Το 1987 είναι για εμάς τους Έλληνες μια πραγματικά ιδιαίτερη χρονιά, καθώς σημαδεύτηκε από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ. Κι όμως, τον ίδιο καιρό που ο Αργύρης Καμπούρης, ο "τίμιος γίγαντας" όπως τον χαρακτήριζε ο αείμνηστος Φίλιππας Συρίγος έστελνε τις δύο βολές στο διχτάκι για το 103-101, επισφραγίζοντας με τον καλύτερο τρόπο της πτήσεις της "Nick Galis Airlines" που μας είχαν μαγέψει σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά, στη βροχερή Αγγλία κυκλοφορούσε ένα shoot 'em up που πιθανότατα ήταν το πρώτο που έδειξε στο ευρύ κοινό τις πραγματικές δυνατότητες του επερχόμενου κύματος των 16μπιτων μηχανημάτων και, εν προκειμένω, του Atari ST.
Το Goldrunner είναι ένα vertical shooter που δημιούργησε ο Steve Bak, για λογαριασμό της Microdeal. Σαν παιχνίδι, θα μπορούσε κάποιος με απόλυτη ασφάλεια να πει ότι πρόκειται για ένα vertical Uridium (!) με γραφικά υψηλής ανάλυσης και... απίστευτη ταχύτητα! Ναι, παρόλο που ο Atari ST δεν διέθετε εξειδικευμένα chips για να του παρέχουν δυνατότητες άμεσου και ομαλού hardware scrolling της οθόνης, Ο Steve Bak είχε κάνει εξαιρετική δουλειά (προφανώς αυτό κάτι είχε να κάνει και με τις πραγματικές δυνατότητες του Atari ST) προσφέροντας στο ανυποψίαστο κοινό ένα shooter με ταχύτητα... κολασμένη!
Όπως συνέβαινε και στην περίπτωση του Uridium, ο παίκτης είχε να αντιμετωπίσει διάφορους εχθρούς (διαστημοπλοιάκια) χρησιμοποιώντας ένα σκάφος που μπορούσε να αλλάξει φορά κίνησης (πάνω-κάτω) και ταχύτητα. Και, όπως και στο Uridium, ενώ κουτσά-στραβά μπορούσες να αντιμετωπίσεις τους ιπτάμενους αντιπάλους σου, υπήρχαν επίγεια εμπόδια στο οποία απλά τράκαρες, αν είχες την προσοχή σου στραμμένη στους εναέριους εχθρούς σου! Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού ήταν το ότι απαιτούνταν ιδιαίτερα ακριβείς και χειρισμοί και κίνηση του διαστημοπλοίου του παίκτη με σχετικά χαμηλές ταχύτητες, γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, το χρυσό διαστημόπλοιό σας (εξ ου και η ονομασία του παιχνιδιού) θα μετατρεπόταν σε συντρίμμια πάνω σε κάποιο επίγειο εμπόδιο μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα...
Τα γραφικά του Goldrunner ήταν ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένα και λεπτομερή και, όπως προανέφερα, κινούνταν με απίστευτες ταχύτητες. Το Goldrunner κέρδιζε ακόμα πολύ από τη χρήση digitized ομιλίας (στην αρχική οθόνη) και το από πολύ ωραίο tune του (ήδη γνωστού από τον Commodore 64) Rob Hubbard. Κατεβάστε το από εδώ και δοκιμάστε το, αξίζει. Ακόμα και αν σας δυσκολέψει σαν παιχνίδι, αποτελεί ένα εξαιρετικό showcase των δυνατοτήτων του Atari ST, αποδεικνύοντας ότι δεν επρόκειτο για το "καλύτερο 8μπιτο" όπως τον αποκαλούν περιπαικτικά, αλλά για ένα εξαιρετικό 16μπιτο!
Άμαν, που το θυμήθηκες; O Steve Bak είχε επίσης ανάμιξη και στο πολύ ιδιαίτερο για τον ST, Karate Kid II. Το Goldrunner είναι από εκείνη τη γενιά παιχνιδιών που πρώτο-ανέδειξαν τα 16 bit.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓρήγορο scrolling, περίτεχνα backgrounds, και digitized φωνή που σε καθοδηγούσε όλη την ώρα στο παιχνίδι!
" Be careful", "Good shooter", "Don't loose now", απίστευτο, ε;
Όπως πραγματικά τα είπες! Η μουσική του προέρχεται από το Human Race (stage 4) και είναι του Rob Hubbard.
Καλορίζικο το blog!
Εύχομαι επιτυχία!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, Δημήτρη. Ναι το διάβασα κι εγώ για το Human Race αλλά δεν το έχω δει (ούτε και "ακούσει") ποτέ και γι' αυτό δεν το ανέφερα...
ΑπάντησηΔιαγραφή