Ήταν κάποτε μια ωραία εποχή που τα τηλέφωνα ήταν αναλογικά με καντράν, στα μουσικά charts μεσουρανούσαν οι Duran Duran, ο Rocky κατατρόπωνε τον φαρμακωμένο Drago και μαζί του τον μύθο του υπαρκτού σοσιαλισμού, τα αυτοκίνητα ήθελαν τσοκ για να πάρουν μπρος τον χειμώνα και στην Αγγλία ο πλέον επιτυχημένος υπολογιστής είχε πληκτρολόγιο που θύμιζε στην αφή νεκρή σάρκα και ταυτόχρονα δεν είχε διακόπτη on/off (ναι, ακριβώς, κάτι σαν το Raspberry Pi ένα πράγμα). Την εποχή εκείνη λοιπόν, την αγνή, την ρομαντική, που όλα ήταν πιο απλά, πιο αργά και πιο απολαυστικά, κυκλοφορούσαν δεκάδες περιοδικά (έντυπα, σαν το Retro Planet καλή ώρα) που είχαν ως αντικείμενό τους τον ZX Spectrum της Sinclair (ναι, γι' αυτόν σαν έγραψα παραπάνω). Το πλέον επιτυχημένο εξ αυτών λεγόταν Crash και στα ντουζένια του είχε φτάσει να πουλάει 100.000 αντίτυπα μηνιαίως. Ναι, ένα περιοδικό αφιερωμένο στον ZX Spectrum και, πιο συγκεκριμένα, (σχεδόν αποκλειστικά) στα παιχνίδια του!
Το Crash ήταν ένα προϊόν της Newsfield Publications και "αδερφό" περιοδικό του Zzap 64, της έκδοσης που είχε ως αντικείμενο το αντίπαλο δέος του ZX Spectrum, τον Commodore 64 και τα παιχνίδια του. Τα δύο αυτά περιοδικά μεσουράνησαν περίπου από τα μέσα μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '80, την εποχή δηλαδή που ζούσαν τις μέρες δόξας τους τα 8μπιτα μηχανήματα. Το Crash και το Zzap 64 έμειναν στην ιστορία για την πρωτοποριακή τους σχεδίαση, τα υπέροχα εξώφυλλα που ζωγράφιζε ο Oliver Frey, τους συντάκτες τους που - πάνω απ' όλα - ήταν δεινοί gamers, και πολλές ακόμα καινοτομίες που εισήγαγαν στον τεχνικό (;) τύπο της εποχής.
Φυσικά, ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει και τίποτα καλό δεν κρατάει για πάντα - "'cause nothing lasts forever, even cold November rain" που έλεγε κι ο μεγάλος ποιητής της νιότης μας και θλιβερός ξεφτίλας του σήμερα W. Axl Rose. Έτσι, μετά από 90 και 98 τεύχη αντίστοιχα τα Zzap 64 και Crash αποτέλεσαν παρελθόν, μπαίνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με τα 8μπιτα μηχανήματα...
Στα πλαίσια φυσικά της retro αναβίωσης, retro μόδας και retro νοσταλγίας δεν υπήρχε περίπτωση ένα τόσο ιστορικό έντυπο όπως το Crash να μην εμπλακεί. Έτσι, πριν από ένα χρόνο, ο Chris Wilkins μαζί με παλιούς συνεργάτες του περιοδικού κυκλοφόρησε μέσω καμπάνιας στο Kickstarter το ετήσιο, 99ο τεύχος του Crash. Η έκδοση ήταν καλογραμμένη, καλοστημένη και πολυτελής, με απόλυτο σεβασμό στο ύφος και την αισθητική του κλασικού περιοδικού των 80s και αγκαλιάστηκε με αγάπη από τους ανά τον κόσμο λάτρεις του ZX Spectrum. Έτσι, φέτος τον Σεπτέμβριο ο Chris ανακοίνωσε την έναρξη της καμπάνιας για το Crash Annual 2019, το επετειακό 100ο τεύχος του πολυαγαπημένου εντύπου. Όπως μάλλον καταλάβατε, ο γράφων υπήρξε ένας από τους backers της καμπάνιας αυτής - και σήμερα έφτασε η στιγμή να επιβραβευθεί γι' αυτό.
Το "ογκώδες πακέτο" που αναγραφόταν στο ειδοποιητήριο των Ε.Λ.Τ.Α. δεν ήταν και τόσο ογκώδες, καθώς μέσα περιείχε ένα (πραγματικά ποιοτικό) hardback περιοδικό 120 έγχρωμων σελίδων, ένα ημερολόγιο του 2019 με artwork του Oliver Frey και... τον χάρτη του Sabre Wulf! Ειδικά ο τελευταίος είναι υπερχρήσιμος - κρίμα που καθυστέρησε λιγάκι να φτάσει στα χέρια μου (34 χρόνια - να τ' αφήσω;) και αναγκάστηκα να τελειώσω το ιστορικό παιχνίδι της Ultimate Play The Game με το hack με τις 255 ζωές καθώς είχα να διαβάσω και τα μαθήματά μου για την 2α γυμνασίου!
Από το λίγο που πρόλαβα να δω μέχρι στιγμής το Crash Annual 2019 είναι πράγματι εξαιρετικό και θυμίζει ένα Crash της χρυσής εποχής τίγκα στα... στεροειδή! Ειδικά στο αισθητικό σκέλος η δουλειά που έχει γίνει είναι απίστευτη, καθώς δημιουργείται στον αναγνώστη η εντύπωση ότι το 100ο τεύχος φτιάχτηκε από τους ίδιους ανθρώπους που είχαν φτιάξει τα υπόλοιπα 98 (κάτι που εδώ που τα λέμε δεν απέχει και παρασάγγας από την αλήθεια).
Με συνολικό κόστος 24 λίρες Αγγλίας (μαζί με ταχυδρομικά) θεωρώ ότι ήταν μια καλή αγορά, που θα μου κάνει καλή και ζεστή συντροφιά τις μέρες των γιορτών. Merry Speccy Christmas!
Κορυφαίο περιοδικό που έγραψε την δική του ιστορία και σφράγισε ολόκληρη εποχή ως σημείο κατατεθέν. Καλώς τα δέχτηκες λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ φίλε! Είναι όντως απολαυστικό και... ατελείωτο! Πολύ καλή δουλειά από κάθε άποψη.
Διαγραφή