Συνέντευξη του David Pleasance

Την Δευτέρα που μας πέρασε (15/2) το site Distrita δημοσίευσε μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη του David Pleasance ("αφεντικού" της Commodore UK (Ηνωμένου Βασιλείου) από τις αρχές του '90 μέχρι και μετά το κλείσιμο της Commodore) στον Michal Bergseth. Την πλήρη συνέντευξη μπορείτε να την διαβάσετε εδώ αλλά, για τους τυχερούς αναγνώστες του παρόντος blog, έκανα τον κόπο και μετέφρασα στα ελληνικά τις ερωταπαντήσεις που μας ενδιαφέρουν περισσότερο. Για να μπούμε λοιπόν στο "ψητό"…

Τι συνέβη με εσάς στην Commodore το 1994; Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα για την Commodore UK και τνη σχέση της με την Commodore; Πολλοί έχουν περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις από την εποχή εκείνη.

Με είχε σε μεγάλη εκτίμηση ο Mehdi Ali (όχι ότι αυτό είναι κάτι που το έχω περί πολλού) και με προήγαγε σε Γενικό Διευθυντή της Commodore International, Αντιπρόεδρο της Commodore Inc. και, στη συνέχεια, διευθύνοντα σύμβουλο της Commodore UK (Ηνωμένου Βασιλείου). Επίσης, μια φορά με κάλεσε στο σπίτι του, όπου έμεινα και τη νύχτα και είχα δείπνο με τον ίδιο και την οικογένειά του.

Τούτου λεχθέντος, να πω ότι έχω έντονη κριτική για τους Mehdi Ali (πρόεδρος) και Irving Gould (ιδιοκτήτης και βασικός μέτοχος). Στα 12 χρόνια δούλευα γι' αυτούς ποτέ δεν είχαν πραγματικά κάποιο σχέδιο, απλά σκοντάφταμε από τη μία κρίση στην άλλη και ασχολούμασταν συνεχώς με το να "σβήνουμε φωτιές" αντί να κατευθύνουμε όλη την ενέργειά μας στην οικοδόμηση μιας επιχείρησης. Η Commodore UK ήταν μακράν η ισχυρότερη όλων των θυγατρικών εταιρειών, έτσι, όταν η μητρική εταιρία κήρυξε πτώχευση, και όπως η μία μετά την άλλη οι θυγατρικές χρεοκοπούσαν, αγοράσαμε όλα τα αποθέματά τους, και συνεχίσαμε να τα εμπορευόμαστε. Αντέξαμε έτσι σχεδόν 18 μήνες, έως ότου δεν υπήρχαν πια άλλα προϊόντα διαθέσιμα για να αγοράσουμε.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της λειτουργίας της Commodore UK, ο Colin (Proudfoot) και εγώ πιστέψαμε πραγματικά ότι ήμασταν οι πλέον ενδεδειγμένοι για να "τρέξουμε" την Commodore παγκοσμίως, κι  έτσι αποφασίσαμε να καταστρώσουμε ένα επιχειρηματικό σχέδιο, ώστε να διαπιστώσουμε εάν θα μπορούσαμε να υλοποιήσουμε μια βιώσιμη και κερδοφόρα επιχείρηση. Καταλήξαμε στο ότι θα μπορούσαμε.

Έτσι, πλησιάσαμε τον επενδυτικό όμιλο Coopers & Lybrand, οι οποίοι είχαν ένα θαυμάσιο ιστορικό αύξησης των επενδύσεων και την επιτυχή διαχείριση παρόμοιων καταστάσεων εξαγοράς εταιριών.

Είχαμε υπολογίσει ότι θα χρειαστούμε 50 εκατομμύρια δολάρια, όχι μόνο για να αγοράσουμε τα περιουσιακά στοιχεία των θυγατρικών σε όλο τον κόσμο (θα έπρεπε να πληρώσουμε 15 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για την εκκαθάριση), αλλά το πιο σημαντικό ήταν τα επιπλέον  35 εκατομμύρια δολάρια που θα απαιτούνταν για να χρηματοδοτηθεί η λειτουργία της επιχείρησης και να πληρώσουμε προκαταβολικά για τα parts που θα χρειαζόμασταν, καθώς κανένας προμηθευτής δεν μας έδινε υλικά με πίστωση έχοντας στο παρελθόν "καεί" από την Commodore International.

Μέσω της Coopers & Lybrand μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε τα 25 εκατομμύρια δολάρια, ως επί το πλείστον από πλούσια άτομα, και επιπλέον μας πλησίασε ταυτόχρονα η κινεζική εταιρεία κατασκευής ηλεκτρονικών New Star Electronics (η οποία μέχρι τότε κατασκεύαζε παράνομα προϊόντα για Sega και Nintendo). Είχαν ενημερωθεί από την κινεζική κυβέρνηση ότι πρέπει να γίνουν νόμιμοι και έτσι δεσμεύθηκαν απέναντί μας για τα υπόλοιπα 25 εκατομμύρια δολάρια.

Πώς κατάφερε η Escom να πάρει τα δικαιώματα; Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είχε δωθεί η εντύπωση ότι θα φέρετε πίσω την Amiga.

Με μια λέξη μας "έκλεψαν" στην αγορά της Commodore.

36 ώρες πριν από τη δημοπρασία των περιουσιακών στοιχείων της Commodore παγκοσμίως, η New Star Electronics χωρίς καμία προειδοποίηση αποχώρησε από τη συμφωνία.

Αυτό σήμαινε ότι ακόμα και εάν μπορούσαμε να αγοράσουμε  αυτά τα περιουσιακά στοιχεία (που πουλήθηκαν για λιγότερα από  τα 15 εκατομμύρια δολάρια που είχαμε εκτιμήσει), γνωρίζοντας ότι δεν διαθέταμε επαρκή κεφάλαια ώστε να διατηρήσουμε την εταιρία σε λειτουργία μέχρι να φτάσουμε σε κερδοφορία, θα ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα χάναμε τελικά τα 25 εκατομμύρια των επενδυτών, κι έτσι δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να αποσύρουμε το ενδιαφέρον μας.

Προφανώς οι άνθρωποι της Escom είχε πει σε αυτούς της New Star Electronics ότι αν αποχωρούσαν από την κοινοπραξία μας, θα τους παραχωρούσαν τα δικαιώματα κατασκευής δωρεάν. Βέβαια, λίγο αφότου η Escom κέρδισε τη δημοπρασία, παράτησε τελικά τη New Star Electronics. Τι έκπληξη!

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω είχαμε τις υποψίες μας για την Escom και ιδίως για το ποιο άτομο ήταν υπεύθυνο γι' αυτό που συνέβη, και οι υποψίες μας επιβεβαιώθηκαν πρόσφατα όταν το ίδιο αυτό άτομο τα παραδέχτηκε όλα στον Colin.

 

Ποια ήταν τα σχέδιά σας για την Amiga; Ένα ακόμα CD32 ή…;

Το επιχειρηματικό μας σχέδιο αποτελούνταν από 4 βήματα:

1 - Υπάρχουσα τεχνολογία: σκοπεύαμε να χρησιμοποιήσουμε την υπάρχουσα τεχνολογία και να δώσουμε τη δυνατότητα στους χρήστες Amiga να ξεκινήσουν με ένα entry μοντέλο χαμηλού κόστους, και στη συνέχεια να το επεκτείνουν όταν θα είχαν την οικονομική δυνατότητα.

Είχαμε σχεδιάσει ένα κουτί tower στο οποίο θα μπορούσε να τοποθετηθεί ένα motherboard από Amiga 500 αλλά και από Α1200, Α2000, Α3000 και Α4000, και αυτό ήταν η καρδιά του σχεδίου μας, ότι όλα τα προϊόντα μας θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε αυτό το case. Επίσης, όλα τα περιφερειακά θα ήταν συμβατά με αυτό. Επρόκειτο για μια σειρά προϊόντων που θα την ονομάζαμε "Amiga Infinity".

2 - Η ομάδα των μηχανικών μας εργαζόταν πάνω σε ένα ολοκαίνουριο chipset (με την κωδική ονομασία Hombre) που θα χρησιμοποιούσε έναν πυρήνα βασισμένο σε RISC, και που επίσης θα είχε ενσωματωμένες δυνατότητες για 3D rendering, surround ήχο 5.1, chunky planar και πολλά-πολλά ακόμη πρωτοποριακά χαρακτηριστικά. Δυστυχώς αυτό το chipset δεν ήταν συμβατό με την ήδη υπάρχουσα τεχνολογία της Amiga, αλλά ήταν τόσο προηγμένο σε σχέση με οτιδήποτε κυκλοφορούσε στην αγορά εκείνη την εποχή που είχαμε αποφασίσει να στηρίξουμε την εξέλιξή του.

3 - Με σκοπό το να καταφέρουμε να έχουμε επαρκή έσοδα προκειμένου να υποστηρίξουμε τα βήματα 1 και 2 είχαμε αποφασίσει να πουλήσουμε τα δικαιώματα χρήσης των brand names που είχαμε στην κατοχή μας και που ήταν γνωστά παγκοσμίως. Ήτοι:

CBM - Commodore Business Machines. Θα επιτρέπαμε σε κατασκευαστές PCs και σχετικών προϊόντων να χρησιμοποιήσουν (επί πληρωμή, φυσικά) το logo της CBM. Επίσης, θα παρείχαμε την εξής υπηρεσία, σε όσους κατασκεύαζαν PCs με το logo της CBM θα δίναμε τη δυνατότητα να πουλούν τα μηχανήματά τους μέσω του ήδη υπάρχοντος δικτύου αντιπροσώπων και καταστημάτων μας, έναντι κάποιας αμοιβής. Έτσι, θα δεχόμασταν παραγγελίες, θα παραδίδαμε τα μηχανήματα στους πελάτες μας και δεν θα είχαμε την υποχρέωση να χρηματοδοτούμε ούτε την αγορά parts ούτε την παραγωγή ολοκληρωμένων μηχανημάτων.

COMMODORE. Αυτό, σαν brand name ήταν από τα πλέον γνωστά και καθιερωμένα (τότε) στην Ευρώπη, και μπορούσε κανείς να το συναντήσει σε κάθε κατάστημα λιανικής. Σκοπεύαμε να πουλήσουμε τα δικαιώματα χρήσης αυτού του brand name για χρήση σε οτιδήποτε σχεδόν μπορούσε να συνδεθεί στην πρίζα, όπως τοστιέρες, φούρνους μικροκυμάτων, τηλεοράσεις, CD players κλπ.

AMIGA. Εντάξει, είναι προφανές ότι αυτό ήταν το πλέον δημοφιλές (trendy) brand name που διαθέταμε και θα πουλούσαμε τα δικαιώματα χρήσης του για την παραγωγή T-shirts, φούτερ, φορμών κλπ - οτιδήποτε είχε σχέση με ρουχισμό.

Φυσικά, είναι αυτονόητο ότι θα δημιουργούσαμε ένα τμήμα Ποιοτικού Ελέγχου, ούτως ώστε να μη χρησιμοποιούνται τα brand names μας σε υποδεέστερα ή ελαττωματικά προϊόντα με κίνδυνο να χαλάσει το καλό όνομα που είχαμε στην αγορά…

4 - CD32. Είχαμε ως σχέδιο την πώληση των δικαιωμάτων χρήσης της τεχνολογίας του CD32 σε οποιονδήποτε (όλους;) κατασκευαστή στερεοφωνικών και Hi Fi έτσι ώστε, όχι μόνο να πέσει το κόστος παραγωγής των parts του CD32 αφού θα κατασκευάζονταν σε τεράστιες ποσότητες, αλλά θα καταφέρναμε επίσης με τον τρόπο αυτό να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα του να μπουν οι υπολογιστές στο κάθε σαλόνι.

(Πηγή: Distrita.com)