The Coder's Guide to the Demoscene: μινιμαλιστικό και υπέροχο

Ομολογουμένως, δεν το περίμενα. Με τις παραγωγές για ST/STe να μειώνονται χρόνο με το χρόνο αλλά, το κυριότερο, να στερούνται φαντασίας, το The Coder's Guide to the Demoscene αποτέλεσε ένα καλοδεχούμενο δώρο μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της φρέσκιας αυτής κυκλοφορίας των Acid Team και Jakub Husak είναι ότι κυλάει ευχάριστα, έχει χιούμορ, βρίθει καλόγουστων και ταυτόχρονα μινιμαλιστικών εφέ, και, το κυριότερο ίσως, διαθέτει ένα υπέροχο soundtrack. Και όταν γράφω "υπέροχο" δεν εννοώ ότι π.χ. σου δίνει την εντύπωση ότι ακούς 8 κανάλια ήχου από 3κάναλο soundchip ή κάτι τέτοιο, αναφέρομαι καθαρά στη σύνθεση, για να μην παρεξηγούμαστε.

Μία πρωτοτυπία του The Coder's Guide to the Demoscene είναι το... cliffhanger με το οποίο μας αφήνει για τη συνέχεια, καθώς το τέλος του είναι κάτι που δεν το περιμένει κανείς! Αυτό το χαρακτηριστικό, πραγματικά, δεν το έχω ξαναδεί ποτέ σε demo και αξίζει να το παρακολουθήσετε μόνο και μόνο για χάρη του!

Πάνω απ' όλα όμως το The Coder's Guide to the Demoscene ξεχωρίζει γιατί απλά είναι πραγματικά αξιόλογο. Χρειάζεται μεν Atari STe με 4ΜΒ μνήμης και σκληρό δίσκο για να τρέξει, αλλά χαλάλι του. Σε αφήνει με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο και αυτό είναι το σημαντικότερο. Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ ή απλά να το παρακολουθήσετε στο βιντεάκι που ακολουθεί:

The Spectum. Επιτέλους!

Ειλικρινά, δεν είχα στο μυαλό μου να διακόψω την περίοδο της καλοκαιρινής ραστώνης για κανέναν απολύτως λόγο. Αλλά αποδείχτηκε ότι λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο - όπου ξενοδόχος η Retro Games Ltd. Οι δημιουργοί των TheC64, TheA500 mini και πολλών άλλων remakes retro υπολογιστών με τους οποίους έχω ασχοληθεί επανειλημμένα στο παρόν blog στο παρελθόν, αποφάσισαν να ανακοινώσουν το επόμενο μεγάλο project τους τώρα, Αυγουστιάτικα. Ε, δεν γινόταν να το αφήσω να περάσει έτσι. Πόσο μάλλον όταν το project αυτό ονομάζεται The Spectrum και είναι μία σύγχρονη υλοποίηση του πλέον επιτυχημένου Ευρωπαϊκού home computer όλων των εποχών, του λατρεμένου τέκνου του Sir Clive Sinclair, του γνωστού σε όλους τους computer addicts των 80s ως "γομολάστιχα"!

 

Το θέμα δεν είναι μόνο ότι η Retro Games Ltd θα κυκλοφορήσει στις 22 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους (σημειώστε την ημερομηνία) τον The Spectrum. Το θέμα είναι ότι, κατά τα φαινόμενα, αυτή τη φορά τα έκανε όλα σωστά! Τι εννοώ; Καταρχάς, αυτή τη φορά δεν έχουμε μια μινιατούρα που απλά τρέχει το software κάποιου κλασικού retro computer. Αυτή τη φορά, έχουμε έναν 48άρη ZX Spectrum σε κανονικό μέγεθος, με το κανονικό, λειτουργικό του πληκτρολόγιο. Out of the box, από την πρώτη στιγμή, όχι "αν πουλήσει καλά αυτό, βλέπουμε". Πολύ μεγάλη υπόθεση, αλλά δεν είναι μονάχα αυτό...

Όσοι έχετε διαβάσει όλα τα σεντ... - εεεε, τις αναρτήσεις μου για τα προηγούμενα μοντέλα της Retro Games Ltd θα γνωρίζετε ότι στάθηκα επανειλημμένα στο θέμα του παρεχόμενου χειριστηρίου και πόσο αυτό κατέστρεφε τη συνολική εμπειρία. Γιατί το θέμα δεν ήταν μονάχα να συνδέσεις (με το κατάλληλο USB 2 9pin adaptor) ένα "κανονικό" joystick, το θέμα ήταν ότι έπρεπε να έχεις συνεχώς συνδεδεμένο το μαμίσιο χειριστήριο γιατί κάποιες λειτουργίες γίνονταν αποκλειστικά με τη χρήση αυτού. Έτσι έχανες μία USB θύρα, χώρο στο γραφείο σου, και, το κυριότερο, ήσουν υποχρεωμένος να έχεις μονίμως μπροστά στα μούτρα σου το αντικείμενο που τορπίλιζε ολόκληρο το μηχάνημα! Ε, γαμώ το κέρατό μου, έπρεπε κάποτε να κάνουν κάτι γι' αυτό!

Ως εκ θαύματος, η επιθυμία μου (και πολλών άλλων χρηστών) αυτή τη φορά εισακούστηκε! Ο The Spectrum έρχεται ελεύθερος κι ωραίος, χωρίς κάποιο άθλιο - γιατί άθλιο θα ήταν, μην κοροϊδευόμαστε - χειριστήριο να συμπεριλαμβάνεται στο πακέτο του. Έχει λειτουργικό πληκτρολόγιο, οπότε χρησιμοποιούμε αυτό. Όπως προβλεπόταν, άλλωστε, πού ακούστηκε 48άρης Spectrum με joystick; Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποιο ανταπτοράκι ή κάποιο USB joystick ή joypad: απλά, αυτή τη φορά δεν είναι δεσμευτική η χρήση κάποιου official controller. Χάρμα!

Ένα άλλο θετικό στοιχείο είναι ότι ο The Spectrum μπορεί να λειτουργήσει ως 48άρης ή ως 128άρης ZX Spectrum. Και, αυτό είναι το ωραίο: ποιος δεν θα ήθελε τη λειτουργικότητα (ΟΚ, βασικά το soundchip και τη μνήμη) του 128άρη στο case του 48άρη αντί για τα ανοσιουργήματα της Amstrad (+2. +3); Είναι κάτι που το σκεφτόμουν χρόνια, και να που επιτέλους έγινε πραγματικότητα!

Πού, πάτε, δεν τελειώσαμε! Τα καλά δεν τελειώνουν εδώ. Πέρα από το ότι ο The Spectrum σας επιτρέπει μέσω κάποιου USB stick να τρέξετε οποιονδήποτε τίτλο της επιλογής σας σε όλα τα δημοφιλή formats, υπάρχουν και τα παιχνίδια που παρέχονται μαζί με το μηχάνημα και στα οποία συμπεριλαμβάνονται πολλά classics του παρελθόντος, όπως τα: Ant Attack, Exolon, Fairlight, Football Manager 2, Head over Heels, Highway Encounter, The Hobbit, Horace Goes Skiing, The Lords of Midnight, Manic Miner, Match Day II, Nodes of Yesod, Penetrator, Pheenix, Saboteur, Skool Daze, Spellbound, Starquake, Starstrike II, Target Renegade, Technician Ted, Trashman, The Way of the Exploding Fist, Wheelie και Where Time Stood Still. Not bad, not bad at all...

Και για το τέλος, σας κράτησα το κερασάκι: την τιμή, βρε χαζά! Λοιπόν, είπαμε, 22/11/24 η κυκλοφορία και το κόστος... 99,99€! Με όλα τα χαρακτηριστικά που προανέφερα το "δώσε ένα κατοσταρικάκι κι έφυγες" φαντάζει ως το deal της χρονιάς. Και ίσως και να είναι, εδώ που τα λέμε...

Αυτά τα (πολύ) ωραία για σήμερα. Ελπίζω να μη αναγκαστώ ξανά να διακόψω τις βουτιές μου για να γράψω κάτι άλλο μέσα στις επόμενες μέρες. Εκτός αν πρόκειται για κάτι εξίσου καλό και ενδιαφέρον, οπότε ΟΚ, το καθήκον προηγείται σε αυτές τις περιπτώσεις. Αλλιώς... ραντεβού το Σεπτέμβρη!

Multiverse - ένα χορταστικό demo για το καλοκαίρι

Α, αυτά είναι που μου αρέσουν. Πετυχαίνω να ξεχωρίζει ανάμεσα σε μετριότητες ένα demo που με εντυπωσιάζει, τσεκάρω πού εμφανίστηκε και πότε, και διαπιστώνω ότι, ΟΚ, εγώ μπορεί να το γουστάρω αλλά η πλειονότητα δεν δάκρυσε κιόλας όταν το παρακολούθησε για πρώτη φορά. Ε, αυτή ακριβώς είναι η φάση με το Multiverse των Nah-Kolor. Το (πιο χορταστικό πεθαίνεις) αυτό demo εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο demoparty X 2023 όπου και κατέλαβε την - όχι και τόσο κολακευτική, είναι η πικρή αλήθεια - 5η θέση. Βέβαια τότε δεν ήταν πλήρες, ήταν περισσότερο ένα μεγάλο preview της έκδοσης "100%" που παρουσιάστηκε φέτος, στο Χ 2024. Θεωρώ ότι αν οι Nah-Kolor έκαναν λίγη υπομονή και κυκλοφορούσαν κατευθείαν την πλήρη, τελική έκδοση του Multiverse θα είχαν μία παραγωγή που θα τύχαινε πολύ μεγαλύτερης αναγνώρισης στο τέλος της μέρας.

Ακόμα κι έτσι όμως, ακόμα και αν πέρασε στα χαμηλά και δεν εντοπίστηκε από τα ραντάρ του πολύ κόσμου, το Multiverse είναι ένα από αυτά τα demos για τον Commodore 64 που πραγματικά αξίζει να το απολαύσει κανείς. Δεν είναι ότι θα σου φτάσει και θα σου κολλήσει τον δείκτη του εντυπωσιασμού στο 110%, αλλά θα σου τον έχει εκεί, στο 85-90% σταθερά, για 18 περίπου λεπτά με μία τεράστια ποικιλία από ποιοτικές σεκάνς που διαδέχονται η μία την άλλη και καταλαμβάνουν ούτε λίγο ούτε πολύ 4 ολόκληρες πλευρές δισκέτας του Commodore 64. Το Multiverse είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε με μία λέξη ως "χορταστικό". Το παρακολουθείς και λες "ναι, αυτός είναι ο 64άρης". Υπάρχουν και καλύτερες παραγωγές, σαφώς, αυτές που σε ρίχνουν από την καρέκλα σου και μόλις πας να σηκωθείς το ξανακάνουν, αλλά εντάξει, αυτά είναι η creme de la creme, τα 20-25 καλύτερα όλων των εποχών για την πλατφόρμα. Το Multiverse δεν ανήκει σε αυτό το ολιγομελές club, αλλά ακολουθεί κατά πόδας, όντας μία από τις πλέον ποικίλες και ικανοποιητικές παραγωγές που μπορεί να αφήσει κάποιος να του γεμίσουν πανάξια 18 λεπτά από τη ζωή του.

Μπορείτε να κατεβάσετε το Multiverse 100% από εδώ αν θέλετε να το τρέξετε σε πραγματικό 64άρη ή σε εξομοιωτή. Αν απλά βολεύεστε και με το βίντεο - και γιατί όχι, θα πείτε - θα το βρείτε με το που θα τελειώσει η παράγραφος που διαβάζετε. Αράξτε, απλωθείτε και απολαύστε.