Όσοι είστε τακτικοί επισκέπτες του blog μου προφανώς θα γνωρίζετε ότι αποτελεί πάγια θέση μου το ότι σε ένα demo η συνολική αισθητική παίζει πρωτεύοντα ρόλο έναντι των τεχνικών επιτευγμάτων. Εξαίρεση αποτελούν παραγωγές που απλά... δεν υπάρχουν, όπως είναι για παράδειγμα τα Don't Mess with Texas (TI99/4A), Batman Forever (Amstrad CPC) και 80880mph (PC) όχι επειδή υπολείπονται αισθητικά, αλλά γιατί απλώς αυτά που παρουσιάζουν είναι τόσο ασύλληπτα για τις συγκεκριμένες πλατφόρμες που δεν σε απασχολεί τόσο η αισθητική και το storytelling τους. Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με ένα demo για Atari Falcon, ο οποίος, όπως και να το κάνεις, ήταν ένα computing powerhouse της εποχής του, το βάρος πέφτει μοιραία στα γραφικά, στον ήχο, στη συνολική παρουσίαση και στο πόσο καλά δένουν όλα τα επιμέρους στοιχεία μεταξύ τους προκειμένου να δημιουργηθεί ένα αξιόλογο συνολικό αποτέλεσμα. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με ακριβώς αυτή την περίπτωση.
Το Taedium Vitae (άχθος της ζωής!) - που σε ελεύθερη μετάφραση από τα λατινικά σημαίνει κουρασμένος από τη ζωή - είναι μία υπέροχη, πεσιμιστική στα όλα της, δημιουργία. Το εν λόγω demo παρουσιάστηκε πριν από μερικές μέρες στα πλαίσια του δημοφιλέστερου event της demoscene για υπολογιστές της Atari, του Silly Venture. Τρέχει σε οποιονδήποτε Atari Falcon που διαθέτει σκληρό δίσκο και την πλήρη ποσότητα μνήμης RAM που μπορεί officially να δεχτεί onboard, ήτοι 14ΜΒ. Με λίγα λόγια δεν απαιτεί accelerator ή κάποιο άλλο εξωτικό add-on. Και το αναφέρω αυτό γιατί στο δεκάλεπτο περίπου που διαρκεί, το Taedium Vitae δείχνει στο έπακρο ότι οι δημιουργοί του - το demogroup Dune - κάθε άλλο παρά κουρασμένοι από τη ζωή ήταν όσο καιρό το προγραμμάτιζαν!
Λαμβάνοντας χώρα σε έναν post-apocalyptic κόσμο, το Taedium Vitae αποδεικνύει το πόσο μπορούν να μαγέψουν και να καθηλώσουν τον θεατή η (καταπληκτική) μουσική και τα απόκοσμα γραφικά, δημιουργώντας μία εξόχως καταθλιπτική αλλά και ταυτόχρονα εντυπωσιακή ατμόσφαιρα. Δεν είναι τυχαίο το ότι αν κάπου χάνει λίγο σε αίσθηση είναι στο μεσαίο τμήμα του (The Abandoned Metro) και λίγο αργότερα (Desolate Landscapes), σε μέρη τα οποία τεχνικά είναι τα πλέον jaw dropping, καθώς μονάχα εκεί το βάρος πέφτει περισσότερο στο να βγουν λαγοί απ' το καπέλο από το να δημιουργηθεί μία καθηλωτική ατμόσφαιρα.
Ίσως να καταλάβατε από τα παραπάνω ότι πέρα από το ότι συνολικά αποτελεί μία ασύλληπτης αισθητικής παραγωγή, το Taedium Vitae αποπνέει... απαισιοδοξία από κάθε πτηχή του. Δώστε σε βάση σε μερικά από τα ακόλουθα μηνύματα: "the apocalypse is near", "the world of the Falcon falls into oblivion", "the end is so close" και πάει λέγοντας...
Αν δεν είναι σήμερα η μέρα που έχετε βάλει σκοπό να αποφασίσετε αν θα δώσετε τέλος στη ζωή σας (ελπίζω όχι) και επειδή σιγά μην έχετε Falcon, δείτε το video του Taedium Vitae παρακάτω. Σε fullscreen και με τον ήχο δυνατά συνιστώ, καθώς η μουσική του (από τον Virgill) είναι πραγματικά καταπληκτική. Demos βγαίνουν αμέτρητα, αξιόλογα demos αρκετά, αλλά demos που θα τα θυμάται κάποιος για μια ζωή, λίγα. Και, κατά την ταπεινή μου άποψη, το Taedium Vitae είναι ένα από αυτά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.