Ήδη, από τα τέλη των 80s, στον κόσμο των κομπιουτεράδων ήταν εξόχως δημοφιλές ένα ερώτημα: "τι θα συνέβαινε άραγε αν τα μέλη ενός κορυφαίου group της demoscene έφτιαχναν ένα παιχνίδι; Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν αυτοί οι ταλαντούχοι coders μαζεύονταν, έβαζαν τα κεφάλια κάτω και αποφάσιζαν να δημιουργήσουν ένα video game που να στραγγίζει το hardware όπως συνέβαινε και με τα demos τους;". Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα αυτό συνέβη αρκετές φορές, με ποικίλα αποτελέσματα και πλέον ενδεικτική περίπτωση αυτή της Thalion, μιας εταιρίας που ξεκίνησαν 2 μέλη demogroups και η οποία πρόλαβε και κυκλοφόρησε 22 ως επί το πλείστον εντυπωσιακούς τίτλους μέσα στα 6 χρόνια ύπαρξής της. Το πόσο καλά πραγματικά ήταν τα παιχνίδια της Thalion είναι ένα θέμα που σηκώνει πάρα πολλή κουβέντα, το βέβαιο όμως είναι ότι οι περισσότερες κυκλοφορίες της εταιρίας έφταναν σε μέχρι τότε ανεξερεύνητα επίπεδα τις δυνατότητες του hardware των Commodore Amiga και Atari ST. Κατά συνέπεια, ακόμα και αν ένας τίτλος δεν άρεσε, μπορούσε άνετα να σταθεί ως αξιομνημόνευτο tech demo - κάτι για το οποίο δεν μπορούν να παινεύονται πάνω από 15-20 παιχνίδια στην κάθε πλατφόρμα...
Αλλά το θέμα μας σήμερα δεν είναι η Thalion και οι 16bit τίτλοι της. Είναι ένα γερμανικό demo group (Bauknecht) το οποίο επί της ουσίας έχει ταυτίσει την ύπαρξή του με τους υπολογιστές της σειράς TED της Commodore (Commodore 116, Commodore 16, Commodore Plus/4), και δη η τελευταία δημιουργία αυτού, ένα space shooter με το όνομα Alpharay.
Το Alpharay είναι ένα horizontally scrolling shoot 'em up, στο στυλ του R-Type, ένα είδος παιχνιδιών στο οποίο οι αξιόλογοι τίτλοι για τον Plus/4 έλαμπαν δια της απουσίας τους. Στο σημείο αυτό να τονίσω ότι, για να μην γράφω συνέχεια για όλα τα μηχανήματα, όταν αναφέρομαι στην συνέχεια στον Plus/4 θα εννοούνται και οι Commodore 116 και Commodore 16 με 64ΚΒ μνήμης RAM, αφού πρακτικά πρόκειται για το ίδιο μηχάνημα...
Οι Bauknecht λοιπόν, εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια βάλθηκαν να ξεψαχνίσουν τα μηχανάκια της σειράς TED και να δείξουν στο κοινό ότι η εμπορική αποτυχία των τελευταίων δεν οφειλόταν τόσο στις δυνατότητες αυτών των 8μπιτων υπολογιστών, όσο στο (τουλάχιστον) ατυχές marketing της Commodore μετά την αποχώρηση του Jack Tramiel. Και, η αλήθεια είναι, ότι οι δημιουργίες του Γερμανικού group, είτε σε επίπεδο demos, είτε σε επίπεδο παιχνιδιών, μπορούν άνετα να βάλουν σε διαδικασία "what if..." σκέψεων κάποιον που ασχολείται με τους 8bit υπολογιστές...
Θα αναφέρω ενδεικτικά τα - κλασικά πλέον - demos States United, Rocket Science και Metamerism και τα παιχνίδια Lands of Zador, Majesty of Sprites και Slipstream, που έθεσαν νέα στάνταρ στην demo και την gaming σκηνή του Commodore Plus/4, δείχνοντας ότι δεν πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως τον φτωχό και ολίγον τι κουτσουρεμένο συγγενή του Commodore 64, αλλά μάλλον ως ένα περήφανο και ισάξιο μέλος της οικογένειας των 8μπιτων υπολογιστών της Commodore.
Και ερχόμαστε στο Alpharay. Ένα "μεγάλο" shooter με δεκάδες εχθρούς, 6 επίπεδα, διαφορετικά όπλα, end of level bosses και ένα intro sequence που έχει έρθει κατευθείαν από την demoscene!
Εδώ θα πρέπει να αναφέρω το αυτονόητο, ότι δηλαδή μόνο και μόνο για την παρουσίασή του, αξίζει να δείτε το Alpharay: είναι τόσο καλό που, πραγματικά, σε κάνει να απορείς με το τι μπορούν πια ακόμα να κάνουν οι retro computers στα χέρια hardcore coders (η απλή και μονολεκτική απάντηση είναι "παπάδες", αλλά ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ένα επίπεδο)...
Πέρα λοιπόν από την αναμφισβήτητα εντυπωσιακή εισαγωγή του, το Alpharay δείχνει σε κάθε (μα σε κάθε!) πτυχή του ότι πρόκειται για μία παραγωγή προσεγμένη στο έπακρο, με εξαιρετικά γραφικά σε κάθε σημείο που θα μπορούσαν να υπάρχουν, υποδειγματική χρήση της (μεγάλης) χρωματικής παλέτας του TED και αδιάλειπτη προσοχή στη λεπτομέρεια. Είναι ένα παιχνίδι με όλα τα χαρακτηριστικά ενός 8bit blockbuster (αν υφίσταται κάτι τέτοιο) που θα εντυπωσιάσει άπαντες με cutscenes, στατικές εικόνες, intro sequences, loading screens κλπ.
"Και το παιχνίδι;", θα αναρωτηθείτε εύλογα. "Τι γίνεται με το παιχνίδι καθεαυτό;". Λοιπόν, το Alpharay δεν είναι βόλτα στο πάρκο. Αυτό σημαίνει με πολύ απλά λόγια ότι χωρίς εγκατεστημένο Plus/4 και με τη χρήση ενός emulator χωρίς joystick είναι μάλλον αδύνατο να... διαπρέψω, ώστε να σας μεταφέρω τις ακριβείς και αναλυτικές εντυπώσεις μου. Άλλωστε, ας μην κρυβόμαστε, μιας και το παιχνίδι λογικά θα γίνει review σε επόμενο τεύχος του Retro Planet, θα επεκταθώ εκεί σε θέματα gameplay.
Ευτυχώς για εσάς, δεν χρειάζεται να περιμένετε εμένα ή το περιοδικό για να σχηματίσετε τις δικές σας εντυπώσεις για το Alpharay: μπορείτε απλά να κατεβάσετε τον YAPE (πολύ-πολύ πιο συμβατός από τον αντίστοιχο VICE) από εδώ και το παιχνίδι από εδώ και να του δώσετε να καταλάβει! Αν σας έχει γίνει ήδη δεύτερη φύση η καλοκαιρινή ραστώνη και βαριέστε να να δραστηριοποιηθείτε, απλά απολαύστε τα screenshots. Είπαμε, το Alpharay είναι εντυπωσιακό και το δείχνει!
(Πηγή: Plus/4 World)
Καλημέρα! ...και πως να μην είναι καλή η μέρα με αυτά που διάβασα μόλις τώρα!; Με όλα αυτά τα καταπληκτικά, πρόσφατα demos και τώρα με τούτο εδώ (ανήκων μάλιστα στο αγαπημένο μου είδος παιχνιδιού!) θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που κατάφερα να αποκτήσω έναν Plus 4, σε λογική τιμή πριν από κάτι χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζω και ξαναδιαβάζω αυτό το άρθρο και ένα δάκρυ συγκίνησης και θαυμασμού κυλάει...
Φίλε μου, νομίζω ότι πλέον αποτελεί κοινή γνώση το γεγονός ότι οι TED computers στην πραγματικότητα ελάχιστη σχέση έχουν με τις εντυπώσεις που άφησε η αποτυχημένη εμπορική τους πορεία. Όσα groups ασχολήθηκαν ενεργά με τα μηχανήματα αυτά τα τελευταία χρόνια μας χάρισαν εντυπωσιακές δημιουργίες σε κάθε επίπεδο, με τους ίδιους τους Bauknecht να αποτελούν αναμφισβήτητα την αιχμή του δόρατος.
ΔιαγραφήΘεωρώ ότι έχουμε να δούμε ακόμα αρκετά νέα και εντυπωσιακά πράγματα σε αυτούς τους υπολογιστές στο μέλλον. Fingers crossed!
Εγώ πάλι, έχω στήσει καρτέρι εδώ και κάνα χρόνο αλλά δεν βρίσκω κανέναν plus/4 σε αξιοπρεπή κατάσταση και τιμή όχι σε εξωφρενικό ύψος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να είναι στις άμεσες προτεραιότητές μου, θα ήθελα πάντως να βρεθεί κάποιος κάποια στιγμή...
Δημήτρη, μην ψάχνεις μονάχα για Plus/4, αλλά και για Commodore 16. Ο τελευταίος μπορεί να βρεθεί σε πολύ χαμηλές τιμές, και το μόνο που χρειάζεται είναι μια επέκταση μνήμης (και ένας που να πιάνει το χέρι του με το κολλητήρι για να σου την εγκαταστήσει).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικώς κοίτα στο Amibay, εγώ εκεί βρήκα και τον C16 και τον Plus/4 σε εξαιρετικές τιμές.
Ναι, για τον 16 τα είχαμε ξαναπεί με αφορμή την επέκταση μνήμης που είχες κάνει.
ΔιαγραφήΜε ιντριγκάρει όμως το εντελώς διαφορετικό case του plus/4 ώστε να μπει (επιτέλους) στο σπίτι και κάτι άλλο σε commodore εκτός από "ψωμιέρα"...!!!
Στο Amibay έχασα πέρυσι έναν. Από τις περιπτώσεις που ο στιγμιαίος δισταγμός κοστίζει...
Α, μάλιστα. Εγώ το το έβλεπα αρχικά εντελώς διαφορετικά, καθώς το σχήμα του Plus/4 με ξένιζε, επειδή ακριβώς δεν ήταν "ψωμιέρα"! Σιγά-σιγά όμως το συνήθισα και πλέον μου αρέσει με την ιδιαιτερότητα και τη διαφορετικότητά του. Στα συν είναι σίγουρα το μικρό του μέγεθος σε συνδυασμό με το αξιοπρεπές του πληκτρολόγιο, ενώ στην πλην είναι τα cursor keys, που, αν και μεν λειτουργικά, πάντα σε κάνουν να αναρωτιέσαι για τα κριτήρια με το οποία επελέγησαν!
ΔιαγραφήΣυνολικά πάντως ωραίο μηχάνημα, που πρακτικά υστερεί του 64άρη μονάχα στον ήχο (τα hardware sprites δεν τα θεωρώ απαραίτητα), ο οποίος, αν και υποδεέστερος αυτού του SID δεν είναι κακός. Από την άλλη φορτώνει πιο γρήγορα, έχει πολύ καλύτερη BASIC, πολύ μεγαλύτερη διαθέσιμη μνήμη και πολύ περισσότερα χρώματα. Για τα built-in office applications καλύτερα να μην μιλήσουμε...