Nightfall: όταν πέφτει η νύχτα στον 64άρη

Εντάξει, δεν θα πρωτοτυπήσω εάν πω για ακόμη μία φορά ότι ο Commodore 64 είναι ο αδιαμφισβήτητος big daddy της demoscene. Μπορεί κάποιοι να έχουν τις αντιρρήσεις τους - ειδικά εάν φορούν τα οπαδικά γυαλιά τους -, αλλά η αλήθεια είναι ότι στο μηχάνημα αυτό υπάρχει σταθερή παραγωγή demos από τα 80s μέχρι σήμερα. Και δεν δείχνει να σταματάει. Το θέμα είναι ότι καλή η ποσότητα, αλλά με την ποιότητα τι γίνεται; Τι να γίνεται, τα έχω γράψει δεκάδες φορές σε αυτό το blog: χαμός! Είναι εντυπωσιακό/καταπληκτικό/απίστευτο το τι βλέπουν τα μάτια μας συχνά-πυκνά με τις αριστουργηματικές παραγωγές που έχουμε απολαύσει την τελευταία δεκαπενταετία. Και σε αυτές νομίζω ότι ανήκει δικαιωματικά και το Nightfall της Artline Designs. Το οποίο είναι και σχετικά πρόσφατο, καθώς πρωτοπαρουσιάστηκε στα πλαίσια του demoparty Zoo 2024 την 3η μέρα του περσινού Νοέμβρη. BTW κατέκτησε και την 1η θέση στην κατηγορία του αλλά τα έχουμε πει, αυτά λίγη σημασία έχουν...

Τι γίνεται όμως στο Nightfall; Τι συμβαίνει όταν πέφτει η νύχτα στον 64άρη; Πολλά και ωραία. Πέρα από το μονόφθαλμο ποντίκι που στοιχειώνει τη βραδιά του νεαρού αγοριού που πρωταγωνιστεί στο demo, η νέα κυκλοφορία της Artline Designs χαρακτηρίζεται από υπέροχη αισθητική, είτε αυτή αφορά το οπτικό είτε το ακουστικό κομμάτι. Αλλά δεν είναι μονάχα η αισθητική. Είναι και η άριστη γνώση της πλατφόρμας και των περιορισμών της (αν και κάποιες φορές δείχνει να μην έχει τέτοιους), είναι το αξιοθαύμαστο storytelling σε συνδυασμό με σεκάνς εκπάγλου καλλονής, είναι ρε παιδάκι μου τελικά - και απλά - το ότι οι άτιμοι Φινλανδοί της Artline Deigns "το 'χουν". Βλέπετε τα καλά του ψυχρού κλίματος; Πού να τρέχεις έξω, κάθεσαι στη ζεστασιά του σπιτιού σου και ξεστραβώνεσαι πάνω στον 64άρη. Ενώ εμείς με τον μισό χρόνο καλοκαίρι πού να βάλουμε κώλο μέσα και πού να δημιουργήσουμε; Μονίμως αραχτοί σε μπαράκια και φαγάδικα είμαστε. Λιωμένο Παγωτό η φάση, "μα εδώ έχει πάντα ήλιο". Τι τα θες...

Πίσω στο Nightfall πάλι, θα σας πω απλά ότι κάποια σημεία του demo αποτελούν πραγματικά κορυφαίες στιγμές ψηφιακής καλλιτεχνικής έκφρασης. Είδατε το screenshot παραπάνω και καταλάβατε, νομίζω. Οπότε μη σας γράφω άλλα, κατεβάστε το Nightfall από εδώ, αφήστε να πέσει η νύχτα και απολαύστε το σε πραγματικό 64άρη ή σε εξομοιωτή - ό,τι τον βολεύει τον καθένα. Ή, απλά, παρακολουθείστε το video που ακολουθεί. Σε κάθε περίπτωση μην το χάσετε, γιατί εσείς θα βγείτε χαμένοι!

Touchlight: ένα υπέροχο shoot 'em up για τον 64άρη. Δυστυχώς ανολοκλήρωτο...

Υπάρχει μία τεχνική για scrolling της οθόνης στον Commodore 64 που ονομάζεται VSP, ήτοι Variable Screen Placement ή Variable Screen Positioning. Με τον τρόπο, που είναι επίσης γνωστός και ως DMA delay scrolling είναι δυνατή η επίτευξη ταχύτατου και ομαλότατου hardware scrolling ολόκληρης της οθόνης, με ένα μεγάλο "αλλά". Αυτό το αλλά έχει να κάνει με το γεγονός ότι κάποιοι (ελάχιστοι) Commodore 64C και κάποιοι (ακόμα πιο ελάχιστοι) 128άρηδες σε C64 mode είναι ασύμβατοι με το VSP scrolling και μάλιστα, υπάρχουν φήμες ότι η ασυμβατότητα αυτή μπορεί να φτάσει στο σημείο να καταστρέψει ανεπανόρθωτα τον υπολογιστή! Επιτρέψτε μου να μην το πολυπιστεύω αυτό το τελευταίο αλλά, όπως και να 'χει, γίνεται κατανοητό ότι ελάχιστοι developers θα ρίσκαραν ποτέ να φτιάξουν κάποιον τίτλο που να χρησιμοποιεί αυτή την τεχνική από τη στιγμή που έγινε γνωστή αυτή η ασυμβατότητα. Πάντοτε όμως, υπάρχουν και εξαιρέσεις: είναι γνωστά 3 παιχνίδια που υιοθέτησαν την τεχνική του VSP, με γνωστότερο αυτών το Creatures και εντυπωσιακότερο το Mayhem in Monsterland (υπάρχει ακόμα και το Phobia).

Ένα άλλο παιχνίδι, horizontally scrolling shoot 'em up όπως και το Phobia, ετοίμαζε ο John Menzies για λογαριασμό της Palace Software (που είχε κυκλοφορήσει το πασίγνωστο Barbarian) στα τέλη των 80s. Ο τίτλος αυτού ήταν Touchlight και επρόκειτο για μία παραγωγή με εντυπωσιακά γραφικά που φιλοδοξούσε να βρεθεί μεταξύ των πλέον δημοφιλών και αναγνωρίσιμων shooters της πλατφόρμας. Δυστυχώς, ενώ η ανάπτυξη του παιχνιδιού έφτανε προς το τέλος της, άρχισαν να γίνονται γνωστά τα προβλήματα που είχε το VSP scrolling με έναν μικρό αριθμό μηχανημάτων, και η Palace Software αποφάσισε να μην πάρει το ρίσκο να κυκλοφορήσει το Touchlight. Έτσι, αυτό το πολλά υποσχόμενο shoot 'em up, έμεινε για πάντα στο ράφι...

Για καλή μας τύχη, μία κόπια ενός preview του παιχνιδιού τον καιρό της ματαίωσης έφτασε στο Games That Weren't, το website δηλαδή που έχει ως αντικείμενο αυτά ακριβώς τα ανολοκλήρωτα και/ή ακυκλοφόρητα video games. Το αποτέλεσμα είναι το video που ακολουθεί που δείχνει τα levels και το gameplay του Touchlight. Και, όχι μονάχα αυτό, αλλά μπορείτε να το κατεβάσετε το preview ώστε να το δοκιμάσετε και εσείς, από εδώ. Τρέξτε το σε emulator καλύτερα πάντως: υπάρχει ένα ενδεχόμενο να μη λειτουργήσει σωστά μεν, αλλά αποκλείεται να χαλάσει τον 64άρη σας!

PAPEL: το Netflix έρχεται στον 64άρη σας!

Το PAPEL είναι ένα ενδιαφέρον και αξιόλογο νέο demo για τον Commodore 64 που πρωτοεμφανίστηκε (το demo, όχι ο Commodore 64) στα πλαίσια του demoparty Zoo 2024 τον περασμένο Νοέμβριο. Όπως ίσως θα καταλάβατε από τον τίτλο της ανάρτησης, το PAPEL εμπνέεται θεματικά από την επιτυχημένη και δημοφιλέστατη σειρά La Casa de Papel που προβάλλεται εδώ και καιρό στο Netflix.

Το PAPEL είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση demo, καθώς στην περίπτωσή του το βάρος πέφτει περισσότερο ίσως στο να είναι πιστό στο θέμα του, παρά στην ασταμάτητη παράθεση εντυπωσιακών και ασύνδετων μεταξύ τους εφέ. Εδώ, όλες οι ενότητες είναι πιστές στη θεματολογία της παραγωγής καταρχάς, και δευτερευόντως επιχειρούν να εντυπωσιάσουν τον θεατή. Παρόλα αυτά όμως, το κάνουν αρκετά καλά.

Το PAPEL αποτελείται από διάφορα parts που έχουν κοινό χαρακτηριστικό τα αξιόλογα γραφικά και την συμπαθέστατη - εμπνευσμένη φυσικά από την σειρά - μουσική επένδυση, ενώ, κάποια από αυτά ξεχωρίζουν για την ευρηματικότητα των δημιουργών τους. Είναι όντως απορίας άξιο το πώς καταφέρνουν οι demosceners να παρουσιάζουν νέα και πρωτότυπα πράγματα σε μία πλατφόρμα που θα θεωρούσε κάποιος ότι έχουμε δει και ακούσει σχεδόν τα πάντα. Και όμως...

Τη νέα δημιουργία των Pretzel Logic μπορείτε να την κατεβάσετε από εδώ προκειμένου να την δοκιμάσετε στο δικό σας μηχάνημα, είτε αυτό είναι πραγματικό, είτε εξομοιωτής. Εάν δεν έχετε όρεξη να το κάνετε, υπάρχει, ως συνήθως, και η απλή λύση της παρακολούθησης του video που ακολουθεί...

What is the Matrix 2 για Commodore 64

Τι γίνεται άραγε όταν συνδυάσουμε μία εξόχως επιδραστική (και κλασική πλέον) κινηματογραφική ταινία με την έμπνευση και τη δημιουργικότητα ενός εκ των κορυφαίων demogroups της C64 scene; Υπέροχες παραγωγές όπως το What is the Matrix 2, είναι η απάντηση.

Οι Censor Design κάθε άλλο παρά άγνωστοι είναι στο χώρο, και στο παρελθόν μας έχουν χαρίσει πραγματικά διαμάντια όπως τα Wonderland XIV, Serpent, The Star Wars Demo, Rivalry, Fantasmolytic, Wonderland XII, Wonderland XIII και πολλά-πολλά ακόμη. Τυχαίους δεν τους λες, δηλαδή. Αυτό που χαρακτηρίζει τις παραγωγές του group - και γι' αυτό κιόλας μου αρέσουν τόσο πολύ προσωπικά - είναι ότι ποτέ η τεχνολογική πρωτοπορία δεν αφήνεται να καπελώσει την αισθητική. Δηλαδή, με απλά λόγια, αν είναι να σου εμφανίσουν 32 χρώματα από έναν υπολογιστή που έχει 16 (λέμε τώρα!) αλλά σε μία άθλια εικόνα, θα προτιμήσουν να μην το κάνουν καθόλου. Γι' αυτόν τον λόγο οι παραγωγές τους χαρακτηρίζονται από καλό γούστο ήτοι υπέροχα γραφικά συνδυασμένα με εντυπωσιακά εφέ, αξιόλογα soundtracks, αρκετά συγκεκριμένη θεματολογία ανά demo και άλλα πολλά θετικά στοιχεία. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το What is the Matrix 2.

Η παραγωγή αυτή εμφανίστηκε στο demoparty Mysdata 2024, στις 23 Νοεμβρίου του προηγούμενου έτους, και οι απανταχού Commodoreάδες την υποδέχθηκαν με χαμόγελα ικανοποίησης διότι, πολύ απλά, πρόκειται για ένα demo που στέκεται συνολικά σε πολύ υψηλό επίπεδο. Μπορεί να μην έχει πολύ μεγάλη διάρκεια, αλλά στη μία πλευρά δισκέτας που καταλαμβάνει προλαβαίνει να χαρίσει σε όσους το τρέξουν ξεχωριστά εφέ, όμορφα γραφικά και ένα πολύ καλό soundtrack. Και όλοι γνωρίζουμε πόσο σπάνιο είναι ειδικά το τελευταίο στις παραγωγές της τρέχουσας χιλιετίας για τον Commodore 64...

Ας μην μακρηγορώ άλλο, όμως: κατεβάστε το What is the Matrix 2 από εδώ ή, αν σας έχει καταβάλει η ραθυμία, παρακολουθήστε απλά το video που ακολουθεί. Either way δείτε το!

The Spectrum Show επεισόδιο 148

Αυτά είναι τα ωραία: κρύο μεν αλλά σχετικά ηλιόλουστο Κυριακάτικο πρωινό. Αράζεις με μια κούπα καυτό καφέ μπροστά στην οθόνη του PC σου και απολαμβάνεις χαλαρά τον Paul Jenkinson στο 148ο επεισόδιο του The Spectrum Show να μεταφέρει τα εντόσθια του γομολάστιχα σε νέο case ώστε να χαρεί το ολοκαίνουριο, clicky type μηχανικό πληκτρολόγιο. Ναι, στον Spectrum!

Προφανώς πέρασαν αρκετά χρόνια (43, ίσως;) από τότε που βρίσκαμε ευχάριστη την αίσθηση της "νεκρής σάρκας" στις άκρες των δακτύλων μας σε πλήρη αντιδιαστολή με την αισχρή μεμβράνη του ZX81. Τώρα πια, ακόμα και ο χρήστης των retro μηχανημάτων έχει απαιτήσεις, και τι καλύτερο από ένα μηχανικό πληκτρολόγιο σε ένα μηχάνημα που τα πάντα γίνονταν με τα πλήκτρα; Φυσικά, με την όλη μετατροπή αλλάζει συνολικά το case του υπολογιστή, αλλά, τολμώ να πω ότι το σύνολο είναι όμορφο και σίγουρα έχει έναν Spectrumικό "αέρα".

Εντάξει δεν ασχολείται μονάχα με μηχανικά πληκτρολόγια στο νέο επεισόδιο του The Spectrum Show ο Paul, έχει αρκετή ακόμα και αρκετά πλούσια θεματολογία Spectrumικής (πάντα) φύσεως, οπότε σας αφήνω να ξετυλίξετε μόνοι σας και μόνες σας τις αρετές του νέου video. Είπαμε, βάλτε την κούπα με τον καυτό καφέ και αφεθείτε να ταξιδέψετε σε ένα άλλο σύμπαν, εκεί που τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον ZX Spectrum. Δεν ακούγεται και άσχημο, έτσι δεν είναι;

Time Crystal: ένα εντυπωσιακό παιχνίδι που δεν κυκλοφόρησε ποτέ

Δεν ξέρω σε πόσους εκεί έξω λέει κάτι το όνομα Jim Sachs, αλλά είμαι βέβαιος ότι άπαντες γνωρίζουν το γνωστότερο δημιούργημά του, το περίφημο Defender of the Crown, το παιχνίδι που αποτέλεσε ουσιαστικά την απαρχή του gaming στην Amiga και τον παρθενικό τίτλο της πάλαι ποτέ κραταιάς Cinemaware. Ο Jim Sachs ήταν ο υπεύθυνος για τα γραφικά του Defender of the Crown τα οποία - ας μη γελιόμαστε - ήταν το ιδιαίτερο γνώρισμα που έκανε το παιχνίδι να ξεχωρίζει και του έδωσε για πάντα μία θέση στο πάνθεο των video game classics.

Όμως ο κύριος Sachs, πριν φτάσουν οι ημέρες της συνεργασίας του με την Cinemaware, είχε προλάβει να ιδρύσει το δικό του software house, με την... πομπώδη ονομασία Sachs Enterprises. Η τελευταία κυκλοφόρησε το 1984 ένα από τα δημοφιλέστερα video games της εποχής στις Η.Π.Α. για τον Commodore 64, το Saucer Attack, που διαδραματιζόταν σε μία Washington που δεχόταν επίθεση από εξωγήινους. Δυστυχώς για τον Sachs, το παιχνίδι του οφείλει τη δημοφιλία του στο γεγονός ότι άπαντες το είχαν σε κόπια και όχι σε original, με αποτέλεσμα η Sachs Enterprises να μη μακροημερεύσει τελικά.

Ωστόσο, αμέσως μετά τη δημιουργία του Saucer Attack, ο Jim Sachs ξεκίνησε να δουλεύει πάνω σε ένα ιδιαίτερα μεγαλεπήβολο project, που επρόκειτο να ονομαστεί Time Crystal και, στον αισθητικό τομέα, ήταν αντίστοιχου επιπέδου με το Defender of the Crown. Ο Sachs, διαπιστώνοντας τις ελάχιστες πωλήσεις του Saucer Attack, αποφάσισε να εγκαταλείψει την πλατφόρμα του Commodore 64 και να στραφεί σε κάποιο άλλο format που δεν θα μαστιζόταν τόσο από την πειρατεία και θα μπορούσε ταυτόχρονα να λειτουργήσει ως ο καμβάς για τα υπέροχα γραφικά που τόσο ήθελε να φτιάξει. Το μηχάνημα στο οποίο κατέληξε ήταν φυσικά η Amiga, η οποία, την εποχή που κυκλοφόρησε το Defender of the Crown δεν είχε θέματα με την πειρατεία καθώς οι χρήστες της ήταν από τη μία ελάχιστοι και από την άλλη ιδιαιτέρως φραγκάτοι. Φυσικά όλα αυτά άλλαξαν αργότερα με την έλευση της Amiga 500, η οποία ήταν κατά πολύ φθηνότερη και σηματοδότησε και την εποχή που... ό,τι κυκλοφορούσε, αντιγραφόταν!

Πίσω όμως στο Time Crystal. Η ακροτελεύτια δημιουργία του Jim Sachs στον Commodore 64 δεν έφτασε πέρα από ένα - εντυπωσιακότατο - intro και ένα early stage του πρώτου level. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα της δουλειάς του Sachs ήταν απολύτως ενδεικτικό του συνολικού του έργου, με γραφικά που, όχι απλά ξεχώριζαν, αλλά ήταν ίσως και ό,τι καλύτερο είχε εμφανιστεί μέχρι τότε στην πλατφόρμα. Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε την αρχή του Time Crystal, από το αρχείο του εξαιρετικού website Games that weren't.