The Guide to Classic Graphic Adventures

Απ' όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, με εντυπωσίαζαν τα μεγάλα έντυπα. Όχι τα μεγάλα σε διαστάσεις σελίδας όπως ήταν ο Φίλαθλος ή η εγκυκλοπαίδεια της Δομής, αλλά τα μεγάλα σε αριθμό σελίδων. Να, το Byte, για παράδειγμα. Το Your Computer και οι 4Τροχοί στα ντουζένια τους. Το Πόλεμος και Ειρήνη.

Βλέπετε, ο μεγάλος αριθμός σελίδων λειτουργούσε στο μυαλό μου ως αποδεικτικό της ποιότητας του αναγνώσματος: όσο κι αν υπάρχουν και οι διαφημίσεις (στα περιοδικά), οι πολλές σελίδες, απλά, δεν γράφονται μόνες τους. Δείχνουν ότι κάποιοι ασχολήθηκαν, ότι κάποιοι το πήραν στα σοβαρά, ότι κάποιοι έκαναν δουλίτσα. Ότι δεν πρόκειται περί αρπαχτής και ότι, ακόμα και αν η ποιότητα των κειμένων δεν είναι αντίστοιχη του όγκου του αναγνώσματος, τουλάχιστον δεν με κορόιδεψαν: κόστισε το κατιτίς του, το ρημάδι. Αφήστε που, άλλη η ικανοποίηση που νιώθεις (ως αναγνώστης) ολοκληρώνοντας ένα βιβλίο 600 σελίδων, και άλλη με ένα αντίστοιχο με το 1/3 του μεγέθους. Σου μένει η αίσθηση ότι, ολοκληρώνοντας την ανάγνωση, κάτι έκανες και εσύ, ολοκλήρωσες ένα λιλιπούτειο quest: 600 σελίδες ήταν, διάολε!

Έτσι λοιπόν, όταν ο καλός μου φίλος ο Κωστής προσφέρθηκε να μου φέρει να διαβάσω το τελευταίο βιβλίο που είχε αγοράσει, το The Guide to Classic Graphic Adventures  του Kurt Kalata, τονίζοντάς μου ότι "είναι μεγάλο", αφενός δεν... σκιάστηκα (το αντίθετο, μάλιστα) και αφετέρου δεν εντυπωσιάστηκα. Σιγά, πόσο μεγάλο θα ήταν;

Ε, λίγες ώρες αργότερα πήρα την απάντησή μου: το βιβλίο ήταν πολύ μεγάλο, ιδιαιτέρως ογκώδες, θα το έλεγε και τεράστιο, κάποιος. Ο συγγραφέας (επιμελητής της έκδοσης, στην πραγματικότητα, καθώς έχουν συνεισφέρει δεκάδες συνεργάτες του με τα κείμενά τους) αποφάσισε ότι το έργο του θα έπρεπε να είναι όσο περισσότερο πλήρες ήταν δυνατό, και έτσι χρησιμοποίησε... 772 σελίδες (!) για να πετύχει τον σκοπό του!

Ναι, δεν αστειεύομαι, και γι' αυτό άλλωστε σας έχω γεμίσει την ανάρτηση με φωτογραφίες οι οποίες, χρησιμοποιώντας ως μέτρο σύγκρισης ένα... Sony Playstation (!), είναι μάλλον ενδεικτικές του μεγέθους και του όγκου της έκδοσης. Και, let's face it, ακόμα κι αν δεν έχουμε να κάνουμε με τηλεόραση, ξίφος, αντρικό μόριο ή τον ίδιο τον Godzilla, size DOES matter! Πόσο μάλλον, όταν και το περιεχόμενο είναι αξιόλογο...

Το The Guide to Classic Graphic Adventures λοιπόν είναι επαρκώς καλογραμμένο και, το κυριότερο, είναι αυτό που λέει ο τίτλος του: ένας (σχεδόν πλήρης) οδηγός για κλασικά graphic adventure games. Και γράφω "σχεδόν" διότι ο αξιότιμος κύριος Kalata αγνοεί πλήρως στην έκδοσή του τα graphic adventures των 8μπιτων υπολογιστών! Ναι, το The Hobbit, το Castle of Terror, τα αριστουργήματα της Level 9 και εκατοντάδες άλλα λάμπουν δια της απουσίας τους και, ακόμα περισσότερο, δια της απουσίας μίας έστω αναφοράς ότι υπήρξαν!

Πέρα πάντως από το παραπάνω (μικρό ή μεγάλο, εσείς θα αποφασίσετε) ατόπημα, το The Guide to Classic Graphic Adventures είναι, απλά, χορταστικό. Αν είστε από αυτούς που ξεκίνησαν το adventuring με τις δημιουργίες της Roberta Williams σε PC, Atari ST ή Amiga και αργότερα, στα 90s με την έλευση των CDs βουτήξατε βαθειά στον μαγικό κόσμο των παιχνιδιών περιπέτειας με τα multimedia PCs, τότε, αυτή η έκδοση, απλά γράφει επάνω της το όνομά σας! Δεν θα βρείτε μέσα δεκάδες screenshots από το κάθε παιχνίδι και αυτά που θα βρείτε δεν θα είναι καν έγχρωμα, αλλά, πιστέψτε με, θα τα βρείτε σχεδόν όλα! Και, φυσικά, πέρα από αυτά που ήδη γνωρίζετε, και πολλά ακόμη που μάλλον θα "ψηθείτε" να δοκιμάσετε.

Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο μου τον Κωστή για το βιβλίο, το οποίο, για όσους ενδιαφέρονται, μπορεί να βρεθεί εδώ. Και, τέλος, να αναφέρω ότι κάποια από τα παιχνίδια που θα συναντήσετε στις σελίδες του The Guide to Classic Graphic Adventures η ταπεινότης μου δεν τα κατατάσσει στα adventure games, αλλά αυτή είναι έτσι κι αλλιώς μια μικρή λεπτομέρεια που δεν χρήζει περισσότερης σημασίας πέραν της απλής αναφοράς της. Οπότε, αν είστε adventureάδες, ορμήστε χωρίς δεύτερες σκέψεις!