Κάποιες στιγμές θες να ξεφύγεις από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Να διώξεις από το μυαλό σου υποχρεώσεις, λογαριασμούς, "πρέπει", άγχη, ενοχλητικούς γείτονες και συναδέλφους και οτιδήποτε μετατρέπει τη ζωή μας από θείο δώρο σε μια ακατάσχετη μιζέρια. Να ξεσκάσεις λιγουλάκι βρε αδερφέ, και να αφήσεις το μυαλό σου να ταξιδέψει "αλλού".
Όχι, δεν πρόκειται να σας προτείνω τη χρήση ναρκωτικών ως ενδεδειγμένη λύση. Έχω κάτι σύντομο, ανέξοδο και μη επιβλαβές για την υγεία. Μόνο που έχει επίδραση μονάχα σε όσους έζησαν την 8μπιτη επανάσταση των home computers στα 80s, σε αυτούς τους πραγματικούς, σκληροτράχηλους κομπιουτεράδες που γυρνούσαν κασέτες στην αρχή με στυλό Bic και ρύθμιζαν το αζιμούθιο του κασετοφώνου τους με το αυτί.
Για κάτι τέτοιους τύπους λοιπόν, αυτούς που νιώθουν, τους μερακλήδες του retro computing, το φάρμακο λέγεται The Spectrum Show και το φτιάχνει ένας μεσήλικας κύριος στο Ηνωμένο Βασίλειο, ονόματι Paul Jenkinson. Και έχει να κάνει με οτιδήποτε άπτεται του ZX Spectrum γιατί ναι, οι κωλοπετσωμένοι κομπιουτεράδες γουστάρουν γομολάστιχες, single key keywords, QAOP και space, color clashing και "μπλιιιπ-μπρρρρρ-μπιριμπιρι-γκρρρρρρ" ήχους φορτώματος. Ε, για αυτούς το νέο, 82ο επεισόδιο του The Spectrum Show είναι ένα απολαυστικό check out από την πραγματικότητα, σε ένα παράλληλο σύμπαν που το μόνο που μας ενδιαφέρει, νοιάζει και απασχολεί είναι το μικροσκοπικό αριστούργημα του Sir Clive. Σε έναν κόσμο ευχάριστο και ξένοιαστο, όπως - στα νεανικά μας μάτια - ήταν και αυτός των 80s.
Απολαύστε υπεύθυνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.