Είναι γεγονός πως δεν γίνεται να κρυφτεί κανείς πίσω απ' το δάκτυλό του - και φυσικά ούτε κι εγώ ούτε και κανένας άλλος μπορεί να ξεφύγει απ' τον κανόνα. Έτσι λοιπόν, όποιος τυχόν παρακολουθεί το παρόν blog εδώ και καιρό θα έχει σίγουρα παρατηρήσει ότι έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που η σειρά αναρτήσεων με τον γλαφυρότατο τίτλο "Παιχνίδια Που Αξίζει Να Παίξετε" έτυχε κάποιας ενημέρωσης. Σκύβουμε λοιπόν το κεφάλι με ταπεινότητα, παίρνουμε μια βαθειά ανάσα, σηκώνουμε τα μανίκια και στρωνόμαστε στη δουλειά (αν παρατηρήσατε ομοιότητες στη φρασεολογία με αυτή των πολιτικών δεν έχετε άδικο, επίτηδες το έκανα - η ξύλινη γλώσσα που χρησιμοποιούν πάντα με κάνει να διασκεδάζω). Πάμε λοιπόν, φίλοι και φίλες: σήμερα θα φιλοξενήσουμε το Rocket Smash για τον Commodore 64.
Το Rocket Smash εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα ρετρο-κομπιουτερίστικα δρώμενα την 1η Δεκεμβρίου του 2013, ως συμμετοχή των John Christian Lønningdal και Saul Cross για τον διαγωνισμό καλύτερου cartridge των 16KB του RGCD για τον Commodore 64. Αν σας ενδιαφέρει, το Rocket Smash κατετάγη 5ο σε εκείνο τον διαγωνισμό, στον οποίο υπήρχαν εξαιρετικές συμμετοχές όπως τα Monster Buster (1o), Micro Hexagon (2o), Vallation (6o). Η κατάταξη σύμφωνα με τα προσωπικά μου γούστα είναι πέρα για πέρα άδικη, αφού ναι μεν υπήρξαν πάρα πολλά πραγματικά αξιόλογα παιχνίδια, αλλά τα Vallation και Rocket Smash ήταν ένα σκαλί παραπάνω από τα υπόλοιπα. Φυσικά, αφού ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο κυριαρχεί η αδικία, η αναξιοκρατία και οι πελατειακές σχέσεις, θα ήταν μάλλον παράξενο ακόμα και αν ένας διαγωνισμός για παιχνίδια για τον Commodore 64 ξέφευγε απ' τον κανόνα...
Τέλος πάντων, ας τα αφήσουμε αυτά και ας ασχοληθούμε με το παιχνίδι μας. Στο Rocket Smash έχετε τον χειρισμό του ήρωα-αστροναύτη ο οποίος, αφού συλλέξει τα κομμάτια του διαστημοπλοίου του, συλλέγει και τα καύσιμα αυτού και διάφορα bonuses, προσέχοντας μην του τελειώσει το διαθέσιμο οξυγόνο. Εννοείται ότι τα παραπάνω δεν αποτελούν μια απλή βόλτα στο πάρκο, καθώς δεκάδες εξωγήινα πλάσματα και διαστημόπλοια επιτίθενται στον πρωταγωνιστή του παιχνιδιού, επιδιώκοντας μία απλή επαφή που θα κοστίσει μία από τις ζωές του. Αν όλα αυτά σας θυμίζουν κάτι - αν δεν το κάνουν να πάτε πάραυτα να διαβάσετε blogs για κηπουρική - έχετε όλο το δίκιο του κόσμου με το μέρος σας: ναι, το Rocket Smash στην ουσία δεν είναι παρά ένας κλώνος του Jetpac!
Να κάνω μια παρένθεση εδώ για να γράψω δυο λογάκια για το Jetpac. Το παιχνίδι αυτό κυκλοφόρησε το 1983 και ήταν ο πρώτος τίτλος των Tim και Chris Stamper και του μυθικού πλέον software house που δημιούργησαν τα δύο αδέρφια, της μίας και μοναδικής Ultimate Play The Game. Το Jetpac, παρόλο που φτιάχτηκε ώστε να τρέχει ΚΑΙ στον ZX Spectrum με τα 16ΚΒ μνήμης, υπήρξε ανώτερο από την συντριπτική πλειοψηφία των τίτλων που είχαν κυκλοφορήσει εκείνη την εποχή για τον 48άρη Spectrum, αποτελώντας τελικά έναν εκ των πλέον εμβληματικών τίτλων λογισμικού στην ιστορία του μικρού μαύρου κουτιού με τα λαστιχένια πλήκτρα που χάρισε στον "θείο" Clive Sinclair δόξα, χρήματα, αναγνώριση, γυναίκες, αλλά και τον διόλου ευκαταφρόνητο τίτλο του "Sir". Περισσότερα για το Jetpac αλλά και την ιστορία της Ultimate Play The Game μπορείτε να διαβάσετε στο αναλυτικότατο αφιέρωμα του γράφοντος εδώ. Φυσικά, παλαιότερα είχα παρουσιάσει και το Jetpac μέσα από τη σειρά των Παιχνιδιών Που Αξίζει Να Παίξετε και μπορείτε να διαβάσετε την ανάρτηση εδώ.
Επιστρέφοντας στο Rocket Smash, θα πω ότι σε γραφικά και ήχο είναι ανώτερο του Jetpac, η απόκριση του αστροναύτη στις κινήσεις του joystick είναι άμεση και, φυσικά, τα sprites κινούνται στην οθόνη με απίστευτη ομαλότητα (Commodore 64 είναι αυτός). Το σημαντικότερο στοιχείο του όμως, αυτό που το κάνει πραγματικά να ξεχωρίζει και να αποτελεί μέρος μιας πολύ ειδικής κατηγορίας καταπληκτικών παιχνιδιών είναι το playability που το χαρακτηρίζει: παίζεις, παίζεις, ξαναπαίζεις και, όταν χάσεις, θες να παίξεις λίγο ακόμα. "Άντε, άλλη μια φορά" σκέφτεσαι, αλλά, συνήθως, είναι πολύ περισσότερες από μία!
Νομίζω ότι όλα τα θετικά στοιχεία του Rocket Smash συνοψίζονται σε μία και μόνο πρόταση: είναι τουλάχιστον αντάξιο του Jetpac. Αυτό και μόνο, είναι το απόλυτο κατόρθωμα για το παιχνίδι και τους δημιουργούς του. Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.