Το Ghosts 'n Goblins φυσικά όλοι το γνωρίζετε: το 2D platform/shooter της Capcom είναι ένας από τους πλέον κλασικούς και εμβληματικούς τίτλους στην ιστορία των arcades και σίγουρα όσοι μεγάλωσαν στα 80s όλο και κάπου θα το θυμούνται να δεσπόζει ανάμεσα στα υπόλοιπα coin ops στα "ουφάδικα" των νεανικών τους χρόνων...
Παραδόξως - και σε αντίθεση με τον κανόνα που συνήθως προστάζει το αντίθετο - το Ghosts 'n Goblins, χάρη κυρίως στην καλή δουλειά της Elite software - έτυχε καλών μέχρι και εξαιρετικών μεταφορών στα home computers της εποχής. Ειδικά οι εκδόσεις των 16μπιτων Atari ST και Amiga αποτέλεσαν μικρά porting διαμάντια, με αυτή της Amiga να είναι η καλύτερη όλων. Κάτι που ίσως και να άλλαξε πριν από λίγο καιρό, όταν κυκλοφόρησε το Ghosts 'n Goblins Arcade για τον Commodore 64, μια μεταφορά η οποία, με βάση τα δεδομένα των 8bit μηχανημάτων, αποτελεί πραγματικό επίτευγμα.
Το Ghosts 'n Goblins γνώρισε τεράστια επιτυχία παγκοσμίως, είτε σε επίπεδο coin ops είτε σε επίπεδο home computers/consoles, με αποτέλεσμα, 3 μόλις χρόνια μετά την κυκλοφορία του να εμφανιστεί ο διάδοχός του, το εντυπωσιακό Ghouls 'n Ghosts, ένα παιχνίδι που ίσως να έχανε κάπως σε gameplay συγκρινόμενο με τον προκάτοχό του, αλλά έθετε νέα standards στο πόσο όμορφα και λειτουργικά μπορούν να γίνουν τα γραφικά 2 διαστάσεων και πόσα εντυπωσιακά εφέ μπορούν να υιοθετηθούν.
Όλοι εμείς μπορούμε φυσικά να χαρούμε τα Ghosts 'n Goblins και Ghouls 'n Ghosts στους υπολογιστές μας, καθώς ένα (σχετικά) σύγχρονο PC μπορεί να εξομοιώσει με άνεση τα computers και τα coin ops των 80s. Τι θα λέγατε όμως για κάτι καινούριο, κάτι όχι απλά εμπνευσμένο από τα κλασικά αυτά παιχνίδια της Capcom, αλλά κάτι που θα θυμίζει περισσότερο τον χαμένο αδερφό, τον συνδετικό κρίκο μεταξύ των δύο αυτών; Και που να εκμεταλλεύεται ταυτόχρονα κάποια από τα χαρακτηριστικά του hardware των σύγχρονων υπολογιστών, φέρνοντας τα Ghosts 'n Goblins και Ghouls 'n Ghosts στο 21ο αιώνα;
Είναι πραγματικά ιδιαίτερα δύσκολο να φτιαχτεί κάτι νέο αλλά ταυτόχρονα τόσο πολύ πιστό στο πνεύμα δύο arcade κολοσσών των 80s, και τολμώ να πω ότι το παιχνίδι για το οποίο σας γράφω, το Ghosts 'n Demons το καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο!
Εντάξει, είναι γεγονός ότι τα screenshots με τα οποία υπερφόρτωσα την ανάρτηση που διαβάζετε σας έβαλαν στο νόημα, αλλά άλλο να βλέπετε τις στατικές οθόνες κι άλλο να παίζετε και να βιώνετε το Ghosts 'n Demons με όλα αυτά που έχει να σας προσφέρει. Θα τολμούσα να το χαρακτηρίσω ως ένα Ghosts 'n Goblins on steroids αλλά και πάλι, δεν έχει τόση σημασία το τι θα πω και τι θα γράψω εγώ, αλλά το να δείτε με τα δικά σας μάτια την υπέροχη δουλειά του BonusJZ που είναι υπεύθυνος για το παιχνίδι.
Το Ghosts 'n Demons αποτελεί μια υπέροχη gaming εμπειρία (είναι πάντως δυσκολάκι, σας προειδοποιώ) και ταυτόχρονα έναν μοναδικό ψηφιακό φόρο τιμής στα Ghosts 'n Goblins και Ghouls 'n Ghosts. Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ, επιλέγοντας μάλιστα εσείς το τι θα δώσετε για τον κόπο του BonusJZ. Μπορείτε και να μην δώσετε και τίποτα αν αυτό επιθυμείτε, αλλά, καλό θα ήταν, αν και εφόσον το παιχνίδι σας αρέσει να μπείτε στον κόπο να μεταφέρετε μερικά από τα ευρώ σας στον δημιουργό του Ghosts 'n Demons. Όχι τίποτα άλλο, αλλά, όπως θα διαπιστώσετε και εσείς, τα αξίζει και με το παραπάνω!
Τι μου θύμισες βρε Πάνο!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάμε για πολύ τάισμα! Πολλές εκατοντάδες δεκάρικα...
Είχαμε ένα στέκι που το είχε ένας τύπος με ένα pub/bar, και ακριβώς δίπλα είχε έναν έναν χώρο κάτι σαν παράνομη χαρτοπαιχτική λέσχη μόνο που ήταν ουφάδικο χαχα!.. :P
Εννοώ την ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε' ένα κλίμα που "μύριζε μπαρούτι" γιατί μάλλον δεν είχε άδεια για το χώρο και γιατί επέτρεπε να μπαίνουν και πιτσιρικάδες (που τότε νομίζω δεν επιτρεπόταν αυτό). Εκεί είχε αρκετά μηχανήματα είχε και την περί ου ο λόγος ουφαδομηχανή. :P
Μαζευόμασταν εκεί, παίρναμε το ποτό η την μπύρα από δίπλα και αρχίζαμε το παιχνίδι. Το συγκεκριμένο ήταν πρωτότυπο γιατί στις αίθουσες υπήρχαν άλλα είδη παιχνιδιών (ξέρεις εσύ τώρα). Ένα βραδάκι γύρω στις οκτώ το είχε "αγκαζάρει" ένας μαντράχαλος 2 μέτρα και του έριχνε συνέχεια δεκάρικα. Δεν ήταν καλός και έχανε συνέχεια. Σηκωνόταν να "κάνει δεκάρικα" και έλεγε σε μας τους υπόλοιπους "μην παίξει κανείς, θα τον γ@..... Νεαροί εμείς, γύρω στα δεκατρία δεν μας έπαιρνε να πούμε κουβέντα. Αυτός συνέχιζε, η ώρα είχε πάει πάνω από εννιά οι φίλοι μου είχαν φύγει και μείναμε εγώ και αυτός στο χώρο. Εγώ έπαιζα ένα άλλο παιχνίδι ώσπου ακούω κάτι βρισίδια και ένα "μπαμ" από την κλωτσιά που έριξε στο μηχάνημα που έπαιζε, πριν φύγει βιαστικά. Εν τω μεταξύ το μηχάνημα είχε μετακινηθεί από την θέση του με την κλωτσιά που έφαγε.
Πάω λοιπόν να παίξω επιτέλους το Gosts 'n Goblins και βλέπω ότι είχε παρατήσει ένα "κανονάκι" του... Το παίζω, μετά από λίγο χάνω αλλά game over δεν βγαίνει. Συνεχίζω, κάποια στιγμή χάνω πάλι, το ίδιο... και πάλι, και πάλι...
Το μηχάνημα τα είχε παίξει με την κλωτσιά που έφαγε χαχα! Βάζω ότι δεκάρικα είχα πάνω του σε σημείο να φαίνονται ότι είμαι και καλά εκεί για να παίξω πολύ ώρα, και συνεχίζω μέχρι τα μεσάνυχτα που έκλεινε το μαγαζί. Δηλαδή έπαιξα κάπου δυόμιση ώρες τσάμπα και το ευχαριστήθηκα.
Βέβαια, αυτό δεν έχει σήμερα καμιά αξία αλλά τότε ήταν κάτι "σημάντικό" στα μάτια ενός δεκατριάχρονου...
Αργότερα, το έπαιξα και σε μια Amiga 500 αλλά η μαγεία πια, είχε χαθεί χαχα...! :D
Ωραία ιστορία! Σε ευχαριστώ που την μοιράστηκες μαζί μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή