Μπήκε λοιπόν για τα καλά το φθινόπωρο στις ζωές μας - σε επίπεδο τυπικό, όχι θερμοκρασιών φυσικά, στην Ελλάδα βρισκόμαστε άλλωστε - και ξεκίνησαν τα πρώτα demoparties της σεζόν και άρχισαν να σκάνε μύτη και τα πρώτα "διαμαντάκια". Δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω αλλιώς το The Violators για τον Commodore 64 από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους Censor Design, αφού οι τελευταίοι για ακόμα μια φορά μας έδειξαν πώς μπορούν να συνδυάζουν φρέσκες ιδέες, άψογη αισθητική και εντυπωσιακά εφέ σε μία παραγωγή που αντλεί τη θεματολογία της από τη δεκαετία του 1920 και την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Δεν το λες και θέμα που έχει... εξαντληθεί σε επίπεδο demos, έτσι δεν είναι;
Προσωπικά αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι το πώς αυτοί οι τύποι σκέφτονται "α, να κάνουμε αυτό" - στη συγκεκριμένη περίπτωση ας πούμε το εφέ παλιού φιλμ - και μετά απλά το υλοποιούν, κι ας έχουν να κάνουν με ένα μηχάνημα 43 ετών που, όπως και να το κάνεις, δεν μπορείς να πεις ότι έχει και hardware που σου "λύνει τα χέρια". Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες προφανώς για τους Censor Design που δημιουργούν εντυπωσιακές ψηφιακές σεκάνς με την ευκολία που εμείς, οι κοινοί θνητοί, μασάμε μία τσίχλα!
Είναι να βγάζεις το καπέλο σε αυτούς τους τύπους που καταφέρνουν να συνδυάζουν την προγραμματιστική τους δεινότητα με αυτή την υπέροχη αισθητική που χαρακτηρίζει τις παραγωγές τους χωρίς να ξεφεύγουν από την αρχική τους ιδέα και να παρουσιάζουν μία παραγωγή τόσο ολοκληρωμένη και εντυπωσιακή που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Μόνη παραφωνία στο The Violators είναι - ως συνήθως - το soundtrack αυτού, που ούτε εύηχο είναι αλλά ούτε και ταιριάζει στο θέμα του demo (ειδικά στην πρώτη πλευρά της δισκέτας). Γιατί, πείτε μου εσείς, πόση σχέση μπορούν να έχουν τα beatάκια με τους μαφιόζους έναν αιώνα πριν; Αλλά το έχω γράψει τόσες φορές που ακούγομαι πλέον σαν χαλασμένος δίσκος: όσο υπέροχα ήταν τα tunes που έντυναν τις gaming παραγωγές στα 80s, τόσο ανέμπνευστα είναι αυτά που συνοδεύουν τα demos του 21ου αιώνα (αναφέρομαι πάντα στον Commodore 64). Υπάρχουν φυσικά και οι ευχάριστες εξαιρέσεις, αλλά αυτές είναι, δυστυχώς, λιγοστές.
Πίσω στο The Violators όμως, που πραγματικά σας συστήνω να το τσεκάρετε σε πρώτη ευκαιρία. Είτε στο βιντεάκι που ακολουθεί είτε κατεβάζοντάς το από εδώ. Βάλτε τον ήχο στο mute (lol) και απολαύστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.