Ghosts n' Goblins Arcade (Commodore 64) - Nostalgia
Ανέκαθεν θαύμαζα το Ghosts n' Goblins. Από την πρώτη στιγμή που το είχα δει στα ουφάδικα, με είχε κερδίσει. Να ήταν τα γραφικά του, το - απλοϊκό μεν, αλλά λειτουργικό - storytelling με τον ιππότη που είναι διατεθειμένος να θυσιάσει τα πάντα, ακόμα και την ίδια του τη ζωή, προκειμένου να ξανανιώσει το ζεστό κορμί της αγαπημένης του στην αγκαλιά του; Να ήταν ο απεριόριστος θαυμασμός που ένιωθα εκείνα τα χρόνια απέναντι σχεδόν σε οτιδήποτε είχε να κάνει με υπολογιστές και video games; Ό,τι κι αν ήταν, σίγουρα δεν ήταν το gameplay του: το Ghosts n' Goblins ήταν πάντα ένα παιχνίδι αρκετά δύσκολο, όχι μόνο για τις ικανότητες ενός δεκατετράχρονου στην Ελλάδα των 80s, αλλά ακόμη και γι' αυτές ενός έμπειρου παίκτη. Λίγοι το προχωρούσαν αρκετά, τόσο ώστε να δικαιολογηθεί το εικοσάρικο που είχαν ξοδέψει. Παρόλο λοιπόν το γεγονός ότι η σκέψη του ηλεκτρονικού της Capcom δεν ισοδυναμούσε στο μυαλό μου με ατέλειωτες ώρες απολαυστικού gameplay, χάρηκα ιδιαίτερα όταν το παιχνίδι μεταφέρθηκε στα home computers της εποχής. Το ίδιο ακριβώς συναίσθημα ένιωσα και τώρα, σχεδόν 30 χρόνια μετά, στο άκουσμα της είδησης ότι η team Nostalgia, μετά την εξαιρετική δουλειά που είχε κάνει στο remake του Commando, αποφάσισε να "περιποιηθεί" άλλον έναν τίτλο της Capcom για τον Commodore 64 που είχε αναλάβει να μεταφέρει στους προσωπικούς υπολογιστές η Elite. Κυρίες και κύριοι, με υπερηφάνεια σας παρουσιάζω το Ghosts n' Goblins Arcade, από την Nostalgia!
Ανέκαθεν θαύμαζα το Ghosts n' Goblins. Από την πρώτη στιγμή που το είχα δει στα ουφάδικα, με είχε κερδίσει. Να ήταν τα γραφικά του, το - απλοϊκό μεν, αλλά λειτουργικό - storytelling με τον ιππότη που είναι διατεθειμένος να θυσιάσει τα πάντα, ακόμα και την ίδια του τη ζωή, προκειμένου να ξανανιώσει το ζεστό κορμί της αγαπημένης του στην αγκαλιά του; Να ήταν ο απεριόριστος θαυμασμός που ένιωθα εκείνα τα χρόνια απέναντι σχεδόν σε οτιδήποτε είχε να κάνει με υπολογιστές και video games; Ό,τι κι αν ήταν, σίγουρα δεν ήταν το gameplay του: το Ghosts n' Goblins ήταν πάντα ένα παιχνίδι αρκετά δύσκολο, όχι μόνο για τις ικανότητες ενός δεκατετράχρονου στην Ελλάδα των 80s, αλλά ακόμη και γι' αυτές ενός έμπειρου παίκτη. Λίγοι το προχωρούσαν αρκετά, τόσο ώστε να δικαιολογηθεί το εικοσάρικο που είχαν ξοδέψει. Παρόλο λοιπόν το γεγονός ότι η σκέψη του ηλεκτρονικού της Capcom δεν ισοδυναμούσε στο μυαλό μου με ατέλειωτες ώρες απολαυστικού gameplay, χάρηκα ιδιαίτερα όταν το παιχνίδι μεταφέρθηκε στα home computers της εποχής. Το ίδιο ακριβώς συναίσθημα ένιωσα και τώρα, σχεδόν 30 χρόνια μετά, στο άκουσμα της είδησης ότι η team Nostalgia, μετά την εξαιρετική δουλειά που είχε κάνει στο remake του Commando, αποφάσισε να "περιποιηθεί" άλλον έναν τίτλο της Capcom για τον Commodore 64 που είχε αναλάβει να μεταφέρει στους προσωπικούς υπολογιστές η Elite. Κυρίες και κύριοι, με υπερηφάνεια σας παρουσιάζω το Ghosts n' Goblins Arcade, από την Nostalgia!
Η έκδοση της Nostalgia έχει στηθεί χρησιμοποιώντας ως βάση την έκδοση της Elite, και αλλάζοντας, με λίγα λόγια, τα… πάντα! Γραφικά, ήχος, επίπεδα, εχθροί, κινήσεις παίκτη και αντιπάλων, loading screen, animated sequences, τα πάντα έχουν αλλάξει ώστε να πλησιάζουν το coin op. Ίσως το μόνο στοιχείο που κρατήθηκε σχεδόν αυτούσιο να είναι η μουσική των τίτλων, καθώς επρόκειτο για ένα από τα κλασικότερα tunes του 64άρη. Είναι τόσες οι αλλαγές και οι προσθήκες νέων στοιχείων, που το "νέο" παιχνίδι έχει φτάσει να καταλαμβάνει τετραπλάσια kilobytes σε σχέση με το παλιό. Το αποτέλεσμα, ανταμείβει: γραφικά, ήχος, παρουσίαση - όλα κυμαίνονται σε υποδειγματικό επίπεδο. Δεν θα το χαρακτηρίσω "επαγγελματικό", καθώς "επαγγελματική" καθαρά ήταν η έκδοση της Elite - και η έκδοση της Nostalgia είναι καλύτερη σε όλα! Ίσως αυτό να ξενίζει κάπως, να ακούγεται κάπως υπερβολικό, όμως δεν είναι: το "νέο" Ghosts n' Goblins είναι βελτιωμένο στα πάντα σε σχέση με τη μεταφορά των 80s - από την πιο μικρή λεπτομέρεια, μέχρι και τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά. Μάλιστα, λόγω και των ετών που έχουν μεσολαβήσει, είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς τις διαφορές, αν δεν τρέξει, μετά την έκδοση της Nostalgia, αυτήν της Elite: μιλάμε για τη μέρα με τη νύχτα!
Ανέφερα και παραπάνω, ότι γραφικά, ήχος και παρουσίαση βρίσκονται σε υποδειγματικό επίπεδο. Το ίδιο ισχύει και για την κίνηση των sprites και το scrolling της οθόνης. Σύμφωνα με αυτά, θα μπορούσε κανείς να καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι το Ghosts n' Goblins Arcade πάει για… δεκάρι. Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι…
Προτού κατασταλάξω αποφάσισα να τρέξω και την έκδοση του coin op, για να δω εάν και εφόσον υπάρχουν διαφορές στο gameplay. Η απάντηση είναι ότι "ναι, υπάρχουν". Από τις πιο απλές (οι αντίπαλοι κάνουν σχεδόν τις ίδιες κινήσεις και απαιτούν σχεδόν τον ίδιο αριθμό βολών για να σκοτωθούν - σχεδόν, αλλά όχι ακριβώς), από το γεγονός ότι η κίνηση του μοχλού προς μία κατεύθυνση σε συνδυασμό με το πάτημα του fire στο coin op έχει ως αποτέλεσμα να "πυροβολούμε" πιο γρήγορα ενώ στον Commodore δεν κάνει την παραμικρή διαφορά, μέχρι και το πλέον σημαντικό, τη συνολική αμεσότητα και ανταπόκριση του παιχνιδιού στις κινήσεις του παίκτη. Μη με παρεξηγήσετε, αυτό το τελευταίο συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις μεταφορές coin ops σε υπολογιστές - πιθανότατα να οφείλεται στην απουσία εξειδικευμένων υποκυκλωμάτων για το input (μην ξεχνάμε ότι ο βασικός επεξεργαστής του Ghosts n' Goblins είναι ένας 8μπιτος, ο 6809 της Motorola) -, και, σίγουρα, είναι πολύ πιο εμφανές στην "παλιά" έκδοση. Δεν είναι κάτι το τραγικό, απλά εμποδίζει τον παίκτη να δώσει το 100% του και, πιστέψτε με, σε κάποιες στιγμές αυτό ισοδυναμεί με Game Over…
Θα μπορούσαμε τελικά να πούμε ότι το παιχνίδι είναι αξιόλογο; Ότι αξίζει να ασχοληθούμε μαζί του, ακόμα και μετά τα "προβληματάκια" που αναφέραμε; Η απάντηση είναι "φυσικά": η δουλειά που έχει γίνει σε όλους τους τομείς είναι εξαιρετική, και τα όσα διαβάσατε στην προηγούμενη παράγραφο απλά πταίσματα που τα κάνει να φαίνονται ως κάτι παραπάνω η - έτσι κι αλλιώς σχετικά αυξημένη - δυσκολία που παρουσιάζει εν γένει το Ghosts n' Goblins. Η δουλειά των ανθρώπων της Nostalgia είναι, για μία ακόμη φορά, υψηλότατου επιπέδου. Ενδεικτικό είναι ότι ο ήχος του Ghosts n' Goblins Arcade στον Commodore 64 είναι συνολικά πολύ καλύτερος αυτού της έκδοσης της Amiga (!), που αποτελεί μια από τις πιστότερες μεταφορές coin op που έχουν γίνει στη "Μεγάλη Κυρία" της Commodore…
Βαθμολογία: 8,5/10
Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 9ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2015.
Εκνευριστικά αγαπημένο και αγαπησιάρικα εκνευριστικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήNice review Dony! ;)
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, Πάνο! Συμφωνώ με τον εύστοχο χαρακτηρισμό σου για το GnG - έχουν περάσει 30τόσα χρόνια από τότε που το πρωτοέπαιξα και ακόμα δεν έχω κατασταλάξει εάν προτιμάω να παίζω ή ίδιος ή απλά να παρακολουθώ άλλους, καλύτερους, να το κάνουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιχνιδάρα, τερμάτισα το commando arcade και αυτό είναι στο to-do list μέχρι να βρω PSU (να χαρώ και τις κάρτες του Άγιου Βασίλη ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα γούσταρα τον 6809, είχα δει τι μπορούσε να κάνει στα arcades όπως το Simpsons.
Αλλά δεν ήταν αυτό που μου έκανε το κλικ, έπαιζε με customs.
To Defender ήταν όλη η μαγκιά που τα έκανε όλα μόνος του.
Εκτός τοπικ έφυγα...
Ωραίο ανάγνωσμα πάντως.
Είναι όντως παιχνιδάρα. Και το coin op (εννοείται!) αλλά και η έκδοση του Nostalgia group. Δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα είναι ΠΟΛΥ δυσκολότερο από το Commando Arcade. Φυσικά, όσο μεγαλύτερο το challenge, τόσο περισσότερη και η ικανοποίηση που αντλείς πετυχαίνοντάς το, οπότε... go for it!
ΔιαγραφήΓια τον 6809 τι να πω; Εγώ και οι άλλοι 2-3 πρωτοπόροι που είχαμε CoCo (γιατί περισσότεροι δεν παίζει να ήταν) κάτι ξέραμε!
(που βασικά τότε δεν ξέραμε απολύτως τίποτα, αλλά εν πάσει περιπτώσει είχαμε home computer με Motorola 6809 ενώ οι άλλοι πάλευαν με Ζ80Α και 6502, 6510. Αν ξέραμε assembly μπορεί και να καταλαβαίναμε τη διαφορά, αλλά...)
Εντάξει λοιπόν! Όταν ο Άγιος Βασίλης τελειώσει με κάτι EasyFlash-I (που πληροφορούμαι ότι περιμένει ανταλλακτικά για να τις ολοκληρώσει), θα ξέρει τι να βάλει μέσα ως dedicated περιεχόμενο! LOL!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://csdb.dk/release/?id=139478
ΑΓΑΠΑΩ NOSTALGIA <=> ΛΑΤΡΕΥΩ Ghosts'N Goblins και Commando και κλασικουριές! ;)
Α, ρε Άγιε Βασίλη! Λες για τα EasyFlash που σου έβαλε χέρι ένας εξυπνίδης στο Facebook, έτσι; Το πήρα χαμπάρι ρε φίλε κι αναρωτιόμουνα πώς άντεχες και συνέχιζες να του απαντάς από ένα σημείο κι έπειτα. Θαυμαστή υπομονή και σπάνιες αντοχές, θα σου το αναγνωρίσω! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους Nostalgia; Θαυμασμός, συγχαρητήρια και ελπίδα να περάσουν κι άλλα arcade conversions από τα χεράκια τους!
Facebook ε?
ΔιαγραφήΠάλι καλά που δε βολτάρω εκεί, αρκετό δράμα έζησα στα fora.
Too much :-D
Α, καλά, τα fora σε σχέση με το Facebook είναι παράδεισος!
ΔιαγραφήΣτο Facebook σκάει ο κάθε τυχάρπαστος από το πουθενά και πετάει ό,τι του 'ρθει στο κεφάλι, χρησιμοποιεί χαρακτηρισμούς, απειλεί, γενικώς κάνει ό,τι γουστάρει. Γιατί όχι, τζάμπα είναι, κανένας δεν πρόκειται να του κάνει τίποτα, οπότε ιδανικό έδαφος για τους τσάμπα μάγκες.
Άσε, αν την έχεις γλυτώσει μέχρι τώρα μην κάνεις το λάθος και αλλάξεις γνώμη στο μέλλον. Για να έχεις την ψυχική σου ηρεμία, όχι τίποτα άλλο...
Χα!Χα!Χα! Έτσι είναι! Πολύ καλά θυμάσαι περί του ξεσπάσματος μου σε χώρο κοινωνικών διαστροφών και άλλων τινών! LOL! ;)
ΔιαγραφήΈχω ήδη σχεδόν έτοιμες 10 (σε καταπληκτικό ματ μαύρο χρώμα) και ήδη είναι στον δρόμο άλλα 20 πλακετάκια μαζί με μερικές ακόμη που θα αναλύσουμε και θα δούμε στην πορεία. Τα EasyFlash I είναι ιδανικά για όποιον θελήσει να φτιάξει και να έχει στην άκρη κάποιες dedicated cartridges για παιχνίδια που το αξίζουν, όπως αυτό που "ξεσκόνισες" εδώ πέρα ή το Sam's Journey ή και το Prince of Persia! Έχουν γίνει τόσα πολλά και τόσο θαυμαστά τα τελευταία χρόνια που άρχισα να χάνω τον λογαριασμό.
Όσο για τα περί Facebook, έχετε απόλυτο δίκιο! Με πολλούς πρέπει να γίνεσαι αγενής ακόμη και άξεστος ή να αρχίσεις να ban-άρεις χωρίς λόγο και αφορμή. Τι να πει κανείς; Αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε, έτσι πρέπει να πορευτούμε κι εμείς...Υπομονή :)
Ποιο ξέσπασμα βρε Γιώργο; Μακάρι να είχαμε κι άλλοι την υπομονή σου, πλάκα μου κάνεις;
ΔιαγραφήΕντάξει, νομίζω ότι μετά από 2-3 χρόνια στο Facebook το πιάνεις το νόημα: ή δεν γράφεις τίποτα που να μπορεί να παρεξηγηθεί από τον οποιονδήποτε (και αν παρόλα αυτά συμβεί αυτό προσποιείσαι ότι δεν συνέβη τίποτα)ή αλλιώς θα αλληλομπινελικιάζεσαι με διάφορους 24 ώρες το 24ωρο. Αξίζει; Δεν αξίζει.
Όσο για τα EasyFlash που φτιάχνεις τι να σου πω ρε φίλε; Διαβάζω αυτά που γράφεις και ζηλεύω, μου τρέχουν τα σάλια, λέω "θέλω κι εγώ!" παρόλο που έχω κι εγώ EasyFlash 3. Πώς το κάνεις αυτό, μου λες;