Συνέντευξη του Jack Tramiel στην Αυστραλία

You Don't Know Jack! - Συνέντευξη του Jack Tramiel 

Παρουσιαστής: Δεν ξέρω εάν σας αρέσουν οι υπολογιστές ή εάν χρησιμοποιείτε υπολογιστές αλλά οι υπολογιστές είναι πια τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής μας που είναι θαρρώ είναι δύσκολο να τους αντισταθεί κανείς και ο Commodore 64 παραμένει ο πλέον επιτυχημένος υπολογιστής εδώ στην Αυστραλία και ο επόμενος καλεσμένος μου είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε τον Commodore 64, ο Jack Tremmel. Τώρα ηγείται μίας άλλης εταιρίας υπολογιστών που ονομάζεται Atari - στην πραγματικότητα αγόρασε την εταιρία αυτή το 1984 και θα μάθουμε περισσότερα γι' αυτό σε λιγάκι, αλλά όταν ανέλαβε την Atari η εταιρία έχανε τεράστια ποσά κάθε μέρα που περνούσε, όμως, μέσα σε 2 χρόνια η εταιρία ξέφυγε από τον κίνδυνο και άλλαξε ρότα και πλέον η Atari είναι μια εταιρία που έχει κέρδη πάνω από 70 εκατομμύρια δολάρια - κάτι που όντως σημαίνει ότι είναι κάτι παραπάνω από υγιής.

Ο Jack Tremmel είναι εδώ στην Αυστραλία για να εγκαινιάσει την έκθεση PC '89 στο Darling Harbour η οποία ξεκινάει σήμερα, και μας έδωσε λίγο από τον χρόνο του στο στούντιο σήμερα το πρωί. Καλημέρα!

Jack Tramiel: Καλημέρα.

Παρουσιαστής: Τους ταλαιπωρούμε τους καλεσμένους μας όταν έρχονται στην Αυστραλία και τώρα το διαπιστώνετε κι εσείς αυτό, έτσι δεν είναι;

Jack Tramiel: Ναι, όντως.

Παρουσιαστής: Είστε "πνιγμένος" αυτές τις μέρες.

Jack Tramiel: Ναι, αλλά το διασκεδάζω!

Παρουσιαστής: Λέτε αλήθεια;

Jack Tramiel: Ναι.

Παρουσιαστής: Λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση είμαι χαρούμενος που το ακούω. Στην πραγματικότητα έχουμε μια ολόκληρη σειρά από Αμερικάνους να παρουσιάσουμε σε αυτή την ώρα που διαρκεί το πρόγραμμα κάτι το οποίο είναι ενδιαφέρον καθώς μιλάμε για πολλούς ανθρώπους από τη δική σας μεριά του κόσμου που έκαναν το ταξίδι στις ακτές μας. Ο Commodore 64 είναι μεγάλη υπόθεση εδώ στην Αυστραλία, αλλά έτσι συμβαίνει σχεδόν παντού, έτσι δεν είναι;

Jack Tramiel: Έτσι είναι.

Παρουσιαστής: Είναι αλήθεια ότι εσείς τον εφηύρατε;

Jack Tramiel: Όχι, εγώ δεν είμαι μηχανικός. Είμαι επιχειρηματίας, αλλά γνωρίζω τι είναι αυτό που θέλει το κοινό και ξέρω πώς να φέρω την τεχνολογία στο κοινό και το αντίστροφο. Και, ζώντας στην Silicon Valley εκεί όπου γεννήθηκε η τεχνολογία ξέρω τι υπάρχει διαθέσιμο, ξέρω - όπως σας είπα - να την φέρνω στους ανθρώπους και να πουλάω μεγάλο όγκο ώστε να κατεβάζω τις τιμές και να κάνω τα προϊόντα προσιτά στον μέσο καταναλωτή. Με αυτό τον τρόπο κάναμε τον Commodore 64 τόσο επιτυχημένο.

Παρουσιαστής: Η Commodore ξεκίνησε ως μια πολύ μικρή εταιρία νομίζω - έτσι δεν είναι;

Jack Tramiel: Ναι, εγώ την ίδρυσα την Commodore και αυτό συνέβη το 1955 στο Toronto, στον Καναδά.

Παρουσιαστής: Από πού πήρατε το όνομα; Πώς σας ήρθε η ιδέα;

Jack Tramiel: Βρισκόμουν μέσα σε ένα ταξί και έσπαγα το κεφάλι μου να βρω ένα όνομα για την εταιρία που είχα δημιουργήσει, και βασικά ήθελα να την ονομάσω "General" (σ.σ. Στρατηγός) καθώς μόλις πριν λίγο καιρό είχα απολυθεί από τον στρατό όπου βρισκόμουν για τρία χρόνια και επτά μήνες, και έψαχνα για κάτι δυνατό, κι έτσι ήθελα ένα όνομα όπως το General αλλά δεν μπορούσα να το χρησιμοποιήσω γιατί το είχε πάρει κάποια άλλη εταιρία. Τότε σκέφτηκα το "Admiral" (σ.σ. Ναύαρχος) αλλά ήταν κι αυτό κατοχυρωμένο και να 'μια λοιπόν μέσα στο ταξί συνομιλώντας με έναν φίλο μου όταν ξαφνικά περνάει μπροστά μας ένα αυτοκίνητο που λεγόταν "Commodore" (σ.σ. Αρχιπλοίαρχος). Είπα λοιπόν "ΟΚ, ας δοκιμάσουμε αυτό".

Παρουσιαστής: Και αυτό ήταν.

Jack Tramiel: Και αυτό ήταν.

Παρουσιαστής: Τι όμορφη ιστορία, την λατρεύω, την λατρεύω. Είμαστε πίσω στο 1955, ας πάμε λίγο ακόμα πιο πίσω, η ζωή ξεκίνησε για σας στην Πολωνία, έτσι δεν είναι;

Jack Tramiel: Ναι, γεννήθηκα στην Πολωνία, γεννήθηκα το 1928, το 1939 ξεκίνησε ο πόλεμος και τότε ήταν που μπορούμε να πούμε ότι σε ένα βαθμό έφυγα από την Πολωνία. Βλέπετε, το Auschwitz γεωγραφικά βρίσκεται στην Πολωνία, αλλά αυτό δεν ήταν η Πολωνία για μένα.

Παρουσιαστής: Όταν βρισκόσασταν στο Auschwitz…

Jack Tramiel: Ναι;

Παρουσιαστής: Για πόσο καιρό ήσασταν εκεί;

Jack Tramiel: Ήμουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης συνολικά επί πέντε χρόνια και μερικούς μήνες.

Παρουσιαστής: Και μετά πήγατε στην Αμερική;

Jack Tramiel: Μετά πέρασα δύο χρόνια στην Γερμανία, από τις 10 Απριλίου του 1945 μέχρι και τις 19 Νοεμβρίου του 1947. Το Νοέμβριο του 1947 έφυγα από τη Γερμανία και πήγα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Παρουσιαστής: Είχατε πολλά χρήματα;

Jack Tramiel: Όταν έφτασα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχα καθόλου χρήματα. Είμαι Εβραίος - γι' αυτό το λόγο με είχαν βάλει και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης - και μια Εβραϊκή οργάνωση πλήρωσε για το εισιτήριό μου και μου έδωσαν και 10 δολάρια. Κι έτσι όταν έφτασα πήγα να μείνω σε ένα hostel που είχε φτιάξει η Ένωση Εβραίων Μεταναστών και επί 3 εβδομάδες έψαχνα να βρω το δρόμο μου και άρχισα να εργάζομαι σε όποια δουλειά έβρισκα. Αλλά η αλήθεια είναι πως όταν έφτασα στη Νέα Υόρκη δεν το πίστευα ότι βρισκόμουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Παρουσιαστής: Γιατί αυτό;

Jack Tramiel: Γιατί ήταν σαν να βρίσκομαι και πάλι πίσω στην Πολωνία! Η ίδια γλώσσα - η περιοχή στην οποία βρισκόμουν είχε πάρα πολλούς μετανάστες - και η ίδια μυρωδιά από πίκλες και ρέγγα και όλα αυτά που ναι μεν ήταν πολύ ωραία, αλλά δεν ήταν ο λόγος για τον οποίο είχα πάει στην Αμερική. Και τότε πήρα μια απόφαση, ότι επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πολύ καλές μαζί μου - μην ξεχνάτε ότι οι Αμερικανοί με ελευθέρωσαν - αποφάσισα να μάθω όσο περισσότερα μπορούσα για την Αμερική και γι' αυτό κατατάγηκα στον στρατό.

Παρουσιαστής: Πού πολεμήσατε; Ή, μήπως δεν πολεμήσατε; Είχατε βρεθεί στην Κορέα;

Jack Tramiel: Όχι, δεν έφυγα καθόλου εκτός Ηνωμένων Πολιτειών.

Παρουσιαστής: Λοιπόν, καταγήκατε στον στρατό…

Jack Tramiel: Κατατάγηκα στον στρατό και μου έκανε πάρα πολύ καλό επειδή έμαθα πάρα πολλά για την Αμερική, γιατί ήταν ένα σταυροδρόμι των λαών, ένας πύργος της Βαβέλ. Η πολιτεία της Washington, η California, από το Texas και από τη Νέα Υόρκη, άνθρωποι μαύροι και κίτρινοι και άσπροι και έμαθα ότι Αμερική δεν είναι μοναχά η Νέα Υόρκη, ότι υπάρχουν πολλά ακόμα εντός απ' αυτήν.

Και μετά απολύθηκα από το στρατό και μετά από δύο χρόνια άρχισε ο πόλεμος της Κορέας και με ξανακάλεσαν, αλλά ήμουν τυχερός που δεν με έστειλαν στο μέτωπο και τότε, τη δεύτερη φορά στο στρατό πήρα την απόφαση να μάθω μια τέχνη και ο στρατός μου έδωσε αυτή τη δυνατότητα να εκπαιδευτώ στην επιδιόρθωση εξοπλισμού για γραφεία όπως ήταν οι γραφομηχανές, οι λογιστικές προσθετικές μηχανές κλπ. Και προτού ολοκληρωθεί η θητεία μου ήμουν υπεύθυνος του Τμήματος Πρώτου Στρατιωτικού Γραφείου Επισκευής Εξοπλισμού όπου είχαμε κάτι του στυλ 25 χιλιάδες εξαρτήματα για ανταλλακτικά στις επισκευές. Και όταν απολύθηκα από το στρατό στην πραγματικότητα συνέχισα να εργάζομαι στο ίδιο αντικείμενο.

Παρουσιαστής: Και αυτό αποτέλεσε τη γέννηση του ενδιαφέροντός σας για τους υπολογιστές.

Jack Tramiel: Σωστά. Κι έτσι, κατά τη διάρκεια της ημέρας εργαζόμουν σε ένα κατάστημα επισκευών εξοπλισμού γραφείου και τη νύχτα οδηγούσα ταξί έτσι ώστε να έχω τη δυνατότητα να παρέχω τα απαραίτητα στην οικογένειά μου και μετά από λίγο σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερα να χρησιμοποιούσα το επίδομα που πήρα από το στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών και να πάρω και δάνειο 25 χιλιάδων δολαρίων από την τράπεζα με εγγύηση της κυβέρνησης. Και όντως πήρα αυτά τα χρήματα και ξεκίνησα μια δική μου επιχείρηση, το δικό μου μικρό μαγαζάκι. Και αφού το έκανα αυτό διαπίστωσα ότι η Νέα Υόρκη στην οποία βρισκόμουν  - στο Bronx, για την ακρίβεια - ήταν πολύ μεγάλη, ότι οι άνθρωποι το έπαιζαν έξυπνοι και ότι τα 25 χιλιάδες δολάρια δεν ήταν αρκετά. Και η γυναίκα μου είχε πολύ μεγάλη οικογένεια, είναι κι αυτή επιζήσασα των στρατοπέδων συγκεντρώσεως, επίσης από την Πολωνία, και πάρα πολλοί συγγενείς της έμεναν στο Toronto και τους επισκεπτόμασταν κι εμείς αρκετά συχνά και τελικά αποφασίσαμε να μετακομίσουμε εκεί. Και εκεί έκανα πάλι την ίδια δουλειά επισκευάζοντας γραφομηχανές και μια εταιρία που ονομαζόταν Sears Roebuck εκτίμησε τις υπηρεσίες μου και με ρώτησαν εάν θα μπορούσα να βρω κάποιον τρόπο να κατασκευάζω γραφομηχανές για λογαριασμό τους. Καθώς ήμουν νέος και αφελής πίστεψα ότι αυτό θα ήταν κάτι εύκολο, και αρκούσε απλά να έχεις αρκετά χρήματα και μπορούσες να καταφέρεις σχεδόν τα πάντα. Πήρα λοιπόν ένα δάνειο ύψους 176 χιλιάδων δολαρίων από την Sears και άρχισα να ψάχνω για να βρω κάποια εταιρία να μου δώσει τα δικαιώματα ώστε να κατασκευάζω γραφομηχανές. Ε, λοιπόν, καμία εταιρία από την Αμερική ή τη δυτική Ευρώπη δεν δέχτηκε να μου δώσει τα δικαιώματα κι έτσι κατέληξα να πάρω τα δικαιώματα από μια εταιρία από την Τσεχοσλοβακία.

Και πραγματικά έφερα 50 τεχνικούς και αρχίσαμε να κατασκευάζουμε γραφομηχανές. Και φτιάξαμε τόσες πολλές που δεν μπορούσαμε να τις πουλήσουμε όλες στον Καναδά και άρχισα να τις εξάγω πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες και έτσι ξεκίνησε η Commodore!

Παρουσιαστής: Αυτή ήταν μια καταπληκτική ιστορία και μου λέει - επειδή εσείς δεν μου το είπατε - ότι είστε ένας άνθρωπος με μεγάλη αποφασιστικότητα, ότι δεν πιστεύετε ότι υπάρχει στο δρόμο σας κάποιο εμπόδιο ικανό να σας ανακόψει την πορεία. Έτσι νιώθετε;

Jack Tramiel: Δεν νιώθω έτσι. Όταν κοιτάζω πίσω στο χρόνο διαπιστώνω ότι, ξέρεις, σα να υπάρχει κάτι. Στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως που σας ανέφερα υπήρχαν 10 χιλιάδες κρατούμενοι το 1944 και μεταφερθήκαμε από το Auschwitz στο Ανόβερο και όταν τέλειωσε ο πόλεμος από αυτούς τους 10 χιλιάδες είχαμε μείνει μόνο 60.

Παρουσιαστής: 60 άτομα;

Jack Tramiel: 60 άτομα από 10 χιλιάδες κόσμο. Ήμουν ένας από αυτούς τους 60. Συνεπώς, από εκείνο το σημείο και πέρα δεν συνάντησα τίποτα που να μου φάνηκε πραγματικά δύσκολο.

Παρουσιαστής: Λογικό είναι, αφού επιζήσατε απ' αυτό.

Jack Tramiel: Ακριβώς. Πιστεύω λοιπόν πως όταν ένα άτομο έχει έναν στόχο, όταν ένα άτομο είναι διατεθειμένο να δουλέψει σκληρά, και το άτομο αυτό δεν θέλει να γίνει πλούσιο από τη μια μέρα στην άλλη αλλά βάζει μακροπρόθεσμους στόχους, τότε μπορεί να τα καταφέρει. Το κλειδί στην όλη ιστορία είναι πρώτα να δίνεις και μετά να λαμβάνεις. Δυστυχώς σήμερα ζούμε σε μια κοινωνία που είναι ακριβώς το αντίθετο.

Παρουσιαστής: Όλοι θέλουν να παίρνουν, να παίρνουν, να παίρνουν - έτσι δεν είναι;

Jack Tramiel: Και άμεσα.

Παρουσιαστής: Άμεση ικανοποίηση.

Jack Tramiel: Κι όμως, αν είσαι διατεθειμένος να επενδύσεις τον χρόνο σου, την προσπάθειά σου και επιθυμείς να υπηρετήσεις την κοινωνία, εν καιρώ η κοινωνία θα σε ανταμείψει.

Παρουσιαστής: Καταπληκτικό, μια απίθανη ιστορία. Και έχετε και ένα ιδιαίτερα χαρωπό πρόσωπο. Πιστεύετε ότι είστε πρόσχαρος άνθρωπος;

Jack Tramiel: Ε ναι, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος άνθρωπος γιατί, κοιτάω πίσω και βλέπω ότι το 1945 ξαναγεννήθηκα, δεν κοιτάζω πιο πίσω - θυμάμαι μεν, αλλά δεν κρατάω μίσος μέσα μου. Έχτισα μια εταιρία, δημιούργησα μια οικογένεια, έχω τρεις γιους και τέσσερα εγγόνια και όλοι ξέρουν το παρελθόν μου και το τι κατάφερα και εργάζονται όλοι μαζί μου - οι τρεις γιοί μου είναι κομμάτι της εταιρίας μου - και είμαστε όλοι ιδιαίτερα χαρούμενοι με τα όσα πετύχαμε.

Παρουσιαστής: Λοιπόν, σας καλωσορίζω στη χώρα μας, ελπίζω να έχετε μια ευχάριστη διαμονή και ελπίζω να μην σας ταλαιπωρήσουν πολύ - τουλάχιστον όχι με όλη αυτή την υγρασία!

Jack Tramiel: Σας ευχαριστώ.

Παρόλο που δεν υπάρχει το video, το παραπάνω κείμενο αποτελεί την απομαγνητοφώνηση μίας τηλεοπτικής συνέντευξης που είχε δώσει σε κανάλι της Αυστραλέζικης τηλεόρασης ο Jack Tramiel του 1989. (Πηγή: Commodore.ca).