Αν μου αρέσουν οι ψιψίνες; Ω, μα τι αφελής ερώτηση - θα αστειεύεστε, προφανώς. Δεν μου αρέσουν απλά, τις λατρεύω. Τόσο μάλιστα, ώστε να τις τοποθετώ στην λίστα των αντιπαθέστερων πλασμάτων κάτω από τις κατσαρίδες και τα περιστέρια - να, το είπα!
Θα έλεγε κανείς με βάση τα παραπάνω, ότι ένα demo με θέμα τα... οικιακά αιλουροειδή δεν θα ήταν και τόσο του γούστου μου, ακόμα κι αν ήταν αξιόλογο, ακόμα κι αν είχε φτιαχτεί για την αγαπημένη demo-πλατφόρμα μου, τον Commodore 64. Σωστά όλα αυτά, αλλά όταν κάτι αξίζει πραγματικά οφείλουμε να το παραδεχόμαστε, ακόμα κι αν δεν είναι του γούστου μας.
Συνεπώς, βγάζω το καπέλο στο group Atlantis για την τελευταία του δημιουργία, το demo Lovecats που παρουσιάστηκε στα πλαίσια του online demoparty Hogmanay. Το Lovecats λοιπόν, είναι απλά μια επαναλαμβανόμενη σεκάνς από γάτες-μουσικούς φτιαγμένες με PETSCII να παίζουν το We Wish You a Merry Christmas. Αυτό. Τίποτα περισσότερο. Καταπληκτικό, έτσι;
Η περιγραφή που μόλις διαβάσατε είναι ακριβέστατη, χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής. Κι όμως, το Lovecats είναι εντυπωσιακό. Θεματολογικά είναι ψιλο-μπούρδα, επαναλαμβάνεται, και η μουσική του κουράζει. Παρόλα αυτά, το τι κάθισαν και έφτιαξαν οι τύποι με PETSCII, προσωπικά με ξεπερνάει.
Ναι, είναι γνωστό ότι υπάρχουν δεκάδες tools σε PC που βοηθάνε στην δημιουργία πολύπλοκων PETSCII οθονών. Ναι, είναι γνωστό ότι πλέον μιλάμε για "μόδα", το να δημιουργούνται demos αποκλειστικά με τη χρήση PETSCII. Ναι, έχουμε δει στο παρελθόν καταπληκτικές παραγωγές φτιαγμένες με αυτό τον τρόπο.
Αλλά, ρε παιδιά, το να κάτσει κάποιος να φτιάξει πολύπλοκο έγχρωμο γατο-animation με οθόνες που zoom-άρουν και γιγαντιαίους animated χαρακτήρες να περνάνε ο ένας μπροστά από τον άλλο και όλο αυτό σε PETSCII γεννάει ένα και μόνο ερώτημα; Είναι δυνατόν; Και, επίσης, πόσα ναρκωτικά πια; Εντάξει, δύο ερωτήματα, μη φωνάζετε!
Προσωπικά, αν με ρωτούσε κάποιος να του πω 50 demos για Commodore 64 που θα ήθελα να ξαναδώ, δεν θα έβαζα σε καμία περίπτωση το Lovecats μέσα σε αυτή τη λίστα. Από την άλλη όμως, όχι τόσο ως τεχνικό επίτευγμα αλλά ως τρανή απόδειξη σκληρής δουλειάς και στοχοπροσήλωσης (και απόλυτου καψίματος επίσης, να τα λέμε κι αυτά), το Lovecats και οι δημιουργοί του αξίζουν μια βαθειά υπόκλιση απ' όλους μας. Γιατί έστρωσαν κώλο για να φτιάξουν κάτι που μόνο... φυλακισμένοι θα έφτιαχναν. Καταπληκτικό και απαίσιο ταυτόχρονα, αλλά κάτι που πρέπει να το δείτε, έστω και για μία και μόνη φορά. Προτείνω μάλιστα καλού-κακού να χαμηλώσετε τον ήχο για να μην φύγει κανένας Commodore απ' το παράθυρο. Μην πείτε ότι δεν σας προειδοποίησα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.