The Treasure of Lumos: ο πιο εύκολος θησαυρός της ζωής σας!

Το The Treasure of Lumos είναι ένα ολοκαίνουριο παιχνιδάκι για τον ZX Spectrum από τον Jaime Grilo. Αν και δεν αναφέρεται κάπου, δείχνει σαν να αποτελεί ένα ακόμα προϊόν του Arcade Game Designer του Jonathan Cauldwell, αλλά, μιας και δεν το γνωρίζω από πρώτο χέρι ας το θεωρήσουμε ως πιθανότητα και όχι ως γεγονός.

Όπως και να 'χει, έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα platformer, απ' αυτά που η συλλογή του δημοφιλούς Speccy αριθμεί - κυριολεκτικά - χιλιάδες. Αλλά το The Treasure of Lumos δεν μοιάζει πολύ με κανένα απ' αυτά, και το γιατί θα το δούμε στη συνέχεια.

Το πρώτο που παρατηρεί κανείς φορτώνοντας το παιχνίδι είναι η παντελής απουσία loading screen, κάτι που μάλλον ξενίζει αρνητικά. Στη συνέχεια βέβαια θα διαπιστώσουμε ότι ο αισθητικός τομές δεν είναι το δυνατό στοιχείο του Treasure of Lumos...

Μετά την ολοκλήρωση του φορτώματος πληροφορούμαστε για τα πλήκτρα του παιχνιδιού και, παίρνοντας για μία ακόμα φορά στην ταλαίπωρη gaming καριέρα μας τον ρόλο του ατρόμητου εξερευνητή καλούμαστε να περισυλλέξουμε τουλάχιστον 35 (από τα 40) πολύτιμα αντικείμενα, προκειμένου να γίνει δικός μας ο μονάκριβος θησαυρός του Lumos. Θα περίμενε κανείς να διαβάσει τώρα κάτι του στυλ "η αποστολή μας όμως δεν είναι εύκολη, καθώς δεκάδες εχθροί κάθε λογής βρίσκονται διασκορπισμένοι στις πίστες του παιχνιδιού με μόνο σκοπό την επαφή με τον ήρωά μας και την αφαίρεση μίας από τις 5 ζωές μας". Το οποίο ναι μεν δεν είναι ψέμα αλλά, από την άλλη, όποιος στο παρελθόν έχει χαρεί (ή βλαστημήσει) με κλασικά platformers του τύπου Manic Miner, Sir Lancelot, Jet Set Willy κλπ θα διαπιστώσει ότι δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Ας πούμε, εγώ προσωπικά έχω περάσει δεκάδες ώρες παίζοντας τα δημιουργήματα του Matthew Smith και, παρόλα αυτά - και παρότι δεν σταμάτησα ποτέ να το προσπαθώ - δεν ολοκλήρωσα ποτέ το Manic Miner (για το Jet Set Willy δεν το συζητάμε καν). Ε, το Treasure of Lumos το τελείωσα την πρώτη φορά που το έπαιξα!

Ναι, δεν κάνω πλάκα, το παιχνιδάκι είναι πάρα πολύ εύκολο. Τα γραφικά του είναι πολύ απλά - δεν θα τα έλεγες ωραία σε καμία περίπτωση - αλλά κάνουν τη δουλειά τους, τα controls λειτουργικότατα, ο ήχος σχεδόν απουσιάζει παντελώς (ούτε λέξη να γίνεται για μουσική) αλλά, όπως έγραψα, το κυριότερο στοιχείο του Treasure of Lumos είναι η ευκολία του. Από τη μία αυτό είναι καλό (λιγότερα σπασμένα νεύρα και καθόλου σπασμένα πληκτρολόγια) από την άλλη όμως, η μέγιστη διάρκεια του παιχνιδιού είναι μετά βίας 10 λεπτά!

Προφανώς λοιπόν, με αυτά τα επίπεδα δυσκολίας το παιχνίδι για να είναι πραγματικά αυτό που λέμε challenging θα έπρεπε να διαθέτει διπλάσιες ή, ακόμα καλύτερα, τριπλάσιες πίστες. Κρίμα, γιατί τα επίπεδα είναι σωστά και έξυπνα σχεδιασμένα. Θεωρώ ότι το Treasure of Lumos θα πρέπει να το δει κανείς όχι ως ένα ολοκληρωμένο παιχνίδι, αλλά ως μια καλή προσπάθεια από έναν υποσχόμενο δημιουργό. Ευελπιστούμε λοιπόν στο μέλλον να δούμε κάτι σαφώς μεγαλύτερο και - μεγάλο παράπονο - με ingame μουσική. Ζητάω πολλά;

Αν θέλετε, μπορείτε να κατεβάσετε το The Treasure of Lumos από εδώ. (Πηγή: Indie Retro News).