Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Παιχνίδια Που Αξίζει Να Παίξετε #4 - The Way Of The Exploding Fist (Commodore 64)

Κάπου εκεί, στα μέσα των 80s, ψάχναμε εναγωνίως με έναν φίλο μου για ένα κομπιουτερίστικο υποκατάστατο του Karate Champ που παίζαμε στα ηλεκτρονικά. Αυτός είχε έναν Commodore 64 κι εγώ έναν ZX Spectrum, οπότε καλύπταμε όλα τα δημοφιλή formats της εποχής. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να βγει ένα παιχνίδι καράτε (είναι πραγματικά απίστευτο το με τι πράγματα μπορεί να κολλήσει ο καθένας!)...

Ένα Σάββατο που είχαμε κατέβει στη Στουρνάρα για την καθιερωμένη κομπιουτερότσαρκα - πραγματικά, δεν πρέπει να υπήρχε κομπιουτεράς της εποχής που να μην έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα! - καθώς τσιμπολογούσαμε τις (υπέροχες) τηγανιτές πατάτες μας από το "Χρυσό Πουλί", τα μάτια μας έπεσαν στην βιτρίνα ενός computer shop - πρέπει να ήταν το Athens Computer Center ή το Computer Market, δύσκολο να θυμηθώ με σιγουριά -, και εκεί το είδαμε: ένα παιχνίδι με καράτε έπαιζε στον Commodore 64 μόνο που, σε αντίθεση με το Karate Champ, αυτό διέθετε υπέροχα, πολύχρωμα γραφικά και backgrounds που στη συνέχεια αποτέλεσαν μνημεία της pixel art. Η κίνηση δε των χαρακτήρων απλά εντυπωσιακή με αμέτρητα (έτσι μας φαίνονταν τότε) frames για το κάθε sprite.


Αυτό ήταν: μπήκαμε με φόρα στο μαγαζί, και μετά τα τυπικά ("θέλω το παιχνίδι με το καράτε που παίζει στη βιτρίνα") ξεκινήσαμε βουρ για Παγκράτι για να το τρέξουμε στον Commodore 64 του φίλου μου. Εκεί ήταν που διαπιστώσαμε ότι το παιχνίδι αυτό, εκτός από υπέροχα γραφικά και κίνηση διέθετε καταπληκτική μουσική υπόκρουση σε ταιριαστό στυλ Άπω Ανατολής αλλά και πολύ καλό gameplay. Ήταν τέτοιο το impact του The Way Of The Exploding Fist στις εφηβικές μας ψυχές που, μετά από ένα μήνα περίπου πούλησα τον ZX Spectrum μου μαζί με Interface 1, Microdrive, Kempston joystick interface για να αγοράσω έναν Commodore 64 με κασετόφωνο, μαζί με 3 κασέτες: το Spy Hunter, το - ψυχροπολεμικό αλλά υπέροχο - Raid Over Moscow και, φυσικά, το The Way Of The Exploding Fist!


Μέσα στους επόμενους μήνες κυκλοφόρησαν αξιοπρεπέστατα ports του παιχνιδιού για όλους τους δημοφιλείς υπολογιστές της εποχής, αλλά κανένα δεν ήταν τόσο καλό όσο το original του Commodore 64 (η έκδοση του Amstrad είχε ακριβώς τα ίδια γραφικά αλλά απουσίαζε η μουσική). Το εξαίρετο αυτό παιχνίδι της Melbourne House "γέννησε" 2 αξιόλογα sequels, αλλά κανένα δεν είχε την επίδραση του πρωτότυπου The Way Of The Exploding Fist στον gaming κόσμο. Κατεβάστε το από εδώ!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.