Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Review: Sub Hunter (Amstrad CPC)

Sub Hunter (Amstrad CPC) - Richard Bayliss & Frank Gasking (Original C64 version)/Paul Kooistra (CPC Conversion)

    
Το Sub Hunter είναι ένα commercial παιχνίδι της Psytronik, που κυκλοφόρησε αρχικά (2008) για τον Commodore 64 σε μορφή cartridge, ενώ υπήρχε και η δυνατότητα της (δωρεάν) downloadable έκδοσης. Το Sub Hunter αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τους χρήστες του Commodore 64, καθώς ήταν από τα πρώτα παιχνίδια της "νέας γενιάς" που κυκλοφόρησαν μετά το 2000 που δεν θύμιζε ερασιτεχνική προσπάθεια, αλλά έναν καθόλα αξιόλογο commercial τίτλο. Διέθετε πολύχρωμα και λεπτομερή γραφικά, πρωτότυπα SID tunes και χαρακτηριζόταν από την εκτεταμένη χρήση parallax scrolling. Τρία χρόνια αργότερα, ολοκληρώθηκε και κυκλοφόρησε και το conversion για Amstrad CPC, από τον Paul Kooistra και πάλι κάτω από το label της Psytronik.

Πώς είναι λοιπόν η έκδοση για Amstrad; Μεταφέρθηκαν αυτούσια όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που έκαναν δημοφιλές το παιχνίδι στους κατόχους του Commodore 64; Γενικώς, ναι. Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τι εστί Sub Hunter…


Ένα μυστικό πείραμα του στρατού που πήγε στραβά έχει ως αποτέλεσμα τη ρίψη εκατοντάδων βαρελιών με τοξικά απόβλητα στη θάλασσα. Επειδή όμως το περιβάλλον έχει πάψει εδώ και χρόνια να συγχωρεί τις ανθρώπινες ατασθαλίες και η μόλυνση έχει φτάσει σε οριακό σημείο, τα τοξικά αυτά απόβλητα έχουν ως αποτέλεσμα τη μετάλλαξη (προς το πιο… τερατώδες!) αρκετών θαλάσσιων πλασμάτων. Έτσι, μετά από κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα, αρχίζουν να πυκνώνουν οι αναφορές για κολυμβητές που εξαφανίστηκαν. Ο κλήρος λοιπόν πέφτει σε εσάς (ξανά;), τον ατρόμητο κυβερνήτη ενός πολεμικού υποβρυχίου, που ξεκινά την εξερεύνηση των ωκεανών με σκοπό την αναζήτηση και την εξεύρεση/σωτηρία των αγνοούμενων κολυμβητών (αν εντοπίσατε σεναριακά κενά μην ανησυχείτε, δεν είστε οι μόνοι).


Το Sub Hunter είναι ένα καθαρόαιμο arcade παιχνίδι με αρκετά, διαφορετικά μεταξύ τους, επίπεδα. Ενώ ας πούμε το πρώτο επίπεδο είναι ένα οριζόντιο shoot 'em up όπου περισυλλέγετε κολυμβητές αποφεύγοντας ή σκοτώνοντας μεταλλαγμένα θαλάσσια πλάσματα, στο δεύτερο επίπεδο βρίσκεστε στο επάνω μέρος της οθόνης ρίχνοντας βλήματα (νάρκες;) προς τα ψάρια που περνάνε από κάτω σας. Στο τρίτο επίπεδο τώρα, το σκηνικό αλλάζει ριζικά, αφού πλέον δεν μπορείτε να καταστρέψετε την πανίδα του βυθού αλλά μόνο να την αποφύγετε στην προσπάθειά σας να σώσετε τους κολυμβητές, σε ένα ιδιότυπο παιχνίδι τύπου Frogger! Στη συνέχεια έχουμε παραλλαγές του πρώτου επιπέδου με διαφορετικούς εχθρούς (ναι, θα αντιμετωπίσετε όλων των ειδών τα ψάρια, μέδουσες, καβούρια και ό,τι άλλο τραβάει ο νους σας και η… όρεξή σας (!) μιας και - στο παιχνίδι - προφανώς βρισκόμαστε στην περίοδο της Σαρακοστής) και διαφορετικά γραφικά. Επίσης, υπάρχουν bonus stages όπου μαζεύετε αντικείμενα κινούμενοι ανάμεσα σε νάρκες και, γενικά, το Sub Hunter παρουσιάζει μια ποικιλία διαφορετικών επιπέδων έτσι ώστε, μετά την ολοκλήρωση του κάθε level, να μην ξέρετε τι θα συναντήσετε - εκτός φυσικά εάν το έχετε ξαναπαίξει.


Στον τομέα των γραφικών το Sub Hunter τα πάει αρκετά καλά - όχι τόσο λόγω της λεπτομέρειας, αλλά κυρίως λόγω των πολλών χρωμάτων που χρησιμοποιούνται (περισσότερα απ' ότι στον Commodore 64) και του ταχύτατου parallax scrolling. Τα γραφικά και η κίνηση είναι κάπως κατώτερα αυτών της έκδοσης του Commodore, αλλά η συνολική αίσθηση είναι ότι η μεταφορά στον Amstrad μπορεί να χαρακτηριστεί μονάχα ως πετυχημένη. Ο ήχος (μουσική, εφέ) είναι αρκετά καλός, με μόνο μελανό σημείο ότι τα tunes, ως μουσικές συνθέσεις, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερα αξιόλογο ή "πιασάρικο".


Στο gameplay τώρα, που αποτελεί αναμφίβολα και το πλέον σημαντικό χαρακτηριστικό του κάθε παιχνιδιού, το Sub Hunter τα πάει καλά∙ καλά, αλλά όχι καταπληκτικά: ενώ είναι διασκεδαστικό, με φυσιολογική καμπύλη εκμάθησης και αρκετή πρωτοτυπία, δεν έχει αυτό το "κάτι" που θα σε κάνει να… αργήσεις στο ραντεβού σου (!) προκειμένου να παίξεις μια ακόμα φορά. Το γεγονός αυτό δεν το καθιστά κακό, απλώς δεν είναι τόσο εθιστικό όσο θα θέλαμε. Σε αυτόν τον τομέα χάνει λίγο σε σχέση με την έκδοση για τον Commodore 64 στην οποία η ομαλότατη κίνηση και τα πιο λεπτομερή γραφικά χαρίζουν έξτρα πόντους.


Πέρα από τα παραπάνω, το Sub Hunter είναι ένα αξιόλογο παιχνίδι που θεωρώ ότι σίγουρα αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε αν είστε κάτοχοι Amstrad CPC (ή Commodore 64, εννοείται). Το ταχύτατο parallax scrolling και η ποικιλία στο gameplay δεν θα σας απογοητεύσουν…

Βαθμολογία 7/10

Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 11ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2016.

10 σχόλια:

  1. Όπως το έγραψες.
    Δεν έχει αυτό που λένε οι Άγγλοι "replay value".
    Όταν κυκλφόρησε για πρώτη φορά, έπαιξα αρκετές φορές αλλά από τότε δεν το δοκίμασα ξανά.
    Από τεχνικής άποψης όμως είναι άριστο για CPC.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό ακριβώς. Καλούλι είναι, αλλά δεν είναι ούτε BB4CPC ούτε Pinball Dreams!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βασικά το προτιμώ στον CPC, έχει χρώματα και γραφικά.
    Ακόμα και το tune του που ίσως είναι με arkos δίνει τη νέα πνοή που ακούμε τα τελευταία χρόνια.
    Στον Commodore βέβαια πάει κρέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλλον θα συμφωνήσω μαζί σου, φίλτατε. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι την έκφραση "πάει κρέμα" δεν την γνώριζα. Αλλά από την άλλη το ίδιο ίσχυε και για το "πού**α-κόμπρα", οπότε...

      :D

      Διαγραφή
    2. Ω! σε βρίσκω ενημερωμένο νέο.

      Διαγραφή
    3. Ε, δεν το λες και "ενημερωμένος": από το καλοκαίρι το έχεις μοιραστεί με το λαό σου!

      Διαγραφή
    4. Να 'σαι καλά, αλλά σου έχω γράψει εδώ και πολλούς μήνες ότι παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τα videoZ σου, οπότε δεν σου λέω κάτι καινούριο!

      Διαγραφή
    5. Δες μια αυτό:
      https://www.youtube.com/watch?v=8F56SGeFfiA&feature=youtu.be

      Διαγραφή
    6. Ωραίο, για WIP είναι πολύ καλό.

      Διαγραφή

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.