BadMooD: ο Atari Falcon παίζει Doom

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο Atari Falcon ήταν ένας ιδιαίτερα δυνατός (για τα δεδομένα της εποχής του) υπολογιστής. Ούτε επίσης υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι επιλογές της μαμάς Atari (προσπάθεια για περιορισμένη συμβατότητα με ST/STE, μικρή προώθηση του υπολογιστή μέσω διαφημίσεων, σύντομη διακοπή της παραγωγής του) κατέστρεψαν την εμπορική πορεία του μηχανήματος πριν καλά-καλά αυτή ξεκινήσει. Τέλος, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι, με τις σημερινές τιμές, κανένας λογικός άνθρωπος δεν πρόκειται να συγκινηθεί και να πάει να αγοράσει έναν Falcon, ακόμα κι αν αυτός μπορεί να τρέξει... Windows 11! Γιατί, ας μην κοροϊδευόμαστε, 2.000-3.000€ για έναν υπολογιστή 30 ετών που δεν είναι συλλεκτικός καθώς πουλήθηκαν γύρω στα 20.000 κομμάτια από δαύτον, απλά δεν δικαιολογούνται. Όσα χρήματα κι αν έχει κάποιος. Αλλά τέλος πάντων, αυτή είναι μια άλλη κουβέντα και όχι το θέμα της σημερινής ανάρτησης...

Δεν είμαι απολύτως βέβαιος αν κάτι τέτοιο ισχύει μέχρι σήμερα, αλλά επί πολλά-πολλά χρόνια η ερώτηση-κλειδί για την αξιολόγηση υπολογιστών και παιχνιδομηχανών ήταν μία: "can it run Doom?". Γιατί, ας μην ξεχνιόμαστε, τότε στα 90s που κυκλοφόρησε ίσως το πλέον εμβληματικό video game όλων των εποχών, ακόμα και αυτή η Μεγάλη Κυρία του home computing δεν μπορούσε να το τρέξει. Έτσι, μεταξύ σοβαρού και αστείου, η ερώτηση "yes, but can it run Doom?" ακουγόταν επί χρόνια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, για οποιοδήποτε υπολογιστικό σύστημα ή, τέλος πάντων, μηχάνημα που διέθετε μικροεπεξεργαστή, μνήμη RAM και κάποιο μέσο απεικόνισης.

Πλέον, εν έτει 2022 (που κι αυτό οδεύει προς την ολοκλήρωσή του), είναι από σπάνιο έως αδύνατο ακόμα και ένα κινητό τηλέφωνο ή το πλέον φτηνιάρικο tablet της κακιάς ώρας να μη μπορεί να τρέξει το Doom, καθώς, η υπολογιστική ισχύς ακόμα και της πιο ευτελούς συσκευής είναι πολλαπλάσια ενός PC που βασιζόταν σε Intel 80486 (το σύστημα στο οποίο έτρεχε ικανοποιητικά το Doom). Όμως, δεν ισχύει το ίδιο για τους υπολογιστές που κυκλοφόρησαν πριν γίνουν δημοφιλή τα παραπάνω συστήματα. Αυτοί, γενικώς, δεν μπορούσαν να τρέξουν το Doom. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει φυσικά και ο Atari Falcon. Ή, μήπως όχι;

Με επεξεργαστή τον 68030 της Motorola χρονισμένο στα 16MHz, μνήμη RAM που "ανέβαινε" μέχρι τα 14ΜΒ και ένα υποκύκλωμα γραφικών κουτσουρεμένο από την ίδια την Atari σε μια (μάταιη) προσπάθεια για συμβατότητα με παλαιότερες εφαρμογές των Atari ST/STE, ο Falcon δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το ιδανικό μηχάνημα για τη μεταφορά του μοναδικού δημιουργήματος των John Carmack και John Romero. Εδώ - και σας μιλάω με βάση την πικρή μου εμπειρία -, σε Amiga 1200 με 68030 στα 42MHz, AGA chipset (προφανώς) και... 128ΜΒ RAM (!), η όλη εμπειρία αποτελεί γερό τεστ για τα νεύρα του παίκτη - ειδικά με τη μουσική ενεργοποιημένη. Κι όμως...

Όπως μπορούμε να δούμε στο βίντεο που ανέβηκε στο κανάλι dml πριν από περίπου ένα μήνα, το port της Doom engine στον Atari Falcon που ονομάζεται BadMood μπορεί να τρέξει σε ένα τέτοιο σύστημα εφοδιασμένο μονάχα με 4ΜΒ μνήμης και σκληρό δίσκο (κάρτα Compact Flash στη συγκεκριμένη περίπτωση). Το αποτέλεσμα είναι απλά εντυπωσιακότατο και, όχι, προς απογοήτευσή σας δεν θα μπω στη διαδικασία σύγκρισης με το ADoom σε μια Amiga 1200 με 68030 στα 16MHz (εκεί απλά θα σέρνεται, χαχα!).

Ας σοβαρευτούμε όμως: το ρεζουμέ της όλης ιστορίας δεν είναι ότι ο Falcon είναι ανώτερος μιας Amiga με αντίστοιχα χαρακτηριστικά. Ούτε ότι αν είχε στηριχτεί από την Atari θα είχε αλλάξει η όλη ιστορία των μικροϋπολογιστών. Και, προφανώς, ούτε ότι τώρα πλέον αξίζει να πάει κάποιος να "τα σπρώξει" για να αποκτήσει έναν Falcon: αυτό σταμάτησε να έχει το παραμικρό νόημα από τη στιγμή που η τιμή του υπολογιστή ξεπέρασε τα 500-600€. Το ρεζουμέ λοιπόν είναι απλά ότι ναι, είναι εντυπωσιακό το ότι κάποιος έκανε το Doom να τρέχει σε έναν (πάνω-κάτω) stock Atari Falcon. Thumbs up από μένα!