Από τότε που ξεκίνησα το blog, και για αρκετό καιρό στη συνέχεια, ανέβαζα κατά καιρούς μια σειρά από αναρτήσεις με τα καλύτερα SID tunes του Commodore 64. Έστω, τα καλύτερα κατά την ταπεινή, προσωπική μου άποψη (που στο συγκεκριμένο θέμα τυγχάνει να είναι και η πλέον έγκυρη και δεν σηκώνω κουβέντα!). Μιλάμε για κλασικές συνθέσεις που έμειναν στην ιστορία, από βιρτουόζους του SID όπως οι Rob Hubbard, Ben Daglish (RIP), Martin Galway και άλλους, που έντυσαν με καταπληκτικές, απίστευτες και μοναδικές μουσικές επενδύσεις τις πρώτες μας home computing εμπειρίες πίσω, πολύ πίσω, σε μια εποχή που προτροπές του τύπου "be a man!" δεν αντιμετωπίζονταν με χλεύη και γενική κατακραυγή.
Οι παραπάνω συνθέσεις - και πολλές ακόμη, φυσικά - αντιμετωπίστηκαν στο πέρασμα των χρόνων με τον δέοντα θαυμασμό και την εκτίμηση που τους άξιζε, και έτυχαν εκατοντάδων διασκευών και επανεκτελέσεων. Για να σας πω όμως τον πόνο μου, οι περισσότερες από αυτές κάθε άλλο παρά με ενθουσίασαν, καθώς απέκλιναν, άλλες λιγότερο, άλλες περισσότερο, από τα πρωτόλεια tunes που αγαπήσαμε. Όπως όμως και σε κάθε περίπτωση στον μάταιο τούτο κόσμο, έτσι και εδώ, υπάρχει ένα μικρό γαλατικό χωριό που δεν ανήκει στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Πείτε το "η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα", καθώς πρόκειται όντως για εξαίρεση.
"Μα τι μας τσαμπουνάει τώρα ο πειραγμένος;" σας σκέφτομαι να αναρωτιέστε. Θα σας πω. Αναφέρομαι σε έναν Έλληνα μουσικό, κιθαρίστα συγκεκριμένα, metaller και διαχρονικό fan του Commodore 64 και της μουσικής του. Το όνομα αυτού; Βαγγέλης Παπαδόπουλος.
Ο περί ου ο λόγος κύριος δημιούργησε μια σειρά από videos με ε-κ-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-έ-ς εκτελέσεις κάποιων κλασικών tunes του 64άρη, και τα ανέβασε στο YouTube. Και ο χαρακτηρισμός δεν αποτελεί επ' ουδενί υπερβολή, καθώς, όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας, στις εκτελέσεις του Βαγγέλη, πέραν της κιθαριστικής δεινότητας, ξεχωρίζει ο σεβασμός προς το πρωτότυπο, ένας σεβασμός που αποτυπώνεται σε κάθε νότα που θα απολαύσουν τα αυτιά σας ακούγοντας τις δημιουργίες του συμπαθέστατου κιθαρίστα.
Νομίζω πως όταν υπάρχει εικόνα και, κυρίως, ήχος, τα πολλά λόγια είναι απλά... πολλά λογία (!) και, ως εκ τούτου, περιττεύουν. Σας αφήνω με τις θεσπέσιες εκτελέσεις του Βαγγέλη σε κλασικά SID tunes του Commodore 64. Ξεκινήστε φυσικά από το Monty on the Run, έτσι πουλάκια μου;
Να μην σηκώνεις κουβέντα...γιατί πολύ καλά και σωστά μας τα έχεις αναφέρει όλα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον Βαγγέλη είχαμε ανταλλάξει κάποια μηνύματα και πιστεύω ότι χρειάζεται όση θετική ενθάρρυνση μπορούμε να του δώσουμε όλοι μας, γιατί απλά "το 'χει!"
Πολύ καλό αφιέρωμα και πολύ καλή σκέψη για έναν άνθρωπο που το αξίζει.
Α, αγαπητέ πολύ χαίρομαι που πέρα από τα σύμφωνα γούστα μας για τα καλύτερα SID tunes γνωρίζεις και τον Βαγγέλη και τη δουλειά του. Τι να σου πω, δεν σταματάς να με εκπλήσσεις (ευχάριστα πάντα, εννοείται)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ναι, φυσικά και χρειάζεται ενθάρρυνση και μακάρι να μη σταματήσει εδώ, αλλά να μας χαρίσει και πολλές ακόμη εκτελέσεις κλασικών κομματιών με το δικό του, προσωπικό στυλ που τόσο μας αρέσει...
Εργαλείο ο τύπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύναμη, φίλε, δύναμη.
Διαγραφή