Πέμπτη 25 Απριλίου 2024

Review: Manical Drop για Atari ST

Manical Drop (Atari ST/STE/TT/Falcon) - DMA-SC

Το Manical Drop είναι ένα puzzle game του τύπου "3 or better" που εμφανίστηκε από το πουθενά στον διαγωνισμό Game Development του demoparty Outline το 2008 και, απλά, τον κέρδισε. Ίσως το "γιατί;" να μην γίνεται άμεσα αντιληπτό εάν απλώς κανείς κοιτάξει τα screenshots αλλά, πιστέψτε μας, πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις που σαφέστατα το να κρίνουμε το βιβλίο από το εξώφυλλό του θα μας οδηγήσει σε άσχημες ατραπούς.

Το Manical Drop έχει επηρεαστεί - και όχι μόνο στο όνομα - από το Magical Drop της Data East, ένα παιχνίδι ιδιαίτερα γνωστό στα arcades. Δεν έχει γίνει κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια να φτιαχτεί κάτι γραφικά εφάμιλλο του coin op, αλλά από την άλλη έγινε μια προσπάθεια την οποία ο υπεύθυνος της παρούσας στήλης εκτιμά ιδιαίτερα, ήτοι το να δημιουργηθεί ένα αξιόλογο παιχνίδι που να τρέχει σε όλους τους υπολογιστές της σειράς ST. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τα σημεία των καιρών όπου οι developers/sceners θεωρούν δεδομένο ότι ο ST που μάθαμε και αγαπήσαμε είχε blitter, σκληρό δίσκο και 4ΜΒ μνήμης (!) και ας ασχοληθούμε επιτέλους με ένα παιχνίδι που θα τρέξει το ίδιο άνετα στον πιστό και αγαπημένο σας 520STFM όπως και στον πανίσχυρο Falcon του ψωνισμένου φίλου σας!

Θα πούμε εξαρχής ότι γραφικά και ήχος στο Manical Drop σε καμία περίπτωση δεν εντυπωσιάζουν. Και, αν τα γραφικά θεωρήσουμε ότι απλώς "κάνουν τη δουλειά τους" δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί το ίδιο για το tune του παιχνιδιού το οποίο, εκτός από επαναλαμβανόμενο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι και (μάλλον) εκνευριστικό. Τα καλό είναι πως με τις αναφορές αυτές στα γραφικά και τον ήχο ήδη αφήσαμε στην άκρη τα όποια αρνητικά στοιχεία του παιχνιδιού καθώς, όλα τα υπόλοιπα είναι θετικά ή, στην χειρότερη περίπτωση, ουδέτερα. Ας τα δούμε λοιπόν αναλυτικότερα…

Ο σκοπός του Manical Drop είναι να σχηματίσει ο παίκτης κατακόρυφες στήλες 3 ή περισσότερων κομματιών του ίδιου χρώματος. Τότε, τα κομμάτια αυτά εξαφανίζονται από την οθόνη, επιβραβεύοντας ταυτόχρονα τον παίκτη με πόντους. Έχουμε την δυνατότητα να "κρατήσουμε" ένα ή και περισσότερα κομμάτια και να τα τοποθετήσουμε όπου επιθυμούμε, αρκεί αυτά να είναι του ίδιου χρώματος. Αυτά συμβαίνουν ενώ ταυτόχρονα προστίθενται γραμμές με χρωματιστά κομμάτια στο ανώτερο μέρος της οθόνης, σπρώχνοντας τα πάντα προς τα κάτω. Αν τα κομμάτια φτάσουν στο κατώτερο μέρος της οθόνης τότε το παιχνίδι τελειώνει - σκεφτείτε το κάπως σαν το Tetris αλλά από την ανάποδη!

Εκτός από τα "απλά" κομμάτια υπάρχουν και τα "special", που είναι τα combo, οι φούσκες και οι πέτρες, όλα με διαφορετικές ιδιότητες και χρησιμότητα. Αν τυχόν όλα αυτά σας δίνουν την εντύπωση ότι ακούγονται κάπως περίπλοκα, θα χαρείτε να μάθετε ότι το Manical Drop σας εξηγεί το πώς θα πρέπει να παίξετε μέσα από διαδοχικές εκπαιδευτικές οθόνες, σε ένα ευχάριστο και - σίγουρα - καλοδεχούμενο sequence.

Το παιχνίδι στο single player mode είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό απαιτώντας, από ένα σημείο και μετά, γρήγορα αντανακλαστικά, ταχείες κινήσεις και αστραπιαίες αποφάσεις - γεγονός που το καθιστά ολίγον τι αγχωτικό, αλλά με την καλή έννοια. Ακόμα διασκεδαστικότερο είναι στο two player mode, εκεί όπου οι επιτυχίες κάθε παίκτη επιβραβεύονται με πρόσθετα κομμάτια στην οθόνη του αντιπάλου του, οδηγώντας σε καταστάσεις rock, του τύπου που γνωρίσαμε παλαιότερα στο "διπλό" Tetris. Είναι σίγουρα από τα πλέον θετικά στοιχεία του Manical Drop ότι μπορεί να διασκεδάσει όχι μόνο εσάς, αλλά και την κοπέλα σας ταυτόχρονα - αρκεί φυσικά να κατορθώσετε να εντοπίσετε το mouse/joystick port του Atari ώστε να συνδέσετε το 2ο χειριστήριο!

Και μιας και αναφερθήκαμε στο θέμα των χειριστηρίων, θα πρέπει να τονίσουμε ένα ακόμα πλεονέκτημα του Manical Drop, που δεν είναι άλλο από τις επιλογές που τίθενται στη διάθεση του παίκτη. Επί της ουσίας, μπορούν να ρυθμιστούν σχεδόν… τα πάντα (!), όπως το πλάτος της οθόνης σε μονό ή διπλό παιχνίδι, τα πλήκτρα/joystick/mouse που θα χρησιμοποιεί αυτός, η ύπαρξη ή όχι special κομματιών, το αν θα ακούγεται το tune, τα ηχητικά εφέ ή και τα δύο μαζί και πολλά-πολλά ακόμη. Όλα αυτά ρυθμίζονται πανεύκολα και με ιδιαίτερα απλό και λειτουργικό τρόπο, ενώ θα πρέπει ασφαλώς να τονιστεί ότι το παιχνίδι είναι GEM friendly και, όποτε το επιθυμείτε, μπορείτε με ένα απλό πάτημα του ESC να επιστρέψετε στο λειτουργικό. Επίσης, μπορεί να τρέξει από δισκέτα, από σκληρό δίσκο, από το Α: ή Β: drive και χωράει ακόμα και σε δισκέτα μονής όψεως, για όσους τυχόν υπάρχουν εκεί έξω που έχουν την ατυχία να διαθέτουν έναν από τους "φτηνούς" 520STFM ή κάποιον παλαιότερο 520ST.

Συνολικά, το Manical Drop είναι ένα ιδιαίτερα ευχάριστο και καλοφτιαγμένο παιχνίδι που μπορεί να χαρίσει από δεκάλεπτα μέχρι και ώρες διασκέδασης σε έναν ή δύο παίκτες και θα τρέξει απροβλημάτιστα σε οποιονδήποτε 16μπιτο Atari και αν διαθέτετε. Δεν θα σας εντυπωσιάσει με τα γραφικά ή τον ήχο του, αλλά θα χαρείτε να διαπιστώσετε ότι κρύβει πολλά ατού κάτω από… το καπό του! Σίγουρα είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια για ST της τελευταίας δεκαετίας και, μιας και διατίθεται απολύτως δωρεάν, αποτελεί αναμφισβήτητα μια εξαιρετική επιλογή.

Βαθμολογία: 8/10

Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο 18ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2017.

Τρίτη 2 Απριλίου 2024

The Spectrum Show επεισόδιο 139

Κι αυτός το χαβά του. Τι άλλο να πεις δηλαδή; Τα χρόνια περνάνε, ο κόσμος αλλάζει, αρκετοί από τους ανθρώπους που μεγάλωσαν με τον Spectrum έχουν πια φύγει από τη ζωή, το ίδιο και οι δημιουργοί του (Clive Sinclair, Rick Dickinson). Ε, και; Ο Paul Jenkinson δεν δείχνει να πτοείται από όλα αυτά και, να σας πω και κάτι; Μπράβο του. Ο άνθρωπος δεν μασάει, ξεκίνησε το The Spectrum Show τον Απρίλιο του 2012 και πλέον μπήκαμε στον Απρίλη του 2024! Μία γεμάτη ντουζίνα χρόνια ο Paul προσφέρει ατόφια, Spectrumικής φύσεως ενημέρωση σε όσους πιστούς έχουν την όρεξη να ασχοληθούν. Μη σας πω ότι μπορεί να τσίμπησε και κάποιους ακόμα που ορμώμενοι από τα βίντεό του μπήκαν και αυτοί στον μαγικό κόσμο του "γομολάστιχα"...

Στο νέο, 139ο επεισόδιο του The Spectrum Show o Mat Dolphin μας ξεναγεί στο Personal Computer Show του 1989 που ήταν το τελευταίο που έλαβε χώρα και ταυτόχρονα και το πλέον επιτυχημένο. Ο Paul με τη σειρά του παίζει για χάρη μας - και όχι μόνο - τα Star Wars και Kane και εξετάζει ενδελεχώς το ZX Pico MD, μία σύγχρονη συσκευή που εξομοιώνει το ZX Microdrive.

Τι περιμένετε λοιπόν; Κάντε μια βουτιά στον θαυμαστό κόσμο των 80s και του Spectrum clickάροντας το βίντεο που ακολουθεί!