Είναι λυτρωτικό κάποιες στιγμές να συναντάς μία είδηση, μία κυκλοφορία, ένα γεγονός που να σου δίνει την αφορμή για να γράψεις κάτι. Ειδικά τον τελευταίο καιρό που η όρεξη και η διάθεση έχουν πάει περίπατο, γιατί, ας μην κοροϊδευόμαστε, μετά από χρόνια κρίσης, μνημονίων, Covid-19 και άλλων δεινών το να πηγαίνεις καρφωτός στο καλοκαίρι του ατέλειωτου καύσωνα και της καμμένης γης στο οποίο ακόμα και μια ανάσα καθαρού αέρα θεωρείται πλέον πολυτέλεια δεν σου φτιάχνει τη διάθεση για να "κάνεις πράγματα". Το αντίθετο, μάλιστα.
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά έχεις τους κάθε λογής υποστηρικτές και πολέμιους της εκάστοτε κυβέρνησης να σκοτώνονται στα media νυχθημερόν έχοντας πάρει πατριωτικά την υποστήριξη (ως επί το πλείστον) βολεμένων πολιτικών που δεν έχουν εργαστεί ούτε μια μέρα στη ζωή τους και οι οποίοι - και αυτό είναι το χειρότερο - δεκάρα δεν δίνουν ούτε γι' αυτούς ούτε και για κανέναν άλλο πέραν των "δικών τους". Και πραγματικά, δεν θα έγραφα λέξη για την όλη φάση (όπως και δεν συνηθίζω να κάνω, άλλωστε), αλλά κάποια στιγμή η μπόχα από τα σκατά που εκτοξεύονται εκατέρωθεν σε πιάνει και σένα που δεν έχεις - και, κυρίως, δεν θέλεις να έχεις - την παραμικρή ανάμιξη. Τέλος πάντων, ας μην ασχοληθώ άλλο, γιατί ειλικρινά θεωρώ ότι στο τέλος της μέρας απλά δεν τους αξίζει. Πεδίο δόξης λαμπρό το Facebook και το Tweeter για τους τσάμπα μάγκες του πληκτρολογίου, ας κάτσουν εκεί να βγάζουν τα σώψυχά τους. Μέχρι τουλάχιστον να το πάρουν απόφαση και να πάνε σε κανένα ψυχολόγο μπας και μπορέσουν να εντοπίσουν τι είναι αυτό που πραγματικά πάει στραβά στις ζωές τους...
Πίσω στα δικά μας όμως, στον πλανήτη happy του retro computing, στον οποίο η συνάντησή μου με το demo επ' ονόματι Hologon των Electronic Knights για την Amiga 500 στέλνει... κοσμική αγάπη!
Τι να γράψω γι' αυτή τη σχετικά νέα (από πέρυσι) κυκλοφορία; Ότι δείχνει - για μία ακόμα φορά - ότι η Amiga ήταν out of this world μηχάνημα για τα 80s οπότε και κυκλοφόρησε; Ότι σε ήχο και κίνηση έπαιζε σε άλλη, εντελώς δική της κατηγορία; Έχω βαρεθεί να τα γράφω και εγώ και πολλοί άλλοι: αν το μηχάνημα έχει κάτι να ζηλέψει (λέμε τώρα) σε επίπεδο demoscene, αυτό το κάτι θα μπορούσε να είναι μονάχα ο big daddy, ο παππούλης, ο πρόγονός της (έστω και από σπόντα), ο Commodore 64.
Back to Miggy, then. Το Hologon λοιπόν που σας έλεγα, είναι υπέροχο. Καταρχάς παίζει σε OCS (γιατί απλά, φτάνει για θαύματα!). Δευτερευόντως, είναι μονάχα μια δισκετούλα. Τρίτον, έχει λεπτομερή, ολοκάθαρα, σαφέστατα και υπέροχα γραφικά αλλά και εξαιρετικό animation. Τέταρτον: ο ήχος του. Πολύ καλή και η μουσική του, αλλά μόλις ακούσετε τις πρώτες... ψαλμωδίες από τα ηχεία σας θα καταλάβετε τι εννοώ! Και πέμπτον, έχει κάποια parts πολύ εντυπωσιακά. Όλα τα παραπάνω συνδυάζονται απολύτως αρμονικά μεταξύ τους, χωρίς κουραστικά ή ανούσια sections που - δυστυχώς - συναντάμε συνήθως στην πλειοψηφία των παραγωγών.
Δε χρειάζεται νομίζω να γράψω άλλα - το ανέφερα και παραπάνω άλλωστε, νομίζω: είδα, άκουσα και απόλαυσα το Hologon. Γέλασε το χειλάκι μου βρε αδερφέ, μια μικρή όαση μέσα στην καταχνία και τη μιζέρια των τελευταίων ημερών. Κατά συνέπεια, οφείλω να μεταφέρω τα θερμά μου συγχαρητήρια στους Electronic Knights για τη νέα τους δουλειά και να υποκληθώ για άλλη μια φορά στο υπέροχο αυτό μηχάνημα που λέγεται Amiga 500 και που αποτέλεσε τον μεγαλύτερο πόθο των εφηβικών μου χρόνων (girls aside).
Μπορείτε να κατεβάσετε το Hologon από εδώ ή απλά να παρακολουθήσετε το video που ακολουθεί. Σε fullscreen παρακαλώ και με τσίτα τον ήχο!
Τώρα το είδα, ένα πραγματικό διαμάντι! Δικαίωσε τους οραματιστές που γέννησαν τον συγκεκριμένο υπολογιστή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς όπως το γράφεις, Δημήτρη! Αχ, πόσο έχεις λείψει από το περιοδικό, πανάθεμά σε!
ΔιαγραφήΤο εντυπωσιακό με το Hologon είναι ότι δεν το είχα δει πουθενά να αναφέρεται αλλά ούτε και είχα ακούσει κάποιον να μιλάει γι' αυτό. Έχουν βγει πραγματικά αριστουργήματα τα τελευταία χρόνια για την 500άρα (The Fall, Meadows, EON) και περνάνε σχεδόν χωρίς να ακουμπήσουν κάποιες φορές...