfbvA5i44HBWjT6jC3BiLCkhWYketrB_/w640-h480/IMG_2371.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZAASr8NrgVV9qT6LDsoIOfwfY_YJcBQznPx4MlfgP0hiLKkeIfNhs06vnVEdOzm9f9XLaGGHUxpWPBfxXjhffgiD4b0iIrntGBW0dnR7YUdPnPuB8YmfEnxXFdwRm6acW2eVP1zdR0yxAdm8jqMkAaJqF6lfMibkbZeGse6fiiucpUU3f7NIxd586Z-zC/s4032/IMG_2372.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZAASr8NrgVV9qT6LDsoIOfwfY_YJcBQznPx4MlfgP0hiLKkeIfNhs06vnVEdOzm9f9XLaGGHUxpWPBfxXjhffgiD4b0iIrntGBW0dnR7YUdPnPuB8YmfEnxXFdwRm6acW2eVP1zdR0yxAdm8jqMkAaJqF6lfMibkbZeGse6fiiucpUU3f7NIxd586Z-zC/w640-h480/IMG_2372.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyDC4TBBwUUf_ChVk2RrKYJocyrVjUPtDXzBMSNTxCacsl0giEUGswkDfhnp_P-Ln2kOerKNbPfauNKEYifBXbMYqdV88AnoDNbBedt30ZtczjsJvLNNNv8HUV2LrTp3Dlq2_9HMG_mh0_lf0JNvLtq8UAqyQmNpA6dsI-N_UVTsS_5XhJRi-f-WrfQKHj/s4032/IMG_2373.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyDC4TBBwUUf_ChVk2RrKYJocyrVjUPtDXzBMSNTxCacsl0giEUGswkDfhnp_P-Ln2kOerKNbPfauNKEYifBXbMYqdV88AnoDNbBedt30ZtczjsJvLNNNv8HUV2LrTp3Dlq2_9HMG_mh0_lf0JNvLtq8UAqyQmNpA6dsI-N_UVTsS_5XhJRi-f-WrfQKHj/w640-h480/IMG_2373.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieb2H6QJWLQlzq2-3Lte3tmzcWETyMaapyhPyzoJjcasAtTc79XXY_C3WybvpFmJFJEXVOSHKP_9ylLuuokhMUlfc96PqTUChRkN-h5vzxb7dKys0gq48QgAY071uuMuB1YgKxKi9M04U9vEbIYhFqH4RmZ8lR45Y83dnFgrb55Zdkm-8QWQDpeaoOu4YX/s4032/IMG_2374.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieb2H6QJWLQlzq2-3Lte3tmzcWETyMaapyhPyzoJjcasAtTc79XXY_C3WybvpFmJFJEXVOSHKP_9ylLuuokhMUlfc96PqTUChRkN-h5vzxb7dKys0gq48QgAY071uuMuB1YgKxKi9M04U9vEbIYhFqH4RmZ8lR45Y83dnFgrb55Zdkm-8QWQDpeaoOu4YX/w640-h480/IMG_2374.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Επειδή όμως καλές οι ROM images αλλά το 99,99% του software του ST ερχόταν σε δισκέτες, το Sidecart μπορεί να λειτουργήσει και ως floppy disk drive emulator. Μπορούμε είτε να... τιγκάρουμε την microSD καρτούλα με .ST αρχεία, είτε, ακόμα καλύτερα, να επιλέγουμε <strike>το παιχνίδι</strike> την εφαρμογή που επιθυμούμε από τα... άπαντα του ST που βρίσκονται στον web server που έχει preconfigured το Sidecart. Πραγματικά, ο όγκος του software που είναι άμεσα προσβάσιμος στους χρήστες του Sidecart είναι τόσο μεγάλος και η βιβλιοθήκη τόσο πλήρης, που αμφιβάλλω εάν κάποιος θα μπει στη διαδικασία να γράψει αρχεία στην microSD κάρτα. Ίσως κάποια demos ή κάτι καινούριο που θα θέλει να δοκιμάσει. Αλλιώς όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται ήδη στον server στον οποίο συνδέεται το Sidecart. Α, και κάτι ακόμα: επειδή ακριβώς το Sidecart λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργεί και εξομοιώνει και floppy disk drive, δεν χρειάζεται καν να έχει λειτουργικό drive ο ST σας! Επίσης, σε αντίθεση με ACSI mass storage λύσεις που τρέχουν hard disk adapted εκδόσεις των παιχνιδιών που ζητούν 1-2-4ΜΒ μνήμης, το Sidecart θα είναι ικανοποιημένο στην πλειονότητα των περιπτώσεων με τα 512ΚΒ του 520ST! Καλό;</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqY0VKEcMlEijzuXjiae_ToaiFLs4oiD2FyBoyTEo4u7HYPC-6QqN6cGTrRdKTE8rZMlwknZs0gDT36OU1U_nFiv2GgA-KXFte_XETjDA67TERouAvuu3qdEM5bio7c3ttBEgUy5swV9NS6tez4_LpVThN2MnSVQ3pw3SDT4wQDVLr_Wi670x535F531Ej/s4032/IMG_2375.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqY0VKEcMlEijzuXjiae_ToaiFLs4oiD2FyBoyTEo4u7HYPC-6QqN6cGTrRdKTE8rZMlwknZs0gDT36OU1U_nFiv2GgA-KXFte_XETjDA67TERouAvuu3qdEM5bio7c3ttBEgUy5swV9NS6tez4_LpVThN2MnSVQ3pw3SDT4wQDVLr_Wi670x535F531Ej/w640-h480/IMG_2375.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqoszV-QR0t8WAPXek0g1cPniDfbKe4ji-S3HFAdHHBqL-h1FO4KjuvFR-3DpNGTLB_vDOgcKUT4bLxps3lpBFVA5FqDkW2yws2jXcJ9hqCmUWVSlkVNED2mLz33F_1CtLZUHyGdGDjyBCP_jpyxInicZo_XkiKHEmacUu8AToiLVMLEr9x-MVGJRIC3GB/s4032/IMG_2376.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqoszV-QR0t8WAPXek0g1cPniDfbKe4ji-S3HFAdHHBqL-h1FO4KjuvFR-3DpNGTLB_vDOgcKUT4bLxps3lpBFVA5FqDkW2yws2jXcJ9hqCmUWVSlkVNED2mLz33F_1CtLZUHyGdGDjyBCP_jpyxInicZo_XkiKHEmacUu8AToiLVMLEr9x-MVGJRIC3GB/w640-h480/IMG_2376.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirFaD9U2o_70heOdIVgCzpsjNpkg-EEvIzABS-dJjg2EJsrPp81Rr3d4iCBZ_vIn_IZz0LXcuJ_wroRggBGYo9963WcSvx22745FoKWehVz51VBh6apQwdeBB-EUVZ1zBqrDrEgQnT-cruzc7KEFmw6Udmk6RB_3u6jTDCfRLMqtLJOiF5UTc5PuCIhl2n/s4032/IMG_2377.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirFaD9U2o_70heOdIVgCzpsjNpkg-EEvIzABS-dJjg2EJsrPp81Rr3d4iCBZ_vIn_IZz0LXcuJ_wroRggBGYo9963WcSvx22745FoKWehVz51VBh6apQwdeBB-EUVZ1zBqrDrEgQnT-cruzc7KEFmw6Udmk6RB_3u6jTDCfRLMqtLJOiF5UTc5PuCIhl2n/w640-h480/IMG_2377.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRww0Lo4Si4J2i0esiJ6xlyQKjjuKnaaIzZyggC-OQjQMUMLPylY-zyNZkqoX8nVs5g50_BPjfi0_wFKKsrudxJXrB109XjFK8e98Fa6RMKyMcDexsHdyiiromcIigLCJMV70BhQtN2oIWHbQprJsG9x-sqkF4ffUi-5VJzcCOIVkiQfQfjE91qHItUIIL/s4032/IMG_2378.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRww0Lo4Si4J2i0esiJ6xlyQKjjuKnaaIzZyggC-OQjQMUMLPylY-zyNZkqoX8nVs5g50_BPjfi0_wFKKsrudxJXrB109XjFK8e98Fa6RMKyMcDexsHdyiiromcIigLCJMV70BhQtN2oIWHbQprJsG9x-sqkF4ffUi-5VJzcCOIVkiQfQfjE91qHItUIIL/w640-h480/IMG_2378.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUy9UlRiJoOx16gGNVuesiQrhol_SvuEShyQrlkgYRZAnjfpPe9QpfX7X6N55rkgMzB58iXuDot_F7FR86YcPWs9m99JAVf5ynfaxIsxv0Gll-kVcGbhOtmlupmgyLj_wQWOUnUXn-sSNFm7GVUbRsf_gvOaE5Hv3ogATJIOnU9vzuODlEcmGCj4OLEI06/s4032/IMG_2379.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUy9UlRiJoOx16gGNVuesiQrhol_SvuEShyQrlkgYRZAnjfpPe9QpfX7X6N55rkgMzB58iXuDot_F7FR86YcPWs9m99JAVf5ynfaxIsxv0Gll-kVcGbhOtmlupmgyLj_wQWOUnUXn-sSNFm7GVUbRsf_gvOaE5Hv3ogATJIOnU9vzuODlEcmGCj4OLEI06/w640-h480/IMG_2379.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTdAezLSxwclFssXp84WUyXdaJqy2FBZvN8WrkbfaCYVbdXG7ZFCbmncpxVOS8UUgrDYJ-BF3ehVLxUngDMNEUVtULJTpcq9x5c4R0BjmuSLAMnjAbGdnTzzVxAfj_XtaSUSAiqdt7P56Pv7K4jPZ1DEZwChwDa1jIaPd9By1IAEHrxC3bvkUIHQLOdaLu/s4032/IMG_2381.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTdAezLSxwclFssXp84WUyXdaJqy2FBZvN8WrkbfaCYVbdXG7ZFCbmncpxVOS8UUgrDYJ-BF3ehVLxUngDMNEUVtULJTpcq9x5c4R0BjmuSLAMnjAbGdnTzzVxAfj_XtaSUSAiqdt7P56Pv7K4jPZ1DEZwChwDa1jIaPd9By1IAEHrxC3bvkUIHQLOdaLu/w480-h640/IMG_2381.JPG" width="480" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Δύο τελευταία πραγματάκια που πρέπει να αναφέρω: το πρώτο είναι ότι το Sidecart λειτουργεί με οποιονδήποτε υπολογιστή της σειράς ST που διαθέτει cartridge port, δηλαδή ουσιαστικά με όλους. Το ίδιο ισχύει και για την έκδοση της ROM που "φοράει" το μηχάνημα: παίζουν όλες. Οπότε μπορεί να δουλέψει σε όλους τους ST, STF, STM, STFM, STE, MegaST και Mega STE. Το δεύτερο θέμα στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι κάποια προβληματάκια που συνάντησα. Καταρχάς, πρέπει να είναι καθαρό, χωρίς σκόνες και σκουριές το cartridge port του ST σας. Στον πρώτο 1040STF που δοκίμασα - αλλά ο οποίος είχε περάσει ένα σεβαστό κομμάτι του βίου του μέσα σε... λάσπες (!) - το Sidecart δεν αναγνωριζόταν καν. Στον δεύτερο 1040STF που έχω και που είναι σαφώς σε καλύτερη κατάσταση, το Sidecart λειτούργησε με τη μία. Επίσης, κάποια (λίγα) floppy disk images δεν λειτουργούσαν σωστά. Αυτό είναι αναμενόμενο αφού στην παρούσα φάση το firmware που χρησιμοποιούμε είναι beta και η λειτουργία εξομοίωσης του floppy disk drive χαρακτηρίζεται ως "preview", γεγονός που σημαίνει ότι θα ολοκληρωθεί σε επόμενες εκδόσεις. Πάντως, ακόμα και όπως είναι σήμερα, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με floppy images από το internet (μην κοροϊδευόμαστε, πρόκειται για την απλούστερη και ευκολότερη λύση) η συμβατότητα του Sidecart είναι αξιοθαύμαστη και η λειτουργικότητά του υποδειγματική.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwWKvxCbPcIXrpttx5KNQ-YbyMfFtE15sUAE2WExiltYocOM8zFOR8zwzoXBLx41L9kSbwr1JjN7QyjkSLvsRKxbWuXfHPfRRhJllw2WNiQbDDHB6jbnsfWx_rBsAmH3jp_RntubNXO8Bc8mu4EeOWoN5WNikMr9eXa5Pzv67FSlq10rLjy5XYXtJ7IiyA/s4032/IMG_2382.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwWKvxCbPcIXrpttx5KNQ-YbyMfFtE15sUAE2WExiltYocOM8zFOR8zwzoXBLx41L9kSbwr1JjN7QyjkSLvsRKxbWuXfHPfRRhJllw2WNiQbDDHB6jbnsfWx_rBsAmH3jp_RntubNXO8Bc8mu4EeOWoN5WNikMr9eXa5Pzv67FSlq10rLjy5XYXtJ7IiyA/w640-h480/IMG_2382.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg50d4E2fXlS2sx-7BdN_dDRjr6Sf2idYeYOnqrXyvtmRK14mz3q3cu93DLyHG5yVmJxmbXWisqg528dlO4dH3XCIJCubJ-OT1w_FyVdcFpZdjAOHC48YzlxJpPD9pdEfZ0GjP0sNHXCGqZNaAyiVAEw_QEg8VOX6-N0G7-f0PdK0WNMUA8M_zeppK-qrQ4/s4032/IMG_2383.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg50d4E2fXlS2sx-7BdN_dDRjr6Sf2idYeYOnqrXyvtmRK14mz3q3cu93DLyHG5yVmJxmbXWisqg528dlO4dH3XCIJCubJ-OT1w_FyVdcFpZdjAOHC48YzlxJpPD9pdEfZ0GjP0sNHXCGqZNaAyiVAEw_QEg8VOX6-N0G7-f0PdK0WNMUA8M_zeppK-qrQ4/w640-h480/IMG_2383.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGUmslz7feypgMuB1sxuZCgO_Vq43cKlGXfkmEPvv_LHogWMF_G02JbFqkT0vScvLck9B-vbvpzCeJAfsNUpGXRtPX9_JKadSIhQeRCstOkkX6DSBGAR4Cpb44MdsYhXVKYP6TSuHy5P8zK1xnBG_szXftSbydjHjzsusUKMJBpUPrN_BcfqiAV2RyODdl/s4032/IMG_2386.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGUmslz7feypgMuB1sxuZCgO_Vq43cKlGXfkmEPvv_LHogWMF_G02JbFqkT0vScvLck9B-vbvpzCeJAfsNUpGXRtPX9_JKadSIhQeRCstOkkX6DSBGAR4Cpb44MdsYhXVKYP6TSuHy5P8zK1xnBG_szXftSbydjHjzsusUKMJBpUPrN_BcfqiAV2RyODdl/w640-h480/IMG_2386.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Συνολικά, η ετυμηγορία είναι κάτι παραπάνω από θετική. Με κόστος (μαζί με Raspberry και ταχυδρομικά) που δεν ξεπερνάει τα 45€, το Sidecart απογειώνει τον ST και καθιστά λειτουργικά ακόμα και μηχανήματα χωρίς floppy/hard disk drive. Είναι εύκολο στη χρήση του, δίνει άμεση πρόσβαση σε όλη τη βιβλιοθήκη software του ST και, τέλος, μια και συνδέεται στο internet μπορεί μελλοντικά να ενσωματωθούν και νέες δυνατότητες που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν. Προσωπικά το θεωρώ εξαιρετικό και το συστήνω σε όλους τους Atari users χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη.</p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-38772558868663781152024-01-29T16:16:00.005+02:002024-01-29T16:22:51.955+02:00DIY Arcade Controller: τελειοποιώντας το χειριστήριο<p style="text-align: justify;">Στις 29 Νοεμβρίου του περασμένου έτους <a href="http://donysoldcomputers.blogspot.com/2023/11/arcade-joystick.html">είχα γράψει για το do-it-yourself USB arcade controller</a> που έφτιαξα με τα parts που προμηθεύτηκα από το <a href="https://nettop.gr/">Nettop</a> στην Καλλιθέα. Τώρα νομίζω ότι έφτασε ο καιρός να τελειοποιήσω το εν λόγω χειριστήριο, εκμεταλλευόμενος όλες τις δυνατότητες που αυτό δίνει. Το πρώτο πράγμα που έκανα λοιπόν ήταν να προμηθευτώ ένα οκτάγωνο gate για να εγκαταστήσω στο κάτω μέρος του (τύπου) Sanwa stick, κάτι που μικραίνει κάπως τις διαδρομές του μοχλού αλλά και τις κάνει πολύ πιο συγκεκριμένες. Δείτε παρακάτω και παρατηρείστε τις διαφορές:</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDupuX_VdRwX7qFGofKKdrIlTHR29ESyamkGgE8GV9YZ5cLamBD1xv4H6Ly76YYf-E_-42rDGptk-N20Q7dcvssgxVK_1RSrh8EirAb2hcJ_LqIZMz9J_JcZjyUkjFXVMgSMBFVy2za6ej9YUmVFfyZhkRbjWcMc7YRnR0P3VW0CsCSL3yYuwJSM9hwKi1/s4032/1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDupuX_VdRwX7qFGofKKdrIlTHR29ESyamkGgE8GV9YZ5cLamBD1xv4H6Ly76YYf-E_-42rDGptk-N20Q7dcvssgxVK_1RSrh8EirAb2hcJ_LqIZMz9J_JcZjyUkjFXVMgSMBFVy2za6ej9YUmVFfyZhkRbjWcMc7YRnR0P3VW0CsCSL3yYuwJSM9hwKi1/w640-h480/1.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJCaBJzDk8-2hck3purm1insMoge9mvRJX2iTFRRUTPyjuzdGLAby5jL_yGFuYAMd0LPLa4W6M8lpGMSh0YdpLS0bkpzE6ZH1g2FJleojbUUVJENGod8rbvl7TMJDUVRAcdBpVFbYDAUrBDIEX4kbQ0JvnmzzD5tk4vZMZ4WdNXicyvblqQY8jWCZbnL8B/s4032/2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJCaBJzDk8-2hck3purm1insMoge9mvRJX2iTFRRUTPyjuzdGLAby5jL_yGFuYAMd0LPLa4W6M8lpGMSh0YdpLS0bkpzE6ZH1g2FJleojbUUVJENGod8rbvl7TMJDUVRAcdBpVFbYDAUrBDIEX4kbQ0JvnmzzD5tk4vZMZ4WdNXicyvblqQY8jWCZbnL8B/w640-h480/2.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Βέβαια, ψάχνοντας το θέμα λίγο παραπάνω διαπίστωσα ότι και το original τετράγωνο gate μπορούσε να ρυθμιστεί - περιστρέφοντας το κεντρικό του τμήμα- ώστε να κινείται αυστηρά και με μεγάλη σαφήνεια προς τέσσερις κατευθύνσεις (πάνω, κάτω, αριστερά και δεξιά) και ίσως να μην είχε χρειαστεί να περιμένω σχεδόν 2 μήνες (!) μέχρι να μου έρθει από Κίνα το οκτάγωνο gate! Τελικά όμως καταλήγω ότι - για τα προσωπικά μου γούστα, τουλάχιστον - με το οκτάγωνο gate έχει κανείς την απόλυτη αίσθηση και ακρίβεια. Οπότε όλα καλά και χαλάλι το δίμηνο.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivsDKlxq8LS61e4h8C62Cj-THaRjl0U6jIRpk83iyPk3fW1b8AMmp-piEiIAoKXaI0kkajc2_wep8BWtXaUW31tRyEF1TxeTLOyHyeChTS1c-Qa3k60Yqm64YvOKScv4nmQ0ERtHlqmHfxD8cT4SMrbAsg7Z0ahs-gMHXIVM7lALRqOMsybCnrSQFQPWvO/s4032/IMG_2356.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivsDKlxq8LS61e4h8C62Cj-THaRjl0U6jIRpk83iyPk3fW1b8AMmp-piEiIAoKXaI0kkajc2_wep8BWtXaUW31tRyEF1TxeTLOyHyeChTS1c-Qa3k60Yqm64YvOKScv4nmQ0ERtHlqmHfxD8cT4SMrbAsg7Z0ahs-gMHXIVM7lALRqOMsybCnrSQFQPWvO/w640-h480/IMG_2356.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTXe2VJHmDp1FiPFhGHnrsQrc2OowSxRSb9BMMD7tKQu550ziKvTF9JSZl3cVhpeWbb_FpJmY3TCGAgL1JSJLHjoelsDQABXX3SE1lKgFB3wgxlje9udHohxg69QTckR4J3DRxAWyUgDO8fv6-NCJBZJqd1KmxAGTf0j8-BnqRxfF1N9h2OHf8g1rAoNqA/s4032/IMG_2359.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTXe2VJHmDp1FiPFhGHnrsQrc2OowSxRSb9BMMD7tKQu550ziKvTF9JSZl3cVhpeWbb_FpJmY3TCGAgL1JSJLHjoelsDQABXX3SE1lKgFB3wgxlje9udHohxg69QTckR4J3DRxAWyUgDO8fv6-NCJBZJqd1KmxAGTf0j8-BnqRxfF1N9h2OHf8g1rAoNqA/w640-h480/IMG_2359.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: right;"></p><p style="text-align: justify;">Είχα αναφέρει από την προηγούμενη φορά αν δεν απατώμαι ότι το εν λόγω arcade controller παίζει πρακτικά με όλα τα λειτουργικά και σε όλα τα μηχανήματα - τουλάχιστον όλα όσα είχα εγώ στη διάθεσή μου για να το δοκιμάσω. Το μόνο μου - μεγάλο, όμως - παράπονο ήταν η απουσία autofire καθώς, με δεδομένο ότι τα αγαπημένα μου παιχνίδια είναι τα shoot 'em ups και ότι πλέον βαριέμαι του θανατά το ασταμάτητο τάκα-τάκα με το fire button, θα έπρεπε να βρω μία λύση. Αμ έλα που αυτή βρισκόταν 2 μήνες τώρα μπροστά στα μάτια μου!</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinBOCdlRGjJD8w1TKrIwfAROWMuao1gd0tl0Zj7UPzYITT56hi-1dzethYXl0TRUYuFGrEEUOmEqTHwJt7_eAhjQS2nN_XuCzWUzC6KNDg6QXd167NrPsXl_LFrFvhWplBJTzVB6u4JIoEjWf5qdOoO1sWVnnr6tI0ixN5cBpDr7SL_BBYgyQdK5LWbr9z/s1000/Kit-Arcade-2-Player-Zero-Delay-Mando-Arcade-Usb-Encoder-To-Pc-Rasberry-Pi-33mm-Led.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1000" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinBOCdlRGjJD8w1TKrIwfAROWMuao1gd0tl0Zj7UPzYITT56hi-1dzethYXl0TRUYuFGrEEUOmEqTHwJt7_eAhjQS2nN_XuCzWUzC6KNDg6QXd167NrPsXl_LFrFvhWplBJTzVB6u4JIoEjWf5qdOoO1sWVnnr6tI0ixN5cBpDr7SL_BBYgyQdK5LWbr9z/w640-h640/Kit-Arcade-2-Player-Zero-Delay-Mando-Arcade-Usb-Encoder-To-Pc-Rasberry-Pi-33mm-Led.jpg" width="640" /></a></div><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Βλέπετε, το USB Zero Delay Encoder ήτοι η πλακέτα του κιτ που προμηθεύτηκα από τη Nettop παρέχει τη δυνατότητα για autofire (αλλά και για rapid fire) αλλά δεν ήξερα πώς να τη χρησιμοποιήσω! Τελικά, με λίγο ψάξιμο βρήκα πως το μόνο που είχα να κάνω ήταν να συνδέσω 3 κουμπιά στις θέσεις auto, rapid και CLR της πλακετούλας και να τα χρησιμοποιώ ως εξής: κρατώντας πατημένο το autofire πατάμε το κουμπί του οποίου επιθυμούμε να γίνεται αυτόματα και επαναλαμβανόμενα η λειτουργία - εν προκειμένω το fire button - και μετά αφήνουμε και τα 2 κουμπιά. Πλέον, έχουμε το autofire ενεργό! Αντίστοιχα λειτουργεί και το rapid fire, κρατώντας πατημένο το rapid fire και πατώντας μία φορά το fire button και αφήνοντας αμφότερα τα πλήκτρα στη συνέχεια. Με το κουμπί CLR και το αντίστοιχο fire button απενεργοποιούμε κατά το δοκούν το auto ή rapid fire που ενεργοποιήσαμε προηγουμένως. Και, αν αναρωτιέστε (όπως έκανα και εγώ, άλλωστε) ποια είναι η διαφορά του autofire με το rapid fire, απλά, στην περίπτωση του πρώτου δεν χρειάζεται να κρατάμε πατημένο το fire button για να πυροβολήσουμε ενώ στην περίπτωση του δεύτερου όσο το κρατάμε πατημένο ρίχνει αυτόματα.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIfgFDsE8_ejzRi_l0_96FCOXx64mGmtWU2vc9H1r4pcHjTIGCEHn5TsiasHe3YYWOtTXdiqaqzyqUQNs9lsPWcF7wS3vz_vbp97lLp_ASPJlFZXH8kBrH9V4dCTRUiHYHtKa7wqFvsUCmkH675EqhDI9n0DT2nnX8WkVmjcgMG04A0Zyb9v4KIZEarHNl/s4032/IMG_2352.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIfgFDsE8_ejzRi_l0_96FCOXx64mGmtWU2vc9H1r4pcHjTIGCEHn5TsiasHe3YYWOtTXdiqaqzyqUQNs9lsPWcF7wS3vz_vbp97lLp_ASPJlFZXH8kBrH9V4dCTRUiHYHtKa7wqFvsUCmkH675EqhDI9n0DT2nnX8WkVmjcgMG04A0Zyb9v4KIZEarHNl/w640-h480/IMG_2352.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Τώρα, μετά από όλα τα παραπάνω, το να κάτσω να αναλύσω τι σημαίνει και πόσο καλό είναι ένα USB arcade χειριστήριο που το συναρμολογείς μόνος σου, έχει 8 κουμπιά και λειτουργία auto και rapid fire στα 5 από αυτά, έχει καταπληκτικές βεντούζες που το κρατάνε σταθερό σε οποιαδήποτε επιφάνεια, παίζει παντού και κοστίζει συνολικά... 39€ (!), ε, δεν έχει και μεγάλο νόημα. Νομίζω ότι αποτελεί την πλέον τίμια λύση για όποιον ψάχνει USB χειριστήριο αυτού του τύπου και προσωπικά το απόλαυσα και το καταχάρηκα και φυσικά συνεχίζω να το κάνω. Μη σας πω ότι θα πάρω και δεύτερο...<br /></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-2781928617530635622024-01-27T21:06:00.000+02:002024-01-27T21:06:01.730+02:00The Spectrum Show επεισόδιο 137<p style="text-align: justify;">Είναι στιγμές που - παρακολουθώντας κάποιο επεισόδιο του <a href="https://www.thespectrumshow.net/">The Spectrum Show</a>- πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται "μα για πόσο καιρό ακόμα θα βρίσκει υλικό;". Γιατί άλλο το να φτιάχνεις μια σειρά από βιντεάκια για retro computers γενικώς κι άλλο να επικεντρώνεσαι αποκλειστικά στον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum">ZX Spectrum</a> - όλο μεγάλη κι αν ήταν η κληρονομιά που άφησε ο κλασικός υπολογιστής της <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sinclair_Research">Sinclair</a> - και να έχεις φτάσεις αισίως τα 137 επεισόδια, έτσι δεν είναι;</p><p style="text-align: justify;">Φυσικά, είναι γεγονός ότι δεν σου αφήνουν όλα τα επεισόδια του The Spectrum Show την ίδια γεύση: κάποια είναι εξαιρετικά, κάποια συμπαθητικά ενώ υπάρχουν και κάποια που είναι απλά μέτρια. Αυτό δεν έχει να κάνει με την εκάστοτε δουλειά του δημιουργού του Show, του <a href="https://www.thespectrumshow.net/about-me.html">Paul Jenkinson</a>, αλλά με τη θεματολογία του κάθε επεισοδίου περισσότερο. Και σίγουρα (;) υπάρχουν θέματα με τα οποία δεν έχει καταπιαστεί ακόμα ο Paul, αλλά προσωπικά μου δίνει την εντύπωση ότι έχει αγγίξει κατά καιρούς (θεματολογικά) αντικείμενα που ούτε καν θα μου περνούσαν από το μυαλό. Οπότε μπράβο του και ειλικρινά ελπίζω να μπορέσει να το κάνει για καιρό ακόμα, παρόλο που ήδη έχει καταρρίψει κάθε ρεκόρ σε αριθμό επεισοδίων για ένα τόσο συγκεκριμένο αντικείμενο.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwd68sYbkpD2d9sBPLmIJmtaV9h7GW4iZ1P6LhrUoQr2kEZPV4D2UsIfErM-wSYJssZbBF6AAj-pkv0jXK8hsSJmxRkl-vvb0aazq87C3mkQi-EiKdKqa7ZDK34AejuRZVhjZksB7FBJWudEi1hiVq7t-sgcrkKtvmEfzNvQ-lFcHJysZfro58-deKlCeo/s5377/The%20most%20recognisable%20entrance%20is%20the%20Warwick%20Road%20entrance%20facing%20the%20underground%20station,%20and%20the%20the%20exhibition%20offices%20are%20placed,%20on%20the%20three%20floors%20over%20the%20marquise.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3431" data-original-width="5377" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwd68sYbkpD2d9sBPLmIJmtaV9h7GW4iZ1P6LhrUoQr2kEZPV4D2UsIfErM-wSYJssZbBF6AAj-pkv0jXK8hsSJmxRkl-vvb0aazq87C3mkQi-EiKdKqa7ZDK34AejuRZVhjZksB7FBJWudEi1hiVq7t-sgcrkKtvmEfzNvQ-lFcHJysZfro58-deKlCeo/w640-h408/The%20most%20recognisable%20entrance%20is%20the%20Warwick%20Road%20entrance%20facing%20the%20underground%20station,%20and%20the%20the%20exhibition%20offices%20are%20placed,%20on%20the%20three%20floors%20over%20the%20marquise.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Στο νέο επεισόδιο του The Spectrum Show που "ανέβηκε" πριν από μερικές ώρες το θέμα που κυριαρχεί είναι η παρουσίαση του The Personal Computer Show του 1988 που έλαβε χώρα στο εντυπωσιακό (και αχανές) <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Earls_Court_Exhibition_Centre">Earls Court Exhibition Centre</a>, έναν χώρο που πλέον δεν υπάρχει καθώς κατεδαφίστηκε το διάστημα μεταξύ 2014-2016, περίπου 80 χρόνια μετά τη δημιουργία του (1935-1937). Πέρα από το θέμα του Personal Computer Show του '88 στο 137ο επεισόδιο του The Spectrum Show μπορεί κανείς να δει παρουσιάσεις παιχνιδιών (παλιών και νέων), gameplay video & chat και ένα type-in listing. Ομολογουμένως η ύλη δεν είναι συγκλονιστική αλλά δεν μπορείς να απαιτείς από κάποιον να βρίσκεται για πάνω από 10 χρόνια στο peak της δημιουργικότητας και της έμπνευσής του, έτσι δεν είναι;</p><p style="text-align: justify;">Προσωπικά δεν απογοητεύομαι: έχω εμπιστοσύνη στον Paul και στο έργο του και είμαι βέβαιος ότι μελλοντικά θα ακολουθήσουν αρκετά ακόμα επεισόδια που θα μας κάνουν να σκεφτούμε "ρε τι έφτιαξε πάλι ο άνθρωπος!". Till then...</p><p></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/o92rFpyyTBE?si=eYB75qm8vLjkQ_gL" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-16685620152133847642024-01-17T08:48:00.003+02:002024-01-17T08:48:40.058+02:00c-Drug για Atari 8bit<p style="text-align: justify;">Αν και πρόκειται για μία από τις πλέον διαχρονικές πλατφόρμες στην ιστορία των 8μπιτων μικροϋπολογιστών, τα <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Atari_8-bit_family">8bit μηχανήματα της Atari</a> δεν έτυχαν ποτέ ιδιαίτερης προσοχής, αναγνώρισης ή έστω αξιόλογης εμπορικής πορείας στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού να είναι σχετικά άγνωστα στο ευρύ κοινό στη δική μας πλευρά του Ατλαντικού, ενώ, αντίθετα, στις Η.Π.Α. αποτέλεσαν - για κάποια χρόνια, τουλάχιστον - το αντίπαλο δέος του "πολύ" <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64">Commodore 64</a>. Και γιατί όχι; Με τον ίδιο (ουσιαστικά επεξεργαστή), ένα κάρο χρώματα, ποιοτική κατασκευή, αξιοσημείωτα καλό ήχο και σχεδιασμό των υποκυκλωμάτων από τον ένα και μοναδικό Jay Miner σίγουρα είχαν τα φόντα να αντιπαρατεθούν απέναντι στο 64άρη. Και, άσχετα αν γνωρίζουμε ποιος κέρδισε τελικά, αυτό ελάχιστα αφαιρεί από την αξία των 8μπιτων υπολογιστών της Atari, με κάποιους από αυτούς πραγματικά να ξεχωρίζουν (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Atari_8-bit_family#400_and_800_release">800</a>, <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Atari_8-bit_family#600XL_and_800XL">800XL</a>, <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Atari_8-bit_family#XE_series">130XE</a>) έστω και για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.</p><p style="text-align: justify;">Με την ευκαιρία της αναμενόμενης κυκλοφορίας του <a href="https://retrogames.biz/products/the400-mini/">The400 Mini</a> από την <a href="https://retrogames.biz/">Retro Games Ltd.</a> στις 28 Μαρτίου που θα δώσει τη δυνατότητα με αρκετά χαμηλό κόστος στο ευρύ κοινό να εξερευνήσει τον κόσμο των 8μπιτων Atari έστω και ετεροχρονισμένα, σκέφτηκα να σας δώσω μια γεύση από την πλατφόρμα - μετά από πολύ καιρό, είναι η αλήθεια - με ένα αρκετά παλιό, αλλά αρκούντως αντιπροσωπευτικό των δυνατοτήτων της demo, το <a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=58120">c-Drug</a> από το 2011.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMr7doyM-THuVHt46i6Jr3L35Pdr7UGjh0E16d427cub8ykIC6PwHPMn73_b159Ly9eOK7Ets_W7c-s1ir4_qAkNxUGoAqqntzEEX5JQlENP2-bSnu0uiyDEinBDN-I2guvc7X1eS1uBvsjvmoolGvdHdTm4AAhQNTkCMylyqmytgvmFvCycqgRGF1dTZe/s755/Clipboard01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="603" data-original-width="755" height="512" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMr7doyM-THuVHt46i6Jr3L35Pdr7UGjh0E16d427cub8ykIC6PwHPMn73_b159Ly9eOK7Ets_W7c-s1ir4_qAkNxUGoAqqntzEEX5JQlENP2-bSnu0uiyDEinBDN-I2guvc7X1eS1uBvsjvmoolGvdHdTm4AAhQNTkCMylyqmytgvmFvCycqgRGF1dTZe/w640-h512/Clipboard01.jpg" width="640" /></a></div><br /> <p></p><p style="text-align: justify;">Το c-Drug είναι μία παραγωγή των groups <a href="https://www.pouet.net/groups.php?which=11222">Agenda</a>, <a href="https://www.pouet.net/groups.php?which=2619">Mad Team</a> και <a href="https://www.pouet.net/groups.php?which=3949">laresistance</a> και παρουσιάστηκε στο demoparty <a href="https://www.pouet.net/party.php?which=438&when=2011">Silly Venture</a>, το Νοέμβριο του 2011. Βασικά του χαρακτηριστικά είναι αυτά ακριβώς που εξιτάρουν κι εμένα προσωπικά: γρήγορος ρυθμός, καλό showcase των δυνατοτήτων του υπολογιστή, ταχεία εναλλαγή μεταξύ των διαφόρων parts και, το σημαντικότερο ίσως (και σίγουρα το πλέον σπάνιο, sorry κιόλας): καλό soundtrack. Το <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/POKEY">POKEY</a> δίνει ρέστα και μπορεί οι δυνατότητές του να μη φτάνουν αυτές του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/MOS_Technology_6581">SID</a>, αλλά σίγουρα δεν υπολείπονται αυτών του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/General_Instrument_AY-3-8910">AY-3-8912</a>.</p><p style="text-align: justify;">Χωρίς περαιτέρω σάλτσες και μπλα μπλα απολαύστε το c-Drug και πάρτε μια γεύση από τα 8μπιτα της Atari. Πού ξέρετε, μπορεί να σας "φτιάξει" και να τσεκάρετε κι εσείς στο ημερολόγιό σας την 28η του Μάρτη!<br /></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/q1MnDx1JWFc?si=h7S22wILc73RECtN" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-61282011012856854552024-01-08T15:10:00.003+02:002024-01-08T15:10:58.741+02:00In Color για τον ZX Spectrum<p style="text-align: justify;">Γεια σας, φίλες και φίλοι. Τούτη εδώ είναι η πρώτη ανάρτηση για το 2024 από τις (ελπίζω) πολλές που θα ακολουθήσουν, και ως εκ τούτου θα ξεκινήσω με τις πατροπαράδοτες αλλά ποτέ αρκετές ευχές για υγεία, μακροημέρευση, ευτυχία και, με δυο λέξεις, Καλή Χρονιά! </p><p style="text-align: justify;">Αν και αρχικά δεν είχα την παραμικρή ελπίδα ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο καθώς οι προτεραιότητές μου είχαν διαφοροποιηθεί αρκετά και η διάθεσή μου για γράψιμο είχε πάει περίπατο, παρόλα αυτά τη χρονιά που ολοκληρώθηκε πριν από 8 ημέρες κατάφερα να αυξήσω τον αριθμό των αναρτήσεων στο blog, από 44 το 2022 σε 48 το 2023. Είναι η πρώτη φορά που η πορεία είναι ανοδική από τότε που ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο, και κάτι που ομολογουμένως δεν συνηθίζεται στα blogs καθώς ο γενικός κανόνας είναι ότι όταν παίρνουν την κάτω βόλτα δεν υπάρχει επιστροφή. Μακάρι να αποτελέσει αυτό που διαβάζετε την εξαίρεση. Για την ιστορία, ξεκίνησα το 2016 με 309 (!) αναρτήσεις σε 10,5 μήνες, σχεδόν μία ανάρτηση ημερησίως. Δεν ξέρω πόσο κέφι και μεράκι είχα και δε μπορώ να διανοηθώ πού έβρισκα το χρόνο, αλλά ας είναι. Το 2017 έπεσα στις 179 αναρτήσεις, το 2018 στις 122, το 2019 για πρώτη φορά ο αριθμός ήταν διψήφιος (97), και ο... κατήφορος συνεχίστηκε και τα χρόνια που ακολούθησαν με 84 posts το 2020, 58 το 2021 και, όπως έγραψα και παραπάνω, 44 (all-time low) το 2022. Για να δούμε τι θα φέρει ο καινούριος χρόνος...</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyWMF9T8KdCqJfnefi6fvmvrrWl-zBFUN70_RsaZFAa9c5iofvflqFbQJoKIvE0Q9leXRTS9Pndt90ps3mZdbflgK-LuqpzN7WrTYnvoeWX59jnvOC0tQ-aQvMcLh5ALl4cT0UPr-pzH4Q21G92TLrsHTl4XSHhgJbDhfJR9yjy9dqhRf8ZVjAZgQYeK5_/s800/Clipboard01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyWMF9T8KdCqJfnefi6fvmvrrWl-zBFUN70_RsaZFAa9c5iofvflqFbQJoKIvE0Q9leXRTS9Pndt90ps3mZdbflgK-LuqpzN7WrTYnvoeWX59jnvOC0tQ-aQvMcLh5ALl4cT0UPr-pzH4Q21G92TLrsHTl4XSHhgJbDhfJR9yjy9dqhRf8ZVjAZgQYeK5_/w400-h300/Clipboard01.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Ξεκινάμε λοιπόν με ένα demo, το <a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=94083">In Color</a>, το οποίο είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό. Τρέχει σε <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum#ZX_Spectrum_128">ZX Spectrum με 128ΚΒ μνήμης RAM</a> και, πραγματικά, είναι τόσο πολύχρωμο και ομαλό, που παραπέμπει σε άλλες παραγωγές για άλλες, πιο "προικισμένες" πλατφόρμες. Ένα στοιχείο που το κάνει ξεχωριστό είναι το ότι σε πολλά από τα εφέ που βλέπουμε δείχνει να λάμπει δια της απουσίας του ο περιορισμός των 2 χρωμάτων ανά "μήτρα" των 8x8 pixels, κάτι που χαρακτήριζε τον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum">Spectrum</a> από την πρώτη μέρα της ζωής του και είχε ως αποτέλεσμα το περίφημο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Attribute_clash">attribute clash</a> με λιγότερο ή περισσότερο δυσάρεστες επιπτώσεις σε διάφορα παιχνίδια. Στο In Color όμως δεν θα συναντήσετε κάτι τέτοιο, καθώς τα μέλη των <a href="https://www.pouet.net/groups.php?which=4167">Darklite</a> και των <a href="https://www.pouet.net/groups.php?which=1693">Offence</a> μάλλον δεν είδαν απλά φως και μπήκαν, αλλά την γνωρίζουν την πλατφόρμα. Ειδικά για τους τελευταίους είναι γνωστό το ταλέντο τους και τα coding skills τους καθώς μόνο και μόνο στο blog μου <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/search?q=offence">με έχουν απασχολήσει ουκ ολίγες φορές</a> (αλλά ποτέ μέχρι τώρα με demo για τον Spectrum).</p><p style="text-align: justify;">Καθώς τα πολλά λόγια είναι φτώχεια (και ως πολυλογάς είμαι αναπόφευκτα πάμπτωχος!) λέω να σταματήσω την πάρλα και να σας αφήσω να απολαύσετε το In Color. Τώρα μόλις ξεκίνησε η χρονιά, ας μην σας ταράξω στα... "σεντόνια". Ακόμα, τουλάχιστον.</p><p style="text-align: left;"></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/xJd6GtM5P9E?si=CBeAeELO-qvz-02D" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-31854068521748598512023-12-30T20:12:00.001+02:002023-12-30T20:12:09.344+02:00Review: Kobo64 για Commodore 64<div><p style="text-align: justify;">Έφτασε η ώρα να αποχαιρετίσουμε σιγά-σιγά μία ακόμα χρονιά. "Πάει ο παλιός ο χρόνος" λέει το τραγουδάκι και πλέον έχουμε φτάσει σε μια φάση της ζωής μας που το έχουμε τραγουδήσει αρκετές φορές, που εδώ και χρόνια δεν το εκτιμάμε και δεν του δίνουμε την παραμικρή σημασία. Λάθος. Μέγα λάθος. Είναι μεγάλο ταλέντο να μπορέσει κάποιος να νιώσει την ικανοποίηση, τη χαρά και την προσμονή που ένιωθε ως παιδί ή έστω ως νέος εκεί, στην αλλαγή του χρόνου. Να νιώσει ότι κάθε χρονιά είναι ξεχωριστή, όχι απλά άλλες 365 μέρες ρουτίνας και μιζέριας που θα σηκωνόμαστε από το κρεβάτι βλαστημώντας και θα λειτουργούμε σα ρομπότ περιμένοντας την ώρα που θα ξανακοιμηθούμε. Ελπίζω αυτή τη χρονιά να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε καλύτερα, να δώσουμε λίγο μεγαλύτερη αξία στις μέρες μας γιατί, όσο κι αν σε κανένα δεν αρέσει να το ακούει, είναι μετρημένες. Με ευχές λοιπόν για μια καλή, δημιουργική και κυρίως ξεχωριστή - προς το καλύτερο, εννοείται - χρονιά σας αφήνω για το 2023. Α, και πού πάτε; Και με υγεία, προφανώς: από εκεί ξεκινάνε όλα, άλλωστε, έτσι δεν είναι;</p><p style="text-align: justify;"> </p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: center;"><b><u>Kobo64 (Commodore 64) - Soci (code)/Poison & Soci (gfx)/6R6 (music)</u></b><br /></p><p style="text-align: justify;"> </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT0Cy7EyURFh0RbbCJAJWolwfk9hvsCQOCZk9ZhEF02yZ4p_a6Vxmm7PloppPrikmMYQpx6EUCLVS4QTP4J7zFnb_ssdY4ykJ2_4twrjyPaM2S-kv_0dgbuoPpvtjmci_0KSLJVIhBg-6gPCOX7JSPZPAe0SUv5LTFggsMLIcXxLAYwYVW_w9dCSU2urOE/s740/Kobo64-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="526" data-original-width="740" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT0Cy7EyURFh0RbbCJAJWolwfk9hvsCQOCZk9ZhEF02yZ4p_a6Vxmm7PloppPrikmMYQpx6EUCLVS4QTP4J7zFnb_ssdY4ykJ2_4twrjyPaM2S-kv_0dgbuoPpvtjmci_0KSLJVIhBg-6gPCOX7JSPZPAe0SUv5LTFggsMLIcXxLAYwYVW_w9dCSU2urOE/w640-h454/Kobo64-1.jpg" width="640" /></a></div><br /></div><div style="text-align: justify;">Το Kobo64 είναι ένα diagonal shoot 'em up που είχε κάνει την εμφάνισή του για πρώτη φορά το 2013, στα πλαίσια του διαγωνισμού του RGCD για το καλύτερο παιχνίδι/cartridge των 16ΚΒ. Η ιστορία του όμως δεν ξεκινά από εκεί, καθώς αποτελεί μεταφορά του παιχνιδιού xKobo (από Linux) του Akira Higuchi σε Commodore 64. Το οποίο xKobo εμπνεύστηκε από το Sunburst, ένα shooter των 80s για τον - ναι, το μαντέψατε - Commodore 64. Άβυσσος…<br /><br />Ο λόγος για τον οποίο ασχολούμαστε τώρα με το Kobo64 και δεν το κάναμε νωρίτερα είναι ότι το παιχνίδι ξαναήρθε στον αφρό λόγω της κυκλοφορίας μιας "ανανεωμένης" έκδοσής του με techno ingame μουσική που απουσίαζε ολοκληρωτικά από την original έκδοση του 2013.</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEJlmdbiofU_sbgC45YJvbKyfDxzqus41MrmR3VPpGR0RxMPZicYs-zOqtt-3Gco-w5k-nsF7swR1IYOeiLBTa0ObI9GclZCEOkvpXlGQtQEUqspfYg5PFIARuB6mM_agk3PyBvJu_uawxyky2P10WHtje35VrshVJqezLPrcNVhxbMWlKKoc80cK5iWLp/s754/Kobo64-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="525" data-original-width="754" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEJlmdbiofU_sbgC45YJvbKyfDxzqus41MrmR3VPpGR0RxMPZicYs-zOqtt-3Gco-w5k-nsF7swR1IYOeiLBTa0ObI9GclZCEOkvpXlGQtQEUqspfYg5PFIARuB6mM_agk3PyBvJu_uawxyky2P10WHtje35VrshVJqezLPrcNVhxbMWlKKoc80cK5iWLp/w640-h446/Kobo64-2.jpg" width="640" /></a></div><br /></div><div style="text-align: justify;">Αρχικά, θα πρέπει να σας ενημερώσουμε ότι η καλύτερη έκδοση του xKobo που κυκλοφορεί είναι το Kobo Deluxe για Windows και MacOSX. Αν θέλετε να εκτιμήσετε πραγματικά το Kobo64 προσπαθήστε να ασχοληθείτε μαζί του πριν παίξετε το Kobo Deluxe, γιατί τότε θα την πάθετε όπως ο γράφων, και θα κρατάτε πολύ μεγάλο καλάθι το οποίο, αναπόφευκτα, αδυνατεί να γεμίσει η έκδοση του 64άρη…<br /><br />Στο Kobo64 ο παίκτης έχει τον έλεγχο ενός διαστημοπλοίου το οποίο μπορεί να κινηθεί προς 8 κατευθύνσεις (πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά και διαγώνια) με σκοπό να καταστρέψει τις εχθρικές διαστημικές βάσεις που υπάρχουν σε κάθε πίστα. Οι βάσεις αυτές μπορούν να καταστραφούν μόνο με βολή στον πυρήνα τους (Death Star, κανείς;) αλλά συνήθως αυτός δεν είναι εκτεθειμένος, οπότε χρειάζεται να καταστρέψουμε άλλα τμήματα της βάσης για να τον φτάσουμε. Εννοείται πως οι εχθροί μας δεν κάθονται απλώς σφυρίζοντας αδιάφορα ενός εμείς αδειάζουμε επάνω τους τα laser guns μας: μας πυροβολούν και μάλιστα, από ένα σημείο και μετά, του δίνουν και καταλαβαίνει. Καθώς ο παίκτης προχωρά σε νέα επίπεδα το παιχνίδι γίνεται πιο ενδιαφέρον και πιο δύσκολο, με τα εχθρικά πυρά να είναι όλο και περισσότερα και να κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα ενώ, από κάποιο σημείο και μετά, εκτός από τις βολές έχουμε να αντιμετωπίσουμε και μετεωρίτες, πυραύλους, διαστημόπλοια και γενικώς γίνεται ένας (όχι και τόσο μικρός) χαμός.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyBK_7q4mD1WKUPxa70XnMq5fcvCkHEuDYA7mmUFFsJwksGHrDN7kfmEbxAnbTpA8oY_KbipcJawRao2YIUkjwoqMFOcnWvll-TX7u0dOzyf5GFGWEu1bwcCiclcmfJBLRhOsdhLnDldEk58YJXj1XWl_57_aE1p-3BVjJrL_JrXGdzkp3VLB4-CorKT_9/s542/Kobo64-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="542" height="526" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyBK_7q4mD1WKUPxa70XnMq5fcvCkHEuDYA7mmUFFsJwksGHrDN7kfmEbxAnbTpA8oY_KbipcJawRao2YIUkjwoqMFOcnWvll-TX7u0dOzyf5GFGWEu1bwcCiclcmfJBLRhOsdhLnDldEk58YJXj1XWl_57_aE1p-3BVjJrL_JrXGdzkp3VLB4-CorKT_9/w640-h526/Kobo64-3.jpg" width="640" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;">Δεν γνωρίζουμε εάν το παιχνίδι μπορεί να χαρακτηριστεί ως bullet-hell shoot 'em up όπως το Dragon Attack για το οποίο διαβάσατε προηγουμένως καθώς, ναι μεν δεχόμαστε (και εκτοξεύουμε) πυρά από παντού αλλά σε καμία περίπτωση ο αριθμός των βολών δεν πλησιάζει τις αρκετές εκατοντάδες (!) του προαναφερθέντος παιχνιδιού του Amstrad ή των κλασικών Ιαπωνικών arcade shooters. Φυσικά το autofire είναι και εδώ παρόν και καθόλα απαραίτητο αλλά ακόμα και συνεπικουρούμενο από τα 5 "κανονάκια" (και μάλιστα με ενέργεια) που διαθέτετε δεν θα μπορέσει να σας κρατήσει για πολύ στη ζωή, ειδικά στα επίπεδα με διψήφιο αριθμό.<br /><br />Τα γραφικά του Kobo64 είναι αρκετά καλά, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Η μουσική του το ίδιο ενώ, δυστυχώς, δεν μπορούμε να έχουμε συγχρόνως μουσική και ηχητικά εφέ. Ο χειρισμός είναι απλός και άμεσος και, ενώ μέχρι εδώ όλα είναι καλά και θα μπορούσαμε να μιλάμε για το shooter της δεκαετίας καθώς η εθιστικότητα είναι παρούσα σε πολύ γερές δόσεις, υπάρχουν και κάποια μελανά σημεία τα οποία οφείλουμε να αναφέρουμε. Και αυτά έχουν να κάνουν με την ομαλότητα της κίνησης ή, για να το θέσουμε καλύτερα, την μερική απουσία αυτής.</div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjadiBwzFt4t_ILyUhdVad5Dv-STU4gk2zxxxpIDZvWIQTdKksu2uLE7bE3J6n4OZ7Tdd3AGJbsK4owZwA0hzKvED_HfOMJq471GqkXPWIIFvF2tXRlW4B3skZyVl4zJuQOU8Gf-PMRaqdoNwOJ8yhf31tEJlTiZ9h1hodr4g01ZgYgxhoKUyF4wEdNErBs/s384/Kobo64-4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="247" data-original-width="384" height="413" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjadiBwzFt4t_ILyUhdVad5Dv-STU4gk2zxxxpIDZvWIQTdKksu2uLE7bE3J6n4OZ7Tdd3AGJbsK4owZwA0hzKvED_HfOMJq471GqkXPWIIFvF2tXRlW4B3skZyVl4zJuQOU8Gf-PMRaqdoNwOJ8yhf31tEJlTiZ9h1hodr4g01ZgYgxhoKUyF4wEdNErBs/w640-h413/Kobo64-4.jpg" width="640" /></a></div><br />Προφανώς και το να κάνει scrolling η οθόνη προς 8 διαφορετικές κατευθύνσεις ενώ ταυτόχρονα γίνεται χαμός από βολές δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο να πραγματοποιηθεί με ομαλότητα αλλά, από την άλλη, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε διαπιστώσει ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες του VIC-II. Με αυτά που γράφουμε δεν θα πρέπει να αποκομίσετε την εντύπωση ότι το scrolling είναι απαράδεκτο και παραπέμπει σε ανοσιουργήματα επιπέδου Green Beret στον Amstrad, όχι, κάθε άλλο. Απλά όσο να 'ναι μας ξένισε λιγάκι αν και, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, ίσως να ευθύνεται γι' αυτό η πρότερη ενασχόλησή μας με το (υπέροχο) Kobo Deluxe, εκεί όπου τα πάντα είναι τόσο ομαλά όσο… δεν πάει!<br /><br />Παρά τα όποια θεματάκια με το scrolling και την κίνηση των βολών (ίσως τελικά εκεί να εντοπίζεται το πρόβλημα) το Kobo64 παραμένει ένα ενδιαφέρον, πρωτότυπο και εθιστικότατο shoot 'em up, από τα καλύτερα του είδους του (diagonal) που είδαμε ποτέ στην πλατφόρμα του Commodore 64. Σίγουρα αξίζει να το δοκιμάσει κανείς και, αν κάτι τέτοιο συνδυαστεί με έντιμο πρότερο βίο (κοινώς να μην έχετε παίξει το Kobo Deluxe) ίσως και το αποτέλεσμα να είναι γνήσιος ενθουσιασμός για αυτό το απλό, ταχύτατο και "τίμιο" shooter. Στα συν του θα πρέπει να αναφερθεί και το γεγονός ότι μας παρέχονται κωδικοί και η δυνατότητα να συνεχίσουμε από το level στο οποίο χάσαμε - άρα, οι υπομονετικότεροι εξ ημών ίσως να μπορέσουν να δουν και το τέλος του (τα screenshots να μην ξεχάσετε).<br /><br />Βαθμολογία: <b>7,5/10</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><i>Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο <a href="https://retroplanetmagazine.blogspot.com/2017/12/18-2017.html">18ο τεύχος</a> του περιοδικού <a href="http://retroplanet.gr/">Retro Planet</a>, που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2017.</i><div><p></p></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-25624463972784077592023-12-18T16:31:00.001+02:002023-12-18T16:31:10.954+02:00Αδιόρθωτος!<p style="text-align: justify;">Ναι, το παραδέχομαι, είμαι αδιόρθωτος: κάθε χρόνο σκέφτομαι "καλές οι ετήσιες εκδόσεις των <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Zzap!64">Zzap!64</a> και <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Crash_(magazine)">Crash</a> της <a href="https://fusionretrobooks.com/">Fusion Retro Books</a>, αλλά δίνω τόσα έξτρα σε ταχυδρομικά και τελωνείο που μάλλον δεν αξίζει". Και τον επόμενο χρόνο πάω και τα ξαναγοράζω! Οπότε δεν θα εκπλαγείτε αν σας ομολογήσω ότι το ίδιο έπραξα και φέτος, ε;</p><p style="text-align: justify;">Απ' ότι φαίνεται όμως υπάρχει θεός εκεί πάνω (και λέγεται <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Clive_Sinclair">Clive Sinclair</a>) και βλέπει και αποφάσισε αυτή τη φορά να με... ρίξει στα μαλακά. Έδωσα για αμφότερα 24 στερλίνες σύνολο μαζί με τα ταχυδρομικά και το τελωνείο - για πρώτη φορά στα χρονικά - δε με χρέωσε απολύτως τίποτα! Οπότε με ένα σύνολο που δεν ξεπέρασε τα 28€ καθάρισα. Μια χαρά, συγκριτικά με άλλες χρονιές.</p><p style="text-align: justify;">Τις δύο ετήσιες εκδόσεις τις παρέλαβα μόλις σήμερα και θεωρώ ότι θα μου κάνουν καλή 8μπιτη παρέα τώρα στις μέρες των γιορτών. Δεν έχω προλάβω καν να τα ξεφυλλίσω τα βιβλιαράκια, οπότε θα αναφερθώ σε αυτά αναλυτικότερα σε μελλοντικές αναρτήσεις εκτός απροόπτου. Αυτά τα ολίγα για σήμερα!</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikeeOwsdR0l4NCwaH2pKCeUb4UUEhsHMnS0CHsb22yrpWBmqm2zDk9XAFxqLszoKO2rilyKQ0qPveF7KqJqGxvjCdXukOFemIWK9WWo9BRsrHQU5pGzZJIG2hhj3x0hiNr4VLHy_cHZNBidQDkDEegNnjoFPPJNIF4F2CpetoJDi3R75V00Q3oSZpqkus3/s2016/IMG_2188.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="2016" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikeeOwsdR0l4NCwaH2pKCeUb4UUEhsHMnS0CHsb22yrpWBmqm2zDk9XAFxqLszoKO2rilyKQ0qPveF7KqJqGxvjCdXukOFemIWK9WWo9BRsrHQU5pGzZJIG2hhj3x0hiNr4VLHy_cHZNBidQDkDEegNnjoFPPJNIF4F2CpetoJDi3R75V00Q3oSZpqkus3/w640-h480/IMG_2188.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-70412209939362861782023-12-17T09:07:00.001+02:002023-12-17T09:09:26.901+02:00Artphosis από τους Hitmen για τον Commodore 64<p style="text-align: justify;">Αυτό που με κάνει να χαίρομαι με τη demoscene είναι ότι αν ψάξεις, ανακαλύπτεις διαμαντάκια. Ειδικά σε πλατφόρμες όπως είναι ο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64">Commodore 64</a> με μία παρακαταθήκη δεκάδων χιλιάδων παραγωγών, είναι αδύνατο να τα έχει δει κάποιος όλα. Οπότε ψάχνεις, τσεκάρεις, ξεσκαρτάρεις και βρίσκεσαι συχνά-πυκνά αντιμέτωπος με θεσπέσιες παραγωγές, όπως είναι το <a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=60619">Artphosis</a> από το group <a href="https://www.pouet.net/groups.php?which=472">Hitmen</a>.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjED7MosG0v5fwN9scbezMZ7-s6wVyn0LI6CB2ExGPXy9Mg14ks-qR7-wim6gdUrZP8Tf6uVViBODs0it3l_JA6IVgP2Fer7KN5aV5mduAMx8nZweN8dZfU5-UtG_FzXFHLwm_OWT5urbIEqLA3tWk3dGMO2aReBlc-ueNFVUFYv9Wi9f4xnzVYM2mXpz3r/s384/Clipboard01.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="272" data-original-width="384" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjED7MosG0v5fwN9scbezMZ7-s6wVyn0LI6CB2ExGPXy9Mg14ks-qR7-wim6gdUrZP8Tf6uVViBODs0it3l_JA6IVgP2Fer7KN5aV5mduAMx8nZweN8dZfU5-UtG_FzXFHLwm_OWT5urbIEqLA3tWk3dGMO2aReBlc-ueNFVUFYv9Wi9f4xnzVYM2mXpz3r/w640-h454/Clipboard01.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Το Artphosis είναι αυτό ακριβώς που γράφω κατά καιρούς, δηλαδή ένα demo που δίνει προτεραιότητα στην αισθητική και στο να μπορεί ο θεατής να το απολαύσει χωρίς να τον κουράσει, και αφήνει σε δεύτερη μοίρα τα εντυπωσιακά εφέ. Που τα διαθέτει μεν, αλλά δεν τα στα πετάει στη μούρη χωρίς να τα καλλωπίσει με ένα όμορφο περιτύλιγμα.</p><p style="text-align: justify;">Αν και πρωτοεμφανίστηκε πριν από 11 χρόνια, το Artphosis δείχνει ολόφρεσκο και - κυρίως - υπέροχο. Γενικώς θεωρώ ότι η εξαιρετική αισθητική είναι από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις παραγωγές των Hitmen και το Artphosis είναι ένα εντυπωσιακό showcase των δυνατοτήτων και του ταλέντου του group. Απολαύστε άφοβα - είναι το ιδανικό ξεκίνημα για αυτό το συννεφιασμένο Κυριακάτικο πρωινό.<br /></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/yKlhSOBPFss?si=CODD6ye_UqCloBNF" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-39595912522965682262023-12-14T19:21:00.008+02:002023-12-14T19:21:56.665+02:00Florin's Haul of ZX Spectrum Games<p style="text-align: justify;">Δεν έχουν συμπληρωθεί καλά-καλά δύο εβδομάδες από τότε που έγραψα για το <a href="http://donysoldcomputers.blogspot.com/2023/12/the-little-book-of-sinclair-zx-spectrum.html">The Little Book of Sinclair ZX Spectrum Games</a> του Chris Wilkins. Όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωση του τελευταίου διαπίστωσα ότι δεν είχα αναφερθεί στο αμέσως προηγούμενο βιβλίο που είχε έρθει στην κατοχή μου με το ίδιο ακριβώς αντικείμενο και από τον ίδιο εκδοτικό οίκο (<a href="https://fusionretrobooks.com/">Fusion Retro Books</a>): στο Florin's Haul of ZX Spectrum Games.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK6as7RYMHfkxaNy6_lBy5Umq-wnZQfDI0Zh4dz_fPFsBzKqh-j27j8WSitML9l9NkFAfmKSMAE0g7kc7ORqpePeDpJ2B78yPrYKQcxaRfTYjRdVqrop_-c4LfCwtR_6BBlqvQGlcPIUaGinuEmOX7HYWdLfCl52tuUpaHIj9oBzr6SS8GhTiCgOshLyi7/s2016/IMG_2165.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2016" data-original-width="1512" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK6as7RYMHfkxaNy6_lBy5Umq-wnZQfDI0Zh4dz_fPFsBzKqh-j27j8WSitML9l9NkFAfmKSMAE0g7kc7ORqpePeDpJ2B78yPrYKQcxaRfTYjRdVqrop_-c4LfCwtR_6BBlqvQGlcPIUaGinuEmOX7HYWdLfCl52tuUpaHIj9oBzr6SS8GhTiCgOshLyi7/w480-h640/IMG_2165.JPG" width="480" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο μεγαλύτερο σε μέγεθος και με περισσότερες σελίδες και το οποίο σίγουρα θα απασχολήσει τον αναγνώστη για ευρύτερο χρονικό διάστημα. Το Florin's Haul of ZX Spectrum Games του Paul Davies (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Retro_Gamer">Retro Gamer</a>, <a href="https://fusionretrobooks.com/collections/crash-magazine/">Crash</a>) καταπιάνεται με μία επιλογή παιχνιδιών του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum">ZX Spectrum</a>, όχι απαραιτήτως αυτά που θεώρησε ως τα πλέον επιδραστικά ο συγγραφέας, αλλά μάλλον αυτά για το οποία ήθελε να γράψει επειδή είχε ασχοληθεί μαζί τους τότε, τα παλιά χρόνια.</p><p style="text-align: justify;">Αν στο The Little Book of Sinclair ZX Spectrum Games θα μπορούσε (δικαίως, μάλλον) να διαμαρτυρηθεί κάποιος για το σύντομο κείμενο που αναφέρεται σε έκαστο τίτλο, στο Florin's Haul of ZX Spectrum Games συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Εδώ, ακόμα και παιχνίδια για τα οποία θα δυσκολευόταν κάποιος να γράψει πάνω από 2-3 αράδες συνοδεύονται από ενδελεχέστατα πονήματα που συνήθως ξεπερνούν τις 1.000 λέξεις, καθιστώντας την ανάγνωση κάποιες φορές ολίγον τι κουραστική αφού, ας μην κοροϊδευόμαστε, είναι μάλλον υπερβολικά. Βέβαια, στον αντίποδα, θα πρέπει να αναφερθεί ότι το βιβλίο είναι γραμμένο με χιούμορ και χαλαρή διάθεση, χαρακτηριστικά τα οποία εισπράττει και ο αναγνώστης και κάνουν την ανάγνωση πιο ευχάριστη από μία απλή παράθεση γεγονότων και χαρακτηριστικών.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxC-Yq4Kjilifb0-DHMtVwxSM29A6ASuVw1tSTrlWYeb5pc_sLe78_iH20lBLeGUv8tqLWs6QAcKs7P5yMAu305dwH6sPfpJZLvBQslbTNYkKnGz_BS2eEBaDVTTuvOb-XTJIQG_-NSlVYlWz1b-wle2DsaW_4j2eEhiEIZxE_Gwtih6OeKb6m1eTh-d7S/s2016/IMG_2166.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="2016" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxC-Yq4Kjilifb0-DHMtVwxSM29A6ASuVw1tSTrlWYeb5pc_sLe78_iH20lBLeGUv8tqLWs6QAcKs7P5yMAu305dwH6sPfpJZLvBQslbTNYkKnGz_BS2eEBaDVTTuvOb-XTJIQG_-NSlVYlWz1b-wle2DsaW_4j2eEhiEIZxE_Gwtih6OeKb6m1eTh-d7S/w640-h480/IMG_2166.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrQ-dJbNJz66jVI5nGoq_A7SN2w9Xofe5QGX-C3AITTUayf-7ltNj3E8peOntE6SX8aJOli7SyefxySsfQwISLcjGaJh00sc32R1Wrhq-MgKvldA0JJqSsBc_g7Agt873B5kn7XlXAXzk1RKiywqfIWMEZELOBqx_fxvprJBx3Ma-2rLY9anIbq4odnwFI/s2016/IMG_2167.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="2016" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrQ-dJbNJz66jVI5nGoq_A7SN2w9Xofe5QGX-C3AITTUayf-7ltNj3E8peOntE6SX8aJOli7SyefxySsfQwISLcjGaJh00sc32R1Wrhq-MgKvldA0JJqSsBc_g7Agt873B5kn7XlXAXzk1RKiywqfIWMEZELOBqx_fxvprJBx3Ma-2rLY9anIbq4odnwFI/w640-h480/IMG_2167.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Το Florin's Haul of ZX Spectrum Games κοστίζει 23€ συν τα ταχυδρομικά και το μπαξίσι του τελώνη που θα αναλάβει τον εκτελωνισμό του μιας και αποστέλλεται από την Αγγλία. Μην στραβομουτσουνιάζετε, ίσα-ίσα οφείλετε να εκλαμβάνετε την όλη διαδικασία σαν το Kinder έκπληξη, καθώς ποτέ δεν μπορείτε να βάλετε το χέρι σας στη φωτιά για το πόσο θα σας χρεώσουν τον εκτελωνισμό: θα τη σκαπουλάρετε με κανένα δίευρω ή θα σας ράψουν τέτοιο κουστουμάκι που θα μπείτε στον πειρασμό να μην παραλάβετε το βιβλίο που θα έχετε ήδη πληρώσει; Αυτά για όσους ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα-Μπανανία ανήκει οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν...</p><p style="text-align: justify;">Αν θέλετε να αποκτήσετε το Florin's Haul of ZX Spectrum Games μπορείτε να το αγοράσετε από <a href="https://fusionretrobooks.com/collections/frontpage/products/florin-haul-of-zx-spectrum-games?variant=32234342285406">εδώ</a>. Θεωρώ πως θα ικανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό κάθε Spectrum lover που σέβεται τον εαυτό του, ακόμα και αν ο τελευταίος διαπιστώσει ότι δεν καλύπτονται κάποια παιχνίδια που θεωρεί αξιόλογα και αξιομνημόνευτα. You can't always get what you want άλλωστε - αυτό δεν τραγουδούσαν και οι Rolling Stones;</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2rYBZwj_TN9uBbmfDdWhSO4qqGbpF2tkOM9F2IKQl1Y2O6z-AnzS2NNVow7Uk8WVmsX_w5lmMOk-T5n5AQPc-rJrWGBdiK0f57vAkgDHO-gAxPEOTIF6c4HGuuj1XN9BPa9AbjYZQaq1pf9O1t62LnJRdyIVNp4En0mMB8Sn9BA0aZzFoFc93OqLeTxmk/s2016/IMG_2168.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="2016" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2rYBZwj_TN9uBbmfDdWhSO4qqGbpF2tkOM9F2IKQl1Y2O6z-AnzS2NNVow7Uk8WVmsX_w5lmMOk-T5n5AQPc-rJrWGBdiK0f57vAkgDHO-gAxPEOTIF6c4HGuuj1XN9BPa9AbjYZQaq1pf9O1t62LnJRdyIVNp4En0mMB8Sn9BA0aZzFoFc93OqLeTxmk/w640-h480/IMG_2168.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfEzyPvh5jjPl3-665b-ZwnY2K4n7tqnuAKjKKsRgDZEgql1kfbDYvNOpyDNZRsKzdKXZ6_UmHz6jGwBZgCF-f7_yeK8aYYGCAy3QWETw1yo6tDAcSlC-pt8l_W2Tfq98p4pa1R9Mb1h_lyAfLgfLl-TOH3EgNAj51bYabZJ59n4V17eWECQ9wgxvWHukv/s2016/IMG_2169.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="2016" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfEzyPvh5jjPl3-665b-ZwnY2K4n7tqnuAKjKKsRgDZEgql1kfbDYvNOpyDNZRsKzdKXZ6_UmHz6jGwBZgCF-f7_yeK8aYYGCAy3QWETw1yo6tDAcSlC-pt8l_W2Tfq98p4pa1R9Mb1h_lyAfLgfLl-TOH3EgNAj51bYabZJ59n4V17eWECQ9wgxvWHukv/w640-h480/IMG_2169.JPG" width="640" /></a></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-14798120698963184822023-12-07T13:55:00.004+02:002023-12-07T14:09:21.466+02:00Review: Dragon Attack για Amstrad CPC<p style="text-align: center;"><b><u>Dragon Attack (Amstrad CPC) - Paul Kooistra (code)/Harris Kladis (gfx)/Herve Monchatre (music & sfx)</u></b></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIMkoHwC6ubqHpSKdF4HkUcnFL759VMc57anioJJbccwLUttcB_BdMxt17pkKB0D5xiH5Kef_6NcrpiddfvYrv4dCJ9OjjmMjp1x8XJl43HOPrwCudolXziHBnFyYHa8tgIxv1bISjCrc5e_h3rjgGjwHiwbXwd2pCDKurhBM0s-zk1lIliHY9lpwFKZzU/s384/DragonAttack1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="384" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIMkoHwC6ubqHpSKdF4HkUcnFL759VMc57anioJJbccwLUttcB_BdMxt17pkKB0D5xiH5Kef_6NcrpiddfvYrv4dCJ9OjjmMjp1x8XJl43HOPrwCudolXziHBnFyYHa8tgIxv1bISjCrc5e_h3rjgGjwHiwbXwd2pCDKurhBM0s-zk1lIliHY9lpwFKZzU/w640-h450/DragonAttack1.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Το Dragon Attack είναι η παρθενική παραγωγή της Bitplane Technomantes και αποτελεί μια ενδιαφέρουσα περίπτωση παιχνιδιού και συνάμα μια προσεγμένη κυκλοφορία. Αυτό το τελευταίο δεν έχει να κάνει μονάχα με το παιχνίδι αυτό καθεαυτό, αλλά και με τα συμπληρωματικά αρχεία που μας προσφέρονται (δωρεάν, φυσικά) στο zipfile του. Έχουμε και λέμε, λοιπόν: το Dragon Attack σε imagefile για δισκέτα (.dsk) και κασέτα (.cdt). Το εγχειρίδιο χρήσης (ναι, το manual εννοούμε!) και ένα making of σε .pdf. Screenshots, readme, άδειες χρήσης αλλά και όλα τα sources του παιχνιδιού (σε assembly). Παραδόξως δεν υπάρχουν εξώφυλλα, και είναι η μόνη έλλειψη την οποία θα μπορούσε κάποιος να διαπιστώσει.<br /><br />Ένα σημείο στο οποίο ίσως να πρέπει να δώσουμε κάποια σημασία είναι ο graphic artist του παιχνιδιού: το όνομα "Χάρης Κλάδης" ξεσηκώνει εκατοντάδες ευχάριστες αναμνήσεις σε όσους μεγάλωσαν (ή, και κάτι περισσότερο) με το PC Master στα ντουζένια του, σε μια εποχή κατά την οποία ο εν λόγω κύριος έγραφε μόνος του σχεδόν το 1/3 του ιστορικού εντύπου. Δυστυχώς δεν στάθηκε δυνατό να διαπιστωθεί εάν πρόκειται για απλή συνωνυμία ή όχι, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο να αναφερθεί…</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdi5c9nY1CthDh9UeFc_rxnnWxghgtJ1EXozsee_Az0uUkDvZfBXr_9o2Oj52QzVbgdZtzvKwAwCt8EkQhqSNTYh6s-yvI8BqXVzAr6AaNxtKTv1PWWJ8h8AuizUZh6dv61YPZ4x_OYW4Hcm7mQZOdVxszPGsJIl_jGhBMv_B002Kx6UqNVRIHwCM7bLvv/s384/DragonAttack2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="384" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdi5c9nY1CthDh9UeFc_rxnnWxghgtJ1EXozsee_Az0uUkDvZfBXr_9o2Oj52QzVbgdZtzvKwAwCt8EkQhqSNTYh6s-yvI8BqXVzAr6AaNxtKTv1PWWJ8h8AuizUZh6dv61YPZ4x_OYW4Hcm7mQZOdVxszPGsJIl_jGhBMv_B002Kx6UqNVRIHwCM7bLvv/w640-h450/DragonAttack2.jpg" width="640" /></a></div><p style="text-align: justify;">Το Dragon Attack είναι ένα shoot 'em up που έχει φτιαχτεί εξ' ολοκλήρου σε assembly, επιλογή-μονόδρομος μάλλον για ένα παιχνίδι στο οποίο εμφανίζονται (και κινούνται) εκατοντάδες βολές ταυτόχρονα στην οθόνη. Ο παίκτης παίρνει τον ρόλο του θαρραλέου υπερασπιστή της γης (μα δεν βαρέθηκε, πια;) πιλότου του διαστημοπλοίου Camelot με μόνο του σκοπό να δώσει απλόχερα και γενναιόδωρα μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματός του προκειμένου να εμποδίσει τους επιτιθέμενους δράκους να καταλάβουν τον (κάποτε) πανέμορφο πλανήτη μας.<br /><br />Το παιχνίδι ανήκει ξεκάθαρα στην υποκατηγορία αυτή των shooters που χαρακτηρίζονται ως "bullet hell": οι βολές των δράκων που μας επιτίθενται είναι τόσες πολλές, που ώρες-ώρες μπορεί να συλλάβετε τον εαυτό σας να υποκύπτει σε αυθόρμητες κρίσεις νευρικού γέλιου διαπιστώνοντας το τι πρέπει να αποφύγει προκειμένου να επιβιώσει!</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEpJIiec47e7THMypqJBCBNe4I00tmedr_xWUCoTF5Oc7oyWC9B5YwL6671S9O5h2mNzowCwo_kJLffRle0dZgJpzJ-FHg-uFrgjtoiMCrF6pyv8dbsdEysa1EJ9wMS7K1XQU95_haxiFoqhIGuKLXKlmo_5R3fS9fvIArgEDi-uAS_6Tym6mYJEIvulWC/s384/DragonAttack3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="384" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEpJIiec47e7THMypqJBCBNe4I00tmedr_xWUCoTF5Oc7oyWC9B5YwL6671S9O5h2mNzowCwo_kJLffRle0dZgJpzJ-FHg-uFrgjtoiMCrF6pyv8dbsdEysa1EJ9wMS7K1XQU95_haxiFoqhIGuKLXKlmo_5R3fS9fvIArgEDi-uAS_6Tym6mYJEIvulWC/w640-h450/DragonAttack3.jpg" width="640" /></a></div><p style="text-align: justify;">Μπορούμε να κινηθούμε και πάνω-κάτω εκτός από αριστερά-δεξιά αλλά είναι τελικά μάλλον απίθανο το να επιλέξει κανείς να χρησιμοποιήσει και άλλα σημεία της οθόνης πέραν της απολύτως χαμηλότερης περιοχής: βλέπετε, καθώς οι βολές των αντιπάλων διαχέονται, μόνο στη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση υπάρχει ρεαλιστική ελπίδα να αποφευχθεί η επαφή μαζί τους. Φυσικά, όπως και σε κάθε (σχετικά) σύγχρονο bullet hell shoot 'em up έχει επιλεχθεί η "ιαπωνική προσέγγιση" στο sprite collision. Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι εάν ο παίκτης δεν δεχτεί βολή στο κέντρο του Camelot (στο cockpit, δηλαδή) τότε δεν χάνει κανονάκι, ακόμα κι αν το αντίπαλο βλήμα τον έχει πετύχει π.χ. στο φτερό. Αυτή η επιλογή ήταν μάλλον μονόδρομος, καθώς, σε διαφορετική περίπτωση, θα ήταν μάλλον στη σφαίρα της φαντασίας η ολοκλήρωση έστω και της πρώτης πίστας!<br /><br />Στο Dragon Attack έχει χρησιμοποιηθεί το mode 1 των Amstrad CPC (ανάλυση 320 x 200 pixels, 4 χρώματα) με αποτέλεσμα τα γραφικά να είναι καθαρά και λεπτομερή - αν και ιδιαίτερα μικρά. Αυτό μάλλον συμβαίνει ώστε να μπορούν να χωρούν στην οθόνη και οι εκατοντάδες σφαίρες - παρατηρείστε τα screenshots και θα καταλάβετε! Μπορούμε να παίξουμε με πληκτρολόγιο ή joystick και σε κάθε περίπτωση ο χειρισμός και η ανταπόκριση βρίσκονται σε ιδανικά επίπεδα. Στις εισαγωγικές οθόνες και τα menus του Dragon Attack έχουν χρησιμοποιηθεί user defined χαρακτήρες που προσομοιάζουν PETSCII (το υπερσύνολο του ASCII στα 8μπιτα μηχανήματα της Commodore για όσους δεν γνωρίζουν), επιλογή ίσως εξεζητημένη αλλά και αρκετά ενδιαφέρουσα αισθητικά ταυτόχρονα.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEir8eLUOgwAGSq4QETSqWy2VFLaEFYZ1Sa9meifhHCMBo8sxsHoTTDhRfzIvQhgGYD75PeIAkjjZPpdEJWUHCd9EeLw-Y5W4aQuqho6UUZrSFRMB7XgwJXqy3w_40ii5vEvmVjhaHiqDZBn6WbK7UWdQBJGQ6MhNxSZqnAyiulEPF8hUltvpvIt4MUDmfSb/s384/DragonAttack4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="384" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEir8eLUOgwAGSq4QETSqWy2VFLaEFYZ1Sa9meifhHCMBo8sxsHoTTDhRfzIvQhgGYD75PeIAkjjZPpdEJWUHCd9EeLw-Y5W4aQuqho6UUZrSFRMB7XgwJXqy3w_40ii5vEvmVjhaHiqDZBn6WbK7UWdQBJGQ6MhNxSZqnAyiulEPF8hUltvpvIt4MUDmfSb/w640-h450/DragonAttack4.jpg" width="640" /></a></div><p style="text-align: justify;">Αν τυχόν αναρωτιέστε τι γίνεται με το autofire, σας έχουμε ευχάριστα νέα: οι δημιουργοί του παιχνιδιού έκαναν το αυτονόητο και υπάρχει η δυνατότητα αυτή εξ ορισμού ενώ μπορούμε να ρυθμίσουμε από τις επιλογές να μην χρειάζεται να πατάμε καν το fire button προκειμένου να πυροβολήσει το διαστημόπλοιό μας. Μόνο συγχαρητήρια αξίζουν για αυτή την προσέγγιση και θα θέλαμε πολύ να την συναντήσουμε σε όλο και περισσότερα shooters στο μέλλον.<br /><br />Συνολικά το Dragon Attack είναι ένα αξιόλογο παιχνίδι, προσεγμένο σε κάθε επίπεδο (γραφικά, ήχος, gameplay, χειρισμός, manual, παρουσίαση) το οποίο είναι ευκολότερο απ' ότι δείχνει αρχικά. Σίγουρα είναι μία από τις αρτιότερες κυκλοφορίες των τελευταίων ετών για τη σειρά των Amstrad CPC ενώ δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι τρέχει και σε μηχανήματα με 64ΚΒ μνήμης, γεγονός που θα χαροποιήσει τους κατόχους CPC 464 και 664.<br /><br />Βαθμολογία <b>7,5/10</b><br /></p><p style="text-align: left;"><i>Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο <a href="https://retroplanetmagazine.blogspot.com/2017/12/18-2017.html">18ο τεύχος</a> του περιοδικού <a href="http://retroplanet.gr/">Retro Planet</a>, που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2017.</i></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-82309854978284881742023-12-06T09:25:00.003+02:002023-12-06T09:25:48.022+02:00Rob Hubbard και SID: οι... Pink Floyd των chiptunes<div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Είναι γεγονός ότι άπαντες έχουν τις προτιμήσεις τους, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με μουσική. Πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με chiptunes, με μουσική που παράγεται από τα soundchips retro υπολογιστών, εκεί όπου το κοινό, πέρα από την (εξ' ορισμού υπάρχουσα) ανθρώπινη ιδιοτροπία διαθέτει επιπλέον την παραξενιά του μεσήλικα - και την όποια κουφαμάρα αυτού - συνεπικουρούμενη από την "ιδιαιτερότητα" (για να το θέσω κομψά) της σκέψης του retro lover. Μιλάμε για κλασική περίπτωση βλάβης, που θα έλεγε και <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82">μια ψυχή</a>.</p><p style="text-align: justify;">Πολύ πριν (όχι στ' αλήθεια, αλλά έτσι ακούγεται καλύτερα) εμφανιστεί η <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Amiga">Amiga</a> με την <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Amiga_Original_Chip_Set#Paula">Paula</a> και μας χαρίσει εξαίσια soundtracks (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Menace_(video_game)">Menace</a>, <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Hybris_(video_game)">Hybris</a>, <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Shadow_of_the_Beast_(1989_video_game)">Shadow of the Beast</a>, <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Agony_(1992_video_game)">Agony</a> κλπ) μεσουρανούσε ένας υπολογιστής ο οποίος έφερε πραγματικά τα πάνω-κάτω σε ό,τι είχε να κάνει με της ηχητικές δυνατότητες των home computers. Φυσικά και αναφέρομαι στον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64">Commodore 64</a>, τον Big Daddy, το απόλυτο ίσως retro μηχάνημα και ταυτόχρονα τον πλέον μοσχοπουλημένο προσωπικό υπολογιστή όλων των εποχών. Όπως λογικά θα γνωρίζετε, το custom chipset του 64άρη αποτελούσαν το chip των γραφικών (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/MOS_Technology_VIC-II">VIC-II</a>) και το μοναδικό και ανεπανάληπτο soundchip <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/MOS_Technology_6581">Sound Interface Device</a> (για τους φίλους SID). Πόσα και πόσα chiptunes δεν δημιουργήθηκαν για το SID, καθιστώντας τον 64άρη ένα home synthesizer την εποχή που ο τυπικός υπολογιστής περιοριζόταν σε μπιπ και ζαπ και ίσως και σε κάποια πρωτόλεια μονοκάναλα τραγουδάκια.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqWaRYcXJkjj8tIkieCnP_3dU239CuJYmPlpv74MuA3MEzJga8B9MqY7izpKqaq3OBWEv4zVzJ7j9zZ-1V5CzGZGkDx816BDO73j4gmX489AWtmmBEzA_7pIY_dhAnn1TLbWifhQPLBMXsZJ9Fbb8sOU9fm3fDHEn7RX8iSVZMwEsJy22ipkbe5ELsYnT7/s530/rob-hubbard-atari.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="530" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqWaRYcXJkjj8tIkieCnP_3dU239CuJYmPlpv74MuA3MEzJga8B9MqY7izpKqaq3OBWEv4zVzJ7j9zZ-1V5CzGZGkDx816BDO73j4gmX489AWtmmBEzA_7pIY_dhAnn1TLbWifhQPLBMXsZJ9Fbb8sOU9fm3fDHEn7RX8iSVZMwEsJy22ipkbe5ELsYnT7/w640-h450/rob-hubbard-atari.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Στον μουσικό οργασμό, την επανάσταση των chiptunes που ακολούθησε την κυκλοφορία του Commodore 64, εμφανίστηκαν δεκάδες μουσικοί/coders οι οποίοι, όχι μόνο προσπάθησαν να φτάσουν το SID εκεί όπου δεν είχε φτιαχτεί να πάει, αλλά και δημιούργησαν <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/search?q=%CE%A4%CE%B1+%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1+tunes+%CF%84%CE%BF%CF%85+Commodore+64">ασύλληπτου κάλους πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις</a>. Κατά κοινή ομολογία, ο κορυφαίος αυτών, ο θεός ανάμεσα στους ημίθεους, ήταν ο μοναδικός <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Rob_Hubbard">Rob Hubbard</a> στον οποίο έχω αναφερθεί επανειλημμένα στο παρελθόν σε παλιότερες αναρτήσεις μου (δείτε <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/search?q=rob+hubbard">εδώ</a>). Αν στα πλαίσια της rock μουσικής μπορεί ακόμα να υπάρχει - και θα υπάρχει για πάντα, εδώ που τα λέμε - διαμάχη για το αν οι απόλυτοι θεοί ήταν οι <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/The_Beatles">Beatles</a>, οι <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Pink_Floyd">Pink Floyd</a>, οι <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Led_Zeppelin">Led Zeppelin</a>, οι <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/The_Rolling_Stones">Rolling Stones</a> ή κάποια άλλα μεγαθήρια του μουσικού στερεώματος, στο πεδίο των chiptunes δε νομίζω ότι υφίσταται άλλος καλλιτέχνης που να έχει να επιδείξει τον συνδυασμό ποιότητας και ποσότητας που έχει στο παλμαρέ του με τα έργα του ο Rob Hubbard. Not even close.</p><p style="text-align: justify;">Ο λόγος που καταπιάστηκα και πάλι με τον αγαπημένο μου μουσικό δεν είναι άλλος από ένα βιντεάκι που πέτυχα στο <a href="https://www.youtube.com/">YouTube</a>, από τον επονομαζόμενο <a href="https://www.youtube.com/@SwedishWargoat">Swedish Wargoat</a>, που είναι ένα mix με τα 20 καλύτερα (για τον ίδιο) SID tunes του Rob. Φυσικά υπάρχουν και πολλά άλλα αντίστοιχα βιντεάκια, αλλά η διαφορά είναι ότι το συγκεκριμένο α) έχει καλή ποιότητα, β) έχει επαρκή διάρκεια και γ) με βρίσκει σχεδόν απόλυτα σύμφωνο ως προς την επιλογή των tunes. Χωρίς περαιτέρω πολυλογία λοιπόν σας αφήνω με το εν λόγω video για να απολαύσετε το SID να σολάρει (χωρίς την παραμικρή υπερβολή) αναπαράγοντας τις μελωδίες του απόλυτου chiptune composer. Γιατί, όπως έγραψα και στον τίτλο της ανάρτησης, ο συνδυασμός SID και Rob είναι σαν να έχουμε να κάνουμε με κάτι αντίστοιχο των Pink Floyd στον χώρο των chiptunes. Και όποιος αντιλαμβάνεται το πραγματικό μέγεθος της διάσημης αγγλικής rock μπάντας, καταλαβαίνει.<br /></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/Cc7QwIGhtpg?si=IRsNibtxwa6iK_J4" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-83081284725714073902023-12-04T06:41:00.000+02:002023-12-04T06:41:21.392+02:00Next Level demo για τον Commodore 64: όλα λάθος;<div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Τα γράφω και τα ξαναγράφω εδώ και χρόνια. Καλό το νέο παγκόσμιο ρεκόρ σε <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Blitter_object">BOBs</a>, εντυπωσιακό το να εμφανίζεις 32 hardware sprites σε υπολογιστή που έχει δυνατότητα για 8, συγκλονιστικό να (νομίζεις ότι) ακούς 3 κανάλια ήχου από έναν υπολογιστή σαν τον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum">ZX Spectrum</a> που δεν έχει καν soundchip. Και σίγουρα σου πέφτουν τα σαγόνια όταν βλέπεις να κάνει ατέλειωτο fullscreen scroll μία εικόνα που - κανονικά - δεν χωράει στη μνήμη του υπολογιστή. Καλά ωραία και άγια όλα αυτά. Αλλά...</p><p style="text-align: justify;">Αλλά θέλω μια ισορροπία. Ψάχνω ένα demo που να μένει πιστό στη θεματολογία του τίτλου του από την αρχή μέχρι το τέλος. Που να μην έχει parts που να σε κουράζουν. Που αισθητικά να σου δίνει την εντύπωση της καλλιτεχνικής αρτιότητας κι ας μην εμφανίζει ταυτόχρονα περισσότερα χρώματα απ' όσα υποστηρίζει το screenmode που χρησιμοποιείται. Που να σου παρουσιάζει έναν εντυπωσιακό text scroller αλλά να μη σε υποχρεώνει να διαβάσεις ένα μήνυμα μεγέθους μικρής νουβέλας. Που, τελικά, να προσπαθεί να συνδυάσει την προγραμματιστική αρτιότητα με ένα ισορροπημένο θεματικά οπτικοακουστικό αποτέλεσμα και να δίνει την εντύπωση computerized ταινίας (πολύ) μικρού μήκους, παρά αυτήν άσχετων προγραμμάτων που φορτώνονται το ένα μετά το άλλο. Που να είναι ωραίο, για να το θέσω με μία λέξη όλη κι όλη, βρε αδερφέ!<br /></p><p style="text-align: justify;">Ε, με την παραπάνω προσέγγιση ως κριτήριο, το <a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=94504">Next Level</a> των <a href="https://demozoo.org/groups/68229/">Performers</a> για τον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64">Commodore 64</a>, το demo αυτό που πρωτοεμφανίστηκε πριν από περίπου 6 μήνες, τα κάνει όλα (μα όλα) λάθος! Θεματικά παντελώς ασύνδετα parts, εφέ που σου παρουσιάζονται μέχρι να (σκυλο)βαρεθείς, γραφικά συμπαθητικά αλλά μουσική όχι και τόσο, και όλα αυτά να σε... ταλαιπωρούν για κανένα 20λεπτο. Θα μου πείτε "και τότε ποιος ο λόγος που μας γράφεις γι' αυτό ρε φίλε;". Σωστά. Θα κάθομαι δηλαδή να γράφω για το κάθε demo που δεν μου αρέσει από τα δεκάδες χιλιάδες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία;</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZAk6tsL_OFTycQQVA_EWSex4_uw3LVwTACMyH93RVogLiIsXTqYLd1J3ghNLHPzwi6SCBf-O9SesszUDEYExjOUPBMK9rWMgDM3Ia9o4EluicHkbpesVm6wdvoMT-1mSmaScTWwAsMxYbD21mMlpQCHmZZ_Zf-a1HAecyD3muXPihtIYswueX7jTYFzzr/s384/Clipboard01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="272" data-original-width="384" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZAk6tsL_OFTycQQVA_EWSex4_uw3LVwTACMyH93RVogLiIsXTqYLd1J3ghNLHPzwi6SCBf-O9SesszUDEYExjOUPBMK9rWMgDM3Ia9o4EluicHkbpesVm6wdvoMT-1mSmaScTWwAsMxYbD21mMlpQCHmZZ_Zf-a1HAecyD3muXPihtIYswueX7jTYFzzr/w640-h454/Clipboard01.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Η αλήθεια είναι (ευτυχώς) πως όχι. Αναφέρομαι στο Next Level διότι ανάμεσα στα ατάκτως ερριμμένα parts αμφιβόλου αισθητικής παρεμβάλλεται η δεύτερη πλευρά της πρώτης δισκέτας του demo. Η οποία είναι νοσταλγική και ταυτόχρονα εντυπωσιακή, ολίγον συγκινητική και ταυτόχρονα υπερπλήρης περιεχομένου. Σε αυτή την δεύτερη πλευρά της πρώτης δισκέτας λοιπόν, παρουσιάζονται οθόνες - με animation, παρακαλώ - από 100 (και βάλε;) all-time gaming classics του 64άρη, σε ρυθμούς... πολυβόλου! Αυτό το κομμάτι του Next Level δεν είναι απλά αξιόλογο, είναι ένα νοσταλγικό ποτ πουρί των πλέον κλασικών παιχνιδιών της πλατφόρμας που από μόνο του θα έφτανε για να σταθεί ως ένα πολύ αξιόλογο demo και το οποίο τολμώ να πω ότι αδικείται από τις υπόλοιπες 3 πλευρές δισκέτας που το απαρτίζουν. Εδώ θα ήθελα να σταθώ και σε κάτι που στέκονται και οι ίδιοι οι Performers, στο πώς δηλαδή έχει χωρέσει όλο αυτό το περιεχόμενο σε μία πλευρά δισκέτας και εμφανίζεται στην οθόνη μας χωρίς διακοπές για φόρτωμα, αποσυμπίεση ή οτιδήποτε άλλο. Είναι πράγματι εντυπωσιακό το επίτευγμα και, επαναλαμβάνω, αυτή η δεύτερη πλευρά της πρώτης δισκέτας θα ήταν από μόνη της ένα καταπληκτικό demo αν δεν ψιλοχανόταν μέσα στο υπόλοιπο μέτριο περιεχόμενο.</p><p style="text-align: justify;">Μπορείτε να δείτε το Next Level παρακάτω. Το κομμάτι που αξίζει ξεκινά από το 8:33 και τελειώνει στο 12:10. Φυσικά, το σωστό και το πρέπον θα ήταν να το παρακολουθήσετε ολόκληρο. Μπορεί σε εσάς να αρέσει συνολικά, ποιος ξέρει; Ή, απλώς, μπορεί μετά από 20 λεπτά παρακολούθησης να συμφωνήσετε μέχρι κεραίας με τα όσα διαβάσατε παραπάνω...<br /></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/_TiqQR3Z5g8?si=M4oyTJPe9idbAFA6" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-67793864277531483602023-12-02T21:14:00.002+02:002023-12-02T21:15:17.180+02:00The Little Book of Sinclair ZX Spectrum Games<div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Εάν είστε τακτικοί επισκέπτες του <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/">Dony's (not only) New Stuff for Old Computers</a> τότε είναι βέβαιο ότι θα γνωρίζετε τον Chris Wilkins, τον άνθρωπο που ουσιαστικά αναβίωσε τις εκδόσεις της <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/2023/02/crash-zzap-amtix-newsfiled-publications.html">Newsfield Publications</a> (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Crash_(magazine)">Crash</a>, <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Zzap!64">Zzap!64</a>, <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Amtix!">Amtix</a>) συνεργαζόμενος με τους <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/2023/01/blog-post.html">Roger Kean</a> και <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/2022/08/oliver-frey.html">Oliver Frey</a>, τους ανθρώπους που βρίσκονταν πίσω από τα αγαπημένα αυτά περιοδικά τον καιρό που μεσουρανούσαν οι 8μπιτοι υπολογιστές.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtPr-Iv67YhuMb0Vi1IYksniGaqXrDsBceKZPrIWAm0ttU9IbunBgngqzlWCUG7D5Xfj-V5qOPddTOEV2Wv18FWTZNcnAsgHG938zVP1iFXuWJ98p_HDDiiH2I8bDeSzV0MT2dIHnWuxsXNIFXYUHZ8a79cRt5UTMlQ_FTjoyAaDnwYgQwC3OLuy5gGQDe/s1410/IMG_2051.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1410" data-original-width="1408" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtPr-Iv67YhuMb0Vi1IYksniGaqXrDsBceKZPrIWAm0ttU9IbunBgngqzlWCUG7D5Xfj-V5qOPddTOEV2Wv18FWTZNcnAsgHG938zVP1iFXuWJ98p_HDDiiH2I8bDeSzV0MT2dIHnWuxsXNIFXYUHZ8a79cRt5UTMlQ_FTjoyAaDnwYgQwC3OLuy5gGQDe/w640-h640/IMG_2051.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Ο Chris Wilkins δημιούργησε μία εταιρία, την <a href="https://fusionretrobooks.com/">Fusion Retro Books</a>, μέσω της οποίας ανέλαβε να "αναστήσει" τα κλασικά περιοδικά της Newsfield Publications αλλά και να κυκλοφορήσει και πολλά νέα βιβλία και λοιπά έντυπα σχετικά με το retro computing.</p><p style="text-align: justify;">Κάπου χρονικά προς την αρχή της ενασχόλησής του με όλα αυτά, στα πρώτα χρόνια ύπαρξης της Fusion Retro Books, ο κύριος Wilkins έγραψε ένα μικρών διαστάσεων βιβλιαράκι, στο οποίο παρουσίαζε τα αγαπημένα του παιχνίδια στον υπολογιστή της νιότης του, τον ένα και μοναδικό <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum">Sinclair ZX Spectrum</a>.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXSU25VQcY_rkkZ5Zq0de__DQQS2FIH8wiNf0YvFPTNadXOcpAwxEdXsyw430LdfnD6Ou_wW1BrCnLaQrbOaFu3O-Fh7ukv4GZ0zLhS8g6c3Ii4zxXWzrCSeYZ-hAEXuqxFG-0jFpPtKNHUWZ0nN-goGjhqcpMq34QnQzFyKvNNyuGuzlCWv-Q6qveGpRb/s1024/IMG_2052.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXSU25VQcY_rkkZ5Zq0de__DQQS2FIH8wiNf0YvFPTNadXOcpAwxEdXsyw430LdfnD6Ou_wW1BrCnLaQrbOaFu3O-Fh7ukv4GZ0zLhS8g6c3Ii4zxXWzrCSeYZ-hAEXuqxFG-0jFpPtKNHUWZ0nN-goGjhqcpMq34QnQzFyKvNNyuGuzlCWv-Q6qveGpRb/w640-h480/IMG_2052.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Τα πάνω από 120 παιχνίδια που παρουσιάζονται περιληπτικά στις σελίδες του The Little Book of Sinclair ZX Spectrum Games (το μέγεθος του τίτλου είναι αντιστρόφως ανάλογο αυτού του βιβλίου) δεν είναι ίσως τα καλύτερα που κυκλοφόρησαν ποτέ για τον δημοφιλέστερο home micro της Αγγλίας στα 80s, αλλά είναι μάλλον τα πλέον αντιπροσωπευτικά και σίγουρα τα αγαπημένα του συγγραφέα. Ως άνθρωπος που πέρασα τη φάση "γομολάστιχας" εκεί, στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '80 και που τρέφω απεριόριστη αγάπη για το κλασικό αυτό δημιούργημα της <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sinclair_Research">Sinclair Research</a>, μπορώ να πω ότι οι επιλογές του Chris Wilkins σε ό,τι έχει να κάνει με τα παιχνίδια που κοσμούν τις σελίδες του βιβλίου του με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο - σε αντίθεση με κάποια άλλα Top-κάτι από τύπους που ή δεν βίωσαν ανάλογες εμπειρίες με την πλειονότητα των Spectrum users ή απλά έχουν θέμα με τα γούστα τους. Να τα λέμε κι αυτά.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFV7_CwVs3yKI0SuSozVrM2srrx7GpNUMBCu35FyFJIPoLyNMUUPM61z4unvFkR-aWB5Q4p82pxpo2u7qk9n8UoVkkJbZvgN6F_z2PbznImuHgY_2igIf6hPpdd2bn5Q1NyT-MNkYVv5S51Fg3rhfpzVxcwK08PiNN51UpWu0rRu8vZb_2sj-PYD098wdK/s1024/IMG_2053.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFV7_CwVs3yKI0SuSozVrM2srrx7GpNUMBCu35FyFJIPoLyNMUUPM61z4unvFkR-aWB5Q4p82pxpo2u7qk9n8UoVkkJbZvgN6F_z2PbznImuHgY_2igIf6hPpdd2bn5Q1NyT-MNkYVv5S51Fg3rhfpzVxcwK08PiNN51UpWu0rRu8vZb_2sj-PYD098wdK/w640-h480/IMG_2053.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUKE7-UYUmcUdEDpKCBfZaZNn85jhoyyj5o55oWzA5FOnSkSurvUun-MuRCUPziQ3Q7pgGpbXQq1kaL5BL31KdXEKpbeYdFVqq_IezM9oXjN12tt3TnIJjDeQkzcNmnBlZ4ct7S1uFmSe7cYhMWt55SaNg6zfHG8FfKjMyZ4xKM8Kj8AptVeXxLGXI-gNR/s1024/IMG_2054.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUKE7-UYUmcUdEDpKCBfZaZNn85jhoyyj5o55oWzA5FOnSkSurvUun-MuRCUPziQ3Q7pgGpbXQq1kaL5BL31KdXEKpbeYdFVqq_IezM9oXjN12tt3TnIJjDeQkzcNmnBlZ4ct7S1uFmSe7cYhMWt55SaNg6zfHG8FfKjMyZ4xKM8Kj8AptVeXxLGXI-gNR/w640-h480/IMG_2054.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Το The Little Book of Sinclair ZX Spectrum Games κυκλοφόρησε το 2016. Ο λόγος που αναφέρομαι σε αυτό τώρα είναι διότι ήρθε στα χέρια μου πριν από μερικές μόλις μέρες, καθώς επωφελήθηκα από μία πολύ συμφέρουσα προσφορά της Fusion Retro Books. Ο εκδοτικός οίκος του Chris Wilkins προσέφερε σε όσους αγόρασαν τις ετήσιες εκδόσεις των Crash και Zzap!64 - ναι, το έκανα και πάλι - το The Little Book of Sinclair ZX Spectrum Games στην εξαιρετική τιμή των 5 λιρών Αγγλίας συν κάποια μικρή επιβάρυνση για τα ταχυδρομικά. Ε, σε τιμή ενός τεύχους περιοδικού δεν γινόταν να προσπεράσω το βιβλιαράκι του Chris και ως γνήσιος Speccy lover είμαι πολύ χαρούμενος που δεν το έκανα. Αφήστε που για πρώτη φορά η επιβάρυνση του τελωνείου ήταν μικρή (2,50€). Αλλά αυτό είναι θέμα τύχης I guess - δυσκολεύομαι να πιστέψω οτιδήποτε άλλο (flat rates, κριτήρια βάσει των οποίων γίνονται πάντοτε οι ίδιες χρεώσεις στα ίδια προϊόντα, τελωνειακές επιβαρύνσεις αναλόγως της τιμής αγοράς κλπ δε νομίζω ότι αγγίζουν τα Ελληνικά τελωνεία).</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI6bKJ2LjQBsoLrRzec6L6c-Q7U1sz92AZH4KLgESe7MHtCvfFjPno041WfSAYoQz9TKILxDrwDmXg0yyUh_rEgNM_jsEwAG24eXOhUZ9PUkciI0Tk27qLqpX946uHZCwyLWv5kB3d8lXpaIk25PXYtF8cB11WsJDMhqK6OE7Sn8xY_okNkJ2copTji-rV/s1024/IMG_2055.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI6bKJ2LjQBsoLrRzec6L6c-Q7U1sz92AZH4KLgESe7MHtCvfFjPno041WfSAYoQz9TKILxDrwDmXg0yyUh_rEgNM_jsEwAG24eXOhUZ9PUkciI0Tk27qLqpX946uHZCwyLWv5kB3d8lXpaIk25PXYtF8cB11WsJDMhqK6OE7Sn8xY_okNkJ2copTji-rV/w640-h480/IMG_2055.JPG" width="640" /></a></div><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Συνεπώς, αν τυχόν βρεθείτε στο website της Fusion Retro Books και βρείτε διαθέσιμο το The Little Book of Sinclair ZX Spectrum Games σε καλή τιμή - <a href="https://fusionretrobooks.com/collections/frontpage/products/the-little-book-of-zx-spectrum-games?variant=22067220487">αυτή τη στιγμή πουλιέται προς 7,95€</a> - σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Αν φυσικά έχετε κι εσείς κάποιο soft spot για τον Spectrum στην καρδιά σας, εννοείται.<br /></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-59305649465877181412023-11-29T15:33:00.007+02:002023-11-29T15:33:41.905+02:00Φτιάξε το δικό σου arcade joystick. Τώρα μπορείς!<p style="text-align: justify;">Πόσες φορές δεν σας έχει τύχει να δοκιμάσετε κάποιο παιχνίδι σε έναν εξομοιωτή κάποιου 8/16bit home computer ή στο MAME και να σκεφτείτε "χμ, ωραίο, αλλά που να το παίξεις με τα πλήκτρα ή με το joypad"; Πολλές, είμαι βέβαιος. Αν κρίνω από μένα, τουλάχιστον...</p><p style="text-align: justify;">Βλέπετε, τα σύγχρονα χειριστήρια είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να βολεύουν στο να παίζει κανείς τα σύγχρονα παιχνίδια, αλλά δεν ταιριάζουν καθόλου στα arcades της χρυσής εποχής των δεκαετιών του '80 και του '90. Για αυτά, το ιδανικό θα ήταν κάτι σε δίκουμπο ή τρίκουμπο Tomahawk (αχ βρε Ανερούση, μας καλόμαθες). Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται τι θα λέγατε αν μαθαίνατε ότι υπάρχει η δυνατότητα - και με σχετικά μικρός κόστος, μάλιστα - να φτιάξετε το δικό σας USB arcade χειριστήριο; Όχι, σίγουρα δεν θα είναι Tomahawk ή PacMan, αλλά τη δουλίτσα σας θα την κάνετε. Έγραψα "να φτιάξετε" πριν, ε; Sorry, εννοούσα "να συναρμολογήσετε". Πιο απλά ακόμα!</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLvp9F_5qXblekBcnpcAHlQrlQK6BgwnQf7wLMVjYg2ZmDeoEAmWdAQMDDrnVjdKR_mKjcbYH8LlZP31T0hURBw0TTSfcjZVEHdINu5bjxPe4ukm8gUs-UiMFnFD7FNezuHk4aK5wCrj5s9l3e4FNmJ87jiH4Py2L3hdTEmU-8N9f1kAvc4pjVgBWR4k5Z/s3643/IMG_2043.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3643" data-original-width="2770" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLvp9F_5qXblekBcnpcAHlQrlQK6BgwnQf7wLMVjYg2ZmDeoEAmWdAQMDDrnVjdKR_mKjcbYH8LlZP31T0hURBw0TTSfcjZVEHdINu5bjxPe4ukm8gUs-UiMFnFD7FNezuHk4aK5wCrj5s9l3e4FNmJ87jiH4Py2L3hdTEmU-8N9f1kAvc4pjVgBWR4k5Z/w486-h640/IMG_2043.JPG" width="486" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Εδώ και 2-3 χρόνια κυκλοφορούν κάποια κιτ στο διαδίκτυο με arcade μοχλούς τύπου Sanwa, fire buttons και πλακέτα για να συνδέονται όλα αυτά, η οποία βγάζει έξοδο USB. Το κιτ αυτό θα το συναντήσετε συνηθέστερα ως "Zero Delay Arcade Kit", έρχεται από Κίνα και μπορείτε να το προμηθευτείτε από εκατοντάδες websites. Προσωπικά το εντόπισα στο Nettop, όπου υπήρχε διαθέσιμο όχι μονάχα το κιτ, αλλά και case για να τοποθετηθούν τα πάντα μέσα. Και όλα αυτά στη συνολική τιμή των 33,90€ για ένα 8κουμπο USB arcade χειριστήριο. Η τιμή παραήταν χαμηλή για να το προσπεράσω, οπότε πήγα σήμερα το πρωί και ψώνισα ένα σετάκι για να το συναρμολογήσω και να το δοκιμάσω και να σας πω εντυπώσεις.</p><p style="text-align: justify;">Θα πρέπει να τονίσω ότι αγοράζοντας το DIY arcade joystick kit συν το case δεν θα χρειαστείτε το παραμικρό έξτρα: οτιδήποτε απαιτείται για την κατασκευή/συναρμολόγηση του arcade controller περιλαμβάνεται στα πράγματα που θα ψωνίσετε.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9G_U1KKjVogVEdzEz35DCbpFXLg0ngaQju9dNMAIw_cIcKhgIgAcl0l-zbRrXBR8Qv2jor6H_ohiO2VYw0JQYybirLMt6hVRhJ5PBx3dyJPInFpxuu9kv1EmiTqPqlsYh-h2nsnyvCmSU-XfULg3KS2zamtoSQvQ8Z288t1R6dY-TEX4yw-xuzkHEc_ew/s4032/IMG_2022.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9G_U1KKjVogVEdzEz35DCbpFXLg0ngaQju9dNMAIw_cIcKhgIgAcl0l-zbRrXBR8Qv2jor6H_ohiO2VYw0JQYybirLMt6hVRhJ5PBx3dyJPInFpxuu9kv1EmiTqPqlsYh-h2nsnyvCmSU-XfULg3KS2zamtoSQvQ8Z288t1R6dY-TEX4yw-xuzkHEc_ew/w640-h480/IMG_2022.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Παρά το γεγονός ότι οι οδηγίες συναρμολόγησης απουσιάζουν, με λίγη κοινή λογική και ένα σταυροκατσάβιδο chances are ότι θα τη βρείτε σύντομα την άκρη. Δεν θα σας λιώσω στην πολυλογία, θεωρώ ότι για μία τόσο εύκολη κατασκευή το μόνο που χρειάζεται είναι να σας παραθέσω αρκετές φωτογραφίες, οπότε... ιδού:</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv8zUfdiD125aBuugmNt84CIkjRJk0OC9aEySvMYt3_Xz_KxSYhGRVny2NYwWtZAqvM5-VwIoI6OYC7dnGew7uIra60Sxb8Qx3bC0lvRq6TH0LaP_ezkP7BhgfEgwIgIdgvBUzx5yNZW83mOkNDcJjLLvbPeI_JbCUlq1Gl23CmaZOdH9F1WymzGnCxsRf/s4032/IMG_1997.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv8zUfdiD125aBuugmNt84CIkjRJk0OC9aEySvMYt3_Xz_KxSYhGRVny2NYwWtZAqvM5-VwIoI6OYC7dnGew7uIra60Sxb8Qx3bC0lvRq6TH0LaP_ezkP7BhgfEgwIgIdgvBUzx5yNZW83mOkNDcJjLLvbPeI_JbCUlq1Gl23CmaZOdH9F1WymzGnCxsRf/w640-h480/IMG_1997.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMRXBMHw2cFSnj7Zigm6XukhYdySLC_9SynzHzV8SUojz3di5x-t7iOW4Ixd0ozgiGymTIaIb6tMWKcwL2pr8Kmr5FlCmJtj7XKu6b_RVBNeooawH9_pSpOFEh2gjIMWv_6JBhTqPeynirm4_wwxZ8Qp9gC8x-2O5zn7zB_KdewbB4zUh25NnlWL8RNyxk/s4032/IMG_1998.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMRXBMHw2cFSnj7Zigm6XukhYdySLC_9SynzHzV8SUojz3di5x-t7iOW4Ixd0ozgiGymTIaIb6tMWKcwL2pr8Kmr5FlCmJtj7XKu6b_RVBNeooawH9_pSpOFEh2gjIMWv_6JBhTqPeynirm4_wwxZ8Qp9gC8x-2O5zn7zB_KdewbB4zUh25NnlWL8RNyxk/w640-h480/IMG_1998.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2ZzwTI2LtXuHn9sn6I2D3lHtl8ielWRJQ3Z-y_BmZX9ocwfBZjWZEqVNEEOqDt45UhGRBaktbohsMAuF9gXJBMQQc-GXfZ1RdL0kaTGHTA_bP7FjBwHZ8-N7ik-seAibaGU48ctCXciIpwS7x5eEaReihxQ4oxgA7vLGCvmHkRyYJDHOVfbCjfN9KFwjN/s4032/IMG_1999.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2ZzwTI2LtXuHn9sn6I2D3lHtl8ielWRJQ3Z-y_BmZX9ocwfBZjWZEqVNEEOqDt45UhGRBaktbohsMAuF9gXJBMQQc-GXfZ1RdL0kaTGHTA_bP7FjBwHZ8-N7ik-seAibaGU48ctCXciIpwS7x5eEaReihxQ4oxgA7vLGCvmHkRyYJDHOVfbCjfN9KFwjN/w640-h480/IMG_1999.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYXbc1LXHZZof6aRtaWG_nlz6xUnCzT-MaRvpnGrTpsuGe_a4-BytVGBcmarS4lzcL8qYGTzmXlB2BP3IRUlXxaj2wkPeCcdgByuKnPPhMaDc3s4Gfk3vb9v7h30-9hDeSlI8V6uFyTLhDj3V3K-vmM2Kwnz3mie1JZbW5Q6sl2CgZDBPqTLn7eI0nCxYV/s4032/IMG_2001.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYXbc1LXHZZof6aRtaWG_nlz6xUnCzT-MaRvpnGrTpsuGe_a4-BytVGBcmarS4lzcL8qYGTzmXlB2BP3IRUlXxaj2wkPeCcdgByuKnPPhMaDc3s4Gfk3vb9v7h30-9hDeSlI8V6uFyTLhDj3V3K-vmM2Kwnz3mie1JZbW5Q6sl2CgZDBPqTLn7eI0nCxYV/w640-h480/IMG_2001.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbWcClLt7isVplsWFILE84N68Dm24VuwMrSyQ7KU0QNDNCXav59PaqMlYbT6nfPz_Fj-ul5MayXFMKpwS7rucSHXNJxvBxjXEcRdPXkyvJRuJJZkd2VU5wF6pdLtL2sIuWuvDX24-IeIcWjjjMxP865XyNF6ziuBaubpHvaF_OTuIZI_NIqvn69R7vc7QO/s4032/IMG_2002.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbWcClLt7isVplsWFILE84N68Dm24VuwMrSyQ7KU0QNDNCXav59PaqMlYbT6nfPz_Fj-ul5MayXFMKpwS7rucSHXNJxvBxjXEcRdPXkyvJRuJJZkd2VU5wF6pdLtL2sIuWuvDX24-IeIcWjjjMxP865XyNF6ziuBaubpHvaF_OTuIZI_NIqvn69R7vc7QO/w640-h480/IMG_2002.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUkotK6MBi-b6gdqJhyphenhyphentZtm6kWaD88kSBLPvQWF7hg260Fu9XJk3xriPULldeJRGhP0-37T60VeDjD4Q0-D0UJjK5USW92BdXFKNBz2P8XxAXNGChiY-7qucBUq74D9mXTvA5YKZp1Eie71RhfflyY9s85a7ssmU0npe74_LudDfEcogS2tUn6D9qp06cK/s4032/IMG_2004.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUkotK6MBi-b6gdqJhyphenhyphentZtm6kWaD88kSBLPvQWF7hg260Fu9XJk3xriPULldeJRGhP0-37T60VeDjD4Q0-D0UJjK5USW92BdXFKNBz2P8XxAXNGChiY-7qucBUq74D9mXTvA5YKZp1Eie71RhfflyY9s85a7ssmU0npe74_LudDfEcogS2tUn6D9qp06cK/w640-h480/IMG_2004.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6L-ZdE9RPD0q0N2oWWkUmrReROa7tC-yfN927G1CeRjkbMYL_vZ8GNkdu2JLSfrEGLCHm5ywB60CLBHmPQtVBLndXAeTgqU8jMBBsqby76LuL7Fe3g-jaeY43vArD9W6HVL_b9LgFTdv0wHhIWwd67c6QGxZl7mRqJrdYREajw18-EU4BZhUpVG49x63E/s4032/IMG_2012.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6L-ZdE9RPD0q0N2oWWkUmrReROa7tC-yfN927G1CeRjkbMYL_vZ8GNkdu2JLSfrEGLCHm5ywB60CLBHmPQtVBLndXAeTgqU8jMBBsqby76LuL7Fe3g-jaeY43vArD9W6HVL_b9LgFTdv0wHhIWwd67c6QGxZl7mRqJrdYREajw18-EU4BZhUpVG49x63E/w640-h480/IMG_2012.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrttpBoRzvsNA_PhNq9ThL5leS6GJsmDhn2X1bwRMCRJAhZ1VzjkQXN7edr5vemB8HtstJQBNNMZ-D2NQhlNH2PB5cNqr9t7I5NQ3KoccuK5mcUg-U9SZUsUKoyF7IyJIpmVCLaNpwUwtTUE8QqmkwuixggpfgwYr_EtWr701xxgT2EtY02IEYyGO-Rv4x/s4032/IMG_2013.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrttpBoRzvsNA_PhNq9ThL5leS6GJsmDhn2X1bwRMCRJAhZ1VzjkQXN7edr5vemB8HtstJQBNNMZ-D2NQhlNH2PB5cNqr9t7I5NQ3KoccuK5mcUg-U9SZUsUKoyF7IyJIpmVCLaNpwUwtTUE8QqmkwuixggpfgwYr_EtWr701xxgT2EtY02IEYyGO-Rv4x/w640-h480/IMG_2013.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBt6AWpwnzTSJW9ucIe_GVi0Q14zDjLl0qiVaj_ZRzprLf1xE__9gtWaZf4bb1x_pNU_75q1en5Kip6cnkFqrps5-eI3XbS73Ygwnl255-VXQrM_OABYnLGQy2x3MnDGg2_WvTRXGK3HBbWSh0FukjJF_hI1Sr2Z_0pCSm-3fle6f1A3auvTkXqjq2pfJL/s4032/IMG_2014.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBt6AWpwnzTSJW9ucIe_GVi0Q14zDjLl0qiVaj_ZRzprLf1xE__9gtWaZf4bb1x_pNU_75q1en5Kip6cnkFqrps5-eI3XbS73Ygwnl255-VXQrM_OABYnLGQy2x3MnDGg2_WvTRXGK3HBbWSh0FukjJF_hI1Sr2Z_0pCSm-3fle6f1A3auvTkXqjq2pfJL/w640-h480/IMG_2014.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-ANNaTdJvk9BNtfRMHRp9iFcWFFftHBSW_E8HYFYAMUhk_7QrY5m61NWwHqEOVR9s80LT5AIMMv0ov5pF15L_lBEUnT3w2C49iNK601rsUeeObycpOKJ1KmAus0ywITf6npHI4TcV6EF-EKHZcEdArYyE_r1TXiVwvEkK0f5yf5pvg-G6P-eE0zz8KpZq/s4032/IMG_2015.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-ANNaTdJvk9BNtfRMHRp9iFcWFFftHBSW_E8HYFYAMUhk_7QrY5m61NWwHqEOVR9s80LT5AIMMv0ov5pF15L_lBEUnT3w2C49iNK601rsUeeObycpOKJ1KmAus0ywITf6npHI4TcV6EF-EKHZcEdArYyE_r1TXiVwvEkK0f5yf5pvg-G6P-eE0zz8KpZq/w640-h480/IMG_2015.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvRZ2wPK5BJdVHj9blJh2Z7rNAhHu0bqJQ2oqgZrzd0ohwq65UuFeB70cgLffpgTI6iTqkrcjiaca42wmLBqVJyvlm2uOj3zbBF-wkl8vnOa30-owCHmssOFqRSB-4J6Nqjzdj2OsqGJEB6zonw8HE6ABFjCxW7T19ExIzfrZZ1a1GkxnB_00K4mNuo4Ee/s4032/IMG_2016.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvRZ2wPK5BJdVHj9blJh2Z7rNAhHu0bqJQ2oqgZrzd0ohwq65UuFeB70cgLffpgTI6iTqkrcjiaca42wmLBqVJyvlm2uOj3zbBF-wkl8vnOa30-owCHmssOFqRSB-4J6Nqjzdj2OsqGJEB6zonw8HE6ABFjCxW7T19ExIzfrZZ1a1GkxnB_00K4mNuo4Ee/w640-h480/IMG_2016.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibAq9ooHfD0lY44IWncmlJwCtJOBVuQoEClAy_PZo2sMKwZb73f49raqgU6Kp09Asg2cEf4yBtpnjsxk59L5gOd9NddJqvnQ6yFU_-2CIfGp0rWltg5v3CNo_38HSgj02sCy6bNPn1t-vVXuSGXKaKYV1CLZ6yixEsNxSOKcg_wPI4CJrXCeFu1UR8xHYC/s4032/IMG_2017.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibAq9ooHfD0lY44IWncmlJwCtJOBVuQoEClAy_PZo2sMKwZb73f49raqgU6Kp09Asg2cEf4yBtpnjsxk59L5gOd9NddJqvnQ6yFU_-2CIfGp0rWltg5v3CNo_38HSgj02sCy6bNPn1t-vVXuSGXKaKYV1CLZ6yixEsNxSOKcg_wPI4CJrXCeFu1UR8xHYC/w640-h480/IMG_2017.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7mD6W8rWEaygCGwgB1beYcnel0A51W1z9QeJ3LPCa3uNpyGLZgIICs1SA5YUnqKjnxHyQKXjgTxKO1ilkKK10wK4KjRhdFny57p3CYeUKkJC7e6RiAGG1hCpj5sPPqCS90WhfmIWiyAAkdhHwqqL3HJNEfGZuuGQBfE4DtqPVg8XDSv_YSY58T9i40Gty/s4032/IMG_2018.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7mD6W8rWEaygCGwgB1beYcnel0A51W1z9QeJ3LPCa3uNpyGLZgIICs1SA5YUnqKjnxHyQKXjgTxKO1ilkKK10wK4KjRhdFny57p3CYeUKkJC7e6RiAGG1hCpj5sPPqCS90WhfmIWiyAAkdhHwqqL3HJNEfGZuuGQBfE4DtqPVg8XDSv_YSY58T9i40Gty/w640-h480/IMG_2018.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfdBorCJk9X4H5H_DmvjYWbTkGu_OMY9yNWzceWbREIgdruPZGHrq3TZHe4mhP2OYEasSadDG5SkyMvakEI64V2K0lo6XMXdtvq62y_SRDorRo9EWbl2RQR6ouRkSaRtV-5kbKxEi_n9gilyqCK5Fi5SbIfDv0RnlJbMhQA9fJThNS_39pNL7Qa72unfVa/s4032/IMG_2020.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfdBorCJk9X4H5H_DmvjYWbTkGu_OMY9yNWzceWbREIgdruPZGHrq3TZHe4mhP2OYEasSadDG5SkyMvakEI64V2K0lo6XMXdtvq62y_SRDorRo9EWbl2RQR6ouRkSaRtV-5kbKxEi_n9gilyqCK5Fi5SbIfDv0RnlJbMhQA9fJThNS_39pNL7Qa72unfVa/w640-h480/IMG_2020.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Το joystick μπορεί να συναρμολογηθεί ώστε να προκύψει με τα fire buttons είτε αριστερά είτε δεξιά. Μεγαλωμένος κι εγώ στα μέρη μας και συνηθισμένος στα πάλαι ποτέ ουφάδικα της επικράτειας, προτίμησα να τοποθετήσω το μοχλό στα δεξιά και τα κουμπιά στα αριστερά. Επίσης υπάρχει και η δυνατότητα να βιδωθεί και ανάποδα η επάνω επιφάνεια του joystick και να μπουν τα 2 μικρότερα buttons στην πάνω πλευρά. Ό,τι προτιμάει ο καθένας και όπως βολεύεται.</p><p style="text-align: justify;">Το joystick αναγνωρίζεται άμεσα από τα Windows ως "Generic USB Joystick" και θεωρώ ότι θα πρέπει να παίζει... παντού, αλλά δεν θα σας πω ψέματα, δεν είχα χρόνο για δοκιμές σε Linux, MacOS και TheC64. Πιστεύω ότι με μια σύντομη αναζήτηση στο internet θα μπορέσετε να επιβεβαιώσετε τη συμβατότητά του με άλλα λειτουργικά και συσκευές.</p><p style="text-align: justify;">Το σημαντικό είναι ότι παίζει κατευθείαν σε MAME και σε διάφορους εξομοιωτές για home computers. Να τονίσω ότι το case διαθέτει και 4 ευμεγέθεις βεντούζες και ότι στη συσκευασία περιλαμβάνονται συνολικά 8 μεγάλα buttons και 2 μικρότερα. Το case πάντως έχει έτοιμες τρύπες για τον μοχλό και 6 buttons, οπότε τα τελευταία 2 μάλλον θα σας περισσέψουν (εκτός κι αν κάνετε έξτρα τρύπες).</p><p style="text-align: justify;">Η αίσθηση του μοχλού και των κουμπιών στα παιχνίδια είναι καλή, χωρίς όμως να πλησιάζει αυτή των χειριστηρίων του Ανερούση. Τα τελευταία γνωρίζουμε άπαντες ότι ανήκουν σε μία ολιγομελή, δική τους κατηγορία και όλα τα υπόλοιπα έπονται.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioSUg3TIEyIWUnYf3iKS7oshKfQAUfR93P9vRs7OcAItzFp_91u0_ix7mBhwspXBVRacG-fe4SZia0sShxxid0dc69LdEuoosc-urVZKghFYljOdgTh_4xQlvlyW9sRcrpeg3enQGtWearA5J-WzVYBVelznLLSw7a7jcEaGo25gdaBLAiYC13HVtXkWXK/s4032/IMG_2021.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioSUg3TIEyIWUnYf3iKS7oshKfQAUfR93P9vRs7OcAItzFp_91u0_ix7mBhwspXBVRacG-fe4SZia0sShxxid0dc69LdEuoosc-urVZKghFYljOdgTh_4xQlvlyW9sRcrpeg3enQGtWearA5J-WzVYBVelznLLSw7a7jcEaGo25gdaBLAiYC13HVtXkWXK/w640-h480/IMG_2021.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Συγκριτικά με άλλα joysticks - και ειδικά με αυτά με Sanwa ή "τύπου Sanwa" μοχλούς - το Zero Delay Arcade Kit δεν έχει να ζηλέψει το παραμικρό. Ειδικά το σετ που προμηθεύτηκα από το Nettop έρχεται σε συνολικά πολύ καλή τιμή, αφού με τα στάνταρ του 2023 με 33,90€ με το ζόρι αγοράζει κανείς μονόκουμπο arcade χειριστήριο και όχι οχτάκουμπο. Για να επιστρέψω στην αίσθηση του χειριστηρίου θα πω ότι αυτή είναι ικανοποιητική στην πλειονότητα των παιχνιδιών, και μόνο στα vertically & horizontally scrolling shoot 'em ups αισθάνεσαι ότι η διαδρομή του μοχλού ιδανικά θα έπρεπε να είναι λίγο μικρότερη. Συνολικά πάντως οι εντυπώσεις είναι θετικές και το όλο πακέτο είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως "τίμιο". Ως τέτοιο θεωρώ πως αξίζει να το δοκιμάσετε - ειδικά αν δεν διαθέτετε κάποιο άλλο arcade χειριστήριο με USB σύνδεση... <br /></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-62367402527453333682023-11-24T10:17:00.006+02:002023-11-24T10:22:09.490+02:00Mojo για Commodore 64: let the good times... scroll!<div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Το έχω ξαναγράψει - και μάλιστα ιδιαίτερα πρόσφατα: για εμένα ένα καλό demo οφείλει πρωτίστως να με κερδίσει αισθητικά. Ίσως και σεναριακά. Το τεχνολογικό κομμάτι προφανώς και το εκτιμώ ιδιαιτέρως, αλλά να, επειδή πλέον αντιμετωπίζω τα demos ως δημιουργίες που θα μπορούσαν να εκληφθούν και ως έργα τέχνης, δεν μπορώ να σταθώ αποκλειστικά και μόνο σε αυτό. Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για τον μικρό (?) Dony κάθε φορά που βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα demo που έχει κάτι να του πει και που τον ιντριγκάρει αισθητικά. Ανεξαρτήτως πλατφόρμας, προφανώς. Στην τέχνη δεν χωράει τεχνολογικός ρατσισμός, άλλωστε.</p><p style="text-align: justify;">Όπως καταλαβαίνετε, ένα demo που ξεκινάει με το Breaking the Law των Judas Priest έχει αρκετές - έως και πολλές - πιθανότητες να με κερδίσει. Το τρίξιμο της βελόνας του πικάπ πάνω στο βινύλιο, ο νεαρός μεταλλάς που απολαμβάνει πρωτόλεια demos και γιγαντιαίους text scrollers στον 64άρη, "what's not to like?" που θα έλεγε και μια ψυχή. Η ζωή μου στα 80s. Και μετά, σαν βαλτοί από τον Εξαποδώ, οι coders και οι artists των Bonzai και Pretzel Logic μας ρίχνουν μονομιάς βαθειά στην κατάθλιψη: "what happened to my life?". "Time changes everything. Did it change you too?". Μέση ηλικία. Η ρουτίνα της καθημερινότητας. Φίλοι πουθενά και η τηλεόραση να σε βομβαρδίζει με ειδήσεις για πολέμους, πανδημίες, καταστροφές. Και εσύ να αισθάνεσαι σαν μέλος μιας ορδής από Lemmings που βαδίζουν ολοταχώς στην κρεατομηχανή. "Welcome to the machine". Ο πρωταγωνιστής του demo - που θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από εμάς - καταρρέει και παραδίνεται στο αναπόφευκτο με μία τελευταία σκέψη: "is this my life?". The end.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFQIIBivKRYT_pi1nQEueO6vK7C8xLxaEV1qA1NgZ8VQJI7ahE6biJ9Rfv8PyzftQfDHjZm67xyG5BhTCKDTMy_7uBcPZh0HC0u2ebjuoaXU2sunWjORzChjn1A-XJIz7KQfjVWWpZTH02nl3avO84ce6rmuUgieVb-coYOpD4iftckrm61q0HJSJU1PqF/s857/Clipboard01.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="652" data-original-width="857" height="486" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFQIIBivKRYT_pi1nQEueO6vK7C8xLxaEV1qA1NgZ8VQJI7ahE6biJ9Rfv8PyzftQfDHjZm67xyG5BhTCKDTMy_7uBcPZh0HC0u2ebjuoaXU2sunWjORzChjn1A-XJIz7KQfjVWWpZTH02nl3avO84ce6rmuUgieVb-coYOpD4iftckrm61q0HJSJU1PqF/w640-h486/Clipboard01.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Ή μήπως όχι;</p><p style="text-align: justify;">"Together". Καρδούλες. "Friendship". Αστέρια. "Demo is life". Οι δημιουργοί του Mojo αποφασίζουν (ευτυχώς) πριν μας ρίξουν στα αντικαταθληπτικά να ολοκληρώσουν το έργο τους με μηνύματα αισιοδοξίας. Τίποτα δεν χάθηκε. Mojo. The doctor is here. Let the good times scroll. Μήπως η αλήθεια τελικά δεν κρύβεται στους Sex Pistols αλλά πίσω από τους χοροπηδηχτούς χαρακτήρες ενός χαρούμενου text scroller;</p><p style="text-align: justify;">Και το demo ολοκληρώνεται - μετά από αρκετή ώρα, είναι η αλήθεια - όπως άρχισε: Judas Priest, Breaking the Law και Commodore 64. Τι από αυτά δε μπορείτε να χαρείτε ακόμα; Μη στέκεστε στα χρόνια που πέρασαν, ξαναβρείτε το χαμένο σας ενθουσιασμό και ξεφύγετε από τη μιζέρια της καθημερινότητας. Demo is life. Και όχι μόνο.</p><p style="text-align: justify;">Φυσικά, μη νομίσετε διαβάζοντας τα παραπάνω ότι το Mojo στις 4 πλευρές δισκέτας που καταλαμβάνει δεν βρίθει όμορφων γραφικών, εντυπωσιακών εφέ - ειδικά αυτό με τα ντόμινο που πέφτουν σε high resolution είναι ασύλληπτο - και (σε σημεία) καλής μουσικής. Είναι μια πολύ ολοκληρωμένη δημιουργία που αξίζει να την παρακολουθήσετε. Να, γι' αυτό σας έβαλα και το βιντεάκι παρακάτω βρε!<br /></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/YbkTSNev78A?si=ZX6NMiMbnZ0jIre9" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-51161282603501749952023-11-22T18:40:00.010+02:002023-11-22T18:51:24.867+02:00The Kessler Incident: όταν το Megadrive έχει κέφια<p style="text-align: justify;">Το να πω ότι δε νιώθω καμία ιδιαίτερη συμπάθεια για τις παιχνιδομηχανές π.P. (προ <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/PlayStation_(console)">Playstation</a>) θα είναι μάλλον understatement. Και πώς δηλαδή να συμπαθήσω αυτά τα μηχανήματα που θα μπορούσαν δυνητικά με το hardware που διέθεταν να ήταν εξαιρετικά home computers για την εποχή τους αλλά αρκούνταν στο να παίζουν μόνο video games; Don't get me wrong, καλά και άγια τα video games προφανώς, αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να επιλέξω μία "dummy" κονσόλα αντί για έναν υπολογιστή. Κι ας έχει αυτός χειρότερα παιχνίδια: τουλάχιστον κάνει και άλλα πράγματα, μπορεί να σου προσφέρει και τη χαρά της δημιουργίας πέρα από την ικανοποίηση του high score. Αμ το άλλο; Οι 8bit και 16bit κονσόλες της <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sega">Sega</a> και της <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Nintendo">Nintendo</a>, αν τις άναβες χωρίς cartridge έδειχναν απλά μια μαύρη οθόνη! Βάλε βρε καρμίρη Γιαπωνέζε ένα logo, δυο γραμμές κείμενο, κάτι τέλος πάντων. Ακόμα και η <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Amiga">Amiga</a> που τελικά έφτασε να απευθύνεται στο ίδιο κοινό είχε το χεράκι με τη δισκέτα. Και από το KS2.x και μετά και animation με floppy disk. Κάτι <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Super_Nintendo_Entertainment_System">SNES</a> και κάτι <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sega_Genesis">Megadrive</a> χαμπάρι δεν έπαιρναν: μια μαύρη οθόνη και τέλος. "Παίζουμε μόνο παιχνίδια κύριος, χωρίς παιχνίδι ούτε ένα pixel δεν σου ανάβουμε". Αίσχος, αν θέλετε τη γνώμη μου. Αμ το άλλο πού το πάτε; Αυτά το joypads της κακιάς ώρας - ειδικά της Nintendo - την ίδια στιγμή που στους υπολογιστές μπορούσες να απολαύσεις τα controllers του <a href="https://retroplanetmagazine.blogspot.com/2023/05/retro-planet.html">Ανερούση</a>; Πού πας βρε Καραμήτρο με το joypad που είναι σαν κουτί τσίχλες;</p><p style="text-align: justify;">Φυσικά, αυτή είναι η δική μου οπτική, η δική μου προσέγγιση στο θέμα και η δική μου γνώμη. Τα δεκάδες εκατομμύρια κονσολών της εποχής που πουλήθηκαν είναι μία τουλάχιστον ένδειξη ότι δεν το έβλεπαν άπαντες το θέμα με τον ίδιο τρόπο. Ας είναι. Δεν θα σκάσω κιόλας!</p><p style="text-align: justify;">Όμως, οφείλω να ομολογήσω ότι μία από αυτές τις κονσόλες την συμπαθούσα. Και αυτή ήταν η Genesis - το Megadrive στα μέρη μας. Η 16μπιτη ναυαρχίδα της εποχής για την Sega είχε κάτι που δε με άφηνε αδιάφορο, ήτοι εξαιρετικές μεταφορές των coin ops της εταιρίας. Κουβαλώντας τα παιδικοεφηβικά τραύματα από το αισχρό <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Out_Run">Out Run</a> της Amiga έμεινα παγωτό όταν έπαιξα το ίδιο παιχνίδι στο (παρομοίων δυνατοτήτων) Megadrive. Και με αυτή την αφορμή μαλάκωσε και η στάση μου απέναντι στη συγκεκριμένη παιχνιδομηχανή. Ακόμα και τώρα που έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια από τη στιγμή που αποχωρίστηκα την original Megadrive μου και την (αρκετά αξιόλογη) συλλογή μου από παιχνίδια δεν παύω να σκάω ένα αμυδρό χαμόγελο κάθε φορά που διαβάζω για κάποια νέα κυκλοφορία για την εν λόγω κονσόλα. Και μια τέτοια κυκλοφορία ήταν και το <a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=94957">The Kessler Incident</a>, το ολοκαίνουριο demo του group <a href="http://www.resistance.no/">Resistance</a> για την πλέον επιτυχημένη παιχνιδομηχανή της Sega.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1WKUcd5brsr7Ycso-06ZUYq-TzzNsEcrNWlUlKHn97Jh06aYsYzdFHPHThX0WPM0qnXjBP3cZUTDPPTubf5IBqxx_B3cN3Teuq1RjAyB9h9CKMoS55QHPbhUoBdOz7S1QecYffWsIq4s95K1azwS4AhnE0yEtoZHVFEOCchyb13kpZu8s27ClzeJUHEiJ/s957/maxresdefault.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="957" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1WKUcd5brsr7Ycso-06ZUYq-TzzNsEcrNWlUlKHn97Jh06aYsYzdFHPHThX0WPM0qnXjBP3cZUTDPPTubf5IBqxx_B3cN3Teuq1RjAyB9h9CKMoS55QHPbhUoBdOz7S1QecYffWsIq4s95K1azwS4AhnE0yEtoZHVFEOCchyb13kpZu8s27ClzeJUHEiJ/w640-h366/maxresdefault.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Το The Kessler Incident έχει όλα τα στοιχεία που προσωπικά ψάχνω σε ένα demo: απαράμιλλη σκοτεινή, goth και δυστοπική αισθητική, που φέρνει σε video clip του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Marilyn_Manson">Marilyn Manson</a>. Καλή μουσική. Εντυπωσιακά εφέ. Πλήρη απουσία βαρετών/κουραστικών/μονότονων parts. Και, κυρίως, αισθητική και θεματική ισορροπία. Θα μου πείτε "μα είναι κάτι λιγότερο από 5 λεπτά, πώς να μην ισορροπεί θεματικά;". Αστειεύεστε, προφανώς. Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα παραγωγών που "το έχασαν" σε αυτό το κομμάτι, στην προσπάθειά τους να ρίξουν το βάρος σε κάποιο εντυπωσιακό εφέ, στην κατάρριψη του παγκόσμιου ρεκόρ σε BOBs, rasterbars και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Όχι, το The Kessler Incident δεν ταλαιπωρείται από τέτοιες αστοχίες. Παρακολουθήστε το απλά και θα καταλάβετε.</p><p style="text-align: justify;">Α, και να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι παρουσιάστηκε στο demoparty Xenium 2023 τον Αύγουστο που μας πέρασε. Είναι και φρεσκαδούρα, δηλαδή. Και πήρε και την πρώτη θέση αν αυτό έχει κάποια σημασία (hint: δεν έχει)...</p><p style="text-align: left;"></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/Brp8N3evnJk?si=I__8WGKax7H6kVau" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-16486923377069861752023-11-06T20:40:00.000+02:002023-11-06T20:40:39.498+02:00Tony: απλό, όμορφο και... χαώδες!<p style="text-align: justify;">Εντάξει, όταν φτάνουν στ' αυτιά σου τα νέα για το νέο παιχνίδι που κυκλοφόρησε η Monochrome Productions ίσως μπορείς να κάνεις την αρκετά ασφαλή πρόβλεψη ότι το αποτέλεσμα θα απέχει αρκετά από αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως... χρωματική πανδαισία. Και έτσι είναι: το <a href="https://monochrome-productions.itch.io/tony">Tony</a>, η ολοκαίνουρια παραγωγή του ιδιαίτερου αυτού label, πέρα του ότι δεν είναι ακόμα 100% ολοκληρωμένο (πρόκειται περί demo έκδοσης), είναι τόσο ασπρόμαυρο που πιο πολύ πεθαίνεις!</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheLk9-ok7qpNZpnj0QDDsNsl0zxen0aRJzhJx9NZX_7A6nWwwNhZqyYmyIsVNLdY4a9uUv0CtJpVvG-J_pJnCADoxlYUkDS71xGVnK64aeAIAq5A-Fhh3pPA0nsnZHGMYBNQSlN7ICFp-AdRArGOnxfncaeMaknVJF6JIt4FIK9KOyjzFQpIntoF8yOgjA/s768/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="544" data-original-width="768" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheLk9-ok7qpNZpnj0QDDsNsl0zxen0aRJzhJx9NZX_7A6nWwwNhZqyYmyIsVNLdY4a9uUv0CtJpVvG-J_pJnCADoxlYUkDS71xGVnK64aeAIAq5A-Fhh3pPA0nsnZHGMYBNQSlN7ICFp-AdRArGOnxfncaeMaknVJF6JIt4FIK9KOyjzFQpIntoF8yOgjA/w640-h454/1.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Φυσικά, σε αυτό το σημείο ίσως κάποιος να αναρωτηθεί γιατί μπήκα στον κόπο να γράψω για ένα demo παιχνιδιού και δη ασπρόμαυρο, από τη στιγμή που τα τελευταία χρόνια δεν γράφω για άλλα και για άλλα. Η απάντηση είναι διότι α) είχα όρεξη και β) επειδή το demo του Tony είναι σαφέστατα ανώτερο από το 90% (και βάλε) των ολοκληρωμένων platformers που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια για τα 8μπιτα. Τόσο απλά.</p><p style="text-align: justify;">Αν ξεκινήσουμε από τα γραφικά, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία συνειδητή επιλογή του developer που αποφάσισε να δημιουργήσει τα καλύτερα δυνατά μονόχρωμα, high resolution (για τα δεδομένα του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64">Commodore 64</a>) γραφικά, χωρίς να παιδευτεί με χρωματικούς περιορισμούς, attribute clashing και λοιπά βάσανα που βιώνουν όσοι βουτούν στον ωκεανό των 16 χρωμάτων του 64άρη! Τα γραφικά του Tony λοιπόν δεν είναι απλά λεπτομερή και καλοσχεδιασμένα, αλλά είναι τόσο προσεγμένα και αξιόλογα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι "μα γιατί δεν τα φτιάχνουν όλα ασπρόμαυρα"; Έλα μου ντε, αν μπορούσαν να διατηρηθούν σε αυτό το επίπεδο τότε ναι, μάλλον δεν θα έλειπε σε κανέναν το χρώμα.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA_6c2IvhyphenhyphenmVDFBODTJNZ-oBpeE5S3JFOkfyLhmabw44TrXbnccDhl_5DOf7O-amcnw4RfSFupRNCcy7IK3NitjDsqUnH6ouWG13vkJMbn_IWKc4n4nz9y8Xf42drQIgL9Rv_EZ7OV_9I7x5dBJce-avdemGtdIqLOHVmXlsoEbOhucgZ7E-D0xAVQjgMQ/s768/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="544" data-original-width="768" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA_6c2IvhyphenhyphenmVDFBODTJNZ-oBpeE5S3JFOkfyLhmabw44TrXbnccDhl_5DOf7O-amcnw4RfSFupRNCcy7IK3NitjDsqUnH6ouWG13vkJMbn_IWKc4n4nz9y8Xf42drQIgL9Rv_EZ7OV_9I7x5dBJce-avdemGtdIqLOHVmXlsoEbOhucgZ7E-D0xAVQjgMQ/w640-h454/2.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Αλλά δεν είναι μονάχα τα γραφικά: το Tony είναι ένα πολύ αξιόλογο platform game με απλό, άμεσο και λειτουργικό χειρισμό, που δεν σου σπάει τα νεύρα αλλά και που μάλλον είναι απίθανο να το ολοκληρώσει κάποιος καθώς έχει... αμέτρητες οθόνες! Και εδώ είναι που εύλογα αναρωτιέσαι "αν έχει τόσες πίστες το demo πόσες θα έχει δηλαδή το ολοκληρωμένο παιχνίδι;". Δεν ξέρω, ειλικρινά, η δουλειά που έχει γίνει είναι εντυπωσιακή από κάθε άποψη - μέχρι και η μουσική είναι καλή!</p><p style="text-align: justify;">Εν τω μεταξύ, σαν κερασάκι στην τούρτα, η Monochrome Productions μας δίνει το Tomy όχι μονάχα δωρεάν (είπαμε, είναι demo), αλλά μας παρέχει και τη δυνατότητα για αθανασία, άπειρες ζωές και πολλές ακόμα ευκολίες που θα μας βοηθήσουν να ολοκληρώσουμε το παιχνίδι. Το οποίο όμως είναι τόσο... αχανές, που σίγουρα χρειάζεται ένας χάρτης - ακόμα κι αν παίζει κάποιος με όλα τα cheats ενεργοποιημένα.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7mfTduC_294dRO5NGY2_HlqyOwifDm-KPdkK9Bvpdg7BHYdr-NAZ0l_u9y6zRsyNV-z15Xe_-bbOPM9U2mQiHE-RwFtzzVHIUKseaKj0hbJD_r7DCikdiXB0Sq-yuvJ65MQwaqqYFxtvmsO2bKhNH_8SZnvQ_r58AtZw80DLSb9qshYEJmiGu7M6wG1z2/s768/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="544" data-original-width="768" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7mfTduC_294dRO5NGY2_HlqyOwifDm-KPdkK9Bvpdg7BHYdr-NAZ0l_u9y6zRsyNV-z15Xe_-bbOPM9U2mQiHE-RwFtzzVHIUKseaKj0hbJD_r7DCikdiXB0Sq-yuvJ65MQwaqqYFxtvmsO2bKhNH_8SZnvQ_r58AtZw80DLSb9qshYEJmiGu7M6wG1z2/w640-h454/3.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Δείτε και κατεβάστε το Tomy <a href="https://monochrome-productions.itch.io/tony">από την σελίδα του</a>, το αξίζει και με το παραπάνω. Είναι μία από τις πλέον ποιοτικές παραγωγές των τελευταίων ετών για τον Commodore 64 - ειδικά στην κατηγορία των platform games χωράει άνετα στην πρώτη πεντάδα. Ας ελπίσουμε να κυκλοφορήσει και η ολοκληρωμένη έκδοσή του σύντομα...<br /></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-72266467949889749412023-10-30T15:55:00.001+02:002023-10-30T15:55:49.154+02:00The Spectrum Show επεισόδιο 134<p style="text-align: justify;">Καθώς ένας ακόμα μήνας βαίνει προς την ολοκλήρωση και ετοιμάζεται να εισέλθει οριστικά και αμετάκλητα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (κατά την Παπανδρεϊκή φρασεολογία), ένα ακόμα επεισόδιο του <a href="https://www.thespectrumshow.net/">The Spectrum Show</a> αναρτήθηκε στο <a href="https://www.youtube.com/">YouTube</a> από τον <a href="https://www.thespectrumshow.net/about-me.html">Paul Jenkinson</a> προκειμένου να τιθασεύει τις ορέξεις των απανταχού Spectrumάδων.</p><p style="text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_GDHHqW9fDCyeExQoTXkgzDX_QWcKMLA8Y-mlwvzFllwNsIYPWl6zC1sD32hppWKhXFdtp6XCCX5LbvvR7ZxkJDMewnM2fY9xab1e65PfGexJETZUUr-BcJsxpG4v0RllCc61QRY4edLt16WgN6mrjPMplwGLOBS2PcjAmPwzLCLb8EGaHV6AL9ySqsW6/s3777/Clipboard01.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2416" data-original-width="3777" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_GDHHqW9fDCyeExQoTXkgzDX_QWcKMLA8Y-mlwvzFllwNsIYPWl6zC1sD32hppWKhXFdtp6XCCX5LbvvR7ZxkJDMewnM2fY9xab1e65PfGexJETZUUr-BcJsxpG4v0RllCc61QRY4edLt16WgN6mrjPMplwGLOBS2PcjAmPwzLCLb8EGaHV6AL9ySqsW6/w640-h410/Clipboard01.jpg" width="640" /></a><br /></p><p style="text-align: justify;">Αυτή τη φορά ο ανύποπτος θεατής διαπιστώνει με ικανοποίηση ότι τα hardware reviews επανήλθαν, προς τέρψη όλων όσων μεγάλωσαν με το Computer Για Όλους, το Pixel, το Your Computer, το Byte και άλλους εκλεκτούς εκπροσώπους του τεχνικού τύπου των 80s. Γιατί, για την πλειονότητα των αναγνωστών αυτών των εντύπων τα hardware reviews αποτελούσαν την κορυφαία στιγμή του κάθε τεύχους - και κάποιες συνήθειες όπως ξέρουμε δεν αλλάζουν. Στο νέο επεισόδιο του The Spectrum Show φιλοξενείται το ενδιαφέρον - αλλά και αρκετά σπάνιο - Kempston disk interface, ένα hardware add-on από την εταιρία που ήταν υπεύθυνη για το πλέον διάσημο joystick interface της ιστορίας του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum">Spectrum</a>.</p><p style="text-align: justify;">Φυσικά έχουμε και παρουσιάσεις παλιών και νέων παιχνιδιών, type ins, καθώς και την κουβεντούλα μεταξύ Paul και Geoff για τα "frustrating" παιχνίδια του Spectrum. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, για κάποια ελάχιστα εξ' αυτών, αφού για να αναφερθεί κάποιος σε όλους τους τίτλους της (μη) συμπαθούς αυτής κατηγορίας θα χρειάζονταν... μήνες!</p><p style="text-align: justify;">Μη σας τα γράφω όμως εγώ αφού μπορείτε απλά να τα παρακολουθήσετε στο βίντεο, έτσι δεν είναι; Αράξτε λοιπόν και πατήστε το εικονίδιο του play στο παράθυρο που ακολουθεί.</p><p style="text-align: justify;"></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/_eCU5kQ7LWI?si=sUbUniz_uja4tYw_" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-73837350475843859402023-10-15T20:40:00.004+03:002023-10-15T20:41:13.622+03:00Amtix!CPC Annual 2023<div><div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Στη βράση κολλάει το σίδερο, έτσι δε λένε; Αφού λοιπόν σας έγραψα για το <a href="https://www.pixel.addict.media/shop/amstrad-addict-magazine">Amstrad Addict</a> τι καλύτερο από το να επανέλθω άμεσα με το... αντίπαλο δέος (δεν ισχύει αυτό στ' αλήθεια), το <a href="https://fusionretrobooks.com/collections/amtixcpc">Amtix!CPC</a>; Και μάλιστα με την ετήσια έκδοσή του για το 2023;</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQgfLWWDpPqSvU5GQ6RgQTlJC6PNee0CPo1jNSZo3eLllL4RNjCwD-aYo_LCA3ZTPxnfd9twZ5EcFPFmKMigFdjsRP0x9LVy4AfB9FWoBel-bgwF4KSpTBhC0nNiGk1lHu7B0g1KoRsZe7Z1DNK5Bmocfp2C1ed7cNRYKBR6gXgGzAgOOmvuH5VvK9q-7v/s1024/IMG_1871.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="768" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQgfLWWDpPqSvU5GQ6RgQTlJC6PNee0CPo1jNSZo3eLllL4RNjCwD-aYo_LCA3ZTPxnfd9twZ5EcFPFmKMigFdjsRP0x9LVy4AfB9FWoBel-bgwF4KSpTBhC0nNiGk1lHu7B0g1KoRsZe7Z1DNK5Bmocfp2C1ed7cNRYKBR6gXgGzAgOOmvuH5VvK9q-7v/w480-h640/IMG_1871.JPG" width="480" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Εννοείται ότι το (μικροσκοπικό) αυτό βιβλιαράκι το έχω στα χέρια μου από την αρχή του τρέχοντος έτους, μαζί με τα αντίστοιχα για Amiga, Spectrum και Commodore 64, ήτοι τα <a href="https://onlyamiga.blogspot.com/2023/01/zzap-amiga-annual-2023-too-little-too.html">Zzap!Amiga</a>, <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/2023/09/crash-annual-2023.html">Crash</a> και <a href="https://fusionretrobooks.com/collections/frontpage/products/zzap-64-annual-2023?variant=39936770146398">Zzap!64</a>. Έλεγα κάθε τόσο και λιγάκι να γράψω κατιτίς μα όλο το ανέβαλλα, με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει στα μέσα Οκτωβρίου και να μην έχω αναφερθεί ακόμα στην ετήσια έκδοση του Zzap!64 για το 2023, ενώ σε κανένα μήνα θα κυκλοφορήσει αυτή του 2024!</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh22C60uwek_UWZtEHSIKrg3ksblaBNY6y6Dqr_-s5ueyxzluR4GW6DUOqq1uFDKVSBFGMSsIcV16zuH15MOryEFdSdxQ1vLl1bB0gJ-fSiRLLSlqo64lCsON10JbBD4lh0jiiBYF2dn3xETBd97xKOufzTj-PZmXLaFSGJyGMmM3Qc5UBeQ4Y8-W4B-YI2/s1024/IMG_1872.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh22C60uwek_UWZtEHSIKrg3ksblaBNY6y6Dqr_-s5ueyxzluR4GW6DUOqq1uFDKVSBFGMSsIcV16zuH15MOryEFdSdxQ1vLl1bB0gJ-fSiRLLSlqo64lCsON10JbBD4lh0jiiBYF2dn3xETBd97xKOufzTj-PZmXLaFSGJyGMmM3Qc5UBeQ4Y8-W4B-YI2/w640-h480/IMG_1872.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Πίσω στο Amtix!CPC, το περιοδικάκι (επειδή τυπώνεται σε Α5) συνεχίζει να κυκλοφορεί ακόμα, περίπου κάθε 3 μήνες. Και γράφω "περίπου" επειδή κάποιες φορές καθυστερεί κανένα μήνα, αλλά είμαστε στο 2023 και μιλάμε για περιοδικό για Amstrad, έτσι; Δεν είναι να πεις ότι θα πουλιέται και σαν ζεστό ψωμί. Τέλος πάντων, το Annual 2023 είναι στην ουσία ένα ποτ-πουρί, ένα Best of των τευχών του Amtix!CPC που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2022. Δηλαδή η ύλη του δεν είναι νέα, αλλά στις σελίδες του βρίσκουμε ό,τι πιο ενδιαφέρον δημοσιεύτηκε στη διάρκεια της (προηγούμενης) χρονιάς. Φυσικά, για κάποιον που δεν έχει διαβάσει τα τριμηνιαία τεύχη μικρό το κακό, αφού όλη η ύλη θα του φαίνεται καινούρια.</p><p style="text-align: justify;">Η ετήσια έκδοση του Amtix!CPC έχει 120 σελίδες μαζί με το χοντρό εξώφυλλο και δείχνει πολύ ποιοτική. Δυστυχώς, η επιλογή - για οικονομικούς λόγους - του A5 format το καθιστά δύσκολο στην ανάγνωση, ειδικά για ανθρώπους που έχουν μπει στην πέμπτη δεκαετία της ζωής τους και βιώνουν την κατακόρυφη πτώση στην όρασή τους. Κυκλοφορεί βέβαια και σε μέγεθος Α4, με την ίδια ακριβώς ύλη και την ίδια σελιδοποίηση, αλλά η έκδοση αυτή είναι ακριβότερη.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghbPMYoz8WGbRXun8qwqNt-oNES2OG2DA3o4-N5ipqb4PdRrbfhkN6lqXLyonl5vDk3wcobZJqs6nzqFYf2_CFReD9AjPM6FWqsAu6pt1kJSRT34gmZYANE4ZpSR27fO4zsWKKOuHV9BOsYi2IxVj6G2gAbPDMlvIAga38TJW8S9Mv4U9u8EwSZVTPywQE/s1024/IMG_1873.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghbPMYoz8WGbRXun8qwqNt-oNES2OG2DA3o4-N5ipqb4PdRrbfhkN6lqXLyonl5vDk3wcobZJqs6nzqFYf2_CFReD9AjPM6FWqsAu6pt1kJSRT34gmZYANE4ZpSR27fO4zsWKKOuHV9BOsYi2IxVj6G2gAbPDMlvIAga38TJW8S9Mv4U9u8EwSZVTPywQE/w640-h480/IMG_1873.JPG" width="640" /></a></div><br /></div><div style="text-align: justify;">Όπως σας έγραψα και στην προηγούμενη ανάρτηση, το Amtix!CPC είναι περισσότερο game oriented από το Amstrad Addict, με αποτέλεσμα το μισό περίπου περιοδικό να ασχολείται με παιχνίδια. Ίσως και περισσότερο από το μισό, εδώ που τα λέμε. Δεν μπορώ να πω ότι κάτι τέτοιο είναι ενοχλητικό, αν και προσωπικά θα προτιμούσα μεγαλύτερη ποικιλία στην ύλη. Νομίζω όμως πως λόγω του μεγάλου αριθμού των σελίδων του (120 έναντι 60 το Amstrad Addict) τελικά καταφέρνει να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο. Τουλάχιστον όχι θεματολογικά.</div><p></p><p style="text-align: justify;">Αν συλλάβατε μια μπηχτή να αιωρείται στην ατμόσφαιρα στο τέλος της προηγούμενης παραγράφου πιστέψτε με, δεν πέσατε έξω. Βλέπετε, όταν βγάζεις ένα περιοδικό που απαρτίζεται κυρίως από reviews παιχνιδιών, καλό είναι να δίνεις λίγη περισσότερη προσοχή σε αυτά. Και δη στις βαθμολογίες. Τα παράπονά μου είναι δύο λοιπόν, και πολύ συγκεκριμένα. Το πρώτο είναι ότι πάρα πολλά παιχνίδια έχουν ιδιαίτερα υψηλή βαθμολογία. Δώστε βάση: Puzzle Bobble 92%, Los Amores de Bruniloa 90%, Invasion of the Zombie Monsters 90%, Red Sunset 93%, Torreoscura 88%, Throne Legacy 87%, Tetris dot BAS 91%, Xyphoe's Nightmare 86%, Ninja Carnage 87%, R-Type 128K 92%, CPC Soccer 88%, The Mandarin 93%, Shovel Adventure 87%. Μιλάμε για την ανάσταση του Amstrad, τόσες παιχνιδάρες μαζεμένες δεν είχαν βγει ούτε όταν ο υπολογιστής ήταν στα ντουζένια του!</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFA664Xx5DkVKTHP6AoKxE9471sCvx8wBNIxd4Iw5McDH-YyFFY1DDaxIG35MCQtSmnuRbcyqcpotKRKVlrdkNGvy3fG-2lC4rWWn_dL32k0woGwxAlur28r3PvtadOrNnnWj0VqqKubv8AVJaKnkGOIpoOEnx8wM_Dzn9vzlS1NmuKU3D8HbkodU2Ygkt/s1024/IMG_1874.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFA664Xx5DkVKTHP6AoKxE9471sCvx8wBNIxd4Iw5McDH-YyFFY1DDaxIG35MCQtSmnuRbcyqcpotKRKVlrdkNGvy3fG-2lC4rWWn_dL32k0woGwxAlur28r3PvtadOrNnnWj0VqqKubv8AVJaKnkGOIpoOEnx8wM_Dzn9vzlS1NmuKU3D8HbkodU2Ygkt/w640-h480/IMG_1874.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Για να σας προλάβω, αρκετά από αυτά τα παιχνίδια πρέπει αντικειμενικά να βρίσκονται κάπου εκεί, στο 80-90% με αυτόν τον τρόπο βαθμολογίας. Αλλά, συγχωρέστε με, τα Los Amores de Bruniloa, Torreoscura, Throne Legacy, Xyphoe's Nightmare, Ninja Carnage, The Madarin (κυρίως αυτό!) και Shovel Adventure πιστεύω ότι ούτε οι ίδιοι οι δημιουργοί τους δεν θα τα βαθμολογούσαν με πάνω από 80%, όχι να κυμαίνονται από 86%-93%, είπαμε! Αυτό είναι το ένα πρόβλημα λοιπόν, οι (πολύ) γενναιόδωρες βαθμολογίες. Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι ακόμα και αυτές, δεν μοιράζονται σωστά. Κι αυτό διότι μέσα στο <a href="https://fusionretrobooks.com/collections/frontpage/products/amtix-annual-2023?variant=39937025474654">Amtix!CPC Annual 2023</a> υπήρχε κι άλλο ένα παιχνίδι που πήρε 90% και δεν το ανέφερα πριν. Αυτό ήταν το <a href="https://www.pouet.net/prod.php?which=83118">Pinball Dreams του Batman Group</a>. Το ίσως καλύτερο παιχνίδι που έχει βγει ποτέ για την πλατφόρμα πήρε χαμηλότερη ή ίση βαθμολογία με άλλα 7 σύγχρονά του παιχνίδια! Δηλαδή αν πιάναμε και μερικές ακόμα χρονιές δεν θα έμπαινε καν στην 50άδα; Έλεος, πρέπει κάποιος να τα κοιτάει αυτά.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKHD2S2uwZgMw_p5T-YaC1xoYjTdBCh3qcKCaVrQQwr9_UTF_U7iCsQZsgKgmMJEyOsN_TqTqFz5rhN8mGcMRn8y_Lg9vcUOvHzr5bnz0gTCgQFLjToHlTn8yc0l_MnV2vvcx_0ta1HrlKmQTbpHZBp7sZQokEudG2O-nJtORhyWaGf0QaR53cajMAa2hx/s1024/IMG_1875.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKHD2S2uwZgMw_p5T-YaC1xoYjTdBCh3qcKCaVrQQwr9_UTF_U7iCsQZsgKgmMJEyOsN_TqTqFz5rhN8mGcMRn8y_Lg9vcUOvHzr5bnz0gTCgQFLjToHlTn8yc0l_MnV2vvcx_0ta1HrlKmQTbpHZBp7sZQokEudG2O-nJtORhyWaGf0QaR53cajMAa2hx/w640-h480/IMG_1875.JPG" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Αν αφήσουμε στην άκρη τα παραπάνω, το Amtix!CPC Annual 2023 παραμένει μία συμπαθέστατη ετήσια έκδοση που θα ικανοποιήσει τους περισσότερους. Κι εμένα προσωπικά με ικανοποίησε αλλά δεν θα μπορούσα να μην εκφράσω τις αντιρρήσεις μου στα reviews και κυρίως στις βαθμολογίες των παιχνιδιών που θυμίζουν εποχές... Pixel, όταν και τσιμπούσαν καλές κριτικές όσοι διαφημίζονταν στο περιοδικό. Και, για να μη νομίζετε ότι υπερβάλλω, κάντε τον κόπο και τρέξτε το The Mandarin (του έβαλαν 93%) και το Pinball Dreams (90%) και πείτε μου κι εσείς αν κοροϊδευόμαστε ή όχι!<br /></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-25153130531231542472023-10-14T23:46:00.003+03:002023-10-14T23:46:53.204+03:00Amstrad Addict: are you addicted to Amstrad?<div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Τα τελευταία χρόνια έχει κυκλοφορήσει στην Αγγλία ένα ιδιαιτέρως αξιόλογο - μηνιαίο, μάλιστα - περιοδικό, το <a href="https://shop.amiga-addict.com/amiga-addict-magazine">Amiga Addict</a>. Πιθανόν οι περισσότεροι από εσάς να το γνωρίζετε αλλά, ακόμα και αν δεν συμβαίνει αυτό, ο τίτλος του μάλλον μαρτυράει το αντικείμενό του, δε νομίζετε;</p><p style="text-align: justify;">Δυστυχώς, μετά το Brexit, το πάρε-δώσε προϊόντων με τη Γηραιά Αλβιώνα δεν είναι πλέον σα να στέλνεις γράμμα Δάφνη-Χαϊδάρι. Ακόμα και αν η ισοτιμία στερλίνας-ευρώ δεν έχει μεταβληθεί ριζικά, ακόμα και αν τα ταχυδρομικά δεν έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα, πλέον, σε κάθε αποστολή παρεμβάλλεται ό,τι χειρότερο έχει να επιδείξει η... βορειότερη τριτοκοσμική χώρα, ό,τι πιο απεχθές διαθέτει στο οπλοστάσιό της η - σήμερα καίγομαι, αύριο πνίγομαι - μπανανία: αναφέρομαι στο τελωνείο. Ναι, ξέρετε, αυτό το μέρος που διάφοροι τύπο αραχτοί χαρατσώνουν κατά το δοκούν οποιονδήποτε δύστυχο είχε την έμπνευση να αγοράσει κάτι, οτιδήποτε, από χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μαύρο φίδι στον κόρφο του. Αφού δεν έχει μυαλό, ας έχει βαθύ πορτοφόλι.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo3mRib84ShvyNo2ObNWiJ5cp6Osv1brrm1qzD9iHfoWo7sSIIWA_QBlX7AdHKszSJBXHVMX61vjRDwyNhfzAnAAGRO01rcybmhcrqv5DQIdwVDOwPzfM58nxY5Ipsl1VqourgnnawWgsniMi4oAbLXfV7rWfxsBTSeg0E7YEWy66nIWKOvof8tK_1EnGZ/s598/Amstrad-Addict-magazine-900x600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="425" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo3mRib84ShvyNo2ObNWiJ5cp6Osv1brrm1qzD9iHfoWo7sSIIWA_QBlX7AdHKszSJBXHVMX61vjRDwyNhfzAnAAGRO01rcybmhcrqv5DQIdwVDOwPzfM58nxY5Ipsl1VqourgnnawWgsniMi4oAbLXfV7rWfxsBTSeg0E7YEWy66nIWKOvof8tK_1EnGZ/w454-h640/Amstrad-Addict-magazine-900x600.jpg" width="454" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Επειδή λοιπόν το Amiga Addict που σας έγραφα στην αρχή είναι α) μηνιαίο και β) περνάει αναγκαστικά από το τελωνείο (δεν υπάρχει Παπασωτηρίου πια να παίρνουμε τα ξένα περιοδικάκια μας) το συνολικό κόστος για να το προμηθεύεται συστηματικά κάποιος που μένει στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα υψηλό. Έτσι κι εγώ λοιπόν, αν βρω κανέναν να πουλάει κανένα τεύχος δεύτερο χέρι ψωνίζω από κει, έτσι, για να σβήσω τη δίψα μου. Γιατί, όπως σας είπα, είναι καλό περιοδικό και ανέκαθεν μου άρεσαν τα καλά περιοδικά. Άλλωστε η γενιά μας μεγάλωσε με τον τεχνικό τύπο στα ντουζένια του, οπότε καλομάθαμε...</p><p style="text-align: justify;">Μια μέρα λοιπόν πριν από περίπου δύο εβδομάδες, ένα email από το Amiga Addict με πληροφόρησε για την κυκλοφορία του Amstrad Addict. Το οποίο - μην τρομάζετε - δεν είναι μηνιαίο, αλλά μία εφ' άπαξ έκδοση, έτσι για το γαμώτο, στη λογική "αφού το κάνουμε κάθε μήνα για την <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Amiga">Amiga</a> γιατί να μην το κάνουμε μια φορά και για τον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Amstrad_CPC">Amstrad</a>;". Καλή λογική και επικροτώ.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdIfyv1zG8pcWxcn1e30AqavQt-niCfGcBwfKEcy2iIAv4CMQlySZdJktWJjy6Ybo8Yk3BZsm_DSvRTqOuvcR3zTRjQFidSjDvU1PreBFNNjXcr93x_K6cEF71atC-Cc3EE7GCUsfx2CtyNDR6pUm1sNij_9QsMIXavj0L4SatfDhoBSoFKhfugae_zSE0/s595/10-things-to-do-on-a-CPC-and-OCP-Art-Studio-Amstrad-Addict-magazine-2023-900x600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="595" data-original-width="419" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdIfyv1zG8pcWxcn1e30AqavQt-niCfGcBwfKEcy2iIAv4CMQlySZdJktWJjy6Ybo8Yk3BZsm_DSvRTqOuvcR3zTRjQFidSjDvU1PreBFNNjXcr93x_K6cEF71atC-Cc3EE7GCUsfx2CtyNDR6pUm1sNij_9QsMIXavj0L4SatfDhoBSoFKhfugae_zSE0/w450-h640/10-things-to-do-on-a-CPC-and-OCP-Art-Studio-Amstrad-Addict-magazine-2023-900x600.jpg" width="450" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Αποφάσισα λοιπόν να το αγοράσω, αλλά μη θέλοντας να ενδώσω στις ορέξεις του κάθε τελώνη που μπορεί να πέσει το τεύχος μου στα χέρια του, είπα να το πάρω σε ψηφιακή μορφή. Που ναι μεν δεν τη γουστάρω, αλλά, όπως σας είπα, γουστάρω ακόμα λιγότερο τη φάση με το τελωνείο, οπότε καταλαβαίνετε...</p><p style="text-align: justify;">Αγοράζοντας το Amstad Addict λοιπόν σε .pdf αρχείο με περίμενε μία ευχάριστη έκπληξη, καθώς η εκδότρια εταιρία μου έκανε δώρο και τα πρώτα τέσσερα τεύχη του Amiga Addict (πάλι σε ψηφιακή μορφή, εννοείται). Not bad, not bad at all...</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY59XZP6587I0rza_ZbNZ2aHjQOC5ratdqJr4nDs5_d19xRD7Tc7PXOilqITTOPKJZSz2iKQsPn2c1G12yrDvamXNljDzXUuTZaCXtOvJn05_yw3ANdY6JTocT9tgT24-EqC4fxtTQv2q-BndYtK6DfWPfsrYVtbPABSc-rzRY2e27_HO4y6aHo2AavQTc/s599/Toki-GGP-Amstrad-Addict-magazine-2023-900x600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="412" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY59XZP6587I0rza_ZbNZ2aHjQOC5ratdqJr4nDs5_d19xRD7Tc7PXOilqITTOPKJZSz2iKQsPn2c1G12yrDvamXNljDzXUuTZaCXtOvJn05_yw3ANdY6JTocT9tgT24-EqC4fxtTQv2q-BndYtK6DfWPfsrYVtbPABSc-rzRY2e27_HO4y6aHo2AavQTc/w440-h640/Toki-GGP-Amstrad-Addict-magazine-2023-900x600.jpg" width="440" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Τι λέει όμως το Amstad Addict; Αξίζει η πρόκειται περί αρπαχτής;</p><p style="text-align: justify;">Προφανώς και δεν πρόκειται περί αρπαχτής. Σιγά μη ρίσκαραν να ξεφτιλιστούν οι άνθρωποι που με τόσο κόπο και μεράκι φτιάχνουν το Amiga Addict προκειμένου να τσεπώσουν μερικά κατοστάρικα. Είπαμε, αγγλικό είναι το περιοδικό, όχι ελληνικό. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.</p><p style="text-align: justify;">Που συνεπάγεται που λέτε ότι το τευχάκι μέσα στις 60 σελίδες του έχει πολυποίκιλη και πραγματικά ενδιαφέρουσα ύλη: νέα, previews, reviews, συνεντεύξεις, ιστορία, hardware, cheats, μέχρι και BASIC type-in! Συγκριτικά με το <a href="https://donysoldcomputers.blogspot.com/2021/12/amstrad.html">Amtix!CPC</a> - την ετήσια έκδοση αυτού, για την οποία θα σας γράψω σύντομα - η ύλη του Amstrad Addict είναι μάλλον πιο ισορροπημένη, αφού καταπιάνεται πρακτικά με τα πάντα και δεν αναλώνεται κυρίως στα παιχνίδια. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι το Amtix!CPC είναι πιο game oriented και δεν το κρύβει, αλλά μια έκδοση one and done όπως το Amstrad Addict καλό είναι να έχει θεματολογία που να ικανοποιεί τους πάντες, έτσι δεν είναι;</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1m8yA504Z-dOrJKcYorSqLEnVmHFsf5kuZv9usMbkiSAnZTgPZ6vOXlKzPGRB4nXe2Xx7bhkGlSZ7YeQCEY6utf6TnT8Qn6PInFcCmlFE3qiaBdN-QRjyCarFFVts70hUTuuZljYD5IksxrGGSmMkO11JP_VfFjO7g2t_CExxElCMnXtAOZQIJv2gAm04/s599/Richard-Fairhurst-interview-RoutePlanner-CPC-Amstrad-Addict-magazine-2023-900x600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="423" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1m8yA504Z-dOrJKcYorSqLEnVmHFsf5kuZv9usMbkiSAnZTgPZ6vOXlKzPGRB4nXe2Xx7bhkGlSZ7YeQCEY6utf6TnT8Qn6PInFcCmlFE3qiaBdN-QRjyCarFFVts70hUTuuZljYD5IksxrGGSmMkO11JP_VfFjO7g2t_CExxElCMnXtAOZQIJv2gAm04/w452-h640/Richard-Fairhurst-interview-RoutePlanner-CPC-Amstrad-Addict-magazine-2023-900x600.jpg" width="452" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Αν τυχόν ψηθήκατε και θέλετε και εσείς να αποκτήσετε το Amstrad Addict, μπορείτε να το βρείτε <a href="https://www.pixel.addict.media/shop/amstrad-addict-magazine">εδώ</a>. Αν μάλιστα σας ανάβουν πιο δύσκολα τα λαμπάκια απ' ότι σε μένα και θέλετε να ρίξετε τη ζαριά σας με τους υπαλλήλους του τελωνείου, μπορείτε να το ρισκάρετε και να το πάρετε στην έντυπη έκδοσή του, που φυσικά είναι και το ιδανικό. Αν όμως στα 15,5€ (περίπου) που κοστίζει το περιοδικό με τα ταχυδρομικά σας ράψουν και κανένα κουστουμάκι 8-10€ για τελωνειακά τέλη μη γκρινιάξετε σε μένα, ε; Εγώ σας προειδοποίησα!<br /></p>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-90059751249998963382023-10-12T20:21:00.000+03:002023-10-12T20:21:29.885+03:00Review: Tracker Hero AGA για Amiga<div><p style="text-align: center;"><b><u>Tracker Hero AGA (Commodore Amiga 1200/4000) - Carlos Peris (programming)/Jordi Palome (graphics)/Nooly (music/sfx)</u></b></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigt1sl9fMvRaWZC5nQOfoGX5CWgfu5AUALDH89H4oyuKQT55o6akKVcYRQ7Qat8NAP5ROOuUdvmHcupLf2-GBdzOuACBvDfB68ebdhmESLGYZJ6KMud29IBtDAIJHcyAh1M04wOP5og5iCZI5wxrzVlLeby13SaW4MlM-0CdkKrgdIJSGx5xxHQdLsX-jI/s638/Tracker%20Hero%20AGA%2001.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="515" data-original-width="638" height="516" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigt1sl9fMvRaWZC5nQOfoGX5CWgfu5AUALDH89H4oyuKQT55o6akKVcYRQ7Qat8NAP5ROOuUdvmHcupLf2-GBdzOuACBvDfB68ebdhmESLGYZJ6KMud29IBtDAIJHcyAh1M04wOP5og5iCZI5wxrzVlLeby13SaW4MlM-0CdkKrgdIJSGx5xxHQdLsX-jI/w640-h516/Tracker%20Hero%20AGA%2001.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Είναι ασφαλής υπόθεση το ότι όλοι όσοι διαβάζετε το Retro Planet γνωρίζετε τι εστί Guitar Hero, έτσι; Πιθανότατα μάλιστα αρκετοί από εσάς να περάσατε ένα σεβαστό διάστημα της gaming πορείας σας ασχολούμενοι με το μεγάλο hit των RedOctane και Harmonix εκεί, στο δεύτερο μισό της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας. Φυσικά και ο γράφων δεν βγάζει την γέρικη και κατσιασμένη ουρίτσα του απ' έξω, καθώς μπορεί να έκλεισε ερμητικά τα αυτιά του στα καλέσματα των Guitar Hero και Guitar Hero II, αλλά τελικά υπέκυψε στα θέλγητρα του υπέροχου Guitar Hero III: Legends Of Rock, του video game που συγκεντρώνει τις περισσότερες κομματάρες (βλέπε: καλά τραγούδια) από οποιοδήποτε άλλο στην ιστορία.<br /><br />Όταν λοιπόν, μετά από μια συμμετοχή σε ένα demoparty τον Δεκέμβριο του 2009 έγινε γνωστό ότι οι άνθρωποι που απαρτίζουν την Gus Entertainment (Carlos Peris, Jordi Palome, Nooly) έχουν στα σκαριά ένα αντίστοιχο παιχνίδι για την πλατφόρμα της αειθαλούς Amiga, οι απανταχού Amigans άρχισαν να τρίβουν τις παλάμες τους με ανυπομονησία. "Βρε λες;", σκέφτονταν, μη μπορώντας να πάρουν και όρκο για την τελική υλοποίηση του παιχνιδιού αφού ο καμμένος (στα vapors της Amigaland) φυσάει και το γιαούρτι…</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjWAXjOxCcRd-FnIPSC81YOWwi5DYsfAMsBMr40H8IPIdDp2CPFgZ1S2mnQiZHSf8HdsGeLylCSs9pxsx9zs34R-DAmCqUwOy3tfYfBg2eGnHthvcu5aGXMHDqLWzUrVN199D1uVQsRJumsQEnUyxEaJyqBKSigue_r2lStXZ9bKffYAu98MFQrwryilIn/s643/Tracker%20Hero%20AGA%2002.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="515" data-original-width="643" height="512" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjWAXjOxCcRd-FnIPSC81YOWwi5DYsfAMsBMr40H8IPIdDp2CPFgZ1S2mnQiZHSf8HdsGeLylCSs9pxsx9zs34R-DAmCqUwOy3tfYfBg2eGnHthvcu5aGXMHDqLWzUrVN199D1uVQsRJumsQEnUyxEaJyqBKSigue_r2lStXZ9bKffYAu98MFQrwryilIn/w640-h512/Tracker%20Hero%20AGA%2002.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Τελικά η Gus Entertainment παρέδωσε τα όσα είχε υποσχεθεί: μετά από κάποιες beta εκδόσεις, το Tracker Hero AGA v.1.0 εμφανίστηκε στο site της εταιρίας το φθινόπωρο του 2013 ενώ στο Aminet οι εκδόσεις που φιλοξενούνται είναι λίγο πιο "μπαγιάτικες", ήτοι η 0.98 για Amigas με AGA chipset και η 0.97 για αυτές με ECS.<br /><br />Στο κείμενο που διαβάζετε θα ασχοληθούμε με την "τελική" έκδοση, την 1.0 του Tracker Hero AGA η οποία, απ' όσο γνωρίζουμε ήταν και η τελευταία που κυκλοφόρησε προτού "πέσει" το site της εταιρίας (μήπως καλύτερα group;) και αυτή χαθεί στη λήθη…<br /><br />Το παιχνίδι τρέχει σε οποιαδήποτε Amiga 1200 ή 4000, αρκεί αυτή να έχει ελεύθερο 1,5ΜΒ μνήμης chip RAM και, φυσικά, να διαθέτει σκληρό δίσκο (δεν χωράει σε δισκέτα). Να σημειωθεί ότι η έκδοση για ECS Amigas "ζητάει" 1ΜΒ chip RAM, οπότε, θεωρητικά τουλάχιστον, οι A500 Plus και A600 θα είναι ιδανικές επιλογές. Και σε αυτή την περίπτωση πάντως ο σκληρός δίσκος είναι απαραίτητος, συνεπώς, αν διαθέτετε μόνο floppy drive(s) στην Amiga σας μάλλον δεν θα μπορέσετε να το χαρείτε…</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5n__gfx5OpxH5UwuN23jG7zy0qrBN3Jy90K5Qg3PAaZZtrCJaBVvfA9kwdcH5Z9jJQcRzV4Ibs-tnxPgBANQzCkN9EjozqE4x5EWCfKBDmdaWTnPSpNDUqAJtuMIyIwv_E7YF-dpnHIPXbsni-pWVV8QBK0SpF5QSixY2wGTTSQv8P0cbr9U77_ohHgI4/s652/Tracker%20Hero%20AGA%2003.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="525" data-original-width="652" height="516" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5n__gfx5OpxH5UwuN23jG7zy0qrBN3Jy90K5Qg3PAaZZtrCJaBVvfA9kwdcH5Z9jJQcRzV4Ibs-tnxPgBANQzCkN9EjozqE4x5EWCfKBDmdaWTnPSpNDUqAJtuMIyIwv_E7YF-dpnHIPXbsni-pWVV8QBK0SpF5QSixY2wGTTSQv8P0cbr9U77_ohHgI4/w640-h516/Tracker%20Hero%20AGA%2003.jpg" width="640" /></a></div><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Το concept του παιχνιδιού είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό του Guitar Hero, δηλαδή πατάτε απλά το πλήκτρο που αντιστοιχεί στη νότα (χρώμα) που περνάει την εκάστοτε στιγμή από την ταστιέρα. Εννοείται πως, όσο εύκολο και αν ακούγεται άλλο τόσο (και περισσότερο) δύσκολο μπορεί να γίνει αυτό στην πράξη, ειδικά όταν το παιχνίδι σας ραίνει με νότες με ρυθμούς… πολυβόλου! Ο χειρισμός είναι εύκολος (πλήκτρα F1-F4 ή, εναλλακτικά, 1-4) και, ευτυχώς για εμάς τους "κουλούς", το Tracker Hero, σε αντίθεση με το παιχνίδι του Playstation, δεν θεωρεί ότι είμαστε εξαδάκτυλοι (!), οπότε και στο hard επίπεδο εμφανίζονται μέχρι και 4 διαφορετικές νότες, γεγονός που απλουστεύει κάπως τα πράγματα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει και η δυνατότητα να παίξει κανείς το παιχνίδι και με "κανονική" κιθάρα του Guitar Hero (από Playstation 2), αρκεί να διαθέτει ένα adaptor που επιτρέπει τη σύνδεση Playstation gamepads στα joystick ports της Amiga.<br /><br />Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι ακριβώς αυτά που θα έπρεπε να είναι, χωρίς να θυμίζουν από τη μία 8μπιτο αλλά και, από την άλλη, χωρίς να προκαλούν επιφωνήματα θαυμασμού. Είναι απορίας άξιο το γιατί απαιτείται AGA chipset (όπως άλλωστε και στο 95% και βάλε των AGA games) καθώς, η μόνη εμφανής διαφορά μεταξύ των δύο εκδόσεων (AGA και ECS) είναι το κινούμενο background που μάλλον δεν πρόκειται να το προσέξει κανείς την ώρα που παίζει.<br /><br />Ένα παιχνίδι τύπου Guitar Hero εξαρτάται πρωτίστως από τα τραγούδια του αλλά και από την αμεσότητα της αντίδρασης στο πάτημα των πλήκτρων από τον παίκτη. Σε ό,τι αφορά τη μουσική επένδυση το Tracker Hero AGA έρχεται με αρκετά MODs, που κυμαίνονται από άθλια μέχρι πολύ καλά ενώ το θετικό στοιχείο είναι ότι μπορεί κανείς να το εμπλουτίσει και με πρόσθετα κομμάτια - υπάρχουν ήδη 3 συλλογές με κλασικά MODs διαθέσιμες προς δωρεάν download από το Aminet. Στην αντίδραση του παιχνιδιού στα εκατοντάδες (απελπισμένα) πατήματα των πλήκτρων από τον παίκτη θα πρέπει να μπει πολύ καλός βαθμός και αυτό γιατί, παρόλο που το Tracker Hero AGA δίνει την εντύπωση ότι "θα αισθανόταν καλύτερα" με έναν 68030, παρόλα αυτά δεν χάνει keystrokes και αντιδρά άμεσα δείχνοντας ότι το πλήκτρο που πατήθηκε ήταν σωστό (ή λάθος). Γενικά, στον τρόπο που παίζεται, στον τρόπο που βαθμολογεί τις προσπάθειές σας, στα επίπεδα των τραγουδιών, στα αστεράκια που χρησιμοποιούνται για να δείξουν την πρόοδο του παίκτη στο κάθε κομμάτι και σε πολλά άλλα επιμέρους χαρακτηριστικά του το Tracker Hero AGA ακολουθεί την πεπατημένη του Guitar Hero και αυτό είναι σίγουρα θετικό.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifb9cndAAhBi60x7KaF1oN2QAzh4VGF_WHuma80uHXqhR9JTsh0vC-KWZIEJ1PvLLzg-4EW8soMb2-N8MG1OzwnShllAYj4SF5P3S1fcNNvU5Zhk7Wlwfg2CpRPRM6UXtYlrco-_MA-10ui1LeOsIkoYT2uoNCJajpsj9RniFD76D5kAaMYXnA842pgJX3/s637/Tracker%20Hero%20AGA%2004.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="515" data-original-width="637" height="518" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifb9cndAAhBi60x7KaF1oN2QAzh4VGF_WHuma80uHXqhR9JTsh0vC-KWZIEJ1PvLLzg-4EW8soMb2-N8MG1OzwnShllAYj4SF5P3S1fcNNvU5Zhk7Wlwfg2CpRPRM6UXtYlrco-_MA-10ui1LeOsIkoYT2uoNCJajpsj9RniFD76D5kAaMYXnA842pgJX3/w640-h518/Tracker%20Hero%20AGA%2004.jpg" width="640" /></a></div><br /></div><div style="text-align: justify;">Από την άλλη, το μεγαλύτερο (και το μόνο σημαντικό) αρνητικό στοιχείο που παρουσιάζει το παιχνίδι της Gus Entertainment είναι το ότι οι "νότες" που περνούν από την οθόνη κάποιες φορές φαίνονται να μην έχουν ιδιαίτερη σχέση με αυτό που ακούγεται από τα ηχεία, ενώ και το πάτημα της λάθος νότας (ή, της σωστής νότας αλλά σε λάθος χρόνο) δεν φαίνεται να έχει κανένα ηχητικό αποτέλεσμα ή επακόλουθο. Αυτό το γεγονός ξενίζει λιγάκι, αλλά θα πρέπει να έχουμε όλοι στην άκρη του μυαλού μας ότι έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι που φτιάχτηκε από 3 ανθρώπους και τρέχει σε υπολογιστές 25ετίας οπότε είναι απολύτως φυσιολογικό σε κάποια σημεία να υστερεί φανερά συγκρινόμενο με την σειρά των Guitar Hero.<br /><br />Συνολικά, το Tracker Hero AGA (αλλά και η έκδοση για ECS Amigas) αποτελεί μια προσεγμένη και καλοδουλεμένη προσπάθεια, που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και εμπορική. Με δεδομένο τον συρφετό πρόχειρων, απλοϊκών και κακοφτιαγμένων παιχνιδιών που κυκλοφορούν για την πλατφόρμα της Amiga τα τελευταία χρόνια, το παιχνίδι της Gus Entertainment αποτελεί σίγουρα ένα ξεχωριστό επίτευγμα, μια όαση μέσα στην απέραντη έρημο του Amiga gaming της τελευταίας 15ετίας. Σίγουρα αξίζει για μια έστω φορά, όταν θα ανάψετε την 1200άρα σας, να μην τρέξετε και πάλι το Sensible World of Soccer, αλλά να δοκιμάσετε κάτι νέο, φρέσκο και αξιόλογο, όπως είναι το Tracker Hero!<br /></div><div><br />Βαθμολογία: <b>7,5/10</b><p></p><p style="text-align: justify;"><i> </i></p><p style="text-align: justify;"><i>Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο <a href="https://retroplanetmagazine.blogspot.com/2020/08/17-2017.html">17ο τεύχος</a> του περιοδικού <a href="http://retroplanet.gr/">Retro Planet</a>, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2017.</i></p></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3189776231794052813.post-58895321970065306842023-10-03T20:16:00.001+03:002023-10-03T20:16:21.378+03:00The Spectrum Show επεισόδιο 133<div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;">Είναι κάποιες στιγμές που, σε αντίθεση με την πάγια τακτική μου, βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Ή, για να είμαι ακριβής, το βλέπω γεμάτο εντελώς, ξεχειλισμένο σχεδόν.Δεν συμβαίνει συχνά, αλλά συμβαίνει.</p><p style="text-align: justify;">Αυτή τη φορά την αφορμή για το κύμα χαράς που με πλημμύρισε μου την έδωσε η κουβεντούλα που είχαν ο Paul με τον Geoff στο καινούριο επεισόδιο του <a href="https://www.amazon.com/Speccy-Nation-tribute-golden-British/dp/1479193925">The Spectrum Show</a>, το 133ο (βαράτε προσοχές, ψάρακες). Συζητούσαν λοιπόν οι δυο τους για να αποφασίσουν ποια ήταν τα καλύτερα παιχνίδια του 1982 για τον <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/ZX_Spectrum">Spectrum</a> (φυσικά). Και έπιασα τον εαυτό μου να γνωρίζει όλους - πλην ενός - τους τίτλους που αναφέρθηκαν και, όχι μονάχα να τους γνωρίζει, αλλά και να τους έχει παίξει. Το γεγονός αυτό με έκανε να αισθανθώ πολύ υπερήφανος με την πάρτη μου: όχι απλά υπήρχα εκεί, στις αρχές των 80s, αλλά ήμουν και χωμένος μέχρι τα.. μπατζάκια στη σκηνή των 8bit home computers και των παιχνιδιών τους. Θα μου πείτε "καλά ρε φίλε, ο μοναδικός ήσουν;". Προφανώς και όχι, αλλά που 'ναι οι άλλοι;</p><p style="text-align: justify;">Πραγματικά, θυμάμαι μια εποχή που υπήρχαν οι Spectrumάδες και... κανένας άλλος. Εντάξει, πέρασαν τα χρόνια, κάποιοι δεν ασχολούνται πια, κάποιοι εγκατέλειψαν το μάταιο τούτο κόσμο και άπαντες έχουμε ρίξει χιλιάδες μέρες στις πλάτες μας από τότε. Αλλά να ξέρω σχεδόν όλη τη retro κοινότητα της Αθήνας και να μη γνωρίζω έναν Spectrumά; Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε γιαλαντζί Spectrumάδες, αλλά σε πραγματικούς, hardcore fans του γομολάστιχα που θα τον προτιμούσαν από οποιοδήποτε άλλο μηχάνημα. Σε τύπους που παίζουν το <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Manic_Miner">Manic Miner</a> με κλειστά μάτια, σε αειθαλείς (ή και όχι τόσο) μπαρμπάδες που όταν τους ρωτάς ποιο είναι τα καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών σου απαντάνε με φυσικότητα "το <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Deathchase">3D Death Chase</a> της Micromega" και μένεις παγωτό. Πού είναι ρε γαμώτο μου όλοι αυτοί με τους οποίους συνωστιζόμασταν σε Στουρνάρη, Σολομού και Μπόταση κάθε Σάββατο στην αγαπημένη μας - και επιβεβλημένη - κομπιουτερότσαρκα και που τους πετύχαινες απογεύματα καθημερινών στο Computer Club στον 5ο όροφο της πολυκατοικίας στη γωνία Μπενάκη με Κωλέττη να επιδεικνύουν τις τελευταίες τους προγραμματιστικές δημιουργίες; "Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει παλιέ μου φίλε, <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CE%98%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF%83%CE%B7%CF%82">Γιώργο Θαλάσση</a>;" τραγουδούσε κάποτε ο <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_%CE%9A%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CE%B7%CE%B4%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82">Λουκιανός Κηλαηδόνης</a> απευθυνόμενος όχι τόσο στον <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%82_%CE%89%CF%81%CF%89%CF%82">Μικρό Ήρωα</a> του <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%BD%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CF%82">Στέλιου Ανεμοδουρά</a>, αλλά περισσότερο στη χαμένη του νιότη και τα χρόνια που έφυγαν. Ε, μια απ' τα ίδια κι εδώ, λοιπόν, διότι...</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6RP6teihnQOwp9p8TG2Sjh87eyyHrL6L9PbqseHcqw4gSdjFkJGC-lJT4fSsLs4_uKNBdz0zxJctAA0xck2khuKoV2iJNwQGMXJUWgnS9ru0I7ypp3nLWbXxi40eERTYKwE849FOSe2Ea9b4GGgULZCbZcqMLAJ9H8B629Aib45hUqC6BUuuleEi7MM5O/s1024/Clipboard01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="723" data-original-width="1024" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6RP6teihnQOwp9p8TG2Sjh87eyyHrL6L9PbqseHcqw4gSdjFkJGC-lJT4fSsLs4_uKNBdz0zxJctAA0xck2khuKoV2iJNwQGMXJUWgnS9ru0I7ypp3nLWbXxi40eERTYKwE849FOSe2Ea9b4GGgULZCbZcqMLAJ9H8B629Aib45hUqC6BUuuleEi7MM5O/w640-h452/Clipboard01.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Διότι πού θα βρω εγώ τώρα κάποιον που να έχει ζήσει τα ίδια με μένα και να μην είναι ένας ακόμα καμένος Αμιγκάς που να νομίζει ότι η ζωή αρχίζει και τελειώνει στο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sensible_Soccer">Sensible Soccer</a>; Σε ποιον θα πω για τον 16άρη Spectrum μου, για τα αντίγραφα με τα διπλά κασετόφωνα, για τη ρύθμιση του... αζιμούθιου, για τα <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Popular_Computing_Weekly">Populal Computing Weekly</a>, το <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Computer_and_Video_Games">Computer + Video Games</a> και το <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Your_Computer_(British_magazine)">Your Computer</a> σε μια retro community που δε γνωρίζει - και δεν ενδιαφέρεται και να μάθει - την ιστορία των retro computers στην ίδια της τη χώρα; Που θα βρω έναν νορμάλ άνθρωπο (λέμε τώρα) που να αναγνωρίζει τη σαφή ανωτερότητα του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Jetpac">Jetpac</a> απέναντι στο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Superfrog">Superfrog</a> και την τεχνολογική υπεροχή του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Knight_Lore">Knight Lore</a> συγκριτικά με το <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Shadow_of_the_Beast_(1989_video_game)">Shadow of the Beast</a>; Ποιος θα με πιστέψει εάν ισχυριστώ ότι το jaw dropping effect του τελευταίου ήταν μικρότερο από εκείνο του εμβληματικού τίτλου της <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Ultimate_Play_the_Game">Ultimate Play the Game</a>; Βρε μήπως πρέπει να πάω στη χώρα των πραγματικών κομπιουτεράδων, στην πατρίδα του Γομολάστιχα, στο <a href="https://www.amazon.com/Speccy-Nation-tribute-golden-British/dp/1479193925">Speccy Nation</a> να βρω τον Paul με τον Geoff και τους τύπους στο <a href="https://worldofspectrum.org/">World of Spectrum</a> να γουστάρουμε;</p><p style="text-align: justify;">Εν πάση περιπτώσει δε νομίζω ότι έχει νόημα να μακρηγορώ περισσότερο γιατί θα χάσω και το (όποιο) ενδιαφέρον σου, αγαπητέ αναγνώστη. Διότι μιας κι εσύ λογικά δεν έχεις τον Spectrum και την εποχή του σε μεγάλη εκτίμηση, και στις εξιστορήσεις σου για τα "παλιά τα χρόνια" επαναλαμβάνεται με εκνευριστική συχνότητα η λέξη "<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Amiga">Amiga</a>", τι νόημα έχει άραγε να κάθομαι να σε πρήζω με τη νοσταλγία μου για τον καιρό που μεσουρανούσε ο θαυμαστός μικροσκοπικός υπολογιστής που έφερε στις ζωές μας ο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Clive_Sinclair">θείος Clive</a> και η <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sinclair_Research">Sinclair Research</a>;</p><p style="text-align: justify;">Αφήνω την πολυλογία μπας και κάτσετε και παρακολουθήσετε το νέο επεισόδιο του The Spectrum Show. Κι ας αναφέρεται σε μια εποχή που δεν την πολυκαταλαβαίνετε...</p><p style="text-align: justify;"></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/fLLyxJalUZs?si=YTdsdfxB0IFxhQfs" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Donyhttp://www.blogger.com/profile/17644680307246926212noreply@blogger.com0