Donkey Kong (Commodore 64) - Oxyron
Είναι γεγονός ότι έγιναν δεκάδες προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια, από το 1982 κιόλας, για την τέλεια μεταφορά του υπερ-επιτυχημένου coin op της Nintendo στον 64άρη. Άλλες στέφθηκαν με επιτυχία και άλλες όχι, με καλύτερες πάντων όλων τις official μεταφορές, πρώτα από την Atarisoft και στη συνέχεια από την Ocean. Μάλιστα, θα μπορούσε κανείς με σχετική ασφάλεια να πει ότι η έκδοση της τελευταίας αποτελούσε την επιτομή του πιστού port ενός arcade σε home computer. Όχι πια, όμως…
Δεν ξέρω τι σκέφτηκαν τα μέλη του group Oxyron και αποφάσισαν να μπουν στον κόπο και στη διαδικασία να δημιουργήσουν την απόλυτη μεταφορά του Donkey Kong σε 8bit υπολογιστή - πόσο μάλλον όταν η προαναφερθείσα έκδοση της Ocean πλησίαζε πραγματικά το άριστο. Όπως και να 'χει, απ' ότι φαίνεται έβαλαν στόχο να μεταφέρουν αυτούσιο το coin op και, να μη σας λέω ψέματα, τα κατάφεραν.
Απ' όπου και να πιάσω το Donkey Kong του group Oxyron, δεν μπορώ να βρω ψεγάδι. Τα γραφικά και ο ήχος έχουν μεταφερθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ο χειρισμός είναι απλά… on spot και, για πρώτη ίσως φορά, οι πίστες εμφανίζονται με τη σειρά που το κάνουν και στο "ηλεκτρονικό", ήτοι 1η και 4η, μετά 1η, 2η και 4η και, από εκεί και πέρα, 1η, 2η, 3η και 4η. Κι όσο αντέξετε!
Φυσικά και μέχρι στιγμής δεν ανέφερα τον ήρωα, τον κακό και τον σκοπό του παιχνιδιού, γιατί, πολύ απλά, θεωρώ δεδομένο ότι όλα αυτά είναι γνωστά. Για τους νέους στον χώρο αλλά και τους νεότερους σε ηλικία (μας διαβάζουν τέτοιοι;) θα γράψω απλά ότι ο παίκτης ελέγχει τον Mario, τον πασίγνωστο υδραυλικό-σήμα κατατεθέν της Nintendo στην προσπάθειά του να σώσει την αγαπημένη του που έχει απαγάγει ο κακός Donkey Kong (επίσης σήμα κατατεθέν της Nintendo). Μάλιστα, αν δεν απατώμαι, έχουμε στο παιχνίδι αυτό να κάνουμε με την μοναδική περίπτωση στα χρονικά στην οποία ο Donkey Kong έχει τον ρόλο του "κακού". Μάλλον στην πορεία μαλάκωσε και το γύρισε…
Δεν ξέρω, δεν νομίζω ότι έχω ή υπάρχει λόγος να γράψω περισσότερα: έχουμε ένα πιστότατο arcade port, στο οποίο δόθηκε τόση σημασία στη λεπτομέρεια που, τολμώ να πω, ότι αν ο 64άρης είχε portrait κι όχι landscape οθόνη και λίγο διαφορετική χρωματική παλέτα, θα ήταν μάλλον δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς την home από την arcade έκδοση! Πραγματικά καταπληκτική δουλειά στην μεταφορά λοιπόν, την οποία και συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους φίλους του μυστακοφόρου υδραυλικού διαθέτουν Commodore 64.
Βαθμολογία 9/10
Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο 16ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.