Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019

Η πηγή των PCs (και όχι μόνο)

Ούτε καν χρόνος δεν πάει από τη μέρα που είχα ανεβάσει την ανάρτηση με τίτλο "Ένα Ονειρεμένο Μαγαζί!" με αφορμή ένα βίντεο του YouTuber Metal Jesus για το απόλυτο κατάστημα/αποθήκη για οποιονδήποτε έχει το μικρόβιο του retro computing. Ε, πού να φανταζόμουν ότι ο αχανής αυτός χώρος θα αποδεικνυόταν... ελάχιστος;

Μη γελάτε. Είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε εμείς που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στην Ελλάδα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι η πατρίδα του μεγαλύτερου, του περισσότερου, της αφθονίας που δεν μπορούμε να συλλάβουμε με τα δικά μας δεδομένα. Μη βλέπετε που τα τελευταία χρόνια το "Αμερικάνικο Όνειρο" έχει πάει κατά διαόλου και πλέον υπάρχουν και εκεί άνθρωποι που μένουν σε σπίτια λιγοστών τετραγωνικών μέτρων όπως τα δικά μας ή που έχουν αυτοκίνητα με λιγότερα από 5.000 κυβικά (κατάντια!) όπως συνέβαινε ανέκαθεν με τον υπόλοιπο πλανήτη. Στην πατρίδα της αφθονίας ο μεσοαστός δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι υπάρχουν αυτοκίνητα με πορτ μπαγκάζ που να μην χωράει 5-6 πτώματα (!), σπίτι που να μην διαθέτει δικό του γκαράζ για 2-3 (αμερικάνικα) αυτοκίνητα και δωμάτιο(α) για τους επισκέπτες ή, απλά, burgers με κάτω από 2.500 θερμίδες!

Ανάλογοι λοιπόν ήταν οι δρόμοι τους, τα μαγαζιά τους, οι αποθήκες τους, τα πάντα τους. Έτσι λοιπόν δεν ξέρω αν πρέπει πραγματικά να εντυπωσιάζομαι με την τελευταία ανακάλυψη του Lazy GameR, ένα "κατάστημα" (ναι, ΟΚ) που πρόσφατα έκλεισε, αλλά το οποίο κάποτε πρέπει να εξυπηρετούσε χιλιάδες πελάτες και του οποίου η ύπαρξη ήταν κοινό μυστικό μεταξύ των retro computer lovers των Η.Π.Α. Ή, για την ακρίβεια, του Dallas...

Δεν έχει νόημα να προσπαθήσω να σας περιγράψω με λόγια αυτά που δείχνει το video: εδώ ο δημιουργός του που έχει σύμμαχό του το footage και πάλι λέει και ξαναλέει ότι "πρέπει να το δείτε για να κατανοήσετε το μέγεθος του χώρου και το πλήθος των μηχανημάτων". Εγώ απλά θα σας πω ότι ο όρος "new old stock" για τα PCs (και όχι μόνο) αποκτά νέα έννοια μετά από μια βόλτα - έστω και μέσω video - στο Computer Reset του Dallas! Φυσικά, τα "new old stock" είναι η... συντριπτική μειοψηφία: η λέξη "used" περιγράφει πολύ καλύτερα την πλειοψηφία των προϊόντων του καταστήματος. Αλλά και πάλι, τι πάει να πει "μειοψηφία" και "πλειοψηφία" όταν έχουμε να κάνουμε με εκατοντάδες τόνους αμέτρητων υπολογιστών, οθονών, εκτυπωτών και computer parts; Έλα μου ντε...


Αν έχετε την υπομονή να δείτε όλο το video που ακολουθεί - πιστέψτε με, αξίζει - πέραν του απίστευτου retro χρυσωρυχείου που θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει εκεί στο Dallas του Texas, νομίζω ότι θα πρέπει να αναρωτηθείτε κι εσείς όπως έκανα και εγώ τι μεγέθους επιχείρηση ήταν το Computer Reset στα ντουζένια του, πόσο κόσμο εξυπηρετούσε, τι είδους δουλειές αναλάμβανε (καθώς μέχρι και ηχητικό στούντιο θα δείτε ότι διέθετε) και πώς ακριβώς, όταν άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα, συσσωρεύονταν όλα και περισσότερα μηχανήματα εκεί μέσα, χιλιάδες από δαύτα - χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής!

Και μετά αναλογιστείτε τη διαφορά της έννοιας "εταιρία που εμπορεύεται και επισκευάζει Η/Υ" με τα ελληνικά και με τα αμερικάνικα μέτρα και σταθμά. Μπορεί να μην πρόκειται όντως για την "Land of the Free" (ποια είναι, άλλωστε;) αλλά σίγουρα για την "Land of Plenty". Σε ασύλληπτο - τουλάχιστον για εμάς - βαθμό...


10 σχόλια:

  1. PCιά...Πολλά PCιά...Πάρα πολλά PCιά! Μπλιαχ! LOL!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο αγάπη για τα PCιά, φίλε μου! Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει παλιά και επώνυμα μηχανήματα, αντιπροσωπευτική του γούστου μου είναι η συλλογή του φίλου μου του antnik.

      Διαγραφή
  2. Προτιμώ τα burgers και τα αυτοκίνητα! LOL εις διπλούν! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τα αυτοκίνητά τους (τα παλιά) μαζί σου 100%. Και τα burgers ωραία είναι, δεν θα πω όχι, αλλά σαν το σουβλάκι άλλο junk food δεν υπάρχει παγκοσμίως!

      Διαγραφή
    2. Αν συνεχίζατε τη συζήτηση περί υπολογιστών δεν θα συμμετείχα...
      Αλλά αφού αναφέρθηκε το σουβλάκι, ένιωσα υην ανάγκη να δηλώσω κι εγώ τη στήριξή μου! Τολμώ να θεωρώ τον εαυτό μου "ειδικό" στο street food (ενίοτε και στο junk food) και το σουβλάκι είναι απλά πάνω και πέρα από κάθε ανταγωνισμό!
      Τι να τους κάνεις ρους υπολογιστές, την τεχνολογία, το διάστημα κλπ, αν δεν έχεις απλές, ανθρώπινες και προσιτές χαρές σαν το πιτόγυρο...

      Διαγραφή
  3. Έτσι, πέστα χρυσόστομε. Είμαστε όντως πολύ τυχεροί που μπορούμε να τα συνδυάζουμε. Κι όποιος μας κατηγορήσει ότι σαν χώρα δεν προσφέραμε τίποτα στην ανθρωπότητα μετά Χριστόν, η απάντηση είναι απλή, λιτή, περιεκτική και μονολεκτική: σουβλάκι! (εννοείται με πίτα, για να μιλάμε για πλήρες γεύμα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα τολμούσα να προσθέσω ότι προσφέραμε και την έννοια της "καθολικής κατοχής πειρατικού λογισμικού"...
    Πρέπει να κατέχουμε ιστορικό και παγκόσμιο ρεκόρ στα χρόνια του home computing όπου η κατοχή original λογισμικού πρέπει να άγγιζε το 0,01%... Μέχρι και "κουτάτο" παιχνιδάκι για τον ST είχα αγοράσει από Στουρνάρη που μέσα η δισκέτα ήταν αντίγραφο και το manual φωτοτυπία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε, δεν ξέρω αν κατείχαμε τα πρωτεία: βλέπεις, ακόμα και κάτι Φιλιππίνες, Βουλγαρίες, Βραζιλίες και πολλές ακόμα δεν είχαν σε μεγάλη εκτίμηση το original software. Και ένας από τους λόγους είναι αυτός που ανέφερες, ότι βγήκαν απατεώνες σαν την PIM σε κάποια φάση που σου έλεγαν "αγοράστε originals", "θα πατάξουμε την πειρατεία" κλπ. και πουλούσαν οι ίδιοι "originals" που ήταν τόσο κακά σε ποιότητα, με φωτοτυπίες και δισκέτες και κασέτες που δεν ήταν καν γραμμένες (και σίγουρα όχι ελεγμένες), που αισθανόσουν και μαλάκας όταν έσκαγες τα ωραία σου λεφτάκια για να αγοράσεις "πρωτότυπο"...

      Κι απ' την άλλη βλέπεις ακόμα και σήμερα που τσιπάρουν XBOX, Playstation κλπ ενώ μπορείς να αγοράσεις μεταχειρισμένα originals με 2-10 ευρώ. Εκεί είναι που πραγματικά λες "δεν έχουμε ελπίδα"... :-(

      Διαγραφή

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.