Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2021

ZX-AY: ο Spectrum έχει πια τον ήχο που του αξίζει!

Πρέπει να έχουν συμπληρωθεί 3 ολόκληρα χρόνια από τότε που απέκτησα το ZX-AY. Αν δεν με γελά η μνήμη μου δηλαδή - κάτι εξόχως σύνηθες τα τελευταία χρόνια, εδώ που τα λέμε...

Το ZX-AY είναι χοντρικά ένα interface που εφοδιάζει τον 16/48Κ ZX Spectrum με ένα AY-3-8912 soundchip σαν αυτό που είχε ο 128άρης. Το απέκτησα κι εγώ λοιπόν ο δόλιος προκειμένου να απολαύσω ήχο της προκοπής στον γομολάστιχα και με το που το παρέλαβα το έβαλα στην άκρη για κάποιους μήνες, μετά ήρθε ο ZX Spectrum Next και... τέλος. Τι τέλος; Τέλος, δεν έκανα ποτέ τον κόπο να το συνδέσω σε κάποιον Spectrum και να το δοκιμάσω έστω αν παίζει - κι αυτό μέχρι προχτές! Αφήστε, ξέρω...

Για όσους είχαν την τύχη - και την ηλικία του Μαθουσάλα - να προλάβουν στα σπάργανά της την εποχή του Spectrum, είναι φανερά τα πλεονεκτήματα του μηχανήματος: σε εξέλιξη στο 1ΚΒ μνήμης και στην βουβή, ασπρόμαυρη απεικόνιση χωρίς γραφικά υψηλής ανάλυσης του προγόνου του, ο Speccy προσέφερε 8 χρώματα (15 στην πραγματικότητα με τις 2 ρυθμίσεις φωτεινότητας), high speed loading, πληκτρολόγιο που να μην είναι αφής, high resolution graphics, πεζούς και κεφαλαίους χαρακτήρες, user defined characters και ήχο. Α, ναι, και 16 ή 48ΚΒ μνήμης RAM. Και όλα αυτά σε μια τιμή που ήταν πραγματικά εφικτό να τον αγοράσεις (περίπου στο 60-70% του βασικού μισθού της εποχής, αν δεν απατώμαι). Ο αείμνηστος "θείος" Clive είχε κάνει το θαύμα του και ουδείς εν έτει 1982-83 δεν μπορούσε να σταθεί στις ελλείψεις του υπολογιστή. Ποιες ήταν αυτές; Πολλές, αλλά οι βασικότερες εξ αυτών ήταν η έλλειψη joystick port και εξειδικευμένου chip ήχου. Διότι στην αρχή δεν το γνωρίζαμε και δεν το φανταζόμασταν, αλλά έμελλε τελικά να κυκλοφορήσουν χιλιάδες παιχνίδια για το μηχάνημα, οπότε καταλαβαίνετε την χρησιμότητα μιας υποδοχής για joystick και ενός soundchip. Κι αν η έλλειψη της πρώτης καλύφθηκε σύντομα με προϊόντα τρίτων κατασκευαστών (με κυρίαρχο το Kempston joystick interface), την απάντηση στο τελευταίο ήρθε να δώσει η εμφάνιση του ZX Spectrum 128K. Αλλά ήταν μάλλον λίγο αργά και μιλάμε και για άλλο μηχάνημα κιόλας, οπότε...

Οπότε φτάνουμε στο σήμερα (ή περίπου), οπότε και ο γράφων εδέησε να κατεβάσει από το πατάρι τον πολυαγαπημένο του 48άρη με το SMART card interface και να κάνει την καίρια σκέψη: "ρε, μπας και το ZX-AY έχει passthrough connector; Μήπως να ψάξω να το βρω πού το έχω να το δοκίμαζα κι αυτό;". Όπερ και εγένετο, μετά από μία βασανιστική ώρα ενδελεχούς αναζήτησης στις κούτες με την retro-σαβούρα. Και ναι, το ZX-AY έχει passthrough connector οπότε και μπόρεσα να το συνδέσω ταυτόχρονα με το SMART card interface. Στην ουσία, με αυτά τα δύο κομμάτια hardware πρόσθεσα στον Spectrum πρόσβαση σε mass storage device (SD κάρτες), Kempston compatible joystick port, reset button, freeze button και το κύκλωμα ήχου του 128άρη! Not bad, not bad at all...

Το ZX-AY έχει ποιοτικούς κονέκτορες και έτσι τα 2 interfaces "σφηνώνουν" με αξιοζήλευτη σταθερότητα στο expansion port του Spectrum, χωρίς φόβους για κολλήματα ή reset σε πιθανό κούνημα του υπολογιστή. Το ZX-AY παρέχει μία έξοδο ήχου για στερεοφωνικό jack των 3,5mm μέσω της οποίας διοχετεύονται όχι μονάχα οι ήχοι του AY-3-8912, αλλά και όλοι οι ήχοι που παράγει ο Spectrum, πλην αυτών του φορτώματος από κασέτα (για ευνόητους λόγους). Έτσι, όχι μονάχα ο γομολάστιχας αποκτά soundchip, αλλά και τη δυνατότητα να στέλνει στον ενισχυτή (ή στα ηχεία) τον ήχο που παράγει ο επεξεργαστής. Έτσι, για να απολαμβάνετε την μουσική του Manic Miner στην τσίτα οδηγώντας γείτονες (και εαυτόν) στον ψυχίατρο!

Θα ρωτήσει κάποιος - και με το δίκιο του - "ναι, αλλά ποια παιχνίδια υποστηρίζουν αυτό το μαραφέτι; Γιατί μιλάμε για κάτι σχετικά καινούριο, που φτιάχτηκε πολύ μετά την εποχή του Spectrum". Φυσικά, αυτή είναι η αλήθεια. Ελάτε όμως που το ZX-AY ΔΕΝ είναι το πρώτο interface της ιστορίας που παρέχει τη συγκεκριμένη λειτουργικότητα (δείτε π.χ. το Fuller Box) και, το κυριότερο: η πλειονότητα των παιχνιδιών του ZX Spectrum 128K/+2/+3 δεν "εψαχναν" για 128ΚΒ μνήμης, αλλά για υποκύκλωμα ήχου! Το αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ότι διαπιστώνει κανείς ότι πολλά παιχνίδια των 80s εκμεταλλεύονται τις έξτρα ηχητικές δυνατότητες του ZX-AY (δείτε τη σχετική λίστα εδώ) και το ίδιο ισχύει και με πολλές σύγχρονες παραγωγές (games/demos). Για μερικά - αρκετά, θα μπορούσε να πει κάποιος - demos που υποστηρίζουν 48άρη ZX Spectrum με ZX-AY δείτε εδώ.

Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ZX-AY μπορεί να συνδεθεί σε όλα τα μοντέλα Spectrum, ακόμα και σε αυτά που έχουν ήδη chip ήχου (!), στα οποία παρέχει ουσιαστικά απλώς μία "καθαρή" dedicated ηχητική έξοδο, χωρίς παράσιτα και παραμορφώσεις.

Επειδή όμως τόση ώρα γράφω για ηχητικές δυνατότητες, ολοκληρώνοντας σας προτείνω να δείτε και να ακούσετε κι εσείς οι ίδιοι το ZX-AY στο παρακάτω μικρό και ενδεικτικό (των δυνατοτήτων του interface) βιντεάκι:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.