Αν και οι περισσότεροι από εμάς δεν το πρόλαβαν στις αίθουσες των "ουφάδικων", ωστόσο άπαντες γνωρίζουμε τι εστί Galaga. Μπορεί κάποιοι να μην έχουν εντρυφήσει ενδελεχώς στον κλασικό τίτλο της Namco, αλλά σαν όνομα τον ξέρουν, ακόμα κι αν δεν έχουν παίξει ούτε μια φορά (αυτοί χάνουν).
Το Galaga λοιπόν έκανε την εμφάνισή του στις αίθουσες των arcades το φθινόπωρο του 1981, και ήταν ο διάδοχος - και η εξέλιξη, θα μπορούσε να πει κάποιος - του Galaxian (1979), που έτρεχε πάνω-κάτω στο ίδιο hardware. Το τελευταίο αποτέλεσε την απάντηση της Namco στο θρυλικό Space Invaders της Taito (και τι απάντηση - τάπωμα κανονικό!).
Αν και προσωπικά διαθέτω την απαραίτητη ηλικία (βλ.: Μαθουσάλας) αμυδρά και μόνο θυμάμαι το Galaga στις αίθουσες των ηλεκτρονικών και των σφαιριστηρίων. Βλέπετε, χρονικά ήταν ένα κλικ πιο πίσω από την άνθιση των (πειρατικών) arcades στην Ελλάδα, καθώς κυκλοφόρησε μόλις τη χρονιά που πρωτοανέβηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία και αρκετά πριν κατηφορίσει στην πρωτεύουσα ο Πέτρος Κωστόπουλος να μας ξαβλαχέψει με τα περιοδικά του. Λογικό λοιπόν να μην ξέρουμε το Galaga, γίδες άβραστες είμασταν εκείνα τα χρόνια και χωρίς βρακί να φορέσουμε. Άλλα κι άλλα δεν ξέραμε, οι περισσότεροι δεν είχαν δει καν έγχρωμη τηλεόραση, ποιο Galaga συζητάμε...
Anyway (που λέμε και στο Παγκράτι), το coin op της Namco ήταν πολύ γνωστό - και επιτυχημένο - παγκοσμίως και ίσως αποτέλεσε τον πρώτο major τίτλο στον οποίο ο παίκτης είχε τη δυνατότητα να κάνει upgrades στο διαστημοπλοιάκι του (ένα upgrade μονάχα, να κολλήσει και ένα δεύτερο διπλασιάζοντας έτσι το firepower). Σκεφτείτε λοιπόν ότι εκεί, στους πρώτους μήνες που η ολοκαίνουρια καμπίνα μάζευε γύρω της πλήθος κόσμου που περίμενε να παίξει, άρχισε να διαδίδεται από στόμα σε στόμα ένα cheat, "σύστημα" όπως το λέγαμε εδώ στο Ελλάντα (όσοι έπαιζαν το Phoenix, ξέρουν). Και ότι, με αυτόν τον τρόπο, σε μια εποχή που δεν υπήρχε internet, κινητά και social media (τυχεράκηδες!), λίγο καιρό αργότερα αυτό το "σύστημα" ήταν πια γνωστό σε (σχεδόν) όλους! Τι ήταν όμως το "σύστημα" του Galaga το οποίο είναι γνωστό ανά τον κόσμο ως "no fire cheat";
Δώστε βάση: ρίχνουμε το νόμισμα, ξεκινάμε παιχνίδι ενός παίκτη, και "τρώμε" όλους τους εχθρούς εκτός από τα 2 "μυγάκια" τέρμα αριστερά. Αυτά θα συνεχίσουν να εφορμούν κατά πάνω μας πυροβολώντας. Στο σημείο αυτό εμείς δεν πρέπει να ανταποδώσουμε τα πυρά τους, απλά να τα αποφεύγουμε επί 10-15 λεπτά (δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται). Σε κάποια φάση λοιπόν, αφού παρέλθει αυτό το χρονικό διάστημα, τα "μυγάκια" θα σταματήσουν να πυροβολούν. Τελείως. Τότε, μπορούμε επιτέλους να τους ρίξουμε και να τα "φάμε". That's it: από το σημείο αυτό και μέχρι το τέλος του παιχνιδιού (πίστα 255, αν δεν κολλήσει) κανένας εχθρός δεν θα μας ξαναπυροβολήσει και ο μόνος τρόπος να πεθάνουμε είναι να συγκρουστούμε με κάποιον. Ορίστε λοιπόν: ο "νόμιμος" τρόπος (καθώς παρέχεται από το ίδιο το παιχνίδι) να κάνουμε κάποιο - όχι απλά αξιομνημόνευτο, αλλά - πραγματικά απίστευτο σκορ!
Κυκλοφορούσε λοιπόν η (ανεπιβεβαίωτη) πληροφορία ότι κάποιος από την (ολιγομελή) προγραμματιστική ομάδα του Galaga πέρασε επίτηδες στον κώδικα του παιχνιδιού αυτό το "σύστημα" προκειμένου να μπορεί κάθε φορά να κάνει το μεγαλύτερο σκορ. Αλήθεια ή hoax; Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ. Είναι ωραία ιστορία πάντως, δεν συμφωνείτε;
(Πηγή: Jason Eckert's blog)
Ωραία ιστορία, δεν την ήξερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιχνίδι βέβαια το είχα παίξει τότε ως γνήσιος κωλόγερας...
Φίλε, ούτε κι εγώ την ήξερα. Γι' αυτό και με το που έπεσα πάνω της θεώρησα πρέπον να την κοινοποιήσω ώστε να τη διαβάσουν και τα υπόλοιπα ραμολ... εεεε, οι υπόλοιποι "συνάδελφοι" εννοούσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως το ότι το πρόλαβες είναι εντυπωσιακό. Μάλλον θα το είχε ξεχασμένο κάποιο ουφάδικο ή θα το βρήκες σε κανένα πλοίο ή κάποιο παραθεριστικό μέρος, ε;
Σε λούνα πάρκ και Σαλαμίνα στα καφενεία.
ΔιαγραφήΕμ, είδες, εμείς που είμασταν "κέντρο" είχαμε Enduro Racer, OutRun, Green Beret και τα ρέστα. Και χάσαμε Space Invaders, Galaga, Xevious, Exerion και τα ρέστα...
Διαγραφή