Πέμπτη 12 Ιουνίου 2025

Νέο website για τα highscores μας (μέχρι να πέσει κι αυτό)

Πίσω στις αρχές του 2019 είχα ανεβάσει μία ανάρτηση σχετική με το cbm8bit, ένα portal το οποίο, ανάμεσα στα άλλα χρήσιμα που μπορούσε κάποιος να βρει/κάνει, έδινε τη δυνατότητα στους χρήστες να καταχωρούν τα high scores τους. Αρχικά σε κάποια classics του Commodore 64 και στη συνέχεια και σε παλιά και νέα video games για όλες τις κλασικές 8μπιτες και 16μπιτες πλατφόρμες. Προσωπικά χρησιμοποιούσα συχνά το cbm8bit, είτε για να παίρνω μία ιδέα για το πόσο είναι ένα καλό σκορ για κάποιο παιχνίδι, είτε για να καταχωρώ με περηφάνεια τα high scores μου, τα οποία, ειδικά στα νέα παιχνίδια (της τελευταίας 20ετίας!), είναι από τα κορυφαία καθώς ο ανταγωνισμός είναι σαφώς μικρότερος.

Δυστυχώς, τον Απρίλιο το 2023, το cbm8bit απλά εξαφανίστηκε, χωρίς κάποια προειδοποίηση ή εξήγηση, παίρνοντας μαζί του τις glory moments των μελών του. Έγραφα τότε για τη ματαιότητα του να παράγει κανείς ιντερνετικό περιεχόμενο (ξέρετε, όπως είναι αυτό το blog, ας πούμε) καθώς, στην ψηφιακή εποχή, το scripta manent ισχύει όσο είναι ακόμα στην πρίζα ο server. Αν ο τελευταίος πάθει κάτι, χάνονται μαζί του και όλες οι εργατοώρες που χρειάστηκαν για τη δημιουργία του περιεχομένου του. Έτσι, σε μια στιγμή. Και, αν δεν υπάρχει και το κίνητρο για να ασχοληθεί κάποιος να τον επαναφέρει, χάνονται για πάντα. Sad but true. Δεν ξέρω κι εγώ πόσες χιλιετίες φάγαμε ως ανθρώπινο γένος για να φτάσουμε στο σημείο που όντως ο πολιτισμός μας θα χαθεί όταν κοπεί το ρεύμα (ή όταν πέσει το internet) όπως είχαν γράψει κάποτε με σπρέι σε έναν τοίχο στα Εξάρχεια - ένα σύνθημα που νομίζω ότι είχε μείνει απείραχτο τουλάχιστον για μία δεκαετία.

Εντελώς τυχαία (ούτε καν θυμάμαι το πώς, για να είμαι ειλικρινής) βρέθηκα πριν λίγες μέρες στο LVLUPscore, ένα site το οποίο - ναι, το μαντέψατε - χρησιμεύει για να καταχωρεί ο καθένας τα high scores του, με έφεση στις παλαιότερες πλατφόρμες. Ναι, είναι εκεί τα 8μπιτα και τα 16μπιτα αλλά και αρκετά γνωστά nicknames από τα χρόνια του cbm8bit. Οπότε, αν ψάχνετε μία τροπαιοθήκη για την ψηφιακή σας ματαιοδοξία, ξεκινήστε πάραυτα! Θα βρείτε κι εμένα εκεί, ας μην κοροϊδευόμαστε...

Τώρα, το νιώθω, όλο και κάποιοι από εσάς που διαβάζετε αναρωτιέστε "μα ποιος παίζει πραγματικά video games στα 8μπιτα (και στα 16μπιτα) εν έτει 2025 - πλάκα κάνουμε;". Κι όμως, η αλήθεια είναι ότι, πλην εμού, γνωρίζω και άλλους, Προφανώς η πλειονότητα των retro users δεν το κάνει, αυτό είναι γνωστό. Είτε κάποιοι είναι "συλλέκτες", είτε κάποιοι άλλοι ενδιαφέρονται περισσότερο για το hardware παρά για το software, ενώ, προφανώς - και αυτό είναι απολύτως σεβαστό - κάποιοι έχουν πολύ σοβαρότερες έγνοιες στο κεφάλι τους από τα video games. Κι όμως, θα σας πω ένα μυστικό: αυτά τα παιχνίδια για τους υπολογιστές των 80s, είτε παλιά είτε νέα, είναι ιδανικά για να "σκοτώσει" κάποιος 10-20-30 λεπτά και να ξεχαστεί λιγάκι από την καθημερινή ρουτίνα και τα προβλήματά του. Μιλάμε για παιχνίδια ως επί το πλείστον απλούστατα, που συνήθως ξέρεις τι πρέπει να κάνεις πριν καν παίξεις για πρώτη φορά, με χειρισμό του τύπου πιο-απλός-πεθαίνεις και με μόνο στόχο την υπέρβαση του προηγούμενου high score. Και αυτό είναι. Απλά, πρωτόγονα και εθιστικά, πλήρως αντίθετα με τη σύγχρονη νόρμα των 14 κουμπιών και των 12 συνδυασμών αυτών, χωρίς 20λεπτα cutscenes, χωρίς saves και checkpoints, χωρίς ενημερώσεις, χωρίς τίποτα. Το φορτώνεις σε ελάχιστα δευτερόλεπτα (πείτε μου ότι δεν έχετε κάποιο mass storage device για το retro computer σας) και ξεκινάς κατευθείαν το παιχνίδι. Στο τέταρτο μπορεί και να αισθάνεσαι ήδη πλήρης! Προφανώς γούστα είναι αυτά και σαφέστατα εγώ που σας γράφω είμαι ένας δεινόσαυρος, ένα απομεινάρι ενός λησμονημένου παρελθόντος που έχει ξεχάσει να πεθάνει, αλλά δε μου βγάζετε από το μυαλό ότι η απλότητα ενός Vallation, ενός Redshift, ενός Galencia και ενός Reshoot R είναι ακριβώς τόσο-όσο χρειάζεται για να γίνει εύπεπτη και απολαυστική η εμπειρία του video gaming. Εντάξει, άλλοι μπορεί να προτιμούν το The Last of Us ή το Call of Duty 1.423, κατανοητό. Γούστα είναι αυτά. Εδώ υπάρχει κόσμος που ακούει τραπ, στα video games θα σκαλώσουμε;

Όπως και να 'χει, αν είστε ρέκτες του gaming "παλαιάς κοπής" (ακόμα κι εδώ ακούγεται λάθος, ρε γαμώτο) και θέλετε να δείξετε στους ομοϊδεάτες σας ότι λιώσατε το νέο Donkey Kong στον Spectrum, κάντε μία βόλτα από το LVLUPscore και καταχωρείστε τα επιτεύγματά σας. Εγώ και μερικοί άλλοι πυροβολημένοι θα σας δούμε και θα σας καμαρώσουμε! 

Κυριακή 8 Ιουνίου 2025

Review: Galencia για Commodore 64

Galencia (Commodore 64) - Jay Aldred (Code/GFX)/Pulsebot(Music/SFX)/Saul Cross (extra GFX/SFX)

To Galencia είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πλέον εμβληματικούς και πολυσυζητημένους τίτλους της χρονιάς που πέρασε, μιας χρονιάς που, ειδικά στην πλατφόρμα του Commodore 64, σημαδεύτηκε από την κυκλοφορία καταπληκτικών παιχνιδιών όπως είναι τα Sam's Journey, Argus και Organism (και το ίδιο το Galencia, φυσικά). Άξιζε όμως όλο τον θόρυβο που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομά του; Είναι τόσο καλό; Γιατί, ας μην ξεχνάμε ότι δεν πρόκειται για παιχνίδι που διατίθεται δωρεάν, πρέπει να πληρώσει προκειμένου να το αποκτήσει κάποιος…


Να πω ξεκινώντας - και για να φύγει κιόλας απ' τη μέση το ερώτημα - ότι ναι, τα αξίζει τα λεφτά του το Galencia. Ειδικά αν το αποκτήσετε ως ψηφιακό download, δεν πρόκειται να λυπηθείτε με τίποτα τα 6,19 δολάρια ΗΠΑ που θα σας κοστίσει μαζί με τον ΦΠΑ. Κι αυτό γιατί μιλάμε για ένα παιχνίδι που ήρθε να διορθώσει μια ιστορική αδικία, να κλείσει ένα διαχρονικό κενό: το ότι ποτέ δεν κυκλοφόρησε κάποια πραγματικά αξιόλογη μεταφορά του Galaga στον Commodore 64! Γιατί ναι, πέραν του (υποτυπώδους) σεναρίου και των κάπως διαφορετικών γραφικών, το Galencia είναι στην ουσία ένας κλώνος του Galaga από τα coin ops…

Το Galencia, πέρα από ψηφιακό download κυκλοφορεί σε όλες τις δυνατές μορφές: κασέτα, δισκέτα και cartridge. Όποιο απ' αυτά και αν αποκτήσετε έρχεται σε μια ποιοτικότατη συσκευασία με πολλά (ή και περισσότερα!) εξτραδάκια, αλλά το σημαντικό της όλης ιστορίας είναι προφανώς το ίδιο το παιχνίδι, έτσι δεν είναι; Το Galencia λοιπόν είναι ένα καθαρόαιμο shoot 'em up της (πολύ) παλιάς σχολής και αποτελεί μία εξαιρετική με όλη τη σημασία της λέξης μεταφορά του θρυλικού Galaga στην οθόνη του (ακόμα πιο θρυλικού) 64άρη. Πρόκειται για ένα παιχνίδι υψηλότατων standards απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς, με πολύ καλή παρουσίαση, γραφικά και ήχο και ασύλληπτου επιπέδου ομαλότητα σε κίνηση των sprites, αμεσότητα στον χειρισμό και gameplay. Ίσως κάποιοι να θεωρούν πολύ retro και μονοδιάστατο το Galaga (και κατ' επέκταση το Galencia), όμως δεν είναι έτσι: δεν έχουμε να κάνουμε με Space Invaders εδώ, αλλά με ένα παιχνίδι που γέννησε τα vertical shooters που το ακολούθησαν και ίσως το πρώτο shoot 'em up της ιστορίας με αναβαθμίσιμα όπλα (το δεύτερο διαστημόπλοιο που μπορούμε να ενώσουμε με το δικό μας αν το ελευθερώσουμε από το capture).


Το Galencia, πέραν της δυνατότητας για double fire που μόλις αναφέραμε έχει κι άλλα "ωραία" χαρακτηριστικά: bonus ανάλογα με τον χρόνο που θα μας πάρει η ολοκλήρωση του κάθε επιπέδου, challenge stages, παράσημα για κάθε πίστα που ολοκληρώνουμε καθώς και αρκετές δυνατότητες παραμετροποίησης. Επίσης, μπορεί να αποθηκεύσει τα high scores ακόμα και στο cartridge (!), κάτι που, απ' όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, αποτελεί πρωτιά στην ιστορία του Commodore 64.

Για να μη μακρηγορούμε, θα επαναλάβω αυτό που έγραψα από την αρχή: το παιχνίδι τα αξίζει τα χρήματα που θα ξοδέψετε για να το αποκτήσετε. Είναι ένα υπέροχο shoot 'em up με gameplay επιπέδου coin op που σίγουρα, αν είχε κυκλοφορήσει καμιά 35αριά χρόνια νωρίτερα, θα είχε μείνει στην ιστορία. Ακόμα και εν έτει 2018 πάντως αποτελεί μια πολύ καλή αγορά, αφού ακόμα και η "ακριβή" έκδοση με το cartridge θα σας κοστίσει 40€ συν τα ταχυδρομικά, τιμή καθ' όλα λογική.

Μπορείτε να προμηθευτείτε το Galencia από το site της Protovision (σε φυσική μορφή) ή από το itch.io (ψηφιακό download).

Βαθμολογία: 9/10

  

Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο 19ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2018. 

Κυριακή 1 Ιουνίου 2025

The Spectrum Show επεισόδιο 151

Πριν από 2 μέρες αναρτήθηκε στο YouTube το νέο επεισόδιο του The Spectrum Show, το υπ' αριθμόν 151, εγκαινιάζοντας έτσι τον 16ο κύκλο της σειράς Spectrumικών videos του Paul Jenkinson. Όπως μας είχε προϊδεάσει ο Paul πλέον τα επεισόδιο έχουν περίπου τη μισή διάρκεια, δηλαδή είναι γύρω στα 15 λεπτά αντί της μισής ώρας όπως είχαμε καλομάθει. Και είναι γεγονός ότι η μειωμένη διάρκεια έχει ως αποτέλεσμα λιγότερο περιεχόμενο, πράγμα που φυσικά και δεν είναι θετικό. Από την άλλη θα μπορούσε κάποιος να πει ότι και 15 λεπτά δεν είναι και λίγα - και αυτό το ακούω. Είτε έτσι είτε αλλιώς θα το συνηθίσουμε και κανείς δεν μπορεί να ψέξει τον Paul που φτιάχνει αφιλοκερδώς βιντεάκια για χάρη μας εδώ και 13 χρόνια, έτσι δεν είναι; Προφανώς κάπου κουράστηκε ο άνθρωπος και θέλει να ασχοληθεί και με άλλα πράγματα. Σεβαστό 100%.

Στο νέο επεισόδιο του The Spectrum Show το κύριο θέμα είναι ένα software house, η Assassin Software και το computer shop από το οποίο αυτή ξεκίνησε. Επίσης παρουσιάζονται δύο νέα παιχνίδια, τα Scramble RX και Donkey Kong. Και, αν αναρωτιέστε από πού κι ως πού είναι νέα παιχνίδια τα Scramble και Donkey Kong να σας πληροφορήσω ότι αναφέρομαι (βασικά ο Paul αναφέρεται) σε νέες, σχεδόν arcade perfect εκδόσεις που κυκλοφόρησαν το 2024 και το 2025, αντίστοιχα. Οπότε ναι, είναι όντως νέα παιχνίδια!

Το επεισόδιο ολοκληρώνεται με την παρουσίαση της Kickstarter καμπάνιας για το νέο βιβλίο του Mel Croucher, του παλιού Spectrum coder από τα πρώτα χρόνια των 80s.

Μπορείτε να δείτε το video στη συνέχεια: