Είναι ώρες-ώρες που βλέπω κάτι και πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται. Να αναρωτιέται ποια δύναμη έσπρωξε τον δημιουργό του να το φτιάξει, γιατί ασχολείται ουσιαστικά αφιλοκερδώς με κάτι που απαιτεί κόπο, χρόνο, χρήμα και αφοσίωση αλλά και τι θυσίασε για να καταπιαστεί με αυτό; Ξεκούραση και ξενοιασιά; Χρόνο με τα παιδιά του; Κάποιο χαλαρωτικό Σαββατοκύριακο, ίσως; Και, τέλος, πιάνω τον εαυτό μου αναρωτιέται "είναι ρε γαμώτο ατελείωτη η θεματολογία η σχετική με τον ZX Spectrum;".
Εντάξει, νομίζω ότι από την τελευταία πρόταση μάλλον καταλάβατε - τουλάχιστον όσοι διαβάζετε τακτικά αυτή την γωνίτσα του διαδικτύου που είναι αφιερωμένη σε παρωχημένα τεχνολογικά διαμάντια που κάνουν τις γέρικες καρδιές κάποιων περίεργων σαν κι εμένα να σκιρτούν - ότι αφορμή για τα παραπάνω είναι ο ακούραστος Paul Jenkinson και το νέο επεισόδιο του The Spectrum Show που κυκλοφόρησε, το 94ο. Δηλαδή εντάξει, κατανοώ την στοχοπροσήλωση, το μεράκι, την αυταπάρνηση και όλα τα σχετικά που έχει ο Paul και μπορεί κανείς να τα συναντήσει σε ελάχιστους μονάχα ανθρώπους εκεί έξω, αλλά σε αυτό το σημείο με τη θεματολογία έχω κολλήσει λιγάκι: πόσα πια θέματα μπορεί να σου δώσει να ασχοληθείς ένας υπολογιστής ο οποίος, ακόμα και το 1982 που πρωτοκυκλοφόρησε, ήταν η λύση του φτωχού; (μην το πείτε στον θείο Clive αυτό το τελευταίο και τον στενοχωρήσουμε, είναι και μεγάλος άνθρωπος...)
Κι όμως, ο Paul σου δίνει ώρες-ώρες την εντύπωση ότι ξεκίνησε πριν από λίγο, ότι το σύμπαν του γομολάστιχα τείνει στο άπειρο, ότι η όρεξή του παραμένει τεράστια και ότι έχει ακόμα πολλή βενζίνη στο ντεπόζιτό του. Μακάρι να ισχύουν όλα αυτά, γιατί ο άνθρωπος κάνει - εδώ και χρόνια - εξαιρετικά αξιόλογη δουλειά και αναμφίβολα το αποτέλεσμα αυτής είναι η χαρά των απανταχόθεν Spectrum addicts. Και, αν δεν με πιστεύετε, ξεκινήστε να παρακολουθείτε το The Spectrum Show από την αρχή του, από το 1ο του επεισόδιο και θα με πιστέψετε. Και μην ακούσω ότι τα 94 επεισόδια είναι πολλά, όταν κάτσατε και είδατε 6 σεζόν και 121 επεισόδια του Lost για να διαπιστώσετε στο τέλος ότι απλά κάποιος, κάπου σας κορόιδευε τότε ήταν λίγα; Έτσι μπράβο, οι φτηνές δικαιολογίες αλλού!
Ναι, ΟΚ, δίκιο έχετε, καλές οι εισαγωγές και οι πρόλογοι, καλό και το μπλα-μπλα αλλά enough is enough. The Spectrum Show λοιπόν, κυρίες και κύριοι, επεισόδιο 94ο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.