Review: Buzzshaw+ για ZX Spectrum

Buzzsaw+ (Sinclair ZX Spectrum) - Jaison Railton (Programming & Graphics)/Mister Beep (Music)
    
Και εκεί που νομίζεις ότι μετά από όλα αυτά τα χρόνια εσωτερικής αναζήτησης και προβληματισμού έχεις πλέον διαμορφώσει τη φιλοσοφία και την κοσμοθεωρία σου βασιζόμενος σε αδιαπραγμάτευτες αρχές όπως το ότι "τα μόνα βέβαια πράγματα σ' αυτό τον κόσμο είναι ο θάνατος και το color clashing του Spectrum", έρχεται ένας "βαλτός" σαν τον Jaison Railton (ο άνθρωπος πίσω από το Buzzsaw+) με το δημιούργημά του να σου ισοπεδώσει τα πάντα! Όχι λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, εσείς που συνηθίσατε τα 2 χρώματα σε κάθε block των 8 x 8 pixels στην οθόνη του Spectrum, ετοιμαστείτε για ανατρεπτικές αλλαγές: το Buzzsaw+ μπορεί να απεικονίσει περισσότερα από 2 χρώματα σε κάθε προαναφερθέν block. Και δεν το κάνει μόνο σε ένα σημείο, το κάνει συνεχώς! Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όμως…

Το Buzzsaw+ θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ένα τυπικό puzzle game της "σχολής" του Tetris, με αντικείμενα σχήματος "L" αποτελούμενα από 3 στοιχεία έκαστο να πέφτουν από την πάνω πλευρά της οθόνης. Όταν τα συσσωρευμένα σχήματα φτάσουν στο ανώτερο τμήμα της οθόνης έχουμε ένα ωραιότατο - κυριολεκτικά, γιατί είναι πολύχρωμο - "Game Over". Ο μόνος τρόπος για να παρατείνουμε τη διάρκεια του παιχνιδιού μας είναι φτιάχνοντας "γραμμές" (όπως και στο Tetris) από 6 αντικείμενα - κιβώτια, συγκεκριμένα -, οι οποίες, μετά τη συμπλήρωσή τους εξαφανίζονται, κατεβάζοντας όλα τα blocks που βρίσκονται από πάνω τους κατά μία γραμμή. Αν μέναμε σε αυτά οι ομοιότητες με το Tetris θα πλησίαζαν την πλήρη αντιγραφή, γι' αυτό και ο Jaison Railton φρόντισε να διανθίσει το παιχνίδι με διάφορα "τερατάκια" (που θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό χαρακτήρες από τα Bubble Bobble, Rainbow Islands και New Zealand Story) που μας εμποδίζουν να συμπληρώσουμε τις γραμμές μας. Σύμμαχοί μας στο να καθαρίσουμε την πίστα από τα τερατάκια είναι αστέρια που εκρήγνυνται, βαρίδια που λιώνουν ό,τι βρεθεί από κάτω τους, και, φυσικά, ο Buzzsaw (δίσκος κοπής) του τίτλου που, πέφτοντας, κόβει σε φέτες τα τερατάκια που θα συναντήσει!

Αν όλα τα παραπάνω σας φαίνονται ολίγον τι παράξενα και μπερδεμένα, μην ανησυχείτε: μετά την πρώτη - άντε, δεύτερη - φορά που θα παίξετε το παιχνίδι θα έχετε καταλάβει πώς λειτουργούν τα πάντα - τουλάχιστον αυτά που έχετε συναντήσει, γιατί, καθώς ανεβαίνουμε επίπεδα, εμφανίζονται και καινούρια στοιχεία και αντικείμενα. Γενικά πάντως, αν καταφέρνετε να κρατάτε σε χαμηλό ύψος τη "στοίβα" σας, το "Game Over" θα αργήσει πολύ να έρθει…

Ας μιλήσουμε λίγο και για τα χρώματα που αναφέραμε παραπάνω, όμως: δεν ξέρω τι και πώς και ποιο trick έχει χρησιμοποιήσει ο προγραμματιστής, το γεγονός πάντως είναι ότι και στο loading screen, και στα μενού αλλά και στην κύρια περιοχή του παιχνιδιού υπάρχουν σημεία στα οποία το color clashing λάμπει δια της απουσίας του, δίνοντας την εντύπωση ότι παίζουμε παιχνίδι του Amstrad και όχι του Spectrum! Πραγματικά, τα λόγια περιττεύουν, σας προκαλώ να κάνετε τον κόπο να το δείτε και μόνοι σας - και μετά απ' αυτό να δώσουμε όλοι μαζί τα θερμά μας συγχαρητήρια στον κύριο Railton και, γιατί όχι, να αγοράσουμε και το παιχνίδι του (κυκλοφορεί με πλήρη συσκευασία από την Cronosoft)…

Ολοκληρώνοντας θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η κίνηση των sprites στο Buzzsaw+ είναι ομαλότατη, η ανταπόκριση των χειριστηρίων άμεση και η μουσική - που ακούγεται από το μεγαφωνάκι - πολύ καλή εκεί που υπάρχει (στην αρχική οθόνη μόνο). Συνολικά το παιχνίδι δίνει την εντύπωση ότι έχει φτιαχτεί σε assembly και ότι έχει προσεχθεί η κάθε του λεπτομέρεια - το αποτέλεσμα είναι μια παραγωγή που δείχνει "επαγγελματική". Η μόνη "παραφωνία" που μπόρεσα να εντοπίσω - αν μπορεί να χαρακτηρισθεί έτσι -, είναι η ιδιαίτερη ευκολία του παιχνιδιού, που έχει σαν αποτέλεσμα να μη μπορούμε να παίξουμε "ένα στα γρήγορα" - τουλάχιστον όχι αν ξεκινήσουμε από το πρώτο επίπεδο δυσκολίας. "Λεπτομέρειες", θα πει κάποιος - και θα έχει και δίκιο!

Βαθμολογία: 9/10

* Το review που διαβάσατε δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 7ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, τον Μάρτιο του 2015