Taito Wowow: η επανάσταση που δεν ήρθε ποτέ

Θυμάστε το 1993;

Η αγορά των home computers αργοπέθαινε καθώς ο Atari Falcon και η Amiga 1200 δεν θα βρίσκονταν για πολύ ακόμα στα ράφια των καταστημάτων (για εντελώς διαφορετικούς λόγους, αλλά δεν έχει και τόση σημασία). Τις θέσεις των υπολογιστών στις καρδιές των νεαρών παιχνιδάδων είχαν πάρει οι κονσόλες, και κυρίως δύο εξ' αυτών, οι Sega Megadrive/Genesis και Super Nintendo. Όσοι επέμεναν στους υπολογιστές είχαν αρχίσει να την κάνουν προς PC μεριά, καθώς gaming αριστουργήματα όπως τα Doom και Wing Commander ήταν αποκλειστικότητα των άσχημων μπεζ μηχανημάτων που χτίζονταν γύρω από τους πανίσχυρους επεξεργαστές της Intel. Πριν περάσει πολύς καιρός θα εμφανιζόταν το εμβληματικό Sony Playstation για να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του, αλλάζοντας ριζικά την αγορά αλλά και το στυλ (από 2D σε 3D) των video games όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τότε. Τι θα συνέβαινε όμως εάν σε αυτό το μεσοδιάστημα, την διετία από τις αρχές του 1993 μέχρι και το τέλος του 1994 εμφανιζόταν μια νέα, επαναστατική παιχνιδομηχανή με hardware φερμένο κατευθείαν από τα arcades, εντυπωσιακό lineup τίτλων και δυνατότητα για download των παιχνιδιών όποια στιγμή ήθελε ο παίκτης μέσω σύνδεσης δορυφορικής τηλεόρασης;

Ναι, η κονσόλα αυτή υπήρξε - τουλάχιστον ως πρωτότυπο. Ήταν προϊόν της πλέον διάσημης εταιρίας στον χώρο των coin ops, της Taito. Της εταιρίας που το logo της κοσμούσε τα Space Invaders, Qix, Elevator Action, Arkanoid, Bubble Bobble, Darius, Slap Fight, Flying Shark, Chase H.Q., Operation Wolf, Puzznic, Puzzle Bobble, Rainbow Islands, New Zealand Story και, όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, πολλά-πολλά ακόμη πασίγνωστα παιχνίδια στα arcades. Το όνομα αυτής; Taito Wowow.

To Taito Wowow εμφανίστηκε στο κοινό στην έκθεση Toy Show του Tokyo πίσω στο 1992. Διέθετε ηλεκτρονικά κυκλώματα με πάμπολλες ομοιότητες με τα ξαδερφάκια του από τα arcades, αλλά και μονάδα CD-ROM, σε ένα σύνολο που οπτικά θύμιζε κάτι σε ομορφότερο και πιο ποιοτικό CD32. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του φυσικά ήταν η δυνατότητα για download όποιου παιχνιδιού επιθυμούσε ο παίκτης, μέσω του δορυφορικού service Wowow (εξ ου και το 2ο συνθετικό του ονόματος της κονσόλας). Συνολικά, το hardware του Taito Wowow ήταν... διαστημικό με τα δεδομένα του 1992 και το όλο σύνολο θα γινόταν ακόμα ελκυστικότερο με την κυκλοφορία των γνωστότερων και πλέον επιτυχημένων τίτλων της Taito. Κι όμως, το Wowow δεν έφτασε ποτέ στη γραμμή μαζικής παραγωγής...

Δύο ήταν οι βασικοί λόγοι της ματαίωσης του project Taito Wowow λίγο πριν αυτό φτάσει στα χέρια των καταναλωτών: ο πρώτος ήταν η ταχύτητα του downloading των παιχνιδιών μέσω της δορυφορικής σύνδεσης. Πακέτα δεκάδων ή εκατοντάδων kilobytes κατέβαιναν με τόσο αργή ταχύτητα και τόσο πολλά CRC errors, που η λήψη ενός απλού παιχνιδιού μετατρεπόταν σε υπόθεση δεκαλέπτου. Και βάλε. Οι άνθρωποι της Taito δεν ήθελαν καν να σκεφτούν τι θα γινόταν σε ώρες αιχμής, με το δορυφορικό δίκτυο υπερφορτωμένο...

Το δεύτερο μεγάλο κουσούρι του Wowow ήταν το κόστος κατασκευής του. Βάλτε τον δορυφορικό δέκτη & αποκωδικοποιητή. Προσθέστε ένα διόλου ευκαταφρόνητο κόστος για το chipset που θα ερχόταν απευθείας από τα arcades και ολοκληρώστε με την μονάδα CD-ROM, η οποία εκείνα τα χρόνια κάθε άλλο παρά φθηνή ήταν. Με τα δεδομένα αυτά, οι ιθύνοντες των Taito και Wowow αποφάσισαν να τερματίσουν το όλο project, προτιμώντας τα σίγουρα κέρδη που τους απέφεραν τα μέχρι τότε αντικείμενά τους, παρά το ρίσκο της κυκλοφορίας και υποστήριξης μιας επαναστατικής νέας παιχνιδομηχανής.

Μπορεί το Taito Wowow να μην έφτασε τελικά ποτέ στις προθήκες των καταστημάτων και στα χέρια των gamers, αλλά ένα τεράστιο "what if?" θα συνοδεύει για πάντα την σύντομη ιστορία του...