Είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος πως, όταν το 1982 ο (όχι ακόμα sir) Clive Sinclair παρουσίαζε για πρώτη φορά το νέο - και τελικά ενδοξότερο, όπως αποδείχθηκε - τέκνο του στο κοινό, ούτε καν περνούσε από το μυαλό του το τι θα μπορούσε κάποτε να γίνει εφικτό με αυτόν τον ταπεινό και περιορισμένων δυνατοτήτων home computer. Πέρασαν 40 ολόκληρα χρόνια από τότε και ο "θείος" δεν είναι πια μαζί μας. Ο κόσμος στον οποίο μεγαλώσαμε αποτελεί μακρινό παρελθόν, το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο, αλλά στο παρόν κάποιοι χρησιμοποιούν ακόμα τον υπολογιστή που μάθαμε ως "γομολάστιχα" ως πλατφόρμα για να αναδείξουν το ταλέντο τους και τις (σπάνιας αισθητικής αρτιότητας) δημιουργίες τους. Καλωσορίσατε στο ένα και μοναδικό Attributica!
Είναι γεγονός ότι μέσω της άνθησης της demoscene, ειδικά την τελευταία 20ετία, γνωρίσαμε pixel artists οι οποίοι, χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής, "έκαναν παπάδες" (ευτυχώς, όχι κυριολεκτικά). Χρησιμοποιώντας ως καμβά τους τα screens των δημοφιλέστερων - και όχι μόνο - 8 και 16bits υπολογιστών των 80s και των 90s μας χάρισαν ανεπανάληπτα ψηφιακά έργα, και έκαναν τα σαγόνια μας να κρεμαστούν στο στέρνο μας ως (αναμενόμενη) αντίδραση στο κάλος των δημιουργιών τους. Συνηθέστερα, οι καλλιτέχνες αυτοί επέλεγαν να χρησιμοποιήσουν τους πλέον δημοφιλείς στη demoscene υπολογιστές, ήτοι τα μηχανήματα της Commodore (C64 & Amiga). Αναμενόμενα λοιπόν, σε αυτά τα home computers κυρίως έχουμε δει τα πιο εντυπωσιακά γραφικά μέχρι σήμερα. Ή μήπως όχι;
Είναι σίγουρο ότι ο εκ Πολωνίας ορμώμενος pixel artist που είναι γνωστός στο κοινό με το nickname "Piesiu" έχει κάτι να πει πάνω σ' αυτό. Ή, καλύτερα, κάτι να δείξει. ΄Ενα demo/slideshow που ονομάζεται "Attributica" όπως σας έγραψα και παραπάνω, που τρέχει με ευχαρίστηση στα γερασμένα κυκλώματα του 128άρη Spectrum και δείχνει με τον ιδανικό τρόπο όχι μονάχα τι μπορεί να κάνει το μηχάνημα, αλλά και τι μπορεί να δημιουργήσει ένας πεισματάρης και ταλαντούχος καλλιτέχνης όταν έχει στη διάθεσή του ανάλυση 256 x 192 pixels, 8 ολόκληρα χρώματα (στα οποία συμπεριλαμβάνονται το λευκό και το μαύρο) και, φυσικά, το attribute clash. "Τι εστί attribute clash;", θα ρωτήσουν κάποιοι, οι οποίοι προφανώς δεν είχαν ποτέ τους Spectrum. Πρόκειται λοιπόν γι' αυτόν τον περίφημο περιορισμό των 2 χρωμάτων ανά κελί των 8x8 pixels: αν προσπαθούσε κανείς να χρησιμοποιήσει και 3ο χρώμα στην ίδια περιοχή το αποτέλεσμα ήταν να αντικατασταθεί με αυτό το ένα από τα 2 προηγούμενα, δημιουργώντας ανεπιθύμητα οπτικά artifacts. Όχι και ό,τι καλύτερο για τη δημιουργία πολύχρωμων και ολοζώντανων εικόνων, δεν συμφωνείτε;
Ο Piesiu λοιπόν δεν πτοήθηκε από τους παραπάνω περιορισμούς: ίσα-ίσα, μετά από 7 χρόνια (!) σκληρής δουλειάς και συνεπικουρούμενος από τα υπόλοιπα μέλη του group (Tygrys και CatMan) κατάφερε να φτιάξει το (μάλλον) απόλυτο slideshow για τον Spectrum. Κάτι παραπάνω από slideshow για να είμαστε απολύτως ακριβείς, καθώς δεν απουσιάζει η μουσική, ο text scroller και το εξαιρετικό animation...
Το Attributica αποτελείται βασικά από 13 στατικές ή λιγότερο στατικές εικόνες-πραγματικά έργα τέχνης του Piesiu επενδεδυμένες ιδανικά με την υπέροχη oldskool μουσική του CatMan που κάνει το ΑΥ να ζει μέρες από... SID των 80s (δεν το αναλύω περαιτέρω, όσοι καταλάβατε, καταλάβατε). Το slideshow ολοκληρώνεται με το τελευταίο part που είναι ένας text scroller με πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικές με τη δημιουργία του Attributica αλλά και σύντομα μεν, περιεκτικά δε μηνύματα που δεν γίνεται να μη λατρέψεις, όπως το "Fuck Putin and his orcs" (γνωστή η αγάπη των Πολωνών για τους Ρώσους, άλλωστε).
Ελπίζω να μη σας κούρασε η μακροσκελής εισαγωγή, καθώς θεωρώ ότι σε μία τόσο αξιόλογη δημιουργία όπως είναι το Attributica αρμόζουν και μερικές αράδες ως ορεκτικό για το κυρίως πιάτο που είναι - πιστέψτε με - χορταστικότατο. Without further ado λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.