Σάββατο 7 Μαρτίου 2020

Review: Star Sabre (Amstrad CPC)

Star Sabre (Amstrad CPC) - Paul Kooistra (Code & Graphics)/Targhan (Music/SFX)

   
Το Star Sabre, λοιπόν! Ένα ακόμα shoot 'em up που κυκλοφόρησε από την Psytronik, και πάλι για τον Amstrad, ξανά από τον Paul Kooistra - δεν θα έλεγε κανείς λιγοστές τις ομοιότητες με το Sub Hunter που παρουσιάσαμε παραπάνω... (αναφέρεται σε αυτήν εδώ την ανάρτηση)


Δεν θα σας κουράσουμε με λεπτομέρειες περί υπόθεσης/σεναρίου κλπ, καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα τυπικό horizontal space shooter όπου σκοπός σας είναι να πυροβολείτε ό,τι κινείται (και όχι μόνο!), αποφεύγοντας εχθρικά διαστημόπλοια, βλήματα και background graphics. Εμπρός λοιπόν στο δρόμο που χάραξαν τα Nemesis, R-Type και πολλοί ακόμη κλασικοί τίτλοι του παρελθόντος!




Το Star Sabre χαρακτηρίζεται από καλοσχεδιασμένα και αρκετά λεπτομερή πολύχρωμα γραφικά, ομαλότατο scrolling, άμεση απόκριση στους χειρισμούς του παίκτη, 5 μεσαίου μεγέθους πίστες, end of level bosses, bonuses, power-ups, διαφορετικά όπλα (μέχρι και 3 ταυτόχρονα, σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζουν οι οδηγίες του παιχνιδιού!) και ωραία ingame μουσική. Τα ηχητικά εφέ λάμπουν δια της απουσίας τους, αλλά αυτό ελάχιστα θα ενοχλήσει. Συνολικά έχουμε να κάνουμε με μια εξαιρετική δημιουργία, η οποία, δυστυχώς, απέχει εξ' αιτίας μίας μικρής λεπτομέρειας από το μεγαλείο. Ποια είναι αυτή η λεπτομέρεια; Μα, φυσικά, η πανταχού απούσα στα παιχνίδια του Amstrad δυνατότητα για autofire!


Να τα κάνουμε λίγο πιο λιανά, όμως: το Star Sabre είναι αρκετά έως ιδιαίτερα δύσκολο, καθώς, ανά πάσα στιγμή, ο παίκτης έχει να αποφύγει τις σφαίρες των εχθρών που αντιμετωπίζει (λογικό), τις ταχύτατες ριπές από τους επίγειους στόχους (εδώ δυσκολεύει), αλλά και τις "αδέσποτες" βολές που εκτοξεύουν τα αντίπαλα διαστημόπλοια πριν εξαφανιστούν από την οθόνη, a la 1942. Και εδώ είναι που το όλο πράγμα γίνεται εκνευριστικό, καθώς απαιτούνται ταχύτατες και ακριβέστατες κινήσεις και αστραπιαία αντανακλαστικά προκειμένου να αποφευχθεί το μοιραίο. Ε, σκεφτείτε λοιπόν, ότι λόγω της απουσίας autofire, την ώρα που κάνετε όλους αυτούς τους ελιγμούς πρέπει ταυτόχρονα να πυροβολείτε σαν παλαβοί, πράγμα που κάνει τις κινήσεις του μοχλού... χμμμ, ας τις πούμε όχι και τόσο ακριβείς! Το αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ότι, ενώ μπορεί να τα έχετε πάει καλά και να έχετε παίξει π.χ. επί 5 λεπτά χωρίς να χάσετε "κανονάκι" (κινδυνεύετε βέβαια να χάσετε κάποιο χέρι από αγκύλωση, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία!), ε, μέσα στα επόμενα 15 δευτερόλεπτα μπορεί, έτσι απλά, να χάσετε και τα 3 που διαθέτετε! Στο μυαλό του γράφοντος φαντάζει ιδανική η δυνητική ύπαρξη autofire, καθώς, με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε ο παίκτης να αποφύγει τις αντίπαλες βολές με άμεσες και ακριβείς κινήσεις, που δεν θα επηρεάζονταν από τις συνεχείς… δονήσεις του fire button!


Είναι καθαρά υποκειμενική η άποψη, και μάλιστα προέρχεται από έναν gamer με σαφέστατα μειωμένα αντανακλαστικά και ικανότητες λόγω της προχωρημένης ηλικίας, αλλά το Star Sabre θα κέρδιζε πολλούς πόντους σε ό,τι αφορά το gameplay εάν διέθετε autofire. Θα μπορούσε φυσικά να είναι απλά πιο εύκολο συνολικά, αλλά εδώ αναφερόμαστε σε μια ελάχιστη αλλαγή που θα μεταμόρφωνε το παιχνίδι από (σχεδόν) εκνευριστικό σε… challenging!



Παρά τα παραπάνω, το Star Sabre είναι κάτι παραπάνω από αξιόλογο: είναι προσεγμένο σε όλους τους τομείς, χωρίς να εμφανίζει καμία από τις "παραδοσιακές" αδυναμίες του Amstrad, όπως ήταν το μη ομαλό scrolling και τα χοντροκομμένα γραφικά του mode 0. Αν ήταν και πιο εύκολο, θα μιλούσαμε κατά πάσα πιθανότητα για ένα από τα 10 καλύτερα shoot 'em ups στην ιστορία της πλατφόρμας…

Βαθμολογία: 7,5/10

Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 11ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2016.

6 σχόλια:

  1. Παναγιώτη πριν παμε στο παιχνίδι εστιάζω σε αυτό που έγραψες: Είναι καθαρά υποκειμενική η άποψη, και μάλιστα προέρχεται από έναν gamer με σαφέστατα μειωμένα αντανακλαστικά και ικανότητες λόγω της προχωρημένης ηλικίας...
    Έχεις δίκιο Παναγιώτη...εσύ είσαι προχωρημένης ηλικίας και όλοι εμείς που ζήσαμε τα 8μπιτα στα ντουζένια τους παιδαρέλια!!! :) :0
    Όλοι μας μεγαλώνουμε φίλε μου και φυσικά τα αντανακλαστικά μας μειώνονται και φθίνουν...Να είσαι σίγουρος λοιπόν ότι δεν φταίει το παιχνίδι για την δυσκολία του αλλά εμείς για την κουλαμαρα των 45-50 ετών μας!
    Στο θέμα μας τώρα...χρόνια τώρα λέω ότι τα cpc είναι το πλεον αδικημένο 8μπιτο από τα τρία γνωστά! Στα σωστά χέρια έκαναν παπάδες (βλ γάλλους developers) που ούτε ο αγαπημένος σπέκτρουμ ούτε ο τρομερός c64 μπορούσαν. Το γιατί χαντακώθηκαν με σπεκτρουμ πορτς και πρόχειρες μεταφορές το ξέρουμε όλοι πλέον. Όπως και να έχει είναι πολύ όμορφο να βλέπεις έστω και τόσα χρόνια μετά τι μπορούσαν να κάνουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Σπύρο, τα χρόνια που πέρασαν με έκαναν πολύ καλύτερο παίκτη στα shoot 'em ups απ' ότι ήμουν παλιότερα, αλλά σε φίλους μου διαπιστώνω ακριβώς το αντίθετο. Κατά συνέπεια δεν κρίνω με γνώμονα εμένα, αλλά... τους άλλους! :D

      Προσωπικά, το μόνο που δεν παλεύω είναι η απουσία autofire σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Εκεί ναι, δεν το έχω καθόλου. Κυρίως λόγω άρνησης μάλλον, αλλά τέλος πάντων...

      Συνολικά δεν θεωρώ τον CPC ως υπολογιστή που, για να το θέσουμε απλά, έκανε παπάδες που δεν μπορούσε να κάνει ο 64άρης: νομίζω ότι γενικά, σε σχέση με games και demos βρίσκονται σε παρόμοιο επίπεδο, με τον Spectrum σαφώς πιο κάτω λόγω της απουσίας soundchip και του color clash. Είναι φυσικά γεγονός ότι ο CPC back in the day αδικήθηκε από τα εκατοντάδες Spectrum ports, δεν το συζητάμε...

      Διαγραφή
  2. ΡΕ σου έχω ξαναπεί πως δεν υπάρχει "σαφέστατα μειωμένα αντανακλαστικά" στην ηλικία μας, μη βγάζεις βρώμες και σε μαλώνω.
    Παιχνιδάρα όπως και το αγαπημένο Relentless, σωστή χρήση του αθάνατου CRTC όπου ακόμα και σήμερα το βλέπουμε παντού καθημερινά.
    Μη βγαίνεις από το σπίτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρη, δες τα όσα έγραψα στον Σπύρο παραπάνω για τα μειωμένα αντανακλαστικά: δεν έχει να κάνει με εμένα βασικά, αλλά με άλλους. Εγώ ακόμα καλά βαστάω - αλλά κάτι μου λέει ότι δεν θα μπορώ να πω το ίδιο σε 10 χρόνια από σήμερα!

      Φυσικά και δεν βγαίνω από το σπίτι, πλάκα μου κάνεις; :D

      Διαγραφή
    2. Εμείς αγόρι μου θα είμαστε όρθιοι στις καμπίνες και γενικά μέχρι τη τελευταία μέρα.

      Διαγραφή
    3. Μακάρι ρε φίλε, από το στόμα σου και στου Sir Clive τ΄αυτί. Αρκεί να μην έρθει σύντομα αυτή η τελευταία μέρα! (μπρρρρρρ...)

      Διαγραφή

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.