Αν τυχόν είστε φανατικοί αναγνώστες του παρόντος blog και το παρακολουθείτε ανελλιπώς, τότε ίσως και να θυμάστε τον Karl Hörnell. Και, αν το όνομα δεν σας λέει κάτι, τότε η προηγούμενη δημιουργία του, το Icebox Plus, μπορεί και να το κάνει. Ναι, πρόκειται για εκείνο το γλυκύτατο arcade παιχνιδάκι με πρωταγωνιστή έναν πιγκουίνο, για το οποίο σας είχα γράψει πριν από 8 περίπου μηνές - το θυμηθήκατε τώρα;
Το λοιπόν, ο κύριος Karl Hörnell αποφάσισε να συνεχίσει τις δημιουργίες του στην πλατφόρμα του ZX Spectrum, και ξεκίνησε με ένα παιχνίδι... πώς να το πούμε κομψά... σκατολογικού περιεχομένου! Ε, ναι, πώς αλλιώς χαρακτηρίζεις μία arcade δημιουργία στην οποία ο ήρωας καλείται να συλλέξει περιττώματα που πέφτουν από τα ευμεγέθη τριχωτά οπίσθια που κινούνται στο επάνω μέρος της οθόνης; Ελπίζω να μην τρώτε αυτή τη στιγμή by the way...
Το λοιπόν, αφού ο συμπαθέστατος και πολυτάλαντος κύριος Hörnell γέμισε με κόπρανα τις οθόνες των ZX Spectrum ανά την υφήλιο με το Scuttlebutt (ο τίτλος του προγραμματιστικού αριστουργήματος), αρκετοί retro lovers (ή και poop lovers, ή, απλά, trolls - όπως το δει κανείς) του ζήτησαν να αποκαταστήσει την αδικία εν τη γενέσει της και να μεταφέρει το δημιούργημά του στον αειθαλή 64άρη.
Ως blogger που σέβεται τον εαυτό του και καλύπτει όλες τις αξιόλογες σκατολογικές παραγωγές (θυμηθείτε αυτό) δεν θα μπορούσα όπως γίνεται εύκολα κατανοητό να μην κατεβάσω και δοκιμάσω τη μεταφορά του Scuttlebutt στον Commodore 64. Οπλισμένος λοιπόν με καλή διάθεση, 2 ρολλά 4φυλλο καπιτονέ χαρτί υγείας και μια καρτέλα Imodium έπεσα με τα μούτρα (ατυχής μάλλον η επιλογή της έκφρασης) στο Scuttlebutt 64 για το οποίο, να το σημειώσω, ο ίδιος ο δημιουργός του τοποθετήθηκε ως εξής: "what came out of it all is by far the most tasteless and disgusting game I have ever built" .Well done, sir! Right said, Fred!
Το Scuttlebutt 64 χαρακτηρίζεται από απλά και όμορφα γραφικά που θυμίζουν κόμικ και είναι αρκετά (έως πολύ) επαναλαμβανόμενα, συμπαθέστατο soundtrack καθώς και ηχητικά εφέ και χειρισμό κατάλληλο ακόμα και σε όσους πάσχουν από εγκεφαλικό (ή, με άλλα λόγια, πιο απλός πεθαίνεις). Αριστερά, δεξιά και fire button, that's it, με αυτά τα εφόδια θα συλλέξετε όσο... σκατό δεν έχετε δει ποτέ μαζεμένο στη ζωή σας (χμ, εκτός κι αν περπατάτε στα πεζοδρόμια της Καισαριανής) και θα ανταποδώσετε μάλιστα, πυροβολώντας τα σιχαμένα τριχωτά οπίσθια!
Αν κάποιος μετά από τα παραπάνω καταλήξει στο ότι το παιχνίδι δεν προσφέρεται για σοβαρή κριτική τότε απλά είναι... κρυόκωλος (right to the spot!) αλλά και έχει και δίκιο: το Scuttlebutt και το Scuttlebut 64 είναι απλά projects που έφτιαξε ο δημιουργός τους προκειμένου να διασκεδάσει και να εξασκήσει τα προγραμματιστικά skills του. Και να ξέρετε ότι, σε αυτό το δεύτερο κομμάτι τα κατάφερε - και πάλι - εξαιρετικά, με όλες τις μέχρι τώρα δημιουργίες του να έχουν γραφτεί σε assembly και να χαρακτηρίζονται από απλότητα, άμεσο χειρισμό, συμπαθέστατα γραφικά και ήχο και καλό γούστο (εντάξει, αυτό το τελευταίο ομολογώ ότι το έγραψα για πλάκα)!
Αν θέλετε να κολυμπήσετε και εσείς οι ίδιοι σε αχαρτογράφητα κόπρ... ε, ύδατα, κατεβάστε το Scuttlebutt για τον Spectrum σας από εδώ. Το Scuttlebutt 64 για τον 64άρη από εδώ και το source code του τελευταίου σε assembly από εδώ. Άντε και καλή όρεξη! (Πηγή: Indie Retro News)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.