Εντάξει, το κόλπο πέτυχε, τράβηξα την προσοχή σας! Πρωτού λοιπόν οι απανταχού λάτρεις (και, δυστυχώς, και οπαδοί) της Amiga με επικυρήξουν στα στέκια των retro lovers, θα πρέπει να εξηγήσω ότι δεν το εννοώ αυτό που γράφω στον τίτλο. Ή, για την ακρίβεια, το εννοώ και δεν το εννοώ. Μα, τι εννοώ τέλος πάντων;
Όπως είναι γνωστό, ο Atari ST ήταν εφοδιασμένος με το chip ήχου Yamaha YM2149 που, ουσιαστικά ήταν το ίδιο με το ΑΥ-3-8910 της General Instruments που είχε χρησιμοποιηθεί, μεταξύ άλλων, στους Amstrad CPC, Oric 1 και Atmos, ZX Spectrum 128K/+2/+3. Καλό και αξιοπρεπές sound chip χωρίς αμφιβολία, αλλά ούτε τον ήχο και τη χροιά του SID του Commodore 64 είχε και, φυσικά, σε καμία περίπτωση τις δυνατότητες και την ποιότητα της Paula με την οποία ήταν εφοδιασμένη η Amiga. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού ήταν, πολλά από τα παιχνίδια που ήταν κοινά στους δύο υπολογιστές να δείχνουν και να παίζουν ίδια (ή σχεδόν ίδια) αλλά να ακούγονται εντελώς διαφορετικά - φυσικά με πλεονέκτημα υπέρ της Amiga. Κι όμως... Ενώ επί 30 σχεδόν χρόνια είχα μείνει με την εντύπωση ότι ο ήχος της Amiga ήταν σαφώς καλύτερος σε σχέση με αυτόν του Atari, ήρθε ξαφνικά ο Δημήτρης (γνωστότερος ως Turrican) με το εξαιρετικά ενδιαφέρον blog του να μου βάλει τα γυαλιά (και τα... ακουστικά!). Τι έμαθα λοιπόν από τον Δημήτρη; Ότι, λόγω της ύπαρξης των θυρών midi με τις οποίες ήταν εφοδιασμένο κάθε μοντέλο Atari ST, μπορούσε εύκολα να συνδεθεί το ΜΤ-32 της Roland (εξωτερικό MIDI synthesizer), ένα πανάκριβο στην εποχή του προϊόν, που μπορούσαν να χαρούν οι χρήστες των PCs. Και, όχι μόνο αυτό, αλλά υπήρχαν και προγράμματα που το υποστήριζαν!
Φυσικά, άλλο να τα διαβάζει κανείς όλα αυτά και άλλο να τα... ακούει, έτσι δεν είναι; Σας προτρέπω λοιπόν χωρίς δεύτερη κουβέντα να διαβάσετε το εξαιρετικό post του Δημήτρη εδώ και να ακούσετε τον Atari του να δίνει τα (ηχητικά του) ρέστα! Αφού μελετήσετε ενδελεχώς το παραπάνω link μπορείτε να ρίξετε και μια ματιά στο video που ακολουθεί, όπου το Les Mains dans le Rétro του καναδικού καναλιού retrogamer.ca εκθέτει τις ηχητικές διαφορές κάποιων παιχνιδιών του Atari ST μεταξύ του Yamaha sound chip και του Roland MT-32 που είναι απλά... χαώδεις! Ξεκινήστε από το 6:04 αν θέλετε να αποφύγετε την (γαλλική) πολυλογία!
Για να μη λέτε όμως ότι υπάρχει προκατάληψη υπέρ του Atari ST (μακριά από τα fanboys οποιασδήποτε παράταξης!), θα σας ενημερώσω ότι όχι μόνο ο ST αλλά ΚΑΙ η Amiga υποστήριζε τη χρήση του Roland MT-32 σε κάποια (λιγότερα) παιχνίδια. Φυσικά, στην περίπτωση της Amiga που δεν διέθετε MIDI ports (ένας είναι ο Atari!) το έξοδο ήταν μεγαλύτερο και το κέρδος μικρότερο καθώς η Paula με τις δυνατότητές της πλησίαζε... σχεδόν ανησυχητικά το synthesizer της Roland! Όπως και να 'χει, μπορείτε να παρακουλουθήσετε το παρακάτω video που, μέσω εξομοίωσης, παραθέτει ΟΛΑ (ναι, και τα 12!) τα παιχνίδια της Amiga που υποστήριζαν το ΜΤ-32 και φυσικά τις διαφορές μεταξύ των 2 εκδόσεων...
Καταλαβαίνετε τελικά ότι ο τίτλος της ανάρτησης ήταν μάλλον παραπλανητικός αλλά... όχι εντελώς, αφού η σύνδεση ενός Roland MT-32 στον Atari ST ήταν πολύ πιο εύκολη υπόθεση απ' ότι στην Amiga και η χρήση αυτού έδινε - έστω και οριακά - καλύτερο αποτέλεσμα από την μεγάλη κυρία της Commodore...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.