Κάποτε, πριν από πολλά-πολλά χρόνια, όταν όλοι εμείς που συχνάζαμε στα arcades ψάχναμε εναγωνίως για κάποιον κλώνο του Karate Champ που να τρέχει στους υπολογιστές μας, ήρθε στα χέρια μας ως μάννα εξ ουρανού το απίστευτο (για τα δεδομένα της εποχής) Way of the Exploding Fist της Melbourne House για τον Commodore 64 με το εθιστικότατο gameplay, τα υπέροχα γραφικά και τα υπέροχα tunes του Neil Brennan. Το παιχνίδι αυτό αποτέλεσε έναν εκ των πλέον εμβληματικών τίτλων στην ιστορία του Commodore 64 και μεταφέρθηκε σχεδόν σε κάθε άλλο επιτυχημένο 8μπιτο μηχάνημα της εποχής, με τις εκδόσεις για ZX Spectrum, Amstrad CPC και BBC micro/Acorn Electron να είναι πολύ καλές αλλά σε κάθε περίπτωση υποδεέστερες του original.
Η χειρότερη μεταφορά όλων ήταν αυτή που κυκλοφόρησε για τους Commodore 16 και Plus/4 καθώς έπρεπε να "στριμωχτεί" ολόκληρο το παιχνίδι στα μόλις 16ΚΒ μνήμης RAM του 16άρη. Αναλογικά το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό αλλά σε κάθε περίπτωση ξένιζε το μέγεθος των sprites των 2 πολεμιστών που ήταν κατά πολύ μικρότερο αυτού των υπολοίπων εκδόσεων...
Η μόνη (σχετικά) δημοφιλής 8μπιτη πλατφόρμα που είχε μείνει τότε έξω απ' το χορό του Exploding Fist ήταν αυτή των Atari. Αν και ως hardware τα μηχανήματα που φορούσαν το chipset που δημιούργησε ο μεγάλος Jay Miner ήταν επαρκέστατα, οι ιθύνοντες της Melbourne House έκριναν ότι οικονομικά δεν άξιζαν τον κόπο καθώς η διάδοσή τους στην Γηραιά Ήπειρο δεν ήταν ανάλογη αυτής που είχαν στην αγορά των ΗΠΑ...
32 χρόνια αργότερα (να τ' αφήσω;) οι Fandal και Miker αποφάσισαν να πράξουν αυτό που όφειλε η Melbourne House ώστε οι ιδιοκτήτες των 8bit Ataris (των μοντέλων των σειρών XL και ΧΕ συγκεκριμένα) να μπορέσουν επιτέλους να χαρούν το The Way of the Exploding Fist στα μηχανήματά τους. Μετέφεραν λοιπόν με απόλυτη επιτυχία σε αυτά την έκδοση του Commodore 16!
Τώρα, αν κάποιος αναρωτηθεί "γιατί αυτήν απ' όλες τις εκδόσεις;" κι εγώ μαζί του είμαι: η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι "για να τρέχει και στον 600XL", καθώς αυτός ήταν ο μοναδικός υπολογιστής των σειρών XL/XE που διέθετε μονάχα 16ΚΒ μνήμης!
Φυσικά, καλό είναι να επικροτούμε αντί να γκρινιάζουμε και να προσπαθούμε, όσο τουλάχιστον μας το επιτρέπει η διάθεσή μας, να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο. Συνεπώς ας χειροκροτήσουμε τη μεταφορά του The Way of the Exploding Fist στα Atari XL/XE και τους Fandal και Miker που την υλοποίησαν, ακόμα και αν μετέφεραν την έκδοση του Commodore 16.
Αν είστε κάποιος από τους τυχερούς που έχουν στην συλλογή τους έναν Atari της σειράς XL/XE μπορείτε να κατεβάσετε και να χαρείτε (επιτέλους!) το The Way of the Exploding Fist από εδώ. (Πηγή: Indie Retro News).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.