Μέχρι τα πέρατα της γης

Μπάσες στεριές ήλιος πυρρός και φοινικιές
ένα πουλί που ακροβατεί στα παταράτσα
γνέφουνε δυο στιγματισμένα μαύρα μπράτσα
που αρρώστιες τα 'χουνε τσακίσει τροπικές.

Παντιέρα κίτρινη σινιάλο του νερού
φούντο τις δυο και πρίμα βρέξε το πινέλο
τα δυο φανάρια της νυκτός κι ο Πιζανέλο
ξεθωριασμένος απ’ το κύμα του καιρού.

Το καραντί το καραντί θα μας μπατάρει
σάπια βρεχάμενα τσιμέντο και σκουριά
από νωρίς δεξιά στη μάσκα την πλωριά
κοιμήθηκεν ο καρχαρίας που πιλοτάρει.

Έτσι τα είχε γράψει ο Νίκος Καββαδίας πριν από πολλά-πολλά χρόνια και τα μελοποίησε το 1991 ο Θάνος Μικρούτσικος σε ένα από τα σημαντικότερα έργα του, δίνοντας την ευκαιρία στις μάζες να μάθουν, να θαυμάσουν και να λατρέψουν την ποίηση του κοσμογυρισμένου μαρκόνι/ποιητή και πεζογράφου.

Προφανώς θα αναρωτιέστε προς τι αυτή η έντονη ναυτική διάθεση και ποια σχέση μπορεί να έχει με ένα blog που διαλαλεί ότι πραγματεύεται αντικείμενα σχετικά με το retro computing. Η απάντηση είναι απλή: πρόσφατα έλαβα κάποιες φωτογραφίες από έναν καλό φίλο. Αυτές:

Όπως βλέπετε, το 20ο τεύχος του Retro Planet δεσπόζει υπερήφανο στην γέφυρα ενός πελώριου τάνκερ ευρισκόμενου σε dry dock σε κάποιον τόπο πολύ μακρινό, στην άλλη γωνιά του πλανήτη (όχι, δεν είμαι οπαδός της θεωρίας της επίπεδης γης!).

Με γέμισε ζεστασιά και καλή διάθεση η σκέψη ότι ο φίλος μας που βρέθηκε για δουλειά στο τάνκερ αυτό στα πέρατα της γης πήρε μαζί του για συντροφιά το Retro Planet: σημαίνει ότι κάτι καλό κάνουμε after all, ότι 5 χρόνια τώρα κρατάμε καλή παρέα σε κάποιους ανθρώπους και αυτό είναι ό,τι πιο σημαντικό και, φυσικά, ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουμε ακάθεκτοι (ενημέρωση περί τούτου λίαν συντόμως...).

Ευχαριστώ ολόψυχα τον G. για τις φωτογραφίες και προκαλώ όλους τους αναγνώστες μας να πράττουν αναλόγως σε κάθε ευκαιρία: έχουμε ακούσει ιστορίες για το μέχρι πού έχει φτάσει το Retro Planet κατά καιρούς, αλλά θα θέλαμε και τα φωτογραφικά ντοκουμέντα γιατί - όλοι το γνωρίζουν - μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε!