Starfysh: όταν τα γραφικά και η μουσική δεν επαρκούν

Μια αμιγώς Χριστουγεννιάτικη κυκλοφορία είναι το Starfysh για τον Commodore 64, καθώς "ανέβηκε" στην csdb την Δευτέρα, 25 Δεκεμβρίου! Ένα καλό δωράκι για τους κατόχους του 64άρη θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, μην σας πω και εξαιρετικό κρίνοντας από τα screenshots. Αλλά επειδή έχουμε γράψει πολλά retro-χιλιόμετρα ξέρουμε καλύτερα, έτσι δεν είναι;

Πραγματικά, το Starfysh, το οποίο οφείλει σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξή του στον γνωστό και μη εξαιρετέο δημιουργό Richard Bayliss (κώδικας, μουσική, σύλληψη) αλλά και στον Shaun Pearson (γραφικά, σχεδιασμός πιστών) από την πρώτη στιγμή (loading screen) αφήνει τις καλύτερες των εντυπώσεων στον αισθητικό τομέα. Το intro που ακολουθεί (πάλι από τον Richard Bayliss) επίσης άψογο ενώ παντού ακούγονται SID tunes τα οποία συνοδεύουν ευχάριστα οτιδήποτε άλλο συμβαίνει ταυτόχρονα.

Το ίδιο το παιχνίδι είναι ένα horizontal shooter στο στυλ των R-Type, Nemesis κλπ. Εδώ δεν έχουμε αναβαθμίσιμα όπλα, ενώ το autofire επαρκεί για να κάνουμε τη δουλειά μας χωρίς να απαιτείται αδιάκοπο και επαναλαμβανόμενο πάτημα του fire button. Οι εχθροί (αντίπαλα διαστημοπλοιάκια) έρχονται συνήθως από την δεξιά πλευρά της οθόνης (στα πρώτα levels) σε πεντάδες και η καταστροφή τους είναι από εύκολη μέχρι... αδύνατη, ανάλογα με τον σχηματισμό τους και το σημείο της πίστας στο οποίο βρισκόμαστε καθώς πρέπει να προσέχουμε να μην τρακάρουμε και στα background graphics.

Αυτά τα τελευταία μάλιστα, μιας και τα αναφέραμε, είναι χάρμα οφθαλμών και σε πολλά σημεία εντυπωσιάζουν με την καθαρότητα και τον προσεγμένο τους σχεδιασμό. Από την άλλη, ο χειρισμός του διαστημοπλοίου μας είναι εύκολος και άμεσος, το sprite collision σωστό, το επίπεδο δυσκολίας χαμηλό (τουλάχιστον αρχικά) και τα 5 "κανονάκια" - και μάλιστα με δείκτη ενέργειας το καθένα - υπεραρκετά ώστε, με λίγη προσοχή να προχωρήσουμε αρκετά. Αλλά...

"Τι αλλά;", θα πείτε. "Αφού όλα όσα μας γράφεις τόση ώρα θετικά είναι!". Ναι, έτσι ακριβώς συμβαίνει. Αν και όλα όσα αναφέρθηκαν μέχρι στιγμής είναι στα συν του παιχνιδιού, παρόλα αυτά το Starfysh δεν πρόκειται ποτέ να "πωρώσει" τον παίκτη. Ίσως επειδή οι επαναλαμβανόμενοι σχηματισμοί των εχθρών καταντούν βαρετοί, ίσως η έλλειψη bosses στο τέλος του κάθε επιπέδου, ίσως η μουσική που ναι μεν είναι καλή αλλά σε καμία περίπτωση δεν σε κάνει να θέλεις να ξαναπαίξεις μόνο και μόνο για να την ακούσεις, ίσως η έλλειψη ηχητικών εφέ ταυτόχρονα με το tune (ή το ένα ή το άλλο μπορούμε να επιλέξουμε) που συντελεί στη δημιουργία ενός κλίματος χαλάρωσης, ίσως τελικά το ότι οι ίδιοι οι δημιουργοί του παιχνιδιού δεν πήραν ποτέ το Starfysh πραγματικά στα σοβαρά, ίσως (μάλλον) όλα τα παραπάνω μαζί συντελούν ώστε να έχουμε ένα shoot 'em up συμπαθητικό μεν από τη μία, αλλά καθαρά "χαμένη ευκαιρία" από την άλλη.

Δεν ξέρω, ίσως θα έπρεπε να του δώσω μερικές ακόμα ευκαιρίες. Ίσως να έπρεπε να μπω στον κόπο να το δοκιμάσω και στο real thing και όχι μονάχα σε εξομοιωτή αλλά, όπως και να 'χει, η συνολική εντύπωση που αποκόμισα από την μέχρι τώρα ενασχόλησή μου είναι ότι το Starfysh θα μπορούσε να είναι εξαιρετικό, αλλά μικρές λεπτομέρειες και παραλείψεις στον σχεδιασμό του δεν το άφησαν να το καταφέρει.

Όπως και να 'χει αξίζει να το δοκιμάσετε κι εσείς - έστω και μόνο για το αισθητικό κομμάτι. Και μπορεί σε κάποιους το gameplay να μη φανεί να "χάνει" τόσο πολύ όσο φάνηκε σε μένα. Όπως και να το δει κανείς, το Starfysh αποτελεί μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στην... χαώδη software library του Commodore 64, είναι δωρεάν, και οφείλουμε ευγνωμοσύνη στους δημιουργούς του για την προσπάθειά τους. Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ. (Πηγή: csdb).