Ρίχνοντας μια δεύτερη ματιά στο C64 Mini

Έχουν περάσει πια αρκετοί μήνες από τότε που απέκτησα το C64 Mini και, αφού το μηχάνημα έφυγε από τα χέρια μου και μετά από λίγο καιρό επέστρεψε (!), αποφάσισα, με αφορμή και το τελευταίο firmware που επιτρέπει να φορτώνουμε το δικό μας software, να ρίξω μια δεύτερη, πιο "ώριμη" πλέον (ας την πούμε) ματιά στο μηχάνημα καθώς η πρώτη ήταν στο αντίστοιχο άρθρο που είχα γράψει για το 20ο τεύχος του Retro Planet. Για πάμε, λοιπόν...

Καταρχάς, έχω την εντύπωση ότι με το τελευταίο firmware δείχνουν να έχουν λυθεί και κάποια προβλήματα με την HDMI έξοδο. Η τελευταία ήταν ιδιαίτερα επιλεκτική στο με ποιες οθόνες θα συνεργαζόταν σωστά, καθώς και στο με ποια καλώδια. Για το θέμα των καλωδίων δεν εντόπισα κανένα θέμα με όσα σύγχρονα HDMI δοκίμασα ενώ είμαι και στην ευχάριστη θέση να αναφέρω ότι και σε 3 διαφορετικές τηλεοράσεις - που καμία δεν ήταν ιδιαίτερα καινούρια - το Mini έδειχνε μια χαρά. Εκ πρώτης όψεως λοιπόν, δείχνει να έχει λυθεί αυτό το "θεματάκι" που για κάποιους μπορεί να ήταν εντελώς δευτερεύον αλλά, για κάποιους άλλους (αυτούς προφανώς που δεν είχαν πάνω από μία οθόνη) θα μπορούσε εξ' αρχής να καταστρέψει την όλη εμπειρία...

Σε ό,τι έχει να κάνει με τα προεγκατεστημένα παιχνίδια, η νέα, ενδελεχέστερη επανεξέταση οδηγεί σε ένα κάπως απόλυτο αλλά αναπόφευκτο συμπέρασμα: η επιλογή είναι μάλλον τραγική. Και αυτό γιατί, πολύ απλά, δεν γίνεται σε έναν υπολογιστή για τον οποίο είχαν κυκλοφορήσει περί τους 10.000 τίτλους να μην μπορείς να βρεις 63 (συν την BASIC) πραγματικά αξιόλογους να δώσεις μαζί με το μηχάνημα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια συλλογή στην οποία υπάρχουν όχι μονάχα μέτρια, αλλά και κάτω του μετρίου παιχνίδια. Και δεν λέμε να πληρώσουν για τα δικαιώματα των παιχνιδιών της Ultimate Play the Game ή κάτι τέτοιο: ας έβαζαν και τίτλους λιγότερο διάσημους και περισσότερο playable. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συνέβη, οπότε, σε όποιον αποφασίσει να πορευθεί μονάχα με τα προεγκατεστημένα παιχνίδια εύχομαι ολόψυχα... καλό κουράγιο!

Αυτό το εικονιδιάκι στα δεξιά είναι που κάνει όλη τη διαφορά!

Ας πάμε όμως σε αυτό που σίγουρα ενδιαφέρει περισσότερο και δεν είναι άλλο από τις δυνατότητες που δίνει στο C64 Mini το νέο firmware. Πράγματι, το μικρό μηχανηματάκι είχε από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε στα ράφια των καταστημάτων τη δυνατότητα να τρέχει και άλλο software πέρα από αυτό που είχε ήδη προεγκατεστημένο. Το πρόβλημα ήταν όμως ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει μονάχα ένα αρχείο .D64 (disk image file) με συγκεκριμένη μάλιστα ονομασία, γεγονός που καθιστούσε τουλάχιστον προβληματική την γρήγορη εναλλαγή προγραμμάτων. Επίσης, δεν υπήρχε και η δυνατότητα για εκτέλεση τίτλων που καταλάμβαναν πάνω από μία πλευρά δισκέτας, κάτι που σήμαινε ότι θα έπρεπε να ξεχάσουμε και τα demos ή τα μεγαλύτερα παιχνίδια. ΟΚ, υπάρχει ένα κολπάκι για να ξεπεραστεί αυτό χρησιμοποιώντας κάποιο από τα 4 διαθέσιμα save slots, αλλά δεν είναι πραγματική λύση, μάλλον περισσότερο ως ημίμετρο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί...

Με το νέο firmware λοιπόν, κάποια από τα προαναφερθέντα θέματα λύθηκαν - και μάλιστα με τον ιδανικότερο τρόπο. Πλέον, μπορούμε να κάνουμε κανονικό browsing σε οποιοδήποτε USB stick έχουμε... τιγκάρει με disk images, και να επιλέξουμε να εκτελέσουμε αυτό που επιθυμούμε. Ούτε αλλαγές ονομάτων, ούτε κάποιος ιδιαίτερος περιορισμός στα filenames: θεωρητικά, μπορούμε να τρέξουμε οτιδήποτε είναι σε μορφή .D64, .D81 αλλά και .PRG. Φυσικά, η δυνατότητα αυτή ανοίγει πραγματικά νέους ορίζοντες στο C64 Mini, καθώς, πρακτικά, το μετατρέπει σε έναν πλήρη (αλλά ολίγον τι dummy) 64άρη!

Χρηστικότατος ο file browser

Ένα δάκρυ κυλά στο ρυτιδιασμένο μάγουλο...

Ώρα για παιχνίδι!

Τα παραπάνω θα μπορούσαν να θεωρηθούν ιδανικά και μάλιστα μπορώ να πω ότι πλησιάζουν αρκετά σε αυτό. Το πρόβλημα με τις εφαρμογές/παιχνίδια που ξεπερνούν τη μία πλευρά δισκέτας εξακολουθεί να υφίσταται, αν και η δυνατότητα χρήσης αρχείων τύπου .D81 θα μπορούσε να δώσει τη λύση αν κάποιος έμπαινε στον κόπο να μετατρέψει... τα πάντα σε τέτοιο format. Αυτό όμως έχει συμβεί σε πολύ περιορισμένη έκταση και βασικά σε παιχνίδια: τα νέα demos που καταλαμβάνουν 3 και 4 πλευρές δισκέτας (και τα αντίστοιχα .D64 αρχεία) ένας κάτοχος C64 Mini θα πρέπει να παιδευτεί αρκετά για να τα τρέξει με το κολπάκι με το save slot που ανέφερα προηγουμένως...

Ναι, είναι το...

...Swynth!

Το απόλυτο σύγχρονο παιχνίδι για 64άρη. Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, τουλάχιστον...

Σε ό,τι έχει να κάνει με τη συμβατότητα - γιατί, ας μην κοροϊδευόμαστε, το C64 Mini δεν είναι πραγματικός Commodore 64 - αυτή βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, αλλά σίγουρα όχι στο 100%. Από τους αρκετούς τίτλους που δοκίμασα 2-3 αρνήθηκαν πεισματικά να τρέξουν, άλλος ένας με "πέταξε" πίσω στην BASIC ενώ μία συλλογή με τραγούδια των ABBA "κρέμασε" χωρίς πάντως να προκαλέσει κάτι αντίστοιχο στο υπόλοιπο software του C64 Mini. Έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο ότι έτσι όπως είναι πλέον η κατάσταση με διαθέσιμο το πιο πρόσφατο firmware, το Mini θα επιτρέψει στον ιδιοκτήτη του να χαρεί τη συντριπτική πλειοψηφία των κλασικών αλλά και των νεότερων τίτλων του 64άρη, με εξαίρεση οτιδήποτε καταλάμβανε πάνω από μία πλευρά δισκέτας. Όλα καλά λοιπόν;

Ωπ! Κρέμασε!

Θα έλεγα "ναι" υπό 2 προϋποθέσεις: η πρώτη θα ήταν να επέλθει μια μείωση της τιμής του μηχανήματος στα πιο λογικά πλαίσια των 50-60€ (αντί των 80€ που κοστίζει σήμερα). Η δεύτερη, και μάλλον σημαντικότερη, θα ήταν να αλλάξει το παρεχόμενο χειριστήριο. Δεν υπερβάλλω, και είναι γεγονός πως οποιοσδήποτε είχε συνηθίσει να παίζει με το "περίφημο" (ναι, καλά!) Competition Pro θα την καταβρεί με το joystick του C64 Mini. Εμείς όμως εδώ στην μικρή αυτή γωνίτσα του πλανήτη που λέγεται Ελλάδα είχαμε την τύχη να ανδρωθούμε παικτικά με αυτές τις υπέροχες δημιουργίες του Νίκου Ανερούση, τα Tomahawk και τα Pacman (αλλά και αρκετά ακόμη αξιόλογα ελληνικά χειριστήρια). Πώς μπορείς λοιπόν μετά απ' αυτά να επιστρέψεις σε... τσουτσούνες (!) του τύπου Quickshot και Competition Pro; Γίνεται; Δυστυχώς όχι...

Συνεπώς, καλό το χειριστήριο, αρκεί να μην μεγάλωσες στην Ελλάδα γιατί τότε, πολύ απλά, χρησιμοποιώντας το νιώθεις... κουλός! Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάτι άλλο τα νέα πάντως είναι καλά, καθώς σχεδόν τα 2/3 των USB joysticks και joypads λειτουργούν με το C64 Mini, όπως και κάποια - όχι όμως όλα - adaptors USB σε 9pin. Ε, με κάτι από όλα αυτά θα την βρει κανείς την άκρη (ελπίζω). Πάντως με το (και καλά) Competition Pro δουλειά δεν γίνεται...

Α, ναι, και να μην παραλείψω να σημειώσω ότι με τα παλιότερα παιχνίδια που "ζητούσαν" το joystick στο port 1 του 64άρη υπάρχει πρόβλημα: θα πρέπει ή να τα ξεχάσετε ή να βρείτε patchαρισμένες εκδόσεις τους που να "παίζουν" με το port 2 (ευτυχώς, υπάρχουν αρκετές). Το ίδιο - ως πρόβλημα - ισχύει και στα "διπλά" παιχνίδια φυσικά...

Στο ρεζουμέ, λοιπόν: αξίζει ή όχι το C64 Mini τώρα που το νέο firmware διόρθωσε σε μεγάλο βαθμό τα μειονεκτήματα που είχαν εντοπιστεί όταν κυκλοφόρησε; Δύσκολο να πω με βεβαιότητα. Είναι αρκετά χρηστικό, έχει την πλάκα του αλλά κοστίζει και 80€, έχει απαράδεκτο joystick (το ξαναγράφω: για τα γούστα μου) και σίγουρα ΔΕΝ είναι Commodore 64 ούτε και δίνει την ίδια αίσθηση σε μεγάλο βαθμό. Οπότε, με βάση όλα τα παραπάνω, μεγάλα παιδιά είσαστε, η απόφαση είναι δική σας!